گوجه فرنگی در زمین باز در سیبری: بهترین انواع و توضیحات و عکس ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کشت گوجه فرنگی در زمین های باز در سیبری با مشکلاتی همراه است. یک کشاورز تنها در صورتی می تواند روی برداشت خوب حساب کند که استانداردهای بالای فناوری کشاورزی را رعایت کند. برای آسان کردن کار باغبانان، پرورش دهندگان به طور خستگی ناپذیری تلاش می کنند تا گونه های جدیدی تولید کنند که می توانند در آب و هوای سخت رشد کنند. به طور قطع می توان گفت که تلاش های دانشمندان با موفقیت به پایان رسید، زیرا بسیاری از محصولات در حال حاضر شناخته شده اند و در کشور ما به طور کامل رشد می کنند. این انتخاب ویژگی های خاص خود را دارد که بهتر است هر کشاورز از آن مطلع باشد. آنها در زیر مورد بحث قرار خواهند گرفت.

انتخاب بذر

با ورود به دنیای بذرها، باغبانان آماتور ممکن است وسوسه شوند که مواد کاشت را برای آزمایش بخرند. با این حال، امتحان کردن آن در کشاورزی پرخطر تنها می تواند منجر به ناامیدی و احساس اتلاف وقت شود. البته می توانید سعی کنید مقدار کمی را فرود بیاوریدبرخی از دانه های نخبه، اما نه بیشتر. به باغداران باتجربه توصیه می شود برای به دست آوردن برداشت تضمینی، مواد کاشت چندین نوع محصول را به طور همزمان خریداری کنند. با این حال، اینها باید گونه های گوجه فرنگی منطقه بندی شوند.

مهم است که به یاد داشته باشید که تفاوت های قابل توجهی بین شرایط آب و هوایی در سیبری و سایر مناطق این کشور وجود دارد. منطقه سردسیر با تغییرات شدید آب و هوا در بهار و پاییز، تابستان‌های کوتاه، دور از گرم و بارانی، بادهای سرد و دوره پیش از زمستان به سرعت در حال گذر است. هر گیاهی نمی تواند چنین تغییرات آب و هوایی را تحمل کند. بنابراین، الزامات خاصی برای گوجه فرنگی برای زمین باز در سیبری اعمال می شود که باید هنگام انتخاب در نظر گرفته شود. به معیارهای زیر توجه کنید:

• برای کدام منطقه یک رقم خاص اقتباس شده است؛
• از نظر بلوغ به چه دسته ای تعلق دارد؛
• درباره ویژگی های ارائه میوه ها؛
• طبق سلیقه شخصی؛
• هدف از پرورش فرهنگ؛
• در جایی که می توان گونه را کشت کرد (در گلخانه یا در زمین باز).

ویژگی های گوجه فرنگی برای زمین باز؟

محصولات مربوط به ویژگی های انتخاب خاصی با موفقیت در سیبری رشد می کنند. این موارد عبارتند از:

• زمان رسیدن بهینه میوه. در کشت های سخت شده، این مدت نباید بیش از 100 روز باشد. حداقل دوره معمولا تا 2.5 ماه طول می کشد. در اینجا باید زمان کافی برای رسیدن میوه ها قبل از ماه اوت داشته باشید.اگر در کاشت نهال دیر انجام دهید، گیاهان دچار بیماری سوختگی دیررس می شوند یا برگ هایشان شروع به پوسیدگی می کند.
• بوته های قدرتمند با حداقل تعداد ساقه. در مناطقی که بارندگی شدید و همچنین هوای ابری وجود دارد، کاشت متراکم نباید مجاز باشد. تهویه ناکافی محصولات را در معرض بیماری های مختلف و پوسیدگی قسمت های جداگانه آنها قرار می دهد.
• استقامت بالا. این معیار بسیار مهم است، زیرا نهال ها در مناطق خشن در اوایل تابستان کاشته می شوند و احتمال یخ زدگی آن وجود دارد. دما در اینجا حتی در تابستان می تواند کاهش یابد. هنگامی که چنین دوره نامطلوبی به طول می انجامد، برگ های انواع گوجه فرنگی معمولی شروع به ریزش می کنند و محصولاتی که به طور خاص پرورش داده شده اند با توانایی های سازگاری افزایش یافته به خوبی از چنین تغییراتی جان سالم به در می برند.
• تعین. انواع بلند گوجه فرنگی نیاز به بستن به موقع بوته ها دارند. این تکنیک از گیاهان در برابر بیماری ها محافظت می کند. لازم است از قبل نسبت به استقرار حمایت ها اهتمام شود. برای این منظور می توانید از گیره یا گیره مخصوص استفاده کنید.
• بی تکلف به زمین. شما همیشه باید گونه هایی را انتخاب کنید که برای ترکیب خاک بی نیاز هستند. خاک سیبری خیلی حاصلخیز نیست، به خصوص وقتی صحبت از کلبه های تابستانی می شود.
• تنوع میوه ها. به دلیل شرایط آب و هوایی، ساکنان سیبری در تابستان و در مدت زمان کوتاهی به حفظ میوه ها مشغول هستند. بنابراین، باید گوجه فرنگی را انتخاب کنید که هم برای فرآوری و هم برای مصرف مناسب باشد.

انواع گوجه فرنگی فشرده

محبوب ترین ها را در نظر بگیریدانواع گوجه فرنگی کم رشد برای زمین باز. برای سیبری، پرورش دهندگان محصولات زراعی را با بوته های فشرده و دوره اولیه رسیدن میوه پرورش دادند.

آلسو. یکی از انواع مورد علاقه در بین باغبانان. میوه ها به دلیل ساختار گوشتی و ابعاد کلی خود معروف هستند که جرم آنها تا 0.5 کیلوگرم می رسد. آنها طعم شیرینی دارند که هیچ ترشی در آن وجود ندارد. مزیت این تنوع در ظاهر زیبای میوه و قابلیت حمل و نقل خوب است. از بوته های نسبتاً کم، می توانید برداشت مناسبی داشته باشید - 8-10 کیلوگرم در متر 2.

فیلینگ سفید. این یکی از بهترین انواع گوجه فرنگی برای سیبری است. در زمین باز، نه تنها در مناطق شمالی رشد می کند، بلکه در مناطق جنوبی نیز احساس خوبی دارد. برای کشسانی خوب و حفظ میوه هایی که حتی در طول عملیات حرارتی ترک نمی خورند، ارزش دارد. وزن آنها کوچک است، تا 100-110 گرم، فرم استاندارد است. با توجه به اینکه میوه ها متوسط هستند و به طور فشرده در کوزه ها قرار می گیرند، عمدتاً برای برداشت زمستانه استفاده می شود. تنوع زودرس است، بوته ها کم (50 سانتی متر)، عملکرد متوسط است. برای بسیاری از باغبانان، این یکی از محصولات زراعی است که بیشترین تقاضا را دارند.

فولاد داماسک. این نماینده دیگری است که خانم های خانه دار دوست دارند برای حفاظت از آن استفاده کنند. علاوه بر پوست کشسان، میوه ها هنوز طعم فوق العاده ای دارند. این واریته متعلق به گروه گوجه فرنگی های بسیار زودرس است. این گیاه در برابر تغییرات آب و هوایی و بیماری ها مقاومت خوبی دارد. تحت مساعدترین شرایط برای او، او می تواند محصولی غنی به صاحبش بدهد.حداکثر 7-8 کیلوگرم میوه.

گاومیش کوهان دار قندی. گوجه فرنگی به دلیل طعم شیرین عالی خود مشهور است ، میوه ها بسیار بزرگ هستند (300-500 گرم) ، دارای پالپ گوشتی هستند. بوته ها بلند هستند، می توانند تا یک متر ارتفاع داشته باشند، اگرچه فرهنگ در گروه گونه های گوجه فرنگی کم قرار می گیرد. زودبازده و پرمحصول در نظر گرفته می شود.

علاوه بر انواع فوق، گوجه فرنگی های کم رشد برای سیبری برای زمین باز عبارتند از: فصل مخملی، بردسکی بزرگ، گریبوفسکی، دمیدوف، ولموژا، بردسکی، دوبوک، کانتریمن، لیدی فینگر

بهترین گونه های اولیه

انواع هیبریدها و گوجه فرنگی های معمولی که توسط پرورش دهندگان سیبریایی پرورش داده می شوند روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می کنند. از میان آنها، بهترین گوجه فرنگی برای زمین باز در سیبری انتخاب شد که قبلاً توسط بسیاری از کشاورزان شناخته شده است. ابتدا ویژگی های برخی از گونه های اولیه را در نظر بگیرید:

پلنگ برفی. گونه های تعیین کننده بی تکلف (که با رشد محدود بوته مشخص می شود). میوه ها گرد، کمی مسطح، قرمز رنگ و وزن آنها تا 250 گرم است و با ساختار گوشتی شیرین و عطر مشخص این فرهنگ متمایز می شوند. هم برای کنسرو کردن و هم برای خوردن تازه مناسب است. این واریته پرمحصول است، نیازی به نیشگون گرفتن ندارد، مقاومت بالایی در برابر فوزاریوم نشان می دهد. دوره رسیدگی - 2، 5 ماه.

شاتل. گیاهی با بوته ساقه ای کم انشعاب که ارتفاع آن به 40-50 سانتی متر می رسد، چنین ویژگی هایی باغبان را از روند بستن و نیشگون گرفتن آزاد می کند که مراقبت از او را بسیار ساده می کند. میوهخیلی زود رسیده، با طعم عالی لذت ببرید. آنها قرمز رنگ، پوست صاف و آلویی شکل هستند. آنها حمل و نقل را به خوبی تحمل می کنند، برای مدت طولانی ذخیره می شوند. گوجه فرنگی متوسط با وزن حدود 60 گرم. این فرهنگ با یک دوره طولانی رسیدن میوه متمایز می شود که استفاده طولانی مدت از آنها را امکان پذیر می کند. بهتر است آن را بکارید تا گوجه فرنگی تازه بخورید.

جوجه اردک. کشت زودرس پر بازده، بوته کم اندازه، تعیین کننده. مزیت آن در رسیدن دوستانه میوه ها، مقاومت در برابر بیماری ها و شرایط سخت آب و هوایی است. میوه ها گرد، با نوک کمی نازک شده و وزن آن 50 گرم است، پوست آن صاف، براق، دارای رنگ زرد یا نارنجی روشن است. گوجه فرنگی در معرض ترک خوردن نیست، برای غذای کودک و رژیمی توصیه می شود.

خیلی زود

فوق زودرس. گونه ای همه کاره با طعم عالی و ارائه میوه ها، تقریباً در برابر آفات حساس نیست. در مقایسه با سایر محصولات زراعی به دلیل عملکرد بالای خود متمایز است. یک گل آذین می تواند 7-8 میوه کامل تولید کند. این گیاه با مقاومت بالای خود در برابر سرما باعث شگفتی کشاورزان می شود. میوه های آن را می توان 90 روز پس از کاشت نهال در باغچه برداشت کرد.

Olya F1. گوجه فرنگی زودرس برای زمین باز. برای سیبری، این تنوع خوب است زیرا گیاه به طور همزمان چندین برس را تشکیل می دهد که به شما امکان می دهد محصول را در مقادیر زیاد بدست آورید. هر بوته تا 15 دسته تشکیل می دهد که در آنها سه میوه گذاشته می شود. و پر می شوند و می رسندهمچنین در همان زمان این فرهنگ حتی برای کشاورزان بی تجربه مناسب است، زیرا مقاومت زیادی در برابر بیشتر بیماری ها، قارچ ها و پوسیدگی دارد. بی تکلفی در مراقبت و درجه سختی زیاد این گوجه فرنگی ها را برای رشد در مناطق آب و هوایی بسیار سخت مناسب می کند. میوه ها طعم شیرین و ترش دارند و وزن آنها به 100 گرم می رسد و در شرایط مساعدتر دوره رسیدگی سه ماه است.

بهترین گوجه فرنگی های نیمه رسیده

فیل صورتی. رقم نیمه تعیین کننده پر بازده با طعم میوه عالی. رسیدن گوجه فرنگی کمی دیرتر از محصولات اولیه (115 روز از تاریخ کاشت نهال) اتفاق می افتد. این گیاه با شاخه های بسیار قوی و میوه های کلی متمایز می شود. بوته هایی که تا یک و نیم متر رشد می کنند نیاز به گیره دارند. وزن یک میوه 250-300 گرم است.

باغبان جعفری. تنوع نسبتاً جدیدی از فرهنگ از گروه انتخاب آلتای که برای سیبری نیز مناسب است. انواع کم رشد گوجه فرنگی در زمین باز، از لحظه کاشت نهال، در 110 روز میوه های رسیده می دهد. در شاخه های نسبتاً قوی متفاوت است ، ارتفاع بوته ها تا 55 سانتی متر می رسد. گوجه‌فرنگی‌ها بیضی شکل، صورتی، تا 200 گرم وزن دارند، طعم بسیار غنی و تفاله‌های شیرین دارند و همزمان می‌رسند.

طبقه بندی انواع بسته به اندازه میوه

میوه های گوجه فرنگی در زمین های باز در سیبری می توانند به اندازه های بسیار چشمگیر رشد کنند. در این زمینه، هر باغبان باید از قبل درک کندهدفی که محصولات برای آن کاشته می شود. به عنوان مثال، میوه های بزرگ خوشمزه تر هستند و برای تهیه سالاد تازه مناسب هستند، میوه های کوچک برای نگهداری. برای سهولت در پیمایش برای خانم‌های خانه‌دار، فهرستی با جداسازی انواع مختلف ارائه می‌کنیم.

گوجه‌فرنگی با میوه‌های درشت: آلسو، بدون ابعاد، بردسکی بزرگ، راز مادربزرگ، تمشک غول پیکر، بودنووکا.

محصولات با میوه های کوچک: بلوط، Aelita، Picket، Zyryanka، Shuttle، Sanka، Lucky، شیرینی های سیبری.

دامنه انتخاب سیبری بسیار گسترده است، شما می توانید دانه ها را با توجه به هدف از رشد محصول خریداری کنید. با این حال، بهتر است انواع اولیه گوجه فرنگی را برای سیبری انتخاب کنید. در زمین های باز، چنین گیاهانی نیز باید با مراقبت مناسب انجام شوند که در ادامه به آن پرداخته خواهد شد.

توصیه ها

حتی در انتخاب انواع باید به مصونیت گیاه در برابر بیماری های مختلف نیز توجه کرد. پس از خرید بذر، باید به محل رشد نهال فکر کنید. مهم نیست که چقدر متناقض به نظر می رسد، دانه های گوجه فرنگی برای سیبری برای زمین باز را نمی توان بلافاصله در خاک زیر آسمان باز کاشت. برای آنها فقط از روش نهال استفاده می شود. بدیهی است که تنها در صورتی امکان رشد محصول خوب وجود دارد که کشاورز تمام این تفاوت های ظریف را به دقت درک کند. در غیر این صورت، گوجه فرنگی یا زمان مناسبی برای رسیدن نخواهد داشت یا برای مدت طولانی بیمار می شود که بر تعداد میوه ها تأثیر منفی می گذارد.

قوانین فناوری کشاورزی

کشت گوجه فرنگی در زمین باز در سیبری باید فقط با استفاده ازشیوه های کشاورزی اگرچه برای باغبانان آماتور آنها چندان پیچیده و حتی تا حدودی هیجان انگیز نیستند. بنابراین، آنچه برای دریافت تعداد زیادی میوه نیاز دارید:

آماده سازی خاک. این شامل ضد عفونی کردن، شل کردن، غنی سازی با مواد مغذی است. قبل از کاشت نهال، خاک باید با وسایل مخصوصی برای محافظت از محصولات در برابر بیماری دیررس و پوسیدگی درمان شود.

تهیه مواد بذر. شما باید پرمنگنات پتاسیم، نیتروآموفوسکا یا خاکستر بخرید. دانه ها به مدت یک روز در آب گرم نگهداری می شوند. سپس آنها را به مدت 3 ساعت در محلول پرمنگنات پتاسیم قرار می دهند و پس از آن در نیتروآموفوسکا یا خاکستر رقیق شده (به مدت 12 ساعت) غوطه ور می شوند.

سپس مواد کاشت را کاشت و به اندازه ۱ سانتی متر خاک پاشید و حداقل لایه بستر حداقل ۳ سانتی متر باشد چیدن بعد از ظاهر شدن برگ سوم انجام می شود. سالم ترین گیاهان برای این تکنیک انتخاب می شوند.

نهال ها به آبیاری منظم و نور مناسب نیاز دارند. یک هفته قبل از کاشت در زمین، گیاهان تحت یک روش سخت شدن قرار می گیرند و هر روز آنها را برای چند ساعت به بیرون می برند.

هنگام کاشت نهال، کودهای معدنی به چاه ها داده می شود و محصولات به وفور آبیاری می شوند. اولین مرطوب کردن در روز چهارم انجام می شود. هر هفت روز، شل شدن زمین، مرطوب کردن به موقع و پانسمان بالا انجام می شود. از کود مرغ به عنوان کود استفاده می شود. فواصل بین تغذیه نباید بیشتر از 10 روز باشد.

فرهنگ ها برای انجام درمان های پیشگیرانه در برابر بیماری های مختلف مورد نیاز هستند. برای این منظور بهتر استاز آماده سازی های ویژه، ترجیحا با ترکیب طبیعی استفاده کنید.

بررسی

کشاورزانی که در منطقه ای با آب و هوای سخت زندگی می کنند، از این انتخاب استقبال کردند. برخی از آنها سعی کردند محصولات غیر سخت شده را پرورش دهند، اما عملکرد مورد انتظار را بدست نیاوردند. میوه ها یا خیلی کم بودند یا اصلاً تشکیل نشدند. بدیهی است که چنین گیاهانی با فراوانی و طعم میوه باغبانان را خوشحال نکردند، زیرا آنها برای سیبری در نظر گرفته نشده اند. نظرات در مورد گوجه فرنگی برای زمین باز، که با شرایط یک منطقه خشن سازگار است، فوق العاده است. از این‌جا می‌توان نتیجه گرفت که نباید ریسک کرد، بلکه همیشه فقط انواع خاصی از دانه‌ها را خریداری کرد.