پسماندهای بیولوژیکی مفهوم، طبقه بندی، قوانین جمع آوری و دفع

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

وجود زباله های بیولوژیکی به طور جدایی ناپذیری با حضور حیات ارگانیک مرتبط است. برای میلیون ها سال، سیاره به طور مستقل دفع آنها را تنظیم کرد و آنها را در اکوسیستم جهانی قرار داد. امروزه موضوع جمع‌آوری و دفع زباله‌های بیولوژیکی به این دلیل مطرح می‌شود که طبیعت دیگر قادر به مقابله با میزان تولید روزانه انسان نیست.

تعریف اصطلاح

تفسیرهای مختلفی از این مفهوم وجود دارد. به عنوان مثال، می توانید از چیزی که در اسناد رسمی روسیه در GOST 30722-2001 به نام "صرفه جویی در منابع" آمده است استفاده کنید. مدیریت پسماند. اصطلاحات و تعاریف". این سند به وضوح ماهیت مفهوم را توضیح می دهد.

طبق داده‌های رسمی، زباله‌های بیولوژیکی بافت‌ها و اندامی هستند که تشکیل آن‌ها به دلیل استفاده از شیوه‌های عملیاتی در پزشکی یا دامپزشکی، در نتیجه زیست‌پزشکی رخ داده است.آزمایشات، و همچنین مرگ حیوانات، پرندگان و دام؛ همچنین شامل ضایعات دیگری می شود که از فرآوری مواد خام غذایی و غیر خوراکی با منشاء حیوانی یا ضایعات حاصل از فرآیندهای تولید در صنعت بیوتکنولوژی به دست آمده است.

طبقه بندی بر اساس گروه

گزینه‌های مرتب‌سازی و جداسازی مختلفی وجود دارد. با این حال، در نسخه کلاسیک، زباله های بیولوژیکی چیزی مربوط به یکی از گروه های زیر است:

1. مصادره از حوزه دامپزشکی. شامل ماهی، گوشت یا سایر محصولات حیوانی است. در طی معاینات ویژه دامپزشکی و بهداشتی که در کشتارگاه‌ها و کشتارگاه‌ها، بازارها و شرکت‌های فرآوری گوشت، سازمان‌های تجاری یا سایر تأسیسات مشابه انجام می‌شود، شناسایی شده است.
2. جنین مرده و سقط شده، اجساد پرندگان و حیوانات مرده و وحشی که هم بر اثر سیر طبیعی وقایع و هم بر اثر تحقیقات آزمایشگاهی ظاهر شده اند.
3. ضایعات بیولوژیکی تولید شده در محل های بهره برداری و نگهداری از مرغداری ها، تاسیسات فرآوری گوشت صنعتی و همچنین مزارع ماهی.
4. فرآوری مواد خام غذایی یا غیرغذایی با منشاء حیوانی. اغلب منجر به مقدار معینی زباله زیستی می شود.

کلاس های خطر

وقتی صحبت از بازیافت به میان می آید، تصمیم گرفته می شودبا توجه به اینکه شی مورد نظر رسماً به کدام گروه خاص تعلق دارد. دفع زباله های بیولوژیکی (قوانین در مقاله آورده شده است) کلاس خطر اول که شامل حیوانات آزمایشگاهی و اهلی مرده یا افتاده به یکی از سه روش موجود انجام می شود. اینها شامل سوزاندن اجساد، ضد آلودگی یا دفن در زمین است.

با طبقه دوم خطر که شامل قسمت های مختلف بدن می شود، هرگونه ترشحات فیزیولوژیکی افراد و حیوانات مبتلا به بیماری های ویروسی و باقی مانده از بخش های عفونی، بسیار راحت تر و کارآمدتر است. چنین زباله‌هایی معمولاً بازیافت می‌شوند و سپس در برخی مناطق مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ABV-طبقه‌بندی

گروه‌بندی فوق به اندازه آنچه در بالا توضیح داده شد رایج نیست، با این حال، حق بازبینی را دارد. در این مورد، طبقه‌بندی زباله‌های بیولوژیکی، دسته‌بندی آنها بر اساس خطر احتمالی برای دیگران و طبیعت است. لیست زیر است.

1. کلاس A. زباله های خطرناک بالقوه رادیواکتیو.
2. کلاس B. پسماندهای خطرناک سم شناسی بالقوه.
3. کلاس B. زباله ها احتمالاً از نظر اپیدمیولوژیک خطرناک هستند.

دو کلاس آخر یک موضوع مشترک دارند. آنها ممکن است شامل زباله های بیولوژیکی باشند که می توانند با ویروس های بالقوه خطرناکی مانند سارس یا سیاه زخم آلوده شوند. اگر آنها به موقع و واجد شرایط دفع نشوند، خطر گسترش یک بیماری همه گیر مرگبار دیگر وجود دارد. مقامات هشدار می دهند که هر مالک در صورتوجود چنین بقایایی در قلمرو خود موظف است ظرف 24 ساعت با نظارت دامپزشکی تماس گرفته و درخواست کمک کند. متخصصان از دفع زباله مراقبت خواهند کرد. در غیر این صورت، چنین مالکی ممکن است دارای مسئولیت اداری باشد.

دفع خود

موسسات دامپزشکی و بهداشتی فهرستی از قوانینی را نوشته اند که توسط آن کارمندان این روش را انجام می دهند. سوزاندن یا دفن زباله های بیولوژیکی به شدت ممنوع است. با این حال، عمل نشان می دهد که بسیاری از کشاورزان خصوصی به طور کامل این مقررات را نادیده می گیرند و به طور منظم پرندگان و حیوانات را در زمین دفن می کنند، که مطلقاً استانداردهای بهداشتی موجود در کشور را ندارد. این مشکل در مناطقی از فدراسیون روسیه که دامداری یکی از زمینه های پیشرو در تجارت کوچک است، بیشتر مرتبط است. چنین اقداماتی توسط کشاورزان منجر به عوارض فوری نمی شود، بلکه منجر به عوارضی می شود که ممکن است بعداً در آینده ظاهر شوند.

همچنین فراموش نکنید که ضایعات بیولوژیکی محصولی است که می توان آن را بازیافت کرد، مثلاً برای خوراک دام. این گزینه مبتنی بر دو فناوری مدرن - اکستروژن و تبدیل بیوتکنولوژیک است. اولین مورد به شما امکان می دهد هر ماده ای را با آب، وسایل حرارتی یا مکانیکی پردازش کنید تا پودر استخوان، غذای خشک برای حیوانات و پرندگان به دست آورید. تبدیل زباله ها را به اتانول، هیدروکربن ها و بیوگاز تقسیم می کند.

سوختن در کوره های آدم سوزی

راه بسیار محبوب و آسان. کارکنان موسسات دامپزشکی و بهداشتی پسماندهای اولیه را به صورت آماده جمع‌آوری می‌کنند و سپس به کوره‌سوزی تخصصی می‌برند. دمای احتراق در محفظه حدود 800 درجه سانتیگراد است. این مقدار برای از بین بردن تمام میکروارگانیسم های مضر، حامل ها و پاتوژن ها کاملاً کافی است. بقایای آنها تقریباً به طور کامل می سوزند و به حالت خاکستر استریل یا توده ای شکننده از استخوان های آسیاب می شوند.

در نتیجه، چنین بقایایی را می توان به هر طریقی دور انداخت. واقعیت این است که خاکستر در آینده توجه هیچ جونده یا حشره ای را به خود جلب نخواهد کرد. سوزاندن در کوره مرده سوز بهترین گزینه برای دفن حیوان خانگی مرده است. در آینده، صاحبان می توانند یک کوزه با خاکستر دریافت کنند که به صلاحدید خود دفع خواهند کرد.

محل دفن گاو

اکنون روشی بی ربط برای دفن حیوانات باقی مانده است. استفاده گسترده در زمان اتحاد جماهیر شوروی بود. این گزینه به دلیل وجود مناطق عظیم اشغال نشده گسترده شده است. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، محل دفن حیوانات به طور رسمی توسط قانون ممنوع شد. این امر به این دلیل اتفاق افتاد که قوانین جمع آوری زباله های بیولوژیکی و دفع آنها با رعایت استانداردهای بهداشتی دیگر اجازه دفن حیوانات در زمین را نمی داد.

پیش از این در قلمرو کشور مناطق خاصی با گودال هایی وجود داشت که بر روی تپه ها قرار داشتند. در عین حال، سطح وقوع آب زیرزمینی نیستباید بیش از 2.5 متر باشد و در ولسوالی لازم بود که در فاصله حداقل 500 متری هیچ سکونتگاه، جنگل، مرتع و دامداری، چاه و آب انبار وجود نداشته باشد. اکنون در چنین مناطقی می توانید علائم ویژه ای با توضیحات و هشدار پیدا کنید.

خط مشی جمع آوری و دفع

برای دسته های مختلف فهرستی از محدودیت ها و مقررات وجود دارد. به عنوان مثال، SanPiN حمل و نقل اجباری را در مخازن یا ظروف بسته ویژه برای زباله های بیولوژیکی مواد غذایی تجویز می کند. جمع آوری و صادرات در کیسه های زباله معمولی ممنوع است. در محیط های شهری، مقامات مسئول به طور روزانه مکان های دفع زباله را تخلیه، تمیز و ضد عفونی می کنند.

قانون همچنین بیان می کند که افراد از استفاده از هرگونه تجهیزات حرفه ای که هدف آن بازیافت است منع می شود. همان SanPiN تجویز می کند که ذخیره سازی زباله های بیولوژیکی در مکان های خاص مجاز است، در حالی که ارتفاع کناره های مخازن نباید از 12 سانتی متر تجاوز کند. دومی به عنوان محدود کننده ای عمل می کند که به ترتیب از تخلیه و ریزش مایعات و باقی مانده ها جلوگیری می کند.

راههای آینده

دانشمندان در حال توسعه روشی ویژه برای از بین بردن زباله های بیولوژیکی به نام "زیست پالایی" هستند. نکته پایانی این است که میکروارگانیسم های مختلف از محصولات بیولوژیکی استفاده و خنثی می کننداصل و نسب. مزایای این روش آشکار است: عدم آسیب به طبیعت، کاربرد هدفمند، ایمنی بالا، کارایی و کنترل پذیری. میکروارگانیسم‌های معرفی‌شده در مواد آلی مرده تکثیر می‌شوند و سپس کاملاً جذب و تبدیل به دی‌اکسید کربن، آب و هوموس می‌شوند.