اسهال ویروسی گاو: علائم، علل، توصیه های دامپزشکی در مورد درمان و پیشگیری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ویروس اسهال گاوی در حیاط خلوت اغلب با حیوانات جوان خریداری شده وارد می شود. این بیماری باعث آسیب مادی به اقتصاد می شود.

اسهال ویروسی گاوی عمدتاً گوساله های زیر 5 ماه را درگیر می کند و تلفات در برخی از مزارع 90 درصد کل دام است. عوامل متعددی احتمال عفونت را افزایش می‌دهند، بنابراین مالکان باید هنگام مراقبت از دام خود بسیار مراقب باشند.

سوابق مورد

اسهال ویروسی گاوی اولین بار در آمریکا تشخیص داده شد. این توسط دانشمندان اولوفسون و فاکس در دهه 40 قرن بیستم کشف شد، تحقیقات در نزدیکی نیویورک انجام شد. اولوفسون و فاکس توانستند ثابت کنند که 90 درصد گاوها دارای آنتی بادی علیه عامل بیماری هستند. اما با وجود آنها، گاوها حتی یک علامت بالینی عفونت نداشتند.

بعدها مشخص شد که این بیماری در سراسر جهان شیوع دارد. اپیدمی ها بارها و بارها در کشورهای دارای صنعت دامپروری توسعه یافته ثبت شده است. در اتحاد جماهیر شوروی، مطالعه ویروس اسهال گاوی شروع شداز سال 1965، بوچنف نامزد بود. شیوع بیماری در کشورهای زیر ثبت شد: انگلستان، آلمان، مولداوی، ایالات متحده آمریکا، بلاروس، روسیه، اوکراین، ایرلند.

شیوع ویروس

این فقط گاوها نیستند که از این بیماری رنج می برند. اسهال ویروسی در بین گوزن ها، گوزن ها، گوسفندان، خوک ها، گاومیش ها شایع است. علیرغم این واقعیت که جامعه جهانی دامپزشکی در حال تلاش برای مقاومت در برابر این بیماری است، میزان بروز حیوانات بسیار بالا است. به عنوان مثال، چند سال پیش یک اپیدمی اسهال ویروسی گاوی در آلمان گزارش شد. در سال 2013، پرسشنامه ای برای نظارت بر آگاهی کشاورزان از خود بیماری و نحوه انتقال آن تنظیم شد. این نظرسنجی نشان داد که صاحبان مزارع اطلاعات کمی در مورد این بیماری دارند.

آگاهی پایین عمومی از اسهال ویروسی گاوی توسط دامپزشکان با ابهام علائم مرتبط است. گاهی اوقات این بیماری را بمب ساعتی نیز می نامند. خطر عفونت در دام ها از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و دامپزشکان این را به الگوهای آب و هوایی محلی، برنامه های ریشه کنی یا اقدامات کنترل منطقه ای نسبت می دهند. به عنوان مثال، در انگلستان، تا 95٪ از گاوها بیمار می شوند، در حالی که در آلمان تنها 60٪.

در اروپا، از سال 1970، کارشناسان شروع به جمع آوری اطلاعات در مورد اسهال ویروسی گاو کردند. از اطلاعات دریافتی، چنین بر می آید که مزارع واقع در مناطقی که کنترل سیستماتیک بر بیماری وجود ندارد، در معرض بیشترین خطر هستند. به لطف برنامه کنترل اسهال ویروسی گاوی، کشورهایی وجود دارند که عاری از این بیماری در نظر گرفته می شوند. این بیماری دیگر نیستثبت شده در نروژ، سوئد و دانمارک.

پاتوژن

اسهال در گاوهای جوان ناشی از یک ویروس ژنومی RNA کوچک است که اندازه آن 40 نانومتر است. پاتوژن را می توان از مدفوع یا خون گاوهای آلوده در مرحله حاد بیماری جدا کرد. هر بافتی در بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. بیشترین غلظت ویروس اسهال گاوی که درمان آن بهتر است بلافاصله شروع شود، در دستگاه تنفسی و اندام های دستگاه گوارش جدا می شود.

پاتوژن به راحتی در بافت ها و اندام های مختلف حیوانات تکثیر می شود. سلول ها را مختل می کند و در نتیجه تخریب می شوند. تأثیر ویروس اسهال گاوی بر سیستم ایمنی بدن بسیار خطرناک است. سلول های آن تخلیه می شود، که منجر به این واقعیت می شود که عفونت های ثانویه شروع به چسبیدن به حیوان می کند. ایمنی به حدی کاهش می یابد که قادر به محافظت از یک موجود زنده نیست.

عامل بیماری از دمای پایین نمی ترسد، در دمای -40 oC می تواند چندین سال زنده بماند. این ویروس به واکنش اسید-باز حساس است و اگر PH نزدیک به 3 باشد، به سرعت می میرد. تحریک کننده می تواند تا 5 سیکل انجماد و ذوب را تحمل کند.

اسهال ویروسی گاوی چیست؟

این بیماری نام دوم دارد - بیماری غشای مخاطی. اسهال ویروسی گاو با لاغری، امتناع از غذا، اسهال شدید مشخص می شود. گاهی اوقات، افراد آلوده ممکن است تب، لنگش و سایر مشکلات سلامتی را تجربه کنند.

ویروس وارد بدن گاو شده و پس از ۲ روز به آن می رسدطحال، سایر اندام ها را تحت تأثیر قرار می دهد. در روز چهارم، در اکثر بافت ها وجود دارد. محل اصلی محلی سازی ویروس اسهال گاوی حفره دهان و دستگاه گوارش است.

عامل بیماری زا بر سیستم ایمنی حیوان تأثیر می گذارد که منجر به کاهش مقاومت در برابر سایر بیماری ها می شود. این ویروس لکوسیت‌ها را از بین می‌برد، بنابراین تجویز داروهای محرک ایمنی نامطلوب است، زیرا این امر منجر به پیشرفت سریع‌تر بیماری می‌شود و نه به درمان.

به خصوص نفوذ پاتوژن به بدن گاو آبستن خطرناک است. در این مورد، درمان اسهال ویروسی در گاو مشکل است. اگر عفونت از روز 90 تا 150 بارداری رخ داده باشد، سقط جنین رخ می دهد. در تاریخ های بعدی، این بیماری بر جنین تأثیر منفی نمی گذارد.

مکانیسم انتقال بیماری

راههای عفونت توسط دانشمندان کاملاً درک نشده است. گاو، خوک، گوزن و سایر حیوانات بیمار می شوند. منبع اصلی عفونت حیوانات آلوده هستند. این بیماری در ناقلین می تواند هم به صورت پنهان و هم به صورت آشکار رخ دهد. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، هنگام انجام مطالعات سرولوژیکی در مزارع که قبلاً عاری از اسهال ویروسی در گاو بودند، موارد آلوده یافت می شود. این بیماری به صورت نهفته پیش می رود که متاسفانه امکان ابتلا به همنوعان را فراهم می کند.

به احتمال زیاد، ویروس از راه دهان یا بینی وارد بدن دام می شود، زیرا در محیط اسیدی ناپایدار است. نه تنها حیوانات بیمار می توانند منبع عفونت باشند. پاتوژن از طریق خوراک آزمایش نشده، آب آلوده، تجهیزات آلوده منتقل می شود. اگر مزرعه بد استاستانداردهای بهداشتی رعایت می شود، سپس خود کارگرانی که به خدمات گاو مشغول هستند می توانند دام ها را آلوده کنند.

بین حیوانات، ویروس از طریق تماس شخصی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. عفونت در طول جفت گیری گاو نر با گاو امکان پذیر است. با لقاح مصنوعی، به خصوص اگر اسپرم برای عفونت آزمایش نشده باشد، می توانید بیماری را نیز بیاورید.

در معرض خطر - حیوانات جوان زیر 2 سال. به خصوص گوساله ها مستعد ابتلا به اسهال ویروسی گاو هستند. اپیدمی ها معمولاً در فصل سرد رخ می دهند، زیرا پاتوژن از دمای پایین نمی ترسد، اما گاهی اوقات شیوع بیماری در تابستان ثبت می شود. این بیماری اغلب در مزرعه‌هایی که به شرایط بهداشتی اهمیت نمی‌دهند، به گاوها بد تغذیه می‌کنند و گاوها را به چرا نمی‌برند، دیده می‌شود.

علائم

دوره کمون اسهال ویروسی در گاو اغلب ۱ تا ۳ هفته است. در این مدت، این بیماری بدون علامت است، بنابراین ممکن است صاحب آن از آلوده بودن حیوانات خود آگاه نباشد. پس از پایان این دوره، اولین علائم ظاهر می شود.

گاوها شروع به امتناع از تغذیه می کنند، آنها بد چرا می کنند، تب دارند، درجه حرارت به 40-42 درجه افزایش می یابد. مدفوع به تدریج مایع می شود و به زودی تبدیل به اسهال می شود. ترشحات غیر مشخصی از بینی و چشم ها ظاهر می شود که گاهی اوقات با ترکیبات چرکی همراه است. اگر حیوان ایمنی قوی داشته باشد و بیماری خفیف باشد، پس از چند هفته بهبود می یابد.

در غیر این صورت علائم بدتر می شوند. گاوهای مبتلا شروع به لنگیدن می کنند و سقط جنین در گاوهای باردار اتفاق می افتد. صاحب در اسهالممکن است متوجه آخال های خونی شود. گاو بسیار لاغر است، او شروع به کم آبی نشان می دهد. گاوها لاغر و بیمار به نظر می رسند. زخم ها ممکن است روی غشاهای مخاطی ظاهر شوند، قرنیه کدر می شود، بینایی کاهش می یابد. بعداً گاوهای مبتلا غدد لنفاوی بزرگ شده و موها می ریزند. بدون درمان آنتی بیوتیکی، اسهال در گاو به زودی خواهد مرد.

انواع اسهال ویروسی در گاو

تشخیص بیماری با وجود انواع مختلف بیماری پیچیده است. اسهال ویروسی در گاو می تواند به اشکال مختلفی باشد:

• ادویه;
• مزمن;
• subacute;
• بدون علامت.

پزشک درمان را به صورت جداگانه بسته به نوع بیماری انتخاب می کند. دامپزشکان استفاده اجباری از آنتی بیوتیک ها را برای اسهال در گاو توصیه می کنند.

در دوره حاد بیماری، گاوها درجه حرارت بالا دارند، تب دارند. در مقابل این زمینه، حیوانات از تغذیه امتناع می کنند، تشکیل آدامس متوقف می شود و آتونی شکمبه ایجاد می شود. وضعیت گاو مظلوم است، چشم ها شروع به روان شدن می کند. در ناحیه بینی و دهان جوش هایی مشاهده می شود که سپس به زخم تبدیل می شوند. قوی ترین اسهال باز می شود. گاهی ممکن است کف از دهان خارج شود که مخصوصاً برای صاحبان آن ترسناک است. در مدفوع، لخته های خون و مخاط به وضوح قابل تشخیص است و بوی نامطبوعی از آنها متصاعد می شود. بعدها، آسیب به سیستم عصبی مرکزی ایجاد می شود و حیوان می میرد.

در سیر مزمن بیماری، گاوها از خوردن امتناع می کنند، دمای آنها اندکی افزایش می یابد. زخم روی غشاهای مخاطی قابل توجه است. اسهال شروع می شود که گاهی به پایان می رسدافتادگی رکتوم حیوانات وزن کم می کنند و بیمار به نظر می رسند. اگر اسهال ویروسی گاوی درمان نشود، کل گله عفونی می‌شود و ظرف 1 تا 2 ماه می‌میرد.

شکل زیر حاد بیماری اغلب در گوساله های زیر شش ماه تشخیص داده می شود. آبریزش بینی و اسهال دارند. حیوانات در تب هستند، ترشحاتی از بینی دارند. گاوهای آبستن سقط جنین دارند. پس از چند هفته، برخی از حیوانات بهبود می یابند. در شکل بدون علامت بیماری در حیوانات آلوده، عملا هیچ نشانه ای از بیماری وجود ندارد. در این مورد، تشخیص تنها پس از آزمایش‌های آزمایشگاهی قابل انجام است.

تغییرات پاتولوژیک

گاهی اوقات حیوان خیلی سریع می میرد، در این حالت کالبد شکافی انجام می شود و تشخیص پس از مرگ انجام می شود. با اسهال ویروسی در گاو، تغییرات اصلی در دستگاه گوارش رخ می دهد، که در آن زخم ها و فرسایش های متعددی در کالبد شکافی یافت می شود. علائم قابل مشاهده استوماتیت و گاستریت. نواحی نکروزه روی غشاهای مخاطی قابل مشاهده است.

در حفره دهان، عروق پر از خون، زخم‌ها و فرسایش‌های متعدد قابل مشاهده است. آینه بینی با بثوراتی پوشیده شده است که تا حد زیادی به اندام می رود. در روده گاو بقایای غذا وجود دارد که بوی تهوع آوری دارد. محتوای مخلوط با مخاط و خون، آبکی، ظاهری ناخوشایند.

آثار نکروز در روده کوچک قابل مشاهده است، زخم ها به وضوح در تمام سطح آن قابل مشاهده است. آثاری از التهاب در روده بزرگ وجود دارد. کبد رنگ ناسالم، افزایش اندازه. کلیه های شل،شل مغز علائم تورم دارد.

ایمنی

حیوانات بهبودیافته در حال بهبودی بیش از 1 سال به بیماری مقاوم می شوند. با این حال، آنها می توانند گاوهای دیگر را آلوده کنند، یعنی ناقل ویروس هستند. گوساله هایی که از گاوهایی متولد شده اند که در حال بهبودی هستند برای مدت 1 ماه مصونیت پیدا می کنند. اما این فقط در صورتی است که آنها ظرف 60 دقیقه پس از تولد با آغوز مادر مست شده باشند.

برای ایجاد ایمنی پایدار در برابر این بیماری در مزارع، انواع واکسن‌ها علیه اسهال ویروسی گاوی استفاده می‌شود. آنها حاوی سویه های اصلاح شده پاتوژن هستند. واکسن ها برای ایجاد ایمنی غیرفعال در برابر یک بیماری عالی هستند.

تشخیص

تشخیص وجود یا عدم وجود اسهال ویروسی در گله تنها با علائم و نشانه های خارجی غیرممکن است. این بیماری دارای گونه های بسیار زیادی است، بنابراین به راحتی می توان آن را با سایر بیماری ها اشتباه گرفت. گاهی اوقات اگر حیوانات اسهال و تب داشته باشند، دامپزشک ممکن است به اسهال ویروسی در گاو مشکوک شود. همچنین یک علامت غیرمستقیم گسترش سریع بیماری و ابتلای مداوم افراد جدید به آن است.

اسهال ویروسی در دام فقط به طور قابل اعتماد در آزمایشگاه قابل تشخیص است. متخصصان ویروس را در کشت های سلولی جدا می کنند و همچنین مقاومت آن را در برابر گروه های مختلف آنتی بیوتیک ها کشف می کنند. اگر در مورد تشخیص شک وجود داشته باشد، آزمایش بیولوژیکی روی خرگوش ها انجام می شود. در آزمایشگاه می توان به طور دقیق وجود ویروس در گله را تایید کرداسهال.

اگر متخصص دامپزشکی فرصت انجام تحقیقات را نداشته باشد، باید بر اساس علائم بالینی تشخیص دهد که نامطلوب است. پزشک باید تمام علائم را به دقت مطالعه کند تا اسهال ویروسی در گاو را با رینوتراکتیت، پاراآنفلوآنزا، عفونت آدنوویروس، کلامیدیا و پاستورلوز اشتباه نگیرد.

درمان

دامپزشکان از واکسن و سرم برای مبارزه با بیماری استفاده می کنند. این داروها برای درمان اسهال در گاو همراه با آنتی بیوتیک استفاده می شود. استفاده از محرک های ایمنی توصیه نمی شود، زیرا می توانند اثر عفونت را بر بدن افزایش دهند.

یک اثر خوب استفاده از سرم به شکل آئروسل است. اگر از ژنراتورهای مه قوی استفاده کنید، می تواند کل مزرعه را یکباره پردازش کند. حیوانات در جعبه های دربسته قرار می گیرند و با سرم اسپری می شوند، گاوها به مدت 1 ساعت تحت درمان قرار می گیرند. اگر واکسن ها به صورت تزریقی تزریق شوند، نتایج کمتر قابل توجه خواهد بود.

برای مبارزه با عفونت باکتریایی باید از آنتی بیوتیک ها استفاده کرد. داروهای زیر خود را به خوبی ثابت کرده اند: Ditrim، Levomycetin، Synthomycin، Sulfodimesin. زخم های سطحی را می توان با فوراسیلین درمان کرد. دامپزشکان توصیه می کنند که سازندهای دهان را با ایکتیول روان کنند.

پیشگیری

پیشگیری از بیماری عفونی آسانتر از درمان بعدی است. پیشگیری از اسهال ویروسی گاوی قرنطینه کردن تمام حیواناتی است که به مزرعه می رسند. حتی اگر گاوها از مزرعه ای آورده شده باشند که برای آن امن استبیماری، اقدامات احتیاطی لازم است. در طول قرنطینه، حیوانات مورد آزمایش قرار می‌گیرند که بر اساس آن دامپزشک وجود یا عدم وجود بیماری را در دام تشخیص می‌دهد.

برای جلوگیری از اسهال ویروسی، تمام دام ها باید به موقع واکسینه شوند. واکسن زنده به حیوانات جوان و گاوهایی که به سن تولید مثل نرسیده اند تزریق می شود. این کار به منظور حذف اثرات مضر آب پنیر بر روی جنین انجام می شود. واکسن با پاتوژن های مرده دو بار برای گاوهای باردار در نیمه دوم بارداری استفاده می شود. ایمنی در حیوانات تا 5 سال طول می کشد.

توصیه دامپزشکی

اگر اپیدمی اسهال ویروسی در گاوها در منطقه شروع شده باشد، باید تردد دام را محدود کرد. به هیچ وجه حیوانات بیمار و مشکوک را در کنار حیوانات سالم نگهداری نمی کنند. وقتی گاوها از مزرعه دیگری وارد می‌شوند، باید قرنطینه شوند، حتی اگر مزرعه عاری از اسهال ویروسی در نظر گرفته شود.

اگر حیوانات هنوز بیمار هستند، باید بلافاصله دامپزشک را دعوت کنید. توصیه می شود که کل مزرعه ضد عفونی شود. توصیه می شود حیوانات بیمار را در شرایط وخیم از بین ببرید و لاشه ها را بسوزانید. برای پیشگیری، می‌توانید از واکسن‌هایی با پاتوژن‌های زنده و مرده استفاده کنید.