کارآفرینی، انواع و اشکال آن. مفهوم، ماهیت و نشانه های کارآفرینی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در دنیای مدرن اقتصاد بازار توسعه یافته، مفهوم "کارآفرینی" اغلب در زندگی روزمره شنیده می شود. خصوصی سازی اموال منجر به رشد عظیم مشاغل کوچک و متوسط در فدراسیون روسیه شده است. ارتباط کارآفرینی در بین جوانان و همچنین خروج از کار مزدی به ویژه مشاهده می شود. فعالیت کارآفرینی ارتباط نزدیکی با رفاه مالی دارد و بسیاری با نقطه شروع در مسیر موفقیت همراه است. به همین دلیل است که امروزه آثار مختلف با موضوع فعالیت کارآفرینی و انواع کارآفرینی بسیار پرطرفدار است.

رویکردهای مختلف به مفهوم کارآفرینی

اصطلاح علمی "کارآفرینی" برای اولین بار توسط اقتصاددان بریتانیایی آر. کانتیلون در قرن هجدهم ذکر شد و به عنوان فعالیت خرید و فروش برخی کالاها در معرض خطر شناخته شد. بعدها این مفهوم در زمینه های مختلف علم رواج یافت. بر این اساس امروزه تعداد زیادی تفاسیر مختلف وجود دارد.ترم.

دانشمند فرانسوی A. Turgot عامل اصلی وجود موفقیت آمیز سرمایه تجاری را یکی از انواع مشاغل کوچک و متوسط دانست. وظیفه آن سود به عنوان اصل اولیه توسعه اقتصادی است.

در درک R. Hisrich اقتصاددان آمریکایی، کارآفرینی نوعی تولید محصول جدید است که دارای ارزش و با هدف سود بیشتر است.

طبق قانون فدراسیون روسیه، کارآفرینی شاخه ای از اقتصاد بازار است که به عنوان یک فعالیت آزادانه شهروندان درک می شود که بر کسب سود متمرکز است و تحت مسئولیت آنها تحقق می یابد. در عین حال، کارآفرین یک شخص حقوقی نیست.

جوهر کارآفرینی

در ادبیات علمی، کارآفرینی و انواع آن به عنوان یک فعالیت جهت دار مادی فرد برای رفع نیازهای جامعه در نظر گرفته می شود که در شرایط ریسک انجام می شود. کارآفرین ریسک زیان مالی را در صورت ایجاد ناموفق کسب‌وکار یا کاهش تقاضا برای کالاها و/یا خدمات ارائه شده به عهده می‌گیرد.

پس کارآفرینی:

• فرایند توسعه چیزی منحصر به فرد و معنادار؛
• فرآیندی شامل مسئولیت اقتصادی و اجتماعی کارآفرین؛
• فرآیند منجر به درآمد مالی.

مفهوم کارآفرین

هر فعالیت تجاری موضوعی دارد و یکی از انواع نهادهای تجاری کوچک استکارآفرینی یک کارآفرین است. اما مهم است که یک کارآفرین را از یک صاحب کسب و کار متمایز کنیم. در مورد دوم، این هر شخصی در شرکت است که مسئولیت مدیریت و سازماندهی کسب و کار را بر عهده گرفته و همچنین حاضر است هم اموال شرکت و هم اموال خود را به خطر بیندازد. اهداف مالک و کارآفرین می تواند قطبی باشد. بنابراین، وظیفه مالک افزایش سرمایه و کارآفرین موفقیت در بازار است تا شرکتی را توسعه دهد که درآمد سیستماتیک مثبتی به همراه داشته باشد.

کارآفرینان فعالیت های اقتصادی انجام می دهند و وارد تعامل بازار با سایر نهادها می شوند. وضعیت فعلی بازار، کارآفرین را موظف می کند که نه تنها از علم اقتصاد، بلکه سایر صنایع نیز آگاهی داشته باشد. علاوه بر این، او باید به برخی از ویژگی های شخصیتی مسلح باشد. بنابراین، یک کارآفرین را می‌توان به‌عنوان یک ریسک‌پذیر فعال، مبتکر، مستقل، مسئولیت‌پذیر و فکری توصیف کرد.

I. Schumpeter اقتصاددان اتریشی معتقد بود که کارآفرین فقط یک حرفه نیست، بلکه یک طرز فکر است، یک ویژگی شخصیت است. این فردی است که میل به مبارزه، میل به پیروزی، خلاقیت رانده می شود. اما توانایی های فکری کارآفرین، به گفته وی، محدود، اما مبتکر است. و علیرغم این واقعیت که کارآفرین قادر است تعداد زیادی از پیامدهای احتمالی خطر را تجزیه و تحلیل کند، نمی تواند گسترده تر نگاه کند و به دنبال گزینه های زیادی برای دستیابی به هدف باشد.

با این حال، این کافی نیست. یک کارآفرین می تواند یک فرد باشد،یا شخص حقوقی شایان ذکر است که در کارآفرینی انواع مختلفی از اشخاص حقوقی وجود دارد. اگر او به عنوان یک کارآفرین انفرادی (خصوصی) (IP) کار کند، ممکن است دارایی خود را نداشته باشد، اما وام جذب کند یا فضا و تجهیزات را برای سود اجاره کند. اگر کارآفرینی متعلق به کارآفرینی جمعی باشد، فعالیت های خود را به عنوان یک شخص حقوقی انجام می دهد. در این صورت او مالک سرمایه سرمایه گذاری شده در اموالی است که در گردش است و حق دارد با جذب نیروی کار و منابع مادی و فنی، آن را دفع کند.

نشانه های کارآفرینی

کارآفرینی نوعی فعالیت اقتصادی است که به دلیل ماهیت اقتصادی خود دارای تعدادی ویژگی متمایز است.

از نشانه ها و ویژگی های انواع کارآفرینی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ابتکار؛
• ریسک بازگشت؛
• مسئولیت تجاری؛
• جستجوی فعال؛
• ترکیب عوامل تولید.

ابتکار تمایل به جستجوی جایگزین هایی است که از طریق برآوردن نیازهای مصرف کنندگان سود می برند. هر کارآفرینی که کسب‌وکاری را راه‌اندازی می‌کند به دلیل برخی مزایا به موفقیت خود اطمینان دارد. هر ابتکاری مستلزم سطح بالایی از آزادی است، در غیر این صورت، هنگامی که اعمال سوژه ها تنظیم می شود، فعالیت کاهش می یابد.

عدم اطمینان در فعالیت یک کارآفرین توسط تغییرات بازار ایجاد می شود: تقاضا،قیمت ها و پاسخ مصرف کننده به کالاها یا خدمات ارائه شده. تغییر شرایط بازار خارج از کنترل کارآفرین باعث ایجاد ریسک می شود. تمایل او به افزایش درآمد عامل تعیین کننده ای در تصمیم گیری او است. در نتیجه، میزان ریسکی که یک کارآفرین می پذیرد مستقیماً به رفاه مالی بیشتر کسب و کار بستگی دارد.

شایان ذکر است که ریسک پذیری به عنوان یک ویژگی شخصیتی هیچ ارتباطی با ریسک تجاری که از ویژگی های انواع کارآفرینی است ندارد. یک کارآفرین خوب تمام گزینه‌های ممکن را برای به حداقل رساندن ریسک انتخاب می‌کند و به عنوان یک گزینه، به آژانس بیمه مراجعه می‌کند. راه دیگر برای کاهش ریسک، تقسیم مسئولیت با کارآفرینان دیگر است، اما در این مورد سود نیز تقسیم می شود، که ابتکار عمل را تضعیف می کند.

جستجوی فعال، به عنوان نشانه ای از فعالیت کارآفرینانه، به این معنی است که کارآفرین، در شرایط ریسک، همه جایگزین های ممکن را به دقت تجزیه و تحلیل می کند، سودآورترین را انتخاب می کند، که منجر به تغییرات پیشرونده در نیروهای مولد و افزایش قدرت می شود. کارایی تولید اجتماعی.

در پیگیری منافع مادی منابع، کارآفرین به افزایش عقلانیت استفاده از آنها متوسل می شود. ترکیب عوامل تولید امکان افزایش کارایی منابع را فراهم می کند که عبارت است از یافتن منطقی ترین ترکیب عوامل با جایگزینی یک عامل با عامل دیگر.

اشکال سازمانی فعالیت تجاری

مانند بالاذکر شد که یک کارآفرین می تواند هم شخص حقیقی و هم شخص حقوقی باشد. طبق قانون مدنی فدراسیون روسیه از 1 ژانویه 1995، ساختار اشکال سازمانی فعالیت کارآفرینی بر اساس وضعیت قانونی برای اشخاص حقیقی و حقوقی، و با هدف فعالیت - برای سازمان های تجاری و غیر انتفاعی..

فرد کارآفرینی است که فعالیت های خود را با مسئولیت خود انجام می دهد. به عبارت دیگر، او یک تاجر انحصاری است.

شخص حقوقی سازمانی است که دارایی خود را دارد که طبق قانون آن را اداره می کند. اشخاص حقوقی بیشتر به دو دسته انتفاعی و غیرانتفاعی طبقه بندی می شوند.

کارآفرینی تجاری و انواع آن

این نوع کارآفرینی توسط مبادلات کالا انجام می شود، یعنی. خرید و فروش کالا. از این تعریف چنین استنباط می شود که یک سازمان محصولی را خریداری می کند، آن را حمل می کند، آن را تبلیغ می کند و سپس آن را با بهترین قیمت (20 تا 30 درصد سود خالص) به فروش می رساند. فعالیت تجاری اساس مغازه ها، بازارها، مبادلات، نمایشگاه ها، پایگاه های تجاری و غیره است.

سازمان های تجاری عبارتند از:

• شرکت‌ها و شرکت‌های تجاری؛
• شرکت های واحد؛
• تعاونی های تولیدی.

متداول ترین نوع فعالیت تجاری، کار شراکت های تجاری و شرکت ها است. چنین فعالیتی با مشارکت سهام مشخص می شود، یعنی. هر کارآفرین سهم خود را از مالکیت دارد. با این حال، بین مشارکت و جوامع تفاوت وجود دارد. اولی بر اساسبر اساس عضویت و انجمن سرمایه، در حالی که دومی - فقط بر اساس انجمن سرمایه. کارآفرینان مشارکت مسئولیت کلی را بر عهده دارند، در حالی که اعضای جامعه فقط سهم خود را به خطر می اندازند.

کسب و کارهای غیرانتفاعی

چه نوع مشاغل غیرانتفاعی هستند؟ موارد اصلی در زیر نشان داده شده است:

• صنعتی؛
• مالی و اعتباری؛
• واسط;
• بیمه.

بر اساس خود اصطلاح، کارآفرینی غیرتجاری ربطی به مبادله کالا ندارد. سازمان های غیر انتفاعی با تولید یا ارائه خدمات درآمدزایی می کنند. در مرحله بعد، هر یک از زیرگونه ها در نظر گرفته می شود.

کارآفرینی تولیدی

وظیفه اصلی فعالیت تولیدی، تولید کالا برای فروش بعدی به سازمان های تجاری یا مستقیماً به مصرف کنندگان است. شایان توجه است که تجارت تولیدی به ندرت به انواع مشاغل کوچک تعلق دارد. اخیراً حجم تولید افزایش یافته است که به نوبه خود منجر به افزایش کیفیت کالا و کاهش هزینه ها می شود.

کارآفرینی مالی و اعتباری

این تجارت و انواع آن با ابزار خرید و فروش خاصی مشخص می شود - اوراق بهادار، ارز یا پول ملی. اوراق بهادار شامل سهام، اوراق قرضه و غیره است.

معنای تجارت مالی خرید و فروش است، اما نه کالا، بلکه منابع مادی واوراق ارزشمند درآمد کارآفرین تفاوت بین ارزش واقعی یک دارایی پولی خاص (سپرده) یا اوراق بهادار و ارزشی است که با آن آن را به مصرف کننده می فروشد (اعتبار).

یک سیستم کامل از موسسات اساس کارآفرینی مالی و اعتباری و انواع آن است. اینها عبارتند از: بانک های تجاری، صرافی ها، بورس اوراق بهادار، شرکت های مالی و اعتباری.

کسب و کار واسطه

برخلاف کسب‌وکارهای تجاری، صنعتی و اعتباری مالی، یک کارآفرین واسطه کالا، ارز یا اوراق بهادار را تولید، فروش مجدد نمی‌کند و اعتباری ارائه نمی‌کند. با این حال، او خریدار دو طرف علاقه مند به این عملیات است. اغلب یکی از انواع مشاغل کوچک است. به مذاکره و انعقاد یک معامله کمک می کند، روند خرید و فروش، فروش خدمات و منابع مالی را سرعت می بخشد.

کسب و کار بیمه

در این مورد، نوع نهاد تجاری ریسک است.

شخصی که جان، مال و غیره را بیمه می کند، در صورت وقوع شرایط مندرج در قراردادی که با شرکت بیمه منعقد شده است، حق بیمه می دهد و مبلغی دریافت می کند. اگر حادثه بیمه شده رخ ندهد، کمک مالی به بیمه شده بازپرداخت نمی شود.

سایر مشاغل

امروز، دو نوع دیگر از مشاغل کوچک و متوسط محبوبیت پیدا می کنند: مشاوره و سرمایه گذاری. هر دو نوع مرتبط هستندسرمایه فکری. در مورد یک تجارت مشاوره ای، خریدار مشاوره یا توصیه هایی را در هر زمینه ای از فعالیت کسب می کند، در حالی که کسب و کار ریسک پذیر تحقیق و توسعه را برای اجرا می فروشد.