واحد پول شیلی. نرخ ارز پزو شیلی شکل ظاهری اسکناس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

واحد پول شیلی پزو نام دارد. در اسپانیایی، این کلمه به معنای "وزن" یا "سنگینی خاص" است. نسخه مدرن پزو از سال 1975 در گردش بوده است. نماد رسمی واحد پول شیلی حرف لاتین S است که با یک یا دو نوار عمودی عبور می کند. این علامت تقریباً در تمام سیستم های متنی موجود است. از آنجایی که این نماد با دلار آمریکا مرتبط است، برای جلوگیری از سردرگمی از علامت اختصاری CLP (پزو شیلی) استفاده می شود. واحد پولی جمهوری آمریکای جنوبی به طور رسمی از 100 سنتاووس تشکیل شده است. اما به دلیل پایین بودن نرخ ارز شیلی، انتشار سکه های کوچک از نظر عملی منطقی نیست.

پزو قدیمی

اولین نمونه واحد پولی یک کشور آمریکای جنوبی در سال ۱۸۱۷ منتشر شد. نسخه قدیمی پزو از نظر ارزش برابر با 8 رئال استعمار اسپانیا بود. متعاقبا ضرب سکه های مسی با نام سنتاوو آغاز شد. در سال 1851، به لطف محتوای 22.5 گرم نقره خالص، پزو معادل 5 فرانک فرانسه شد. وزن استاندارد سکه های طلا 1.37 گرم بود در سال 1885 تصمیم گرفته شد واحد پول شیلی را به پوند انگلیس گره بزنند و تأسیس کنند.نرخ ارز ثابت این به عنوان بخشی از معرفی سیستم تامین پول کاغذی با فلزات گرانبها، معروف به استاندارد طلا اتفاق افتاد. در سال 1926، دولت شیلی نرخ ارز را از 13 به 40 پزو به یک پوند استرلینگ تغییر داد. چند سال بعد، استاندارد طلا به حالت تعلیق درآمد. ارزش پول شیلی حتی کمتر شد. در سال 1960، پزو با اسکودو با نرخ 1000:1 جایگزین شد.

اسکناس (1817-1960)

نخستین پول کاغذی شیلی توسط خزانه داری استان والدیویا در اواسط قرن نوزدهم منتشر شد. ارزش اسمی آنها 4 و 8 رئال بود. در دهه 70 قرن گذشته، تعدادی از بانک های تجاری خصوصی شروع به انتشار اسکناس کردند. در سال 1881، دولت شیلی اوراق خزانه قابل تبدیل به طلا و نقره منتشر کرد. این رویداد پایان انتشار پول کاغذی توسط موسسات مالی خصوصی را رقم زد. در سال 1925، انتشار اسناد خزانه در اختیار بانک مرکزی شیلی قرار گرفت. ارزش اسکناس های آن دوره از 1 تا 1000 پزو متغیر بود. تورم ناشی از لغو استاندارد طلا نیازمند اسکناس های بزرگتر بود. در اواسط قرن بیستم، انتشار اسکناس‌های 50 هزار تومانی آغاز شد.

اسکودو

چه ارزی جایگزین پزو در شیلی شد و چه چیزی نیاز به اصلاحات پولی را برانگیخت؟ ایجاد یک وسیله پرداخت ملی جدید به نام اسکودو، بخشی از طرح تحول اجتماعی-اقتصادی بود. با این حال، دولت در بلندمدت موفق نبوده است. اوایل دهه 70سال های قرن گذشته در شیلی کاهش سریعی در تولید وجود داشت. این امر منجر به افزایش بیکاری و خروج فعال سرمایه گذاری ها از کشور شده است. دولت رئیس جمهور سالوادور آلنده تلاش ناموفقی برای مقابله با یک رکود شدید اقتصادی داشت.

اسکودو به عنوان واحد پول رسمی شیلی از سال 1960 تا 1975 خدمت می کرد. ارز کاغذی جدید منتشر شده توسط بانک مرکزی کشور، نسخه اصلاح شده پزو قدیمی بود. فرقه های آنها 1، 5، 10 و 50 اسکودو بود. با این حال، تورم غیرقابل توقف، که نتیجه مشکلات شدید اقتصادی بود، ورود فرقه‌های بزرگ‌تر به گردش را اجتناب‌ناپذیر کرد. در سال 1974، بانک مرکزی شیلی اسکناس‌هایی به ارزش اسمی 10 هزار اسکودو منتشر کرد.

پزو جدید

پس از سرنگونی رئیس جمهور آلنده، یک دیکتاتوری نظامی در کشور برقرار شد. دولت ژنرال پینوشه تصمیم گرفت نسخه جدیدی از پزو را جایگزین اسکودو در حال کاهش دائمی کند. اصلاحات در سال 1975 انجام شد. در فرآیند مبادله به هزار اسکودو یک پزو داده شد. تا سال 1984، سکه‌هایی با اسم‌هایی که در سنتاووس مشخص شده بود ضرب می‌شدند. در آینده، نیاز به آنها در نتیجه تورم از بین رفت.

در زمان وجود دیکتاتوری نظامی، سکه های 5 و 10 پزو تصویر زنی را با زنجیر شکسته بر دستان خود داشت. این نماد رهایی از عقاید کمونیستی بود. پس از برکناری ژنرال پینوشه از قدرت، طرح سکه ها تغییر کرد. آنها تصویری از برناردو اوهیگینز، مبارز برای استقلال مستعمرات اسپانیا در جنوب را به نمایش گذاشتند.آمریکا که در آغاز قرن نوزدهم چندین سال به عنوان حاکم عالی شیلی خدمت کرد.

در مراحل اولیه، بانک مرکزی فقط اسکناس های 5، 10، 50 و 100 پزو را به امید موفقیت در مبارزه با تورم منتشر کرد. اما بعداً مقامات مالی مجبور شدند آنها را با سکه جایگزین کنند. اسکناس هایی که در حال حاضر در گردش هستند 1، 2، 5، 10 و 20 هزار پزو هستند.

در سال 2004، شیلی شروع به انتشار اسکناس های ساخته شده از پلیمر کرد. این ماده عمر مفید اسکناس ها را چندین برابر افزایش می دهد و از جذب رطوبت و کثیفی جلوگیری می کند. این اولین انتشار اسکناس های جدید در تاریخ شیلی بود که دلایل آن به تورم مربوط نمی شد. در حال حاضر فقط اسکناس های 10 و 20 هزار پزوی هنوز روی کاغذ چاپ می شود. تمام اسکناس های دیگر از پلیمر ساخته شده اند. به لطف فناوری‌هایی که فقط روی پلاستیک قابل استفاده هستند، اسکناس‌های جدید از درجه بالایی محافظت در برابر جعل برخوردار هستند.

حقایق جالب

برخی از اسکناس‌های شیلی نام‌های غیررسمی مطابق با نام شخصیت‌های برجسته‌ای دریافت کرده‌اند که پرتره‌هایشان بر روی آنها چاپ شده است. به عنوان مثال، اسکناس 5 هزار پزو به نام "گابریلا" شناخته می شود. گابریلا میسترال، شاعر، دیپلمات شیلیایی و برنده جایزه نوبل ادبیات را به تصویر می کشد. اسکناس 10000 پزوی گاهی اوقات به دلیل پرتره آرتورو پراتا، افسر نیروی دریایی که قهرمانانه در قرن نوزدهم جان خود را از دست داد، «آرترو» نامیده می‌شود.

سابقه تغییرات نرخ

در سال 1999، مقامات پولی شیلی یک رژیم نرخ ارز شناور ایجاد کردند. اما بانک مرکزی حق مداخله در بورس را برای جلوگیری از استهلاک بیش از حد ابزار ملی پرداخت حفظ کرد. ارزش پول شیلی در برابر دلار آمریکا چندین دهه است که به طور پیوسته در حال کاهش بوده است. در پایان سلطنت ژنرال پینوشه، یک واحد پولی آمریکا حدود 300 پزو قیمت داشت، اکنون به بیش از 600 پزو رسیده است. نرخ مبادله ارز شیلی در برابر روبل فدراسیون روسیه در طول معاملات مستقیم تعیین نمی شود. به طور مصنوعی با استفاده از مظنه جفت دلار-پسو محاسبه می شود. این روش مقایسه ارزها "نرخ متقاطع" نامیده می شود.