تعیین روش استفاده از آپارتمان در مالکیت مشترک. مسئله مسکن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در زندگی موقعیت هایی وجود دارد که در آن افرادی که با یکدیگر غریبه هستند مجبور می شوند در یک قلمرو زندگی کنند. اینها می توانند مثلاً همسرانی باشند که طلاق گرفته اند، اما به زندگی در همان آپارتمان ادامه می دهند، زیرا مسکن دیگری ندارند، چندین ورثه که یک آپارتمان از موصی له گرفته اند، و اینها همیشه اقوام نیستند و غیره..

نخواهند بخش مسکن خود را واگذار کنند، مجبورند با هم زندگی کنند. بر این اساس اغلب اختلافات، سوء تفاهم ها، سرزنش ها، ادعاها و رسوایی ها به وجود می آید. راه برون رفت از این وضعیت ممکن است تعیین روش استفاده از آپارتمان در مالکیت مشترک باشد. ما در این مورد در مقاله صحبت خواهیم کرد.

چه زمانی به سفارش مسکن نیاز دارید؟

معمولاً سهام یک آپارتمان متعلق به بستگانی است که آن را به ارث برده اند یا همسرانی که طلاق گرفته اند. در هر دو مورد، شهروندان در واقع اعضای خانواده نیستند و یک خانواده مشترک را اداره نمی کنند. این مسئله تعریف را مطرح می کندروش استفاده از آپارتمان در مالکیت مشترک.

بهتر است خودتان این نظم را به صورت داوطلبانه برقرار کنید. برای این منظور توافق نامه ای به صورت کتبی منعقد می شود که در آن مالکان تمام لحظات استفاده از آپارتمان را قید می کنند. بهترین گزینه این است که این سند توسط یک دفتر اسناد رسمی تأیید شود.

برای مثال، الکساندر و سوتلانا ایوانف در آپارتمانی زندگی می کردند که بعد از عروسی با هم خریدند. چند سال بعد این زوج از هم جدا شدند و اموال را تقسیم کردند. با این حال ، نه اسکندر و نه سوتلانا جایی برای زندگی نداشتند و بازخرید سهم همسر نیز برای آنها غیرممکن بود. در این راستا، آنها باید با هم در یک قلمرو زندگی می کردند.

آپارتمان یک آپارتمان دو اتاقه با اتاق های مجزا بود. بنابراین برای استفاده از این اماکن مشکلی نداشتند. اما در مورد آشپزخانه و حمام، آنها نتوانستند توافق کنند. اسکندر اغلب دوستانی را به خانه می آورد که با آنها الکل می نوشیدند. علاوه بر این، او آنها را به اتاق خود نبرد، بلکه با آنها در آشپزخانه مستقر شد. به طور طبیعی، سوتلانا این را دوست نداشت. اما اسکندر همچنین از این واقعیت که سوتلانا در حال خشک کردن وسایل در حمام بود نارضایتی داشت. در نتیجه، همسران سابق مجبور شدند توافق نامه ای منعقد کنند که بر اساس آن اسکندر از آوردن دوستان و ماندن در آشپزخانه منصرف شد و سوتلانا دیگر لباس را در حمام خشک نکرد.

چگونه می توان از مالکیت کسری استفاده کرد؟

ایجاد رویه برای استفاده از آپارتمان در مالکیت مشترک تحت تأثیر عوامل مختلفی است، به ویژه:

• اشتراک گذاری.
• تعداد اتاق نشیمن.اگر تعداد آنها به اندازه کافی برای هر یک از مالکان وجود داشته باشد - این یک چیز است، و وقتی مالکان بیشتری وجود دارد، تعیین ترتیب مناسب بسیار دشوارتر است.
• تعداد ساکنین. بنابراین، اگر دو نفر از آنها (همسران سابق که مالک هستند)، اما یک فرزند صغیر با آنها زندگی می کند، یک اتاق با متر مربع بیشتر به زوجه اختصاص می یابد.
• آیا ساکنان محل اقامت دیگری دارند.
• وجود پیوندهای خانوادگی بین ساکنان.
• طرح بندی. اغلب در آپارتمان ها - اتاق های پیاده روی. به طور طبیعی، هیچ کس نمی خواهد فضای شخصی خود را دائماً توسط مستاجران دیگر مورد تهاجم قرار دهد.

ایده آل حالتی است که تعداد اتاق های مجزا کمتر از تعداد مالکان نباشد. سپس به هر یک از آنها یک اتاق اختصاص داده می شود و مناطق مشترک همچنان به اشتراک گذاشته می شود. در این صورت یک آپارتمان مشترک بدست می آید.

اما اگر آپارتمان در مالکیت مشترک است و امکان اختصاص اتاق به هر مستأجر وجود ندارد، مثلاً در مورد آپارتمان اودنوشکا، بهتر است یک مالک سهم آن را خریداری کند. یکی دیگر. معمولاً کسی که سهم بزرگی دارد سهم کوچکتر را بازخرید می کند. اما ممکن است گزینه های بازخرید دیگری نیز وجود داشته باشد. همچنین، مالکان می توانند به عنوان مثال برای استفاده دوره ای از آپارتمان موافقت کنند. سپس، در یک دوره مشخص، یکی از آنها در آنجا زندگی می کند، سپس او را ترک می کند و مالک دیگری برای مدت معینی به آپارتمان نقل مکان می کند.

چگونه ترتیب مناسب را تعیین کنیم؟

هنگام تعیین سفارشاستفاده از آپارتمان در مالکیت مشترک باید مطابق با قوانینی باشد که مستاجران برای خود و بین خود وضع می کنند. آنها ممکن است تأسیس یا تأسیس شوند.

اولین گزینه زمانی رخ می دهد که راه خاصی بین صاحبان اتاق ها و مناطق مشترک (آشپزخانه، حمام، حمام، راهرو) ایجاد شده باشد. در این صورت، این ترتیب برای همه مناسب است و هیچکس نمی‌خواهد چیزی را تغییر دهد.

وضعیت در مواردی که مالکان علیه یکدیگر ادعایی دارند پیچیده تر است. سپس باید سعی کنید مسائل را از طریق مذاکره حل کنید. اگر نمی توانید در مورد چیزی به توافق برسید، پس باید به دادگاه بروید.

تعیین رویه استفاده از آپارتمان در مالکیت مشاع به این معناست که هر یک از مالکان اساساً به نسبت سهم مالکیت خود مالک یک اتاق یا بخشی از آن هستند. قوانین استفاده از آشپزخانه، حمام و سایر فضاهای مشترک نیز تصریح شده است.

البته بهتر است سهم هر یک از مالکان آپارتمان به صورت غیر نقدی تخصیص داده شود یا سهم بازخرید شود. اما این همیشه دست یافتنی نیست. گاهی اوقات لازم است در هنگام تخصیص توسعه مجدد انجام شود. در مورد یک خانه، حل مسئله بسیار آسان تر از آپارتمان است، در حالی که انجام این کار تقریبا غیرممکن است. علاوه بر این، مالکان همیشه پولی برای بازخرید سهام خود ندارند. بنابراین، آنها باید روی ترتیبی به توافق برسند که مناسب همه باشد.

2 گزینه برای تخصیص سهم به صورت نوع در یک آپارتمان وجود دارد. این است:

• دستیابی به یک توافق داوطلبانه.
• حل مسئله از طریق دادگاهاندام.

بسیار بهتر است که خودتان با یکدیگر مذاکره کنید، زیرا این به حفظ روابط خوب بین ساکنان کمک می کند. همچنین زمان بسیار کمتری نسبت به مراجعه به دادگاه خواهد برد. در این صورت، خود مستاجرین تصمیم می گیرند که کدام محل به چه کسی و چگونه از فضاهای مشترک استفاده شود. توافقات به دست آمده با انعقاد یک توافق نامه کتبی تجمیع می شود.

اگر امکان توافق وجود ندارد، طرفین چاره ای جز مراجعه به دادگاه ندارند. اما حتی در این مورد نیز باید رویه ای را طی کرد که حل و فصل اختلاف پیش از محاکمه طی شود. برای این منظور، باید با صاحبان دیگر با پیشنهادی برای انعقاد توافق تماس بگیرید. بهتر است سند را با پست سفارشی از طریق پست ارسال کنید. انتقال شخصا مجاز است، اما مخاطب باید واقعیت دریافت را امضا کند. این گواه تلاش برای حل مسالمت آمیز مسئله است.

قرارداد لازم نیست محضری باشد. حتی می توانید خود را به توافقات شفاهی محدود کنید. اما اگر یکی از طرفین توافقات انجام شده را زیر پا بگذارد، اثبات این موضوع بسیار مشکل خواهد بود. علاوه بر این، طرفین ممکن است در مورد فروش یک آپارتمان در مالکیت مشترک توافق کنند.

انعقاد توافق

اگر مالکان قبلاً مدتی است با هم زندگی می کنند، رویه خاصی برای استفاده از محل قبلاً ایجاد شده است و شکایتی از یکدیگر وجود ندارد، این نشان می دهد که توافقات شفاهی حاصل شده است. اما برای اینکه خود را برای آینده بیمه کنید، مثلاً اگر کسی تصمیم به تغییر داردشیوه زندگی ایجاد شده، ارزش آن را دارد که یک توافق نامه کتبی منعقد کنید. برای این منظور، متن شرایطی را که هر مستأجر از کدام مکان استفاده می‌کند و نحوه استفاده از مناطق مشترک را توضیح می‌دهد.

پس از امضای قرارداد توسط هر مستاجر، سند از نظر قانونی لازم الاجرا می شود. همچنین امکان تماس با دفتر اسناد رسمی وجود دارد. سپس سند حتی "وزن" بیشتری دریافت می کند. اما در زندگی، متأسفانه، چنین توافقاتی به ندرت منعقد می شود. در صورت وجود صلح، این امر به سادگی به وجود نمی آید و در صورت سرزنش و ادعای متقابل، طرفین قاعدتاً نمی توانند توافق کنند و به دادگاه مراجعه کنند.

در صورت تصمیم به فروش آپارتمان یا خرید بخشی از آن، قرارداد فروش یک سهم آپارتمان منعقد می شود. این اغلب منجر به بحث در مورد هزینه می شود. برای جلوگیری از اختلاف، ارزش دارد با یک ارزیاب املاک تماس بگیرید تا قیمت واقعی را تعیین کند.

تعیین حکم از طریق دادگاه

شرط اصلی برقراری نظم مناسب، موقعیت آپارتمان در مالکیت مشاع است. سهم در اتاق، آپارتمان مشترک در حال حاضر تقسیم شده است. در آنجا هر یک از مالکان تنها مالک یک اتاق جداگانه یا بخشی از آن هستند. بنابراین تنها برای تعیین ترتیب کارکرد آشپزخانه، سرویس بهداشتی و سایر اماکن مشابه می توانید به دادگاه مراجعه کنید.

شرط دیگر این است که فقط صاحب سهم آپارتمان بتواند ادعا کند. بنابراین، حتی اگر شهروندی در آپارتمانی ثبت نام کرده باشد، اما قانوناً مالک مشترک نباشد، حق مراجعه به دادگاه را ندارد.

الگوریتم اقدام

متقاضی که برای دفع اموال در مالکیت مشاع به دادگاه شکایت می کند باید از رویه خاصی پیروی کند، به ویژه:

1. برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلاف با تماس با طرف یا طرف های دیگر با پیشنهاد برای خروج از این وضعیت، از جمله با انعقاد قرارداد فروش یک سهم در یک آپارتمان، تلاش کنید..
2. اگر این کمکی نکرد، می توانید برای آزمایش آماده شوید. برای این منظور، باید مدارک مورد نیاز را جمع آوری کنید.
3. بعد، ادعایی مطرح می شود. بهتر است در مورد این درخواست با یک وکیل با تجربه تماس بگیرید، زیرا اشتباهات در تهیه این سند مملو از امتناع از پذیرش درخواست برای رسیدگی است یا منجر به تاخیر در دادگاه می شود.
4. در آزمایشی شرکت کنید. این روند ممکن است تا یک ماه طول بکشد. بنابراین در صورت نبود وقت برای حضور در جلسات می توان این حق را به وکیل داد.
5. فرجام خواهی علیه تصمیم دادگاه. این کار در صورتی انجام می‌شود که برای مهمانی مناسب نباشد.
6. رای دادگاه و اجرائیه در دستان خود بگیرید. گاهی اوقات متهمان نمی خواهند به تصمیم خود عمل کنند. سپس شاکی باید به دادسرای دادگستری مراجعه کند. سند اصلی که این متخصصان بر اساس آن عمل می کنند، اجرائیه است. بر اساس آن، دادرسی را آغاز می کنند و متهم را مجبور می کنند که از تصمیم دادگاه پیروی کند.

اسناد

مدارک زیر باید همراه با ادعا به دادگاه ارائه شود:

• چند نسخه از بیانیه ادعا (یک نسخه برای دادگاه، بقیه برای شرکت کنندگان در فرآیند ویکی برای خودم).
• کپی شناسنامه.
• استخراج از USRN.
• سند تأیید حق مالکیت مشترک مشترک آپارتمان.
• اسناد تأیید تلاش برای حل و فصل دوستانه اختلاف.
• گذرنامه فنی برای املاک و مستغلات.
• رسید با حقوق دولتی.

اگر قرار است سهم در آینده به فروش برسد، اما شاکی بخواهد ابتدا ترتیب استفاده را رسمی کند، به سندی از ارزیاب املاک نیاز دارد.

زمان‌بندی

دوره بررسی درخواست به عوامل زیادی بستگی دارد، به ویژه:

• حضور شرکت کنندگان در جلسه.
• موقعیت مخالف.
• در دسترس بودن مدارک مورد نیاز.
• نکات دیگر.

به هر حال، دعوا حداقل 2 ماه طول می کشد.

هزینه

طبق هنر. 333.19 قانون مالیات، میزان هزینه دولتی برای این اختلاف 300 روبل است. اگر شاکی بخواهد با وکیل تماس بگیرد، مبلغ مورد نیاز افزایش می یابد. بنابراین، تهیه یک برنامه می تواند از 1 تا 3 هزار روبل هزینه داشته باشد. به طور جداگانه، شما باید برای نمایندگی منافع شاکی توسط یک وکیل هزینه کنید.

ادعا

قانون شکل ادعا را تعیین نمی کند. در عین حال، الزامات سختگیرانه ای برای تدوین آن اعمال می شود که در هنر ذکر شده است. 131 قانون آیین دادرسی مدنی فدراسیون روسیه. به ویژه، باید حاوی اطلاعات زیر باشد:

• نام دادگاه.
• اطلاعات شخصی طرفین.
• نام سند.
• مبانی پیدایش مالکیت سهم در محل.
• اشتراک گذاری.
• توضیحات اتاق، با ذکر تعداد اتاق ها، موقعیت مکانی آنها، توضیحات، مساحت اتاق های خدمات و غیره.
• ماهیت اختلاف.
• نشان دهنده تلاش های تسویه حساب پیش از محاکمه.
• ادعاها.
• فهرست اسناد پیوست.
• تاریخ و امضا.

چارچوب قانونی

هنگام رسیدگی به چنین ادعاهایی، دادگاه ها با مقررات زیر هدایت می شوند:

• ماده 35 قانون اصلی کشور (قانون اساسی).
• ماده 247 قانون مدنی فدراسیون روسیه.
• ماده 307 قانون مدنی فدراسیون روسیه.
• Art.3 RF LC.
• Art.30 RF LC.

همچنین تصمیم دادگاه به شرایط خاص پرونده بستگی دارد.

مثال قضایی: نفوذ به قلمرو خارجی

شهروند نیکولای پتروف مالک یک سهم در آپارتمان است. علاوه بر او، دو مالک دیگر نیز در آن زندگی می کنند. آنها به طور دوره ای بدون اجازه وارد اتاق نیکولای می شوند. در عین حال از انعقاد هرگونه قراردادی خودداری می کنند. پتروف با طرح دعوی خواستار اجرای روش مناسب شد.

از آنجایی که نیکولای قبلاً تلاش کرده بود توافقی را منعقد کند، دادگاه پرونده را بررسی کرد و به نفع شاکی رای داد. اتاق اختصاص داده شده دارایی شخصی او است و هیچ کس حق ورود به آن را ندارد، همانطور که نیکولای نمی تواند بدون دعوتنامه وارد محوطه متعلق به سایر ساکنان شود. هیچ محدودیتی برای فضاهای مشترک وجود ندارد.

نمونه ای از محاکمهتمرینات: "بازی روی اعصاب"

اگر یکی از زوجین نیاز به اتاق نداشته باشد، چون جای دیگری دارد که در آن زندگی می کند، اما فقط برای غلغلک دادن اعصاب طرف مقابل اقدام کرده باشد، بعید است دادگاه به نفع شاکی رأی دهد. بنابراین، اگر یکی از همسران در آپارتمان زندگی نمی کند، دیگری حق دارد اتاقی با ویژگی های بهتر بگیرد.

به عنوان مثال، پس از طلاق، ناتالیا پترووا در یک قطعه کوپک که با همسر سابقش نیکولای خریداری شده بود، ماند. دومی به یک odnushka نقل مکان کرد که قبل از ازدواج توسط او خریداری شد. یکی از دو اتاق آپارتمان مشترک راهرو است و دیگری مساحت بیشتری نسبت به اولی دارد. معلوم می شود که اتاق ها به وضوح نابرابر هستند. با این حال، نیکولای که به اتاق مجردی خود نقل مکان کرده بود، درخواستی را به دادگاه ارائه کرد و خواستار باقی ماندن اتاق بزرگتر در اختیار او شد. در عین حال او نمی خواست سهم خود را بفروشد و همچنین در آپارتمان مورد اختلاف زندگی نمی کرد. همسر سابق نیکولای، ناتالیا پترووا، شکایتی را تنظیم کرد. او از دادگاه خواست که زندگی او را در یک اتاق بزرگ راحت تعیین کند. دادگاه با خواسته های شاکی موافقت کرد.

مثال فقهی: زندگی با یک دختر

همسران سوتلانا و الکساندر ایوانف یک آپارتمان دو اتاقه به مساحت 60 متر مربع خریداری کردند. در طول زندگی زناشویی خود صاحب یک دختر شدند. این زوج تصمیم به فسخ ازدواج گرفتند و پس از آن هر یک از آنها یک اتاق جداگانه گرفتند. آنها موفق به جدایی نشدند، زیرا شوهر سابق سهمی از آپارتمان یک فرزند خردسال را نفروخت.موافقت شد

اسکندر اتاق بزرگی به مساحت 20 متر مربع را اشغال کرد. در همان زمان، سوتلانا و دخترش مجبور شدند در یک اتاق کوچک جمع شوند. درخواست سوتلانا برای تعویض اتاق هیچ تأثیری بر اسکندر نداشت. در این راستا، سوتلانا مجبور شد با تقاضای انتقال اتاقی به مساحت 20 متر مربع برای استفاده به دادگاه مراجعه کند. متر، جایی که همسر سابق در آن قرار دارد. البته دادگاه طرف شاکی را گرفت و به اسکندر دستور داد که اتاق بزرگ را به استفاده سوتلانا و دخترش منتقل کند.

تخصیص سهم

اگر مشکل از طریق دادگاه حل شود، باید برای مشکلات بزرگ آماده باشید. تخصیص سهم در مورد یک خانه خصوصی بسیار ساده تر است. مشکلات خاصی با یک منطقه کوچک از محل، اما تعداد زیادی از مالکان ایجاد می شود. تخصیص سهم غیر نقدی با مشکلات مختلفی همراه است. دادگاه هنگام رسیدگی به پرونده از شرایط خاص استناد می کند. به طور خاص، عواملی مانند:

• سن.
• داشتن یا نداشتن فرزند.
• فعالیت های حرفه ای شرکت کنندگان در فرآیند.
• ناتوانی.
• عوامل دیگر.

به هر حال، هنگام تصمیم گیری در مورد نحوه ثبت سهم در یک آپارتمان به عنوان ملک، پاسخ صریح خواهد بود: مراجعه به دادگاه.

اگر آپارتمان شهرداری است

در قانون فعلی هیچ قانونی در مورد روش استفاده از مسکن شهری توسط مستاجران وجود ندارد. رویه ای که قبلاً مورد بحث قرار گرفت فقط در مورد مسکنی اعمال می شود که به واسطه حق مالکیت به افراد تعلق دارد. الزام به انتقال استفاده از خاصاماکن در آپارتمان شهرداری تنها در صورت تغییر قرارداد اجاره اجتماعی امکان پذیر است.

طبق قسمت 2 هنر. 69 قانون مسکن فدراسیون روسیه، مستاجران چنین مسکنی از نظر حقوق و تعهدات برابر هستند. بنابراین، هر یک از این افراد در شرایط مساوی از مکان برخوردار می شوند. در این راستا امکان تعیین ترتیب استفاده از محل وجود ندارد. اگر مستاجران نتوانند توافق کنند، پس تنها یک راه برای خروج از این وضعیت وجود دارد: صدور یک آپارتمان در مالکیت خصوصی. گاهی اوقات مستاجران تعجب می کنند که آیا امکان خصوصی سازی یک سهم در یک آپارتمان وجود دارد یا خیر. چنین سوالی نادرست است. در مسکن عمومی ابتدا هیچ سهامی وجود ندارد. آنها فقط زمانی ظاهر می شوند که آپارتمان به واسطه حق مالکیت خصوصی به مستاجرین تعلق داشته باشد. پس پاسخ منفی است.

نتیجه گیری

اگر مستاجرین در روابط همسایگی خوب هستند، تعیین روش استفاده از محل برای آنها، تصمیم گیری برای فروش آپارتمان در مالکیت مشترک دشوار نیست. اما با روابط تیره، همه چیز متفاوت است. اغلب آنها فقط در دادگاه حل می شوند. چنین دعویی، قاعدتاً برای طرفین آسان نیست. برای انجام این کار، کسب یک پایه شواهد کافی، تکیه بر رویه ثابت و دانستن قوانین رویه ضروری است. بنابراین بهترین گزینه در این مورد تماس با یک وکیل مجرب است که تمام تلاش خود را برای دفاع از حقوق متقاضی طبق قانون انجام خواهد داد.