طبقه بندی ضایعات تولید و مصرف. طبقه بندی زباله بر اساس کلاس خطر

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هیچ طبقه بندی کلی برای ضایعات مصرفی و تولیدی وجود ندارد. بنابراین، برای راحتی، از اصول اولیه چنین تقسیم‌بندی اغلب استفاده می‌شود.

اصول تقسیم زباله به انواع

بنابراین، ساختار اصول اصلی با عناصر زیر نشان داده می شود:

• بر اساس منابع آموزشی (صنعت)؛
• بر اساس حالت تجمع؛
• براساس چرخه های تولید؛
• بر اساس دستورالعمل استفاده.

بیایید نگاهی دقیق تر به هر یک از آنها بیندازیم.

براساس صنعت

این طبقه بندی زباله در عمل گسترده ترین است. این بر اساس یک اصل شاخه ساخته شده است. بیشترین سهم را طبقه بندی ضایعات تولیدی به خود اختصاص داده است که از این میان می توان به ضایعات متالورژی غیرآهنی یا آهنی، زغال سنگ، صنایع شیمیایی و صنایع چوب اشاره کرد.

براساس حالت کل

این طبقه بندی زباله به شما امکان می دهد با دقت بیشتری آنها را به عنوان مایع، جامد یا گاز شناسایی کنید. چنین تقسیم بندی هنگام انتخاب فناوری برای ذخیره سازی آنها مهم است.پردازش یا تخریب بیشتر.

بنابراین، زباله های گازی باید در مخازن تخصصی، زباله های مایع در ظروف در بسته و زباله های جامد در ظروف، سایت ها یا محل های دفن زباله ذخیره شوند.

برای تعیین فناوری پردازش آنها، باید از طبقه بندی زباله ها بر اساس طبقه بندی، که با درجه انفجار و احتراق نشان داده می شود، استفاده شود. ما نباید سمی بودن آنها را فراموش کنیم.

براساس چرخه های تولید

گاهی اوقات از طبقه بندی زباله های تولیدی استفاده می شود که توسط صنعت سازماندهی می شود.

این به آنها اجازه می دهد تا با مراحل فنی تولید محصول به تفصیل مشخص شوند تا عملیاتی را که در طی آن محصولات فرعی ممکن است تشکیل شوند، شناسایی کنند.

به عنوان مثال صنعت شیمیایی است که در آن سنتز مواد آلی می تواند بقایای حجیمی را تولید کند که در فرآیند تولید (در طول تقطیر یا یکسوسازی) فراهم نمی شود.

طبقه بندی بالا از زباله ها بر اساس طبقه بندی با هدف در نظر گرفتن موضوع استفاده از آنها به عنوان مواد قابل بازیافت است. بنابراین، چنین رتبه‌بندی اول از همه نشان‌دهنده شاخص‌های کمی و تنها پس از آن شاخص‌های کیفی است.

خواص فیزیکی و شیمیایی زباله

طبقه بندی زباله ها بر اساس خواص فیزیکی و شیمیایی هنگام ارزیابی تأثیر آنها بر محیط زیست مهم است. این البته در مورد مواد خطرناک و سمی صدق می کند.

سازمان بهداشت جهانی طبقه‌بندی زباله‌ها بر اساس کلاس خطر را ایجاد کرده است که توسط سازمان ملل در قالب برنامه‌ای برای حفاظت از محیط زیست پذیرفته شده است. این شامل لیستی از اجزای خطرناک و سمی است که در طول فرآیند تولید آزاد می شوند. همین فهرست شامل مواد زیر است: آرسنیک، داروها، ترکیبات آلی هالوژنه مختلف و البته جیوه.

به عنوان مشخصه سمیت مواد، ضریب دوز کشنده در نظر گرفته می شود که در استفاده از آن در نیمی از حیوانات آزمایشی نتیجه کشنده رخ داد.

جداسازی زباله بر اساس خطر

طبقه بندی خطر زباله ها بر اساس غلظت مواد سمی موجود در آنها است. اثر هم افزایی چندین جزء نیز در نظر گرفته شده است.

در سال‌های اخیر در کشورهای اروپایی، طبقه‌بندی زباله‌ها بر اساس کلاس خطر براساس سازگاری با محیط‌زیست آنها صورت می‌گیرد. در عین حال، این رویکرد ناقص است، زیرا فرآیند ارزیابی آنها به عنوان مواد اولیه برای مصرف بیشتر در بخش تولید دشوار است.

استفاده از زباله به عنوان پایه مواد اولیه برای تولید

یکی از وظایف اصلی هر فعالیت تجاری و صنعتی دستیابی به صرفه جویی در انرژی و مواد اولیه است. بنابراین، در شرایط اقتصادی مدرن، همگرایی منافع مصرف کنندگان و تولیدکنندگان بالقوه وجود دارد که دارای امکانات و فناوری های مدرن تولید برای استفاده از زباله به عنوان مواد اولیه هستند.

بر خلاف مواد اولیه اولیه، زباله ها را نمی توان از قبل برای یک منطقه خاص استفاده کرد. بنابراین از همین زباله ها در مناطق مختلف تولید استفاده می شود. بنابراین، برای یک طبقه بندی معقول بر این اساس، توصیه می شود برخی از ویژگی های متمایز آنها را بدانید. بنابراین، تمام زباله ها را می توان به سه گروه اصلی دسته بندی کرد:

1. دارای ویژگی های نامطلوبی مانند عدم یکنواختی ترکیب و خلوص. دلایل این امر درجات مختلف سایش، آلودگی، عوامل اقلیمی است. علیرغم این واقعیت که این ویژگی ها ماهیت تصادفی دارند، از آنها برای تعیین فناوری های پردازش زباله و کیفیت محصولات به دست آمده با در نظر گرفتن مجموعه ای از مشکلات اقتصادی و زیست محیطی استفاده می شود.
2. پسماندهای جامد خانگی که طبقه بندی آنها بر اساس امکان استفاده از آنها به عنوان ماده اولیه ثانویه است. به عبارت دیگر، مجموعه مشخصی از ویژگی‌ها تنظیم شده است که می‌توان آن را اندازه‌گیری کرد و در مشخصات فنی و همچنین اسناد نظارتی و فنی مسئول جهت‌گیری بهینه برای پردازش ضایعات قرار داد.
3. از آنجایی که مواد اولیه اولیه در طول فرآیند تولید به زباله تبدیل می شوند، همراه با از دست دادن یا بدتر شدن برخی از کیفیت های مصرف کننده، ویژگی های به روز شده ای نیز به دست می آید که در مرحله اولیه برای آنالوگ غیرمشخص بود.

بنابراین، توصیف ضایعات باید بر اساس تعریف برای هر نوع خصوصیات جداگانه و جهت مؤثر استفاده از آن باشد.

طبقه بندیزباله طبق مشخصات

بر اساس تقسیم بندی موادی که در طول فرآیند تولید آزاد می شوند، می توان آنها را به دو گروه اصلی تقسیم کرد:

• خواصی که برای یک ماده خاص مهم هستند، اندازه گیری آنها هنگام تعیین روش های سنتی استفاده اجباری است؛
• خواص تازه به دست آمده، اندازه گیری آنها هنگام شناسایی راه های جدید و غیر متعارف برای استفاده از مواد قابل بازیافت ضروری است.

تعیین خواص گروه اول با مطالعه متون علمی مرتبط و مستندات نظارتی و فنی انجام می شود.

برای ضایعات با ویژگی‌های تازه به دست آمده، روش‌هایی لازم است که به عنوان روش‌هایی برای اندازه‌گیری خواص آنها و همچنین شناسایی سایر ویژگی‌های ضروری یکپارچه باشند.

طبقه بندی زباله های خانگی

زباله های خانگی ممکن است شامل اقلام خانگی نامناسب برای استفاده بعدی، محصولات غذایی و کالاهایی باشد که خواص مصرفی خود را از دست داده اند. این دسته شامل زباله های جامد شهری نیز می شود که طبقه بندی آنها با عناصر زیر تعیین می شود: زباله و زباله های خانگی.

ترکیب این نوع زباله به عواملی بستگی دارد: سطح توسعه یافتگی منطقه و کشور، سطح فرهنگی جمعیت و آداب و رسوم آن، فصل و غیره. حدود یک سوم کل زباله‌های جامد را مواد بسته‌بندی تشکیل می‌دهند که مقدار آن دائماً در حال افزایش است.

طبقه بندی زباله های خانگی بر اساس ترکیب چند جزئی و ناهمگن، چگالی کم و ناپایداری (تواناییپوسیدگی). ساختمان های مسکونی و همچنین تجارت، ورزش و سایر شرکت ها و سازمان ها به عنوان منابع تولید زباله پذیرفته می شوند.

ترکیب چنین زباله هایی شامل انواع زیر است:

• مقوا (کاغذ)؛
• مواد بسیار بزرگ؛
• ضایعات غذایی؛
• فلزات و پلاستیک؛
• چرم و لاستیک؛
• شیشه، منسوجات و چوب.

این یک طبقه بندی کلی زباله است.

مدیریت پسماند

در میان به اصطلاح زباله ها، می توان انواع اصلی آن را که نیاز به بازیافت دارند، مشخص کرد.

1. لوازم خانگی. دفع آن برای تمام شرکت هایی که نمی خواهند با مقامات نظارتی مشکل داشته باشند ضروری است. برای انجام این فرآیند به تنهایی، باید دلایل قانونی برای این کار داشته باشید که توسط اسناد مربوطه تأیید شده است. در صورت عدم وجود چنین مجوزی، واحد تجاری ممکن است دچار مشکل شود. بنابراین، بهترین گزینه تماس با شرکتی است که به طور حرفه ای با دفع زباله سروکار دارد.
2. پلاستیک، استایروفوم، کاغذ و غیره. به عبارت دیگر، موادی که بسته از آن ساخته شده است. فرآیند پردازش این ضایعات شامل خرد کردن آنها می شود و تنها پس از آن به شکل بریکت در می آید و به عنوان مواد اولیه ثانویه استفاده می شود.
3. لامپهای فلورسنت. آنها برای بازیافت بسیار جذاب هستند، زیرا واحد الکترونیکی، پایه و فلاسک مواد اولیه با ارزشی هستند. از روی عمل مشخص است که این زباله ها به دلیل داشتن جیوه نمی توانند به سادگی دور ریخته شوند. با این حال، هنگام انتقالبرای بازیافت، بسیاری از شرکت های بازیافت نیاز دارند که این ماده خام توسط خود تامین کننده تحویل داده شود و این یک هزینه اضافی است.
4. باتری. امروزه نقاط جمع آوری این نوع زباله ها شروع به ظهور کرده است. بنابراین تاکید اصلی دولت باید در جهت تبلیغات، تبلیغات و بیداری آگاهی در بین مردم باشد. این محصول مانند لامپ های فلورسنت برای محیط زیست نیز خطرناک است. یک باتری می تواند حدود 20 متر مربع را آلوده کند. متر زمین اطراف و زمان تجزیه آن ربع قرن است. همچنین باید به خاطر داشته باشید که در داخل آن فلزات مضری مانند جیوه، کادمیوم و سرب وجود دارد.

ضایعات مضر در پزشکی

طبقه بندی پسماندها در پزشکی بر اساس تخصص موسسات مربوطه انجام می شود. بیشتر از باند و گاز، بافت انسانی، مواد دارویی یا خون استفاده می شود.

همه ضایعات ناشی از تأسیسات مراقبت های بهداشتی توجه ویژه ای را به خود جلب می کند زیرا ممکن است یک خطر بالقوه برای محیط زیست باشد.

تمام زباله های مراکز بهداشتی و درمانی، بسته به سطح خطر سم شناسی، اپیدمیولوژیک و تشعشعات، به پنج کلاس خطر تقسیم می شوند.

بنابراین، کلاس A توسط زباله های غیر خطرناک نشان داده می شود که شامل موادی است که با مایعات بیولوژیکی بیماران و بیماران عفونی در تماس نبوده اند. این طبقه شامل زباله های غیر سمی است.

کلاس B شامل زباله های عفونی است. این ممکن است شامل مواد و ابزار باشد،که آلوده به ترشحات بیماران هستند. همچنین شامل مواد آلی حاصل از عملیات است.

کلاس خطر B - زباله های بسیار خطرناک که شامل زباله های میکروآزمایشگاه ها و همچنین موادی است که با بیماران مبتلا به بیماری های عفونی خطرناک در تماس بوده اند.

کلاس G - ضایعات، از نظر ساختار مشابه زباله های صنعتی. این موارد عبارتند از: مواد شیمیایی، سیتواستاتیک، و دستگاه‌ها و تجهیزاتی که حاوی جیوه هستند.

کلاس خطر D - زباله های رادیواکتیو، که شامل زباله های مؤسسات پزشکی حاوی اجزای رادیواکتیو است.

با جمع بندی آنچه گفته شد، می توان با اطمینان گفت که دفع صحیح زباله ها از هر نوع می تواند تضمینی برای دوستی با محیط زیست باشد و این در دنیای دشوار مدرن ما بسیار ضروری است.