یک مورخ هنر علم نقد هنر است. حرفه مورخ هنر

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

یک مورخ هنر در رشته خود، هنر هنر، متخصص واقعی است. او به راحتی می تواند آثار بی نظیر مونه را از آثار مانه حرفه ای تشخیص دهد. او با تمام پیچیدگی‌های مسیرهایی که هنرمندان، موسیقی‌دانان، مجسمه‌سازان و هنرمندان در آن کار می‌کنند آشناست. اما برخورداری از دانش دایره المعارفی در حوزه خلاق هنوز عنوان یک منتقد هنری شایسته و شناخته شده را تضمین نمی کند. در اینجا باید بر تکنیک ادراک بصری و آداب تسلط داشته باشید و عطش سیر نشدنی برای دیدن، گوش دادن، تعمق در شاهکارهای هنر جهان با چشمان خود داشته باشید.

سابقه وقوع

تاریخ هنر (-دانش) علمی است که در دوران باستان سرچشمه گرفته است. این را می‌توانیم از روی رساله‌های ارسطو، افلاطون یا سقراط که قبل از عصر ما می‌زیسته‌اند، قضاوت کنیم. در آن زمان، تاریخ هنر یک آموزه مستقل نبود، بلکه جنبه آموزشی داشت، بخشی از فلسفه و دین آن دوران بود.

علم تاریخ هنر در زمان سیسرو (قرن اول پیش از میلاد) شکوفا شد و آغاز عصر ما با آثار هنری آسیا مشخص شد. وسطقرن، جهان هنر بخشی از استنباط الهیات آگوستین و توماس آکویناس می شود. اما زمان خاص و اصلی در توسعه علم هنر، دوره رنسانس (لئوناردو داوینچی، میکل آنژ، ساندرو بوتیچلی) بود، زمانی که شاهکارهای واقعی خلق شدند، که اکنون نمونه های اصلی گویا برای خبرگان هنر عالی هستند.

در قرن هجدهم، نقد هنری به عنوان یک رشته مستقل شکل گرفت، که مولد آن یک مورخ آلمانی، دوستدار دوران باستان - یوهان وینکلمان - در نظر گرفته می شود. در همان زمان اولین متخصصان در زمینه آفرینش های جهانی ظاهر می شوند. و در حال حاضر به عنوان یک حرفه، نقد هنری در آغاز قرن 19-20 شکل گرفت. امروزه هر کسی می تواند به این تخصص تسلط یابد، زیرا موسساتی که خبره های آینده شاهکارها و چیزهای کمیاب جهان را آموزش می دهند در سراسر جهان واقع شده اند. البته بهتر است دانشگاه هایی را انتخاب کنید که به آثار برجسته نزدیک هستند، مثلاً در اروپا یا روسیه.

این نوع آثار یک منتقد هنری است

حرفه به نوعی منحصر به فرد، جالب و آموزنده است. این واقعیت را مجذوب خود می کند که چندین زمینه را در بر می گیرد که متخصص آینده می تواند خود را در آن بشناسد. اما دو مورد در میان آنها غالب است: نظریه پرداز هنر و مورخ هنر. فعالیت های اولی عمدتاً با هدف تحقیق و مطالعه جهان هنر است: مشکلات، الگوها، ویژگی های توسعه گونه ها، ژانرها و ارتباط با جامعه به عنوان یک کل. جهت دوم چندوجهی تر است، حوزه هایی مانند:را پوشش می دهد.

• کاوش مجموعه ها؛
• سیستم سازیآثار استادان، مکاتب و گرایش های مختلف؛
• اطمینان از حفظ آثار موزه، تهیه کارت برای آنها؛
• ارائه نظر در مورد نیاز به بازیابی یک اثر خاص؛
• تثبیت نویسندگی یک اثر بحث برانگیز، اصالت یک چیز، ارزش آن؛
• کشف نام های جدید در عرصه هنر؛
• شرکت در اکسپدیشن های باستان شناسی؛
• برگزاری گشت و گذار، سخنرانی، دروس انتخابی؛
• انتشار بروشورها، مجموعه ها، کتب راهنماهای علمی و عامه پسند منتشر شده توسط موزه ها و گالری های هنری؛
• بررسی و مقاله با ارزیابی عینی، نقد، تحلیل، تأثیرگذار بر مسائل روز علم هنر؛
• برگزاری نمایشگاه ها، نمایشگاه ها (از جمله نمایشگاه های بین المللی).

زمینه فعالیت

مورخ هنر فقط یک حرفه نیست. این یک روش خاص از تفکر، یک سبک خاص از نگرش، زندگی است. این یک استعداد است! و می توان آن را در زمینه های کاملاً متفاوت زندگی بشر به کار برد. می‌توانید با کار در گالری‌های هنری، موزه‌ها، نمایشگاه‌های فردی یا رویدادهای گردشی، احتمالاً خارج از محل، از دانش خود استفاده کنید. همچنین، مهارت ها و توانایی های یک مورخ هنر در کارهای تحریریه، به عنوان مثال، در برخی از انتشارات بزرگ مفید خواهد بود. علاوه بر این، یک متخصص با این مشخصات می تواند زندگی خود را وقف کار تحقیقاتی کند یا خود را در تجارت عتیقه بیابد. او همچنین می تواند خود را به عنوان یک معلم و منتقد هنری بشناسد.

ویژگی های یک منتقد هنری

در انتخاب این یا آن حرفه، اول از همه، هر یک از ما بر ویژگی های شخصی خود تمرکز می کنیم. کسانی که ذهنیت تحلیلی دارند و میل به علوم دقیق دارند، به احتمال زیاد نمی توانند به هنر تاریخدان هنر مسلط شوند. فردی که دنیای هنر را به خوبی می شناسد چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

اگر در مورد توانایی ها صحبت می کنیم، پس او باید ذوق هنری، تفکر تخیلی، حافظه حسی داشته باشد. او باید زیرکانه احساس کند، در سطح شهودی فکر کند، درک کند، در قضاوت‌ها، انتقاداتش فوق‌العاده مراقب، بی‌طرف و عینی باشد، بتواند علاقه‌مند باشد و همیشه درگیر مسائل باشد، مخصوصاً در مورد دنیای شاهکارها و عتیقه‌ها.

از ویژگی های شخصی می توان متانت، دقت، درایت، پشتکار، اجتماعی بودن و البته میل به خودسازی را جدا کرد.

کار سخت…بدون تمرین

هر کاری شامل تعدادی دانش، مهارت و توانایی اولیه است. و وظیفه ما این است که آنها را تا سطح یک حرفه ای واقعی در زمینه خود تسلط دهیم. بنابراین، منتقد هنری فردی است که موظف است مقدار زیادی از اطلاعات (نام، عنوان، اصطلاحات، تاریخ) را به خاطر بسپارد. نوشتن مقاله، کتابچه راهنمای کاربر، مقاله، بررسی در مورد موضوعات خاص. با توجه به قطعه ای از یک اثر مشخص کنید که متعلق به چه کسی و به چه دوره ای است. بنابراین، کار یک متخصص در زمینه هنر بدون تمرین غیر ممکن است. وظایف آن شامل بازدید اجباری از گالری ها، نمایشگاه ها، نمایشگاه ها و همچنین مشارکت مستقیم در تهیه و سازماندهی آنها به منظور به دست آوردن ارزش های ارزشمند است.تجربه.

همچنین مهم است که دانش نظری خود را با کاربرد عملی ترکیب کنید. اگر قصد دارید یک بررسی یا یک کار علمی در مورد یک خلاقیت بزرگ بنویسید، باید سعی کنید آن را با چشمان خود ببینید. برای کسانی که می خواهند در یک زمینه خاص متخصص شوند (چیزهای کمیاب، دوره خاص، سبک، جهت)، این رویکرد به کار به ویژه مرتبط است. این به شما این امکان را می دهد که تمام حرفه ای بودن خود را با بیشترین دقت نشان دهید.

مورخان مشهور هنر

هنرمند یک حرفه نیست، یک عنوان بلند است! که شخص با افتخار می پوشد، اما به لطف درک ظریف از جهان اطراف، دانش آکادمیک و عشق پایان ناپذیر به هنر، سزاوار آن است. چنین متخصصان واقعی در رشته خود کم هستند، اما در بین آنها هموطنان ما نیز وجود دارند. به عنوان مثال، آناتولی واسیلیویچ لوناچارسکی یک چهره دولتی، منتقد هنری، منتقد ادبی، نمایشنامه نویس، مترجم است. سرگئی پاولوویچ دیاگیلف (1872-1929) - چهره تئاتر، منتقد هنری، مبلغ هنر روسیه در خارج از کشور.

آنها زندگی خود را وقف هدفی کردند که نه تنها آنها را مجذوب خود کرد، بلکه الهام بخش آنها برای یادگیری، ایجاد و خلق کرد. با زمان همگام باشید، اما به وضوح درک کنید که قدردانی و حفظ میراث فرهنگی گذشته چقدر مهم است.