مدیران خط هستند مدیران خطی و عملکردی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هر سازمانی ساختار سازمانی خود را دارد که چارچوبی است که در آن مسائل مربوط به توزیع وظایف، استفاده از منابع شرکت و هماهنگی کار بخش‌های موجود حل می‌شود.

عوامل مؤثر بر ساختار سازمانی

• اندازه سازمان. شرکت‌های بزرگ ساختار گزارشگری پیچیده‌تری نسبت به شرکت‌های کوچک دارند که در آن یک مدیر برای مدیریت کافی است.
• سن سازمان. هر سال ساختار شرکت پیچیده تر می شود.
• استراتژی و اهداف. اهداف و مقاصدی که برای رهبر و زیردستان تعیین می شود تأثیر قابل توجهی دارد.
• کارکنان. ساختار سازمانی به ویژگی های رهبری و فعالیت های هر کارمند بستگی دارد.
• مسیر شرکت. شرکتی که یک سرویس ارائه می دهد (مثلاً یک آرایشگاه) برای سازماندهی کار عادی به یک مدیر نیاز دارد، اما یک کارخانه بزرگ که چندین نوع محصول تولید می کند به ساختار سازمانی پیچیده تری نیاز دارد.
• فرهنگ و محیط زیست. فرهنگ و ذهنیت ملی.
• سبک مدیریت.می تواند اقتدارگرا یا دموکراتیک باشد.

خلاصه ساختارهای سازمانی

• خطی - تأثیر مستقیم رهبر بر زیردستان وجود دارد. تمام وظایف مدیریت فعالیت های شرکت به او سپرده شده است. رهبر در ساختارهای خط به طور مستقل مسئول تمام سؤالات مربوط به کار سازنده پیوندهای سیستم است.
• عملکردی - با انقیاد مدیران کارکردی به مدیران خطی مشخص می شود که مدیریت کلی سازمان را به عهده دارند. علاوه بر این، او مسئول تمام تصمیمات اتخاذ شده است. یک تخصص از مدیران عملکردی بسته به وظایف مدیریتی آنها وجود دارد.
• خطی-عملکردی (خطی-کارکن). مشخصه این ساختار این است که سازمان دارای مدیران خطی و عملکردی است. اولین اثر در اصل وحدت فرماندهی. دومی کار بخش ها را مدیریت می کند. وظایف اصلی توسط روسای واحدهای عملکردی خط انجام می شود که به مدیر ارشد گزارش می دهند.
• ماتریس - مدیر پروژه می تواند زیردستان هر بخش را مدیریت کند. پس از اتمام کار روی پروژه، اجراکنندگان به واحدهای خود باز می گردند.

بیایید نگاهی دقیق‌تر بیندازیم که مدیران خط چه کسانی هستند، چه وظایف و وظایفی به آنها محول شده است. همچنین مزایا و معایب عملکرد چنین ساختار سازمانی را مورد بحث قرار خواهیم داد.

خطیمدیران اجرایی: نهاد

مدیران خط رؤسای سازمان ها یا بخش هایی هستند که در فعالیت های اصلی شرکت مشغول هستند. آنها مسئول دستیابی به اهدافی هستند که شرکت با آن روبروست.

مدیران خط چهره غالب شرکت ها هستند. اطلاعات لازم با گزارشات مستقیم در اختیار آنها قرار می گیرد. بر اساس آن تصمیم می گیرند و دستورات مقتضی صادر می کنند.

در ساختار سازمانی عملکردی خطی، مدیر خط نقش کمی متفاوت ایفا می کند. اختیارات آن محدود به مسائل تصمیم گیری است. یعنی مدیران خط رؤسایی هستند که بر اساس اصول وحدت فرماندهی کار می کنند، اما وظایف مدیران را برای وظایف فردی انجام می دهند. در نتیجه، کیفیت تصمیمات اتخاذ شده به طور قابل توجهی بهبود می یابد، زیرا رئیس ارشد مجبور نیست از روسای بخش ها پیروی کند.

کارکردهای مدیر خط

• تعیین اهداف و اهداف اصلی سازمان و نظارت بر اجرای آنها.
• ایجاد یک تیم کارآمد: ارزیابی بهره وری کارکنان، شرکت در انتخاب کارمندان جدید، انجام مصاحبه، تصمیم گیری در مورد اخراج، ایجاد برنامه کاری.
• کنترل نظم و انضباط کارکنان.
• ارائه توسعه کارکنان، سازماندهی آموزش، پاداش و تنبیه.
• ایجاد انگیزه در کارکنان، ارزیابی عملکرد هر فرد.
• تشکیل و نگهداری شرکت های بزرگفرهنگ، حل تعارض.

وظایف مدیران خط

• کمک به شرکت در رسیدن به اهدافش.
• جستجوی شرکت کارکنان واجد شرایط که علاقه مند به کار برای نتیجه هستند.
• استفاده کارآمد از دانش و تجربه کارکنان.
• بهبود سیستم انگیزشی.
• بهبود سیستم آموزش کارکنان، توسعه به موقع حرفه ای.
• ایجاد جو مساعد در سازمان.
• برنامه‌های تبلیغاتی و جوایز دیگر.
• فعال کردن فعالیت خلاق کارگران.
• بهبود روش‌های ارزیابی عملکرد کارکنان.
• ایجاد شرایط کاری مناسب برای کارکنان.

معیار عملکرد مدیر خط

هر رئیسی نمی تواند رهبر شایسته ای شود. کار موثر در سازماندهی فعالیت های شرکت کار روزمره است. مدیران خط افرادی هستند که شایستگی های خاصی دارند. اثربخشی آنها را می توان با استفاده از پارامترهای زیر ارزیابی کرد:

• نتیجه فعالیت اصلی سازمان.
• وجود انگیزه مناسب از سوی مسئولان. مدیر باید به طور منظم از تمایل خود برای کار بیشتر حمایت کند و آن را توسعه دهد.
• توسعه شایستگی برای کار با پرسنل. رهبر باید تلاش کند تا تمام ظرافت های مدیریت کارکنان را درک کندسازمان او یا واحدی که به او سپرده شده است.
• توانایی ایجاد تعهد در میان زیردستان به یک هدف اصلی مشترک.

شایستگی های اصلی یک رهبر برای اطمینان از عملکرد مؤثر یک سازمان

• تجربه حرفه ای قابل توجه (مهارت و توانایی در حل مسائل مختلف حرفه ای).
• رهبری (به تشکیل یک تیم شایسته و الهام بخشیدن به آن برای رسیدن به هدف کمک می کند).
• ارتباط و تعامل موثر با کارمندان (می داند چگونه دیدگاه خود را استدلال کند و افکار خود را به درستی بیان کند).
• برنامه ریزی و هماهنگی کار (برنامه ریزی برای یک نتیجه خوب ضروری است).

مزایای ساختار سازمانی خطی

• وحدت تابعیت (همه کارمندان به یک رئیس گزارش می دهند)؛.
• مسئولیت کامل هر کارمند مطابق با محل کارش.
• سادگی سیستم، زیرا تمام اختیارات و مسئولیت ها به وضوح توزیع شده است.
• تصمیمات به سرعت گرفته می شود.
• ایجاد نظم و انضباط لازم در تیم.

معایب ساختار سازمانی خطی

• یک مدیر خط نمی تواند در همه زمینه ها صلاحیت داشته باشد.
• سخت بودن سیستم و مشکل در تطبیق آن با شرایط متغیر.
• بر روی مقدار کمی از اطلاعات که بین سطوح سلسله مراتب منتقل می شود تمرکز می کند.
• محدودیت در ابتکار عملکارمندان سطح پایین.
• با افزایش تولید، تقسیم کار دشوار می شود.

بنابراین، مدیران خطی حلقه اصلی ساختار خطی سازمان هستند که وظیفه دستیابی به هدف اصلی سازمان را بر عهده دارند و مسئولیت انجام وظایف تعیین شده را بر عهده دارند. از یک طرف، چنین سیستمی مدیریت یک شرکت را بسیار ساده می کند، از طرف دیگر، توسعه آن را کند می کند و از انطباق سریع آن با شرایط متغیر محیطی جلوگیری می کند.