اشکال کارآفرینی - انواع، ویژگی ها و حقایق جالب

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هر فعالیت کارآفرینی در قالب فرم های سازمانی انجام می شود که توسط خود مالک انتخاب می شود. انتخاب فرم ممکن است به عوامل زیادی بستگی داشته باشد. از جمله انگیزه های اصلی که بر انتخاب شکل قانونی کارآفرینی تأثیر می گذارد عبارتند از:

1. سرمایه اولیه.
2. ماهیت فعالیت شرکت آینده.
3. ترجیحات شخصی.

اما ابتدا باید مفهوم نهادهای تجاری و اشکال کسب و کار را تعریف کنید. در تئوری اقتصادی، این مجموعه ای از هنجارها است که روابط درون یک شرکت و همچنین روابط آن را با سایر شرکت ها و دولت تعیین می کند.

سه گروه اصلی وجود دارد - فردی، جمعی و شرکتی.

اشکال سفارشی

این رایج ترین و ساده ترین شکل کارآفرینی است. در اغلب موارد در این حالت کلیه فعالیت های مدیریتی این سازمان توسط یک فرد یا خانواده انجام می شود. توجه به این نکته مهم است که یک کارآفرین فردی یک شخص حقوقی نیست (برخلاف سایر اشکالکارآفرینی). در عین حال، نیازی نیست که مالک تمام کارها را خودش انجام دهد، می تواند از نیروی کار اجاره ای استفاده کند، اما در مقادیر کم. حداکثر می توانید حداکثر 20 نفر را دعوت کنید. IP رایج ترین شکل کسب و کارهای کوچک است. این راحت است و به شما امکان می دهد تجارت را با موفقیت انجام دهید.

در این شکل از کسب و کار کوچک، مزیت اصلی ضعف آن است - اندازه آن. از آنجایی که مالک در یک شخص نمایندگی می کند، می تواند به سرعت هر تصمیمی را بدون مشورت با کسی اتخاذ کند. این فرم در مناطقی که نیاز به پاسخ سریع بسته به تغییر مسیر بازار و سایر عوامل خارجی ضروری است، بسیار عالی است، سرمایه زیادی لازم نیست، زیرا کارآفرینان فردی، به عنوان یک قاعده، چنین چیزی ندارند. از کاستی های این فرم می توان به تمرکز تمام عملکردها در یک دست اشاره کرد. این فرد باید در زمینه بازاریابی، اقتصاد و خود تولید دانش داشته باشد.

فرم های جمعی

جالب این است که این فرم ها در قرن بیستم بسیار محبوب شدند. در میان آنها، سه مورد اصلی وجود دارد: شرکت های تجاری (تقسیم شده به شرکت های تضامنی و به اصطلاح تضامنی یا تضامنی)، شرکت های تجاری، شرکت های سهامی. این انواع را با جزئیات بیشتر در نظر بگیرید.

مشارکت های تجاری

این شکل از کسب و کار کوچک و متوسط در شرایطی ظاهر شد که نیاز به متحد کردن گروهی از مردم برای دستیابی به اهداف شخصی خاص وجود داشت. مزایای این فرمادغام سرمایه و نیرو، تقسیم ریسک و مسئولیت بین شرکت کنندگان در سازمان است. این گونه سازمان ها به شرکت های تضامنی و مشارکت محدود تقسیم می شوند.

شرکتهای عمومی

شکل اول شرکتی است مبتنی بر سرمایه اولیه جمعی که گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی را برای انجام فعالیت های مشترک بر اساس توافق نامه متحد می کند. کلیه شرکت کنندگان در یک شرکت تضامنی به طور مساوی مسئولیت کامل دارند. این فرم یک ویژگی دارد. شرکت خود دارای شکل یک شخص حقوقی است، اما با حفظ وضعیت یک شخص حقوقی - شرکت کنندگان در این مشارکت.

در این مشارکت، هر یک از شرکت کنندگان می توانند به نمایندگی از مشارکت، وارد معاملات و شرکت در مذاکرات شوند. سازمان باید یک فرد مجاز داشته باشد، اما او نمی تواند تنها تصمیم گیرنده باشد، زیرا هر شرکت کننده حق دارد مستقل عمل کند. حتی یک رأی مخالف هر تصمیمی باعث تعلیق فعالیت های شرکت می شود. این شکل از سازمان استقلال گسترده ای می دهد و به هر شرکت کننده ابتکار عمل می دهد.

مشارکتهای ایمانی

شکل دوم مشارکت محدود است. در این شکل، دایره خاصی از افراد دارای مسئولیت نامحدود هستند و بقیه فقط در قبال بخشی از شرکت که در محدوده سرمایه گذاری آنها قرار دارد، مسئول هستند. کلیه شرکت کنندگان مسئولیت تضامنی دارند و سرمایه نیز از مبالغ مشارکت های شرکت کنندگان در مشارکت تشکیل می شود.

همه شرکت کنندگان را می توان به دو گروه تقسیم کرد. اولین -اینها شرکت کنندگان واقعی مشارکت هستند، یعنی افراد مجاز که به طور کامل در قبال سایر شرکت کنندگان مسئول هستند، فعالیت هایی را انجام می دهند و حق تصمیم گیری دارند. گروه دوم مشارکت کنندگانی هستند که فقط سرمایه تشکیل می دهند و مسئولیت مشارکت خود را بر عهده دارند.

شرکت های تجاری

آنها را می توان به شرکت های با مسئولیت محدود و شرکت های با مسئولیت اضافی تقسیم کرد. LLC انجمنی از شرکت کنندگان به منظور انجام فعالیت های کارآفرینی است ، یک شخص حقوقی است و می تواند از طرف خود قرارداد منعقد کند ، با تصمیمات دادگاه درخواست کند ، حقوق و تعهدات خود را داشته باشد. LLCها باید از دو یا چند عضو تشکیل شده باشند، اما محدودیت بالایی برای تعداد اعضا داشته باشند. اگر شرکت از این تعداد فراتر رود، تبدیل به شرکت سهامی می شود. اعضای شرکت با مشارکت در فعالیت های سازمان، بسته به سهم مشارکت در سرمایه این سازمان، سود به صورت سود سهام دریافت می کنند.

ODO به لطف سرمایه مجاز که به سهام خاصی تقسیم می شود تشکیل می شود. چنین شرکتی نوعی LLC است، بنابراین تقریباً تمام مقررات قانونی و قانونی یکسان است. تفاوت اصلی در این است که اگر جامعه به تعهدات خود در قبال تعهدات اعتباری عمل نکند، شرکت کنندگان با توجه به سهام سرمایه گذاری شده توسط آنها، دارایی شخصی خود را به خطر می اندازند.

شرکتهای سهامی

این شکلی از سازماندهی تجاری است که در آن سرمایه برای انجام امور ترکیب می شودفعالیت های مشترک این شکل شبیه جوامع اقتصادی است، اما تفاوت در این است که اگر نیروهای مردمی عمدتاً در آنجا متحد شوند، در اینجا مهمترین چیز تداعی سرمایه است. مسئولیتی که سرمایه گذاران با توجه به سهام خود در سرمایه به عهده می گیرند نیز مشابه است. JSC نیز یک شخص حقوقی است و در برابر طلبکاران مسئول است.

مزیت اصلی یک JSC امکان جذب سرمایه اضافی از طریق انتشار سهام جدید است، اما در عین حال تعداد شرکت کنندگان افزایش می یابد و سرمایه شرکت به قسمت های کوچکتر تقسیم می شود. JSC به طور نامحدود ایجاد می شود، اما این امر مگر اینکه در اساسنامه شرکت پیش بینی شده باشد. سرمایه مجاز شامل تعداد معینی سهام است و باید مضرب 10 باشد. طبق قانون، آستانه کمتری برای ایجاد شرکت های سهامی وجود دارد. توجه به این نکته ضروری است که سرمایه مجاز باید برابر یا کمتر از کل دارایی تحت مدیریت شرکت باشد. مدیریت به نهادهای نظارتی، اجرایی و عالی تقسیم می شود. آنها را می توان به بسته تقسیم کرد که در آن سهام و سرمایه بین سهامداران مجدداً توزیع می شود و باز که در آن سهام اضافی می تواند توسط هر شخصی خریداری شود. JSCها می توانند در داخل و خارج از کشور شعبه داشته باشند.

یونیفرم شرکتی

شکل شرکتی دلالت بر اتحاد چندین شرکت برای حل مسائل تولید یا مالی دارد. چنین همکاری‌هایی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا وضعیت یک شخصیت حقوقی و اختیارات مدیران را حفظ کنند، زیرا رهبران انجمن‌ها حق ندارند شرکت‌های فردی را به طور کامل تصاحب کنند.اندازه گرفتن. در میان اصلی ترین آنها، می توان یک کنسرسیوم و یک کنسرسیوم را مشخص کرد.

Concern - انجمن داوطلبانه چندین شرکت برای حل مسائل تولید مشترک. اغلب، اینها شرکت هایی از همان صنعت هستند که برای حل عملکردهای تولید، علمی، فنی و زیست محیطی متحد شده اند. اما نگرانی های بین صنعتی نیز وجود دارد.

کنسرسیوم انجمنی از چندین شرکت به صورت داوطلبانه برای حل یک موضوع خاص است. انجمن موقت است. در فدراسیون روسیه، این فرم با حمایت برنامه های دولتی ایجاد شد. پس از انجام این وظایف، کنسرسیوم ها فعالیت خود را متوقف می کنند.