استراتژی تولید: مفهوم، انواع و روش ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

استراتژی تولید - برنامه بلند مدت اقدامات اتخاذ شده توسط شرکت در رابطه با ایجاد محصولات، معرفی آنها به بازار و فروش. هدف استراتژی، خود شرکت و همچنین مدیریت تولید است. موضوع روابط با ماهیت مدیریتی، فنی، سازمانی است. توسعه استراتژی تولید باید مطابق با استراتژی کلی شرکت پیش برود. همچنین باید پایه‌های شرکت، اهداف و اهداف آن را در توسعه کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برآورده کند.

مفهوم استراتژی

معانی زیادی برای این اصطلاح وجود دارد. در مدیریت، استراتژی مدل خاصی از اقدامات است که برای تجزیه و تحلیل و دستیابی به اهداف خاص شرکت طراحی شده است. این استراتژی شامل تصمیم گیری متوالی است که برای موارد مختلف استفاده می شودخطوط کسب و کار.

در بیشتر موارد برای مدت زمان کافی انتخاب می شود که در برنامه های مختلف و اقدامات عملی شرکت گنجانده شده است، در فرآیند اجرای آنها، استراتژی اجرا می شود. هر استراتژی به زمان، منابع و نیروی کار زیادی نیاز دارد، بنابراین به ندرت پیش می‌آید که یک شرکت بتواند آن را اغلب تغییر دهد، شاید فقط کمی تعدیل کند.

مفهوم استراتژی تولید

در مدیریت، انواع مختلفی از استراتژی های شرکت وجود دارد. استراتژی تولید به عنوان برنامه ای در نظر گرفته می شود که برای مدت طولانی اتخاذ شده است که اقدامات شرکت برای ایجاد، بازاریابی و فروش محصولات را تعیین می کند. اقدامات استراتژیک را می توان در زمینه های زیر در شرکت انجام داد:

• بهبود سازمان تولید؛
• بهبود زیرساخت تولید؛
• مدیریت تولید؛
• کنترل کیفیت محصول؛
• کنترل ظرفیت؛
• سازماندهی روابط مطلوب با طرفین شرکت: تامین کنندگان و سایر شرکا؛
• استفاده از کارکنان تولید.

استراتژی اساسی

در مدیریت، استراتژی عبارت است از یافتن تعادل بین حجم محصولاتی که یک شرکت تولید می کند و ظرفیت تولید نیروی کار درگیر. توجه به نکاتی مانند: مهم است

• سطح لازم از منابع نیروی کار برای عملکرد پایدار تولید؛
• صلاحیت کافی نیروی کار؛
• سطح فنی مورد نیاز برای فرآیند تولید مستمر؛
• در دسترس بودن فرصت برای ارتقاء تجهیزات تولید؛
• ایجاد شرایط و امکان تنظیم مجدد اضطراری تجهیزات در صورت تغییر احتمالی شرایط و همچنین حجم سفارشات تولید.

استراتژی تقاضای کامل

استراتژی تولید شرکت در چندین گزینه وجود دارد.

با یک استراتژی برای ارضای کامل تقاضای مصرف کننده، این شرکت تلاش می کند تا مقداری از محصولات مورد نیاز بازار را تولید کند. در عین حال، با حداقل موجودی محصولات در انبارها، هزینه های تولید نسبتاً بالایی به دلیل نوسانات احتمالی تولید مشاهده می شود.

مزیت استراتژی توانایی حفظ موجودی منابع مادی و تولید در حداقل سطح است.

تولید کالا بسته به سطح متوسط تقاضا

با رعایت این استراتژی، این شرکت حجم متوسطی از محصولات تولید می کند. وقتی تقاضا کاهش می‌یابد، محصول تولیدی به انبار می‌رود، به محض اینکه تقاضا برای محصول افزایش می‌یابد، به قیمت انباشته‌هایی که قبلاً ایجاد شده بود، ارضا می‌شود.

مزیت این نوع مدل استراتژیک این است که تولید به صورت مستمر درگیر است، هیچ بودجه اضافی برای تغییر حجم محصولات تولیدی صرف نمی شود. شرکت هاهمچنین نیازی به حفظ منابع اضافی برای افزایش سطح بهره وری نیست تا بتواند نیازهای همه مشتریان را در اوج تقاضا برآورده کند. این استراتژی همچنین دارای معایبی است، یعنی انباشت ذخایر مازاد مواد در دوره هایی که تقاضا در حد پایین متعادل است.

تولید کالا در کمترین سطح تقاضا

شرکت با رعایت این استراتژی تولید، حجم محصولاتی را به بازار عرضه می کند که با حداقل سطح ثابت تقاضا مطابقت دارد. حجم از دست رفته تقاضا توسط کالاهای تولید شده توسط شرکت های رقیب پوشش داده می شود. این استراتژی استراتژی بدبینانه نیز نامیده می شود.

همچنین، شرکت می تواند قرارداد فرعی ببندد که حجم بیشتری از محصولات را برای برآورده کردن تقاضای مصرف کننده تولید می کند. مزیت این واقعیت است که شرکت، بدون تولید مازاد محصولات، به طور کلی تعداد مشتریان خود را از دست نمی دهد. و همچنین در دوره های کم تقاضا موجودی اضافی در انبارها ندارد. عیب آن افزایش هزینه های تولید از طریق پیمانکاری فرعی است. از آنجایی که هزینه حجم اضافی بیشتر خواهد بود، به این معنی که سود کمتر از زمانی است که خود شرکت حجم مورد نیاز کالا را تولید کند.

یک نمونه یک شرکت پرورش گل شاخه بریده است. در طول سال، حجم تولید تقریباً در همان سطح با انفجارهای کوچک نوسان می کند، اما یک بار در سال دوره افزایش تقاضا وجود دارد - 8 مارس. برای اینکه زیاد نداشته باشیمتولید محصولات با عمر کوتاه در مدت یک سال، این شرکت ظرفیت تولید کمی دارد که در ایام تعطیلات کافی نیست. برای انجام این کار، یک پیمانکار فرعی در ماه فوریه درگیر است تا حجم مورد نیاز سفارشات تعطیلات را انجام دهد. این شرکت به لطف مشارکت یک پیمانکار فرعی، حجم افزایش یافته سفارشات مشتریان خود را به طور کامل انجام می دهد، آنها نیز در طول سال خرید می کنند، اما در حجم های دیگر.

استراتژی مکان تولید

این استراتژی بیشتر در شرکت های بزرگی که همکاری های درون شرکتی توسعه داده اند استفاده می شود. هنگام توسعه یک استراتژی تولید، یک شرکت باید عوامل زیر را در نظر بگیرد:

• هزینه های حمل و نقل لازم در صورت وجود شعب از راه دور چقدر است؛
• نیروی کار چقدر ماهر است؛
• مزایای اقتصادی ارائه شده توسط مدیریت منطقه موقعیت مکانی شرکت در دسترس است؛
• در دسترس بودن منابع مواد اولیه، محصولات نیمه تمام و مواد.

استراتژی تولید

مفهوم استراتژی سازمان در این واقعیت نهفته است که شرکت بر مصرف کننده تمرکز می کند. این با ویژگی های متمایز زیر تعیین می شود:

• شاخص هایی مانند حجم تولید، کیفیت محصول، مجموعه و زمان تحویل توسط شرکت بسته به پیش بینی نیازهای مشتری برای دوره های آینده تنظیم می شود؛
• کالا در زمان مناسب و به تعداد مناسب به مراکز فروش تحویل می شود.

برنامه های استراتژی سازمانتولید

برنامه موسوم به همگام سازی تولید با هدف تعیین مجموعه اقدامات مورد نیاز برای سازماندهی سیستمی است که بتواند به سرعت به تغییرات تقاضای مصرف کننده پاسخ دهد. برای این کار لازم است دریافت همزمان تمامی قطعات لازم و تولید و نصب همزمان برقرار شود.

برنامه شامل اجرای تصمیمات استراتژیک زیر است:

• لازم برای تعریف روش هایی برای دستیابی به همگام سازی هر مرحله از تولید؛
• ایجاد قوانین برای سازماندهی مناسب تولید همزمان؛
• ایجاد روش های تحویل جایگزین برای برنامه.

برنامه مدیریت جریان مواد کاری است که با یکدیگر در ارتباط هستند و یک سیستم یکپارچه از مدیریت جریان مواد را تشکیل می دهند. برای اجرای تصمیمات استراتژیک در مورد اجرای برنامه، باید:

• توجیه روش های سیستم لجستیک تولید؛
• توسعه سیستم هایی برای مدیریت جریان مواد سرتاسری، شامل مرحله تدارکات و خود تولید و فروش محصول.

برنامه افزایش انعطاف‌پذیری تولید از سمت سازمانی، یکپارچگی اقداماتی را که راه‌حل‌های سازمانی، اقتصادی و فنی را با هدف شکل‌گیری تولید انعطاف‌پذیر ایجاد و به هم متصل می‌کند، در نظر می‌گیرد. برای اجرای برنامه نیاز دارید:

• تعیین روش های تقویتانعطاف سازمانی؛
• تحلیل و توسعه یک رویکرد روش شناختی برای شکل گیری تولید انعطاف پذیر.