گزارش حسابداری موقت: ویژگی‌ها، الزامات و فرم‌ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

قانون مالیات تعهدات واحدهای اقتصادی را برای تشکیل صورتهای مالی سالانه و میان دوره ای تعیین می کند. هدف سند اول واضح است - حاوی اطلاعاتی در مورد عملیات انجام شده در شرکت در طول دوره گزارش است. این داده ها برای تأیید صحت جمع آوری سوابق، قابلیت اطمینان بازتاب تراکنش ها ضروری هستند.

در مورد تهیه صورت های مالی میان دوره ای، همه متخصصان اهمیت آن را درک نمی کنند. این سند برای اطمینان از انطباق با شرایط تشکیل (تغییر) CGT (گروه تلفیقی از پرداخت کنندگان) و اجرای مفاد هنر ضروری است. 269 NK. این در حالی است که این کد الزام خاصی برای صورتهای مالی میان دوره ای، شکل و دفعات تهیه آنها ندارد. ولیاقدامات نظارتی فعلی در مورد حسابداری حاوی مقررات متناقضی در این مورد است. بیایید به وضعیت فعلی در مقاله نگاه کنیم.

شرایط عمومی

مقررات مربوط به تهیه صورتهای مالی (حسابداری)، تعیین تاریخ و دوره گزارشگری، در مواد 13، 15 402-FZ گنجانده شده است. مطابق با هنر. 13، گزارش باید حاوی اطلاعات قابل اعتمادی باشد که بر اساس آن کاربران در نتیجه فعالیت های آن، در دسترس بودن و جابجایی وجوه برای دوره، ایده ای از وضعیت مالی واحد اقتصادی ایجاد می کنند. همه این اطلاعات متعاقباً مبنای تصمیمات مدیریتی خواهد بود.

دوره گزارش (مطابق با ماده 15 402-FZ) دوره ای است که گزارش برای آن ایجاد می شود. تاریخ گزارش گیری روزی است که اطلاعات در آن خلاصه می شود. به زبان ساده، این آخرین روز دوره کنترل است.

صورتهای مالی میان دوره ای: شرایط و ضوابط تشکیل

بنابراین، چه زمانی باید یک سند ایجاد کنید؟ بیایید به قانون بپردازیم. همانطور که از مفاد 402-FZ آمده است، صورتهای حسابداری (مالی) موقت برای دوره ای که بیش از یک سال نیست ارائه می شود. در همان زمان، در بند 3 هنر. در ماده 13 این قانون، مواردی وجود دارد که یک واحد اقتصادی باید آن را تنظیم کند. به‌ویژه، صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای تهیه می‌شوند که تعهد مربوطه ثابت شود:

1. قانون فدرال. به عنوان مثال، اگر درآمد خالص بین شرکت کنندگان در هر سه ماهه توزیع شود، چنین سندی توسط یک LLC مورد نیاز استهر شش ماه یک بار (چنین قاعده ای در بند 1 ماده 28 قانون فدرال "در مورد LLC" تعیین شده است) یا در صورت لزوم ارزش واقعی سهم یک شرکت کننده را که شرکت را ترک می کند تعیین کنید (بند 1 ماده 8). و بند 2 ماده 23 قانون فدرال مذکور).
2. در قراردادها، اسناد تشکیل دهنده شرکت.
3. در تصمیمات صاحب یک نهاد تجاری.
4. در آیین نامه بانک مرکزی و وزارت دارایی.

Nuances

مطابق با مفاد بند 1 هنر. 30 402-FZ، قبل از تصویب توسط مقامات حسابداری ایالتی استانداردهای صنعت و فدرال، نهادهای تجاری قوانینی را برای گزارش و نگهداری سوابق مورد تایید بانک مرکزی و ساختارهای اجرایی مجاز فدرال اعمال می کنند. قوانین مربوطه اکنون در PBU 4/99 گنجانده شده است.

در بند 48 PBU مذکور مقرر شده است که یک سازمان باید صورتهای مالی میان دوره ای را برای یک ماه، یک ربع از ابتدای سال به صورت تعهدی تنظیم کند، مگر اینکه رویه دیگری توسط فدرال پیش بینی شده باشد. قانون گذاری. ضمناً در بند 52 همین آیین نامه تصریح شده است که سند مورد نظر ما در موارد مقرر در قانون یا مستندات تشکیل دهنده یک واحد اقتصادی ارائه می شود. و طبق بند 15 هنر. 21 402-FZ، استانداردهای صنعت و فدرال نمی توانند با مفاد این قانون مغایرت داشته باشند.

بنابراین، با در نظر گرفتن محتوای کلیه هنجارهای فوق، پرداخت کننده موظف به تنظیم و ارائه صورت های مالی میان دوره ای صرفاً به دلایلی نیست.ارائه شده توسط RAS 4/99.

همچنین باید توجه داشت که الزام ارسال سند به خدمات مالیاتی فدرال و مقامات آمار ایالتی در قانون مشخص نشده است. نهادهای اقتصادی باید فقط گزارش های سالانه را ارائه دهند (بند 1 ماده 18 402-FZ، دستور Rosstat شماره 185 مورخ 12.08.2008، زیربند 5 از زیربند 1 از بند 23 ماده NK).

اسناد داخلی سازمان

اگر شرکتی در غیاب تعهد به تشکیل و ارائه صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای به دلایل ذکر شده، تشخیص دهد که تهیه آن برای مقاصد مدیریتی یا مالیاتی ضروری است، تصمیم در مورد فراوانی، زمان‌بندی، حجم، فرم‌ها، روش محاسبه شاخص‌های فردی باید توسط اقدامات محلی ثابت شود.

یکی از این اسناد، سیاست حسابداری است. هنجارها نشان می دهد که توسط رئیس شرکت تأیید شده است. تغییرات در سیاست حسابداری نیز قابل قبول است. آنها با دستور جداگانه رئیس تأیید می شوند.

یکی دیگر از اقدامات محلی استاندارد یک نهاد اقتصادی است - "مقررات مربوط به حسابداری و گزارشگری در شرکت". می توان آن را به طور جداگانه توسعه داد و به عنوان یک سند مستقل تأیید کرد یا یک ضمیمه به خط مشی حسابداری ایجاد کرد.

ویژگی های استاندارد داخلی

اگر این سند را از نظر مفاد بندهای 1، 11، 12 21 ماده 402-FZ در نظر بگیریم، آن را به عنوان یک قانون تنظیم کننده حسابداری شرکت تلقی می کنیم. به عبارت دیگر، یک استاندارد داخلی در صورت وجود، نیروی یک مقررات حسابداری را خواهد داشتمحتوا با استانداردهای صنعت و فدرال در تضاد نیست.

با در نظر گرفتن این موضوع، شرکت می تواند نظم لازم را برای یک واحد اقتصادی برای ساده کردن فرآیندهای سازمان و حسابداری ایجاد کند.

گزارش برای تحقق شرایط تشکیل (تغییرات) CGT

مطابق با زیر. 3 ص 3 هنر. 252 قانون مالیات، شرکتی که طرف توافقنامه تشکیل یک گروه تلفیقی از پرداخت کنندگان است، باید تعدادی از الزامات را برآورده کند.

بنابراین، ارزش دارایی‌های خالص، محاسبه‌شده بر اساس صورت‌های مالی در تاریخ گزارش قبل از روزی که اسناد برای ثبت قرارداد به خدمات مالیاتی فدرال ارائه می‌شوند، باید بیشتر از اندازه باشد. سرمایه سهم (مجاز).

اگر یک شرکت، مطابق با بند 2 هنر. 23 قانون فدرال "در مورد LLC"، باید ارزش واقعی سهم خود در سرمایه و سیاست حسابداری شرکت را به شرکت کننده بپردازد، سپس نیاز به تولید گزارش به صورت سه ماهه ثابت می شود، محاسبه بر اساس اطلاعات است. از اسناد گزارشی تهیه شده در تاریخ بعدی قبل از روزی که شرکت کننده با شرایط مربوطه درخواست داده است.

مشروعیت این رویکرد توسط وزارت دارایی نیز تایید شده است. دفتر در نامه شماره 03-03-10/51217 موارد زیر را توضیح می دهد. شرکتی که در توافقنامه تشکیل گروه تلفیقی از پرداخت کنندگان شرکت می کند ممکن است ملزم به تهیه صورت های مالی میان دوره ای برای دوره های مختلف (برای تاریخ های مختلف) باشد. بستگی به عمل خاص دارد.چنین نیازی را فراهم می کند. به عنوان مثال، تصمیم مالک یک واحد اقتصادی ممکن است تعهد به تولید و ارائه گزارش به صورت ماهانه را رفع کند.

با توجه به مفاد 402-FZ و زیر. 3 ص 3 هنر. 252 قانون مالیات، وزارت دارایی به این نتیجه رسید که مقدار خالص دارایی ها باید مطابق با اسناد حسابداری تعیین شود، تهیه و ارائه آن با یکی از شرایط تعیین شده توسط 402-FZ، در یک تاریخ بعد این رویه در نامه خدمات مالیاتی فدرال مورخ 19 ژانویه 2013 گنجانده شد و برای آشنایی و استفاده در فعالیت های خدمات مالیاتی پایین تر ارسال شد.

نامه وزارت دارایی به شماره 03-03-06/1/47681 مورخ 1392/11/08 نیز بیان می کند که خالص دارایی های سازمان بر اساس اطلاعات آخرین گزارش های تولید شده قبل از آن محاسبه شود. روز ارائه مدارک برای ثبت توافق نامه ایجاد CGT.

ترکیب اطلاعات به منظور اجرای مفاد هنر. 269 NK

همانطور که در بند 2 هنجار مشخص شده این آیین نامه آمده است، پرداخت کننده باید در آخرین تاریخ هر دوره مالیاتی (گزارشگری)، حداکثر میزان بهره شناسایی شده به عنوان هزینه های بدهی کنترل شده را محاسبه کند. محاسبه با تقسیم مقدار درصد بر ضریب سرمایه انجام می شود. مقدار سود برای هر دوره به طور جداگانه گرفته می شود.

نسبت سقف

در آخرین روز دوره مربوطه محاسبه می شود. برای تعیین آن، ابتدا بدهی کنترل شده معوق بر مقدار خود تقسیم می شودسرمایه مربوط به سهم مشارکت غیرمستقیم یا مستقیم یک شرکت خارجی در سهم (مجاز) سرمایه (صندوق) یک شرکت داخلی و سپس شاخص حاصل بر 3 تقسیم می شود (برای سازمان های بانکی و نهادهای درگیر در فعالیت های لیزینگ - توسط 12.5).

تعیین میزان سرمایه حقوقی

در پیروی از الزامات بند 2 هنر. 269 قانون مالیات، هنگام محاسبه میزان بدهی هزینه ها و مالیات ها، آنها را در نظر نمی گیرند. این شامل معوقات جاری، مبالغ معوقات و اقساط، و همچنین اعتبار مالیاتی سرمایه گذاری می شود.

در بند 2 هنر. در ماده 269 قانون مالیات، هیچ اشاره ای به منابع داده خاصی وجود ندارد که یک واحد اقتصادی باید با استفاده از آن میزان سرمایه سهام را تعیین کند. از اینجا نتیجه می گیرد که شرکت موظف به محاسبه آن صرفاً بر اساس اطلاعات صورت های مالی نیست. این بدان معنی است که هنگام محاسبه نسبت سرمایه، میزان سرمایه را می توان بر اساس داده های حسابداری موجود در هر منبع تعیین کرد.

ترکیب صورتهای مالی میان دوره ای

در بند 49 PBU 4/99 تعریف شده است. این اسناد شامل ترازنامه و اطلاعات زیان و سود است. همچنین ممکن است حاوی توضیحاتی باشد، در صورتی که حضور آنها برای درک مقادیر شاخص ها توسط طرف های ذینفع ضروری باشد. این در پاراگرافهای 6 و 50 PBU 4/99 بیان شده است.

اگر هیچ توضیحی وجود ندارد، ستون هایی با همین نامترازنامه و صورت سود و زیان خالی مانده است.

شرکت‌هایی که کسب‌وکارهای کوچک هستند، گزارش‌های سالانه و موقت را به شیوه‌ای ساده ارائه می‌کنند. با این حال، برای ناشران اوراق بهادار عمومی اعمال نمی شود.

درج صورت سود و زیان و همچنین ترازنامه در اسناد الزامی است.