حسابداری یک سیستم تعریف، انواع، وظایف و اصول

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

حسابداری یک نوع سیستم سفارشی است که برای جمع آوری، ثبت و خلاصه کردن داده ها به صورت پولی از طریق حسابداری اسنادی، مستمر و مستمر کلیه معاملات اقتصادی طراحی شده است. شایان ذکر است که این اطلاعات ممکن است مربوط به دستگاه اموال، تعهدات سازمان و جابجایی آنها باشد. در این مقاله، ماهیت، معنا و انواع این دسته را بررسی خواهیم کرد. در ضمن به اصول و وظایف حسابداری می پردازیم.

نگهداری و اشیاء

امروز، مطابق با قانون در روسیه در مورد حسابداری، فرض بر این است که می تواند توسط افراد زیر انجام شود:

• حسابدار ارشد شرکت.
• مدیر کل ساختار، اگر حسابدار اصلی وجود نداشته باشد.
• حسابداری که مسئول نیست.
• شخص ثالث. بله حسابداری سیستمی است که وظایف اصلی آن می باشدمی توان از طریق پشتیبانی حسابداری شخص ثالث پیاده سازی کرد.

باید بدانید که موضوع حسابداری می تواند مجموعه اموال سازمان یا معاملات تجاری باشد که توسط شرکت در جریان فعالیت آن انجام می شود. علاوه بر این، تعهدات ساختار یک شی در نظر گرفته می شود.

وظایف حسابداری

وظیفه کلیدی حسابداری، تشکیل صورتهای مالی (اطلاعات حسابداری) قابل اعتماد و کامل در خصوص فعالیت های ساختار و وضعیت اموال آن است که برای استفاده کنندگان داخلی حسابداری ضروری است. در میان آنها بنیانگذاران، مدیران، صاحبان دستگاه اموال سازمان، شرکت کنندگان و همچنین سرمایه گذاران خارجی، طلبکاران و سایر کاربران حسابداری هستند. ذکر این نکته ضروری است که بر اساس این اظهارات، می توان فرض کرد که اهداف حسابداری موارد زیر است:

• جلوگیری از نتایج منفی در مورد فعالیت اقتصادی شرکت.
• شناسایی ذخایر در مزرعه مرتبط با تضمین ثبات مالی شرکت.
• نظارت بر رعایت قانون در فرآیند اجرای عملیات تجاری توسط سازمان.
• بررسی امکان سنجی معاملات اقتصادی. لازم به ذکر است که این وظیفه از تعریف حسابداری ناشی می شود.
• کنترل بر حضور و جابجایی بدهی ها و اموال شرکت.
• بررسی استفاده از نیروی کار،منابع مادی و پولی.
• نظارت بر انطباق فعالیت ها با استانداردها، هنجارها و برآوردهای تایید شده.

روش ها و عناصر کلیدی حسابداری

روشهای اصلی حسابداری موارد زیر است:

• موجودی.
• مستندات.
• محاسبه.
• فاکتورها.
• ارزیابی.
• دوبار ورود.
• صورتهای حسابداری.
• ترازنامه.

شایان ذکر است که تکالیف ذکر شده در فصل قبل با استفاده از روش های ذکر شده حل می شوند که به مجموع آنها روش حسابداری می گویند. با توجه به تعریف حسابداری، اجازه دهید عناصر آن را با جزئیات بیشتر در نظر بگیریم:

• اسناد باید به عنوان یک مدرک مکتوب در مورد اجرای یک معامله اقتصادی درک شود که به داده های حسابداری قدرت قانونی می دهد.
• ارزش‌گذاری راهی برای بیان پول و منابع آن در بعد مادی است.
• در میان تعاریف اصلی حسابداری، توجه به حسابهای حسابداری مهم است. این روشی برای گروه بندی بازتاب فعلی دستگاه اموال، معاملات و بدهی ها است.
• دبل ورود چیزی نیست جز نمایش به هم پیوسته تراکنش های اقتصادی در حساب های حسابداری که بر اساس آن هر تراکنش به طور همزمان در بدهکار حساب اول و اعتبار حساب دوم به همان مبلغ ثبت می شود.
• تعریف اصلی حسابداری شاملفهرست. این بررسی در دسترس بودن دارایی است که در ترازنامه سازمان ذکر شده است. شایان ذکر است که با توصیف، شمارش، تطبیق متقابل، توزین، ارزیابی وجوه شناسایی شده و همچنین مقایسه اطلاعات دریافتی با اطلاعات حسابداری انجام می شود.
• ترازنامه. همانطور که متوجه شدیم، اهداف حسابداری بدهی ها، اموال و معاملات تجاری است. به نوبه خود، بو. تعادل به عنوان منبع اطلاعات و راهی برای شکل دادن به این اشیاء عمل می کند که در یک ارزیابی مادی بیان شده و در تاریخ خاصی شکل گرفته است.
• در هزینه یابی ارزش دارد که محاسبه هزینه واحد یک محصول، خدمات، کار به صورت پولی در نظر گرفته شود. به عبارت دیگر، این یک محاسبه هزینه است.
• مطابق با تعریف مفهوم حسابداری در صورتهای مالی، لازم است مجموعه ای از شاخص های حسابداری را که در قالب جداول منعکس شده است، درک کنید. باید اضافه کرد که آنها حرکت بدهی ها، دارایی ها و همچنین موقعیت شرکت را در برنامه مالی دوره گزارش مشخص می کنند.

اصول حسابداری

به طور خلاصه، حسابداری یک سیستم با اصول خاصی است. در میان آنها توجه به نکات زیر ضروری است:

• اصل خودمختاری که بر اساس آن هر بنگاه اقتصادی به عنوان یک شخصیت حقوقی مستقل وجود دارد و توسعه می یابد. حسابداری فقط دارایی را منعکس می کند که به عنوان دارایی این سازمان شناخته می شود.
• اصلدوبار ورود که بر اساس آن کلیه تراکنش های اقتصادی به طور همزمان در اعتبار یک حساب حسابداری و بدهکار حساب دیگر به همان مبلغ نمایش داده می شود.
• اصل ساختار فعلی فرض را بر این می گذارد که شرکت وظایف خود را انجام می دهد و برای حفظ موقعیت های مشخص در بازار اقتصادی در دوره های آتی برنامه ریزی می کند، به روش مقرر و در زمان تعیین شده، با بازپرداخت تعهدات ناشی از شرکا.
• اصل عینیت مطابق با تعریف اهداف حسابداری این است که کلیه معاملات اقتصادی باید در حسابداری منعکس شود، در تمام مراحل حسابداری ثبت شود، با اسناد پشتیبان تأیید شود که بر اساس آن حسابداری انجام می شود..
• اصل احتیاط مستلزم درجاتی از احتیاط در قضاوت هایی است که در محاسبات در شرایط عدم قطعیت ضروری است. شایان ذکر است که این احتیاط از بیان بیش از حد درآمد یا دارایی ها و کم بیانی هزینه ها یا بدهی ها جلوگیری می کند. رعایت این اصل از ظهور بیش از حد سهام و ذخایر پنهان، دست کم گرفتن عمدی درآمد یا دارایی ها، برآورد بیش از حد عمدی هزینه ها یا بدهی ها جلوگیری می کند.

اصل تعهدی

توصیه می شود که اصل اقلام تعهدی را جداگانه در نظر بگیرید، زیرا محتوای آن بسیار حجیم است. همانطور که متوجه شدیم حسابداری سیستمی است که مطابق با قوانین خاصی عمل می کند. اصل تعهدی فرض می کند که همهتراکنش های اقتصادی همانطور که اتفاق می افتد ثبت می شود، نه زمانی که پرداخت می شود، و در دوره حسابداری که در آن فعالیت انجام می شود، لحاظ می شود. این قانون را می توان به صورت مشروط به اجزای زیر طبقه بندی کرد:

• اصل ثبت درآمد (درآمد) که بر اساس آن درآمد سازمان هنگام دریافت منعکس می شود، اما هنگام پرداخت منعکس نمی شود.
• اصل تطبیق: درآمد دوره گزارش، به هر طریقی، باید با هزینه هایی که این درآمدها را به واقعیت تبدیل کرده است، مرتبط باشد.

اصول اضافی

حسابداری سیستمی است که علاوه بر قوانین فوق، اصول اضافی زیر را نیز شامل می شود:

• اصل تناوب که بر اساس آن تهیه منظم صورتهای مالی و ترازنامه برای دوره های زیر مرتبط است: ماه، سه ماهه، نیم سال، سال. لازم به ذکر است که این اصل قابلیت مقایسه اطلاعات گزارشگری را سازماندهی می کند و همچنین پس از یک دوره معین امکان محاسبه نتایج مالی شرکت را فراهم می کند.
• اصل رازداری که بر اساس آن محتوای اعتبار داخلی یک ساختار اسرار تجاری است. بنابراین، در قبال آسیب رساندن به منافع یا افشای آن، طبق قوانین جاری در کشور مسئولیت پیش بینی شده است.
• اصل اندازه گیری مواد فرض می کند که واحد پول کشور واحدی از مقدار کمی پولی است.اندازه گیری حقایق فعالیت اقتصادی.

طبقه بندی

چه نوع حسابداری در حال حاضر شناخته شده است؟ لازم به ذکر است که لحظه اولیه حسابداری اقتصادی، مشاهده پدیده ها و حقایق فعالیت اقتصادی است. امروزه سه نوع حسابداری اقتصادی وجود دارد: عملیاتی، آماری و حسابداری. این دومی است که مورد توجه ماست. طبقه بندی آن به صورت زیر تعریف می شود:

• حسابداری مدیریت حسابداری است که بر اساس آن جمع آوری، پردازش و ارائه بعدی اطلاعات حسابداری برای نیازهای مدیریت شرکت انجام می شود. لازم به ذکر است که هدف اصلی حسابداری مدیریت ایجاد یک سیستم اطلاعاتی در شرکت می باشد. وظیفه این تنوع تهیه اطلاعات کامل و قابل اعتماد است که منبعی برای تصمیم گیری های لازم توسط روسای بنگاه ها در فرآیند مدیریت می باشد. باید اضافه کرد که سهم اصلی این حسابداری نه تنها به طور مستقیم در حسابداری، بلکه در تحلیل بعدی هزینه ها و به عبارتی بهای تمام شده محصول تولید شده است. حسابداری مدیریت ارتباط تنگاتنگی با تجزیه و تحلیل اطلاعات آماده برای مدیریت شرکت دارد (کاهش بهینه مولفه هزینه، بهبود فرآیند تولید و غیره). این اطلاعات معمولاً در تصمیم گیری های مدیریتی در مورد فعالیت های پیش بینی و برنامه ریزی به منظور حسابداری منابع مالی استفاده می شود. باید اضافه کرد که داده های حسابداری مدیریت شناسایی می شودساختار اسرار تجاری آنها نباید توسط کارمندان افشا شوند.
• حسابداری مالی باید به عنوان اطلاعات حسابداری در مورد درآمد و هزینه های شرکت، حساب های پرداختنی و دریافتنی، ترکیب دارایی، وجوه و غیره درک شود.
• حسابداری مالیاتی باید به عنوان نوعی حسابداری در نظر گرفته شود که براساس آن داده ها برای شناسایی پایه مالیاتی بر اساس اطلاعات اسناد اولیه جمع بندی می شوند که به ترتیب مقرر در قانون مالیات در حال اجرا در فدراسیون روسیه گروه بندی می شوند..

توابع

عملکردهای اصلی حسابداری شامل عناصر زیر است:

• عملکرد کنترل شامل ارائه کنترل کامل بر در دسترس بودن، ایمنی و حرکت مداوم وسایل کار، اشیاء کار، پول نقد، و همچنین به موقع و صحت تسویه حساب با دولت و خدمات فردی آن است. لازم به ذکر است که از طریق حسابداری سه نوع کنترل شامل کنترل اولیه، کنترل جاری و بعدی انجام می شود.
• عملکرد اطلاعات به عنوان یکی از اصلی ترین آنها عمل می کند، زیرا مطابق با آن، حسابداری هم برای همه بخش های شرکت و هم برای موسسات بالاتر منبع اطلاعاتی محسوب می شود. باید در نظر داشت که داده ها لزوما باید عملیاتی، به موقع، قابل اعتماد و عینی باشند.
• اطمینان از ایمنی دستگاه اموال شرکت.لازم به ذکر است که اجرای این عملکرد تا حد زیادی به سیستم حسابداری فعلی و همچنین در دسترس بودن امکانات ذخیره سازی و تخصص بستگی دارد. انبارها به هر شکلی باید مجهز به تجهیزات طرح سازمانی باشند.
• تابع بازخورد فرض می کند که حسابداری اطلاعات بازخورد را تولید و متعاقباً انتقال می دهد.
• تابع تحلیلی به معنای افشای خطاها و کاستی های موجود در سیستم است. از طریق آن، روش های بهبود فعالیت های ساختار و تقسیمات فردی آن منعکس و تجزیه و تحلیل می شود.

ابزار اندازه گیری در حسابداری

باید بدانید که حسابداری در درجه اول شامل اندازه گیری کمی اشیاء ذکر شده در فصل های قبل است. این هدف است که با استفاده از کنتورهای حسابداری که کارگری، طبیعی و پولی هستند دنبال می شود. مترهای طبیعی برای نمایش فرآیندها بر اساس وزن (تن، کیلوگرم و غیره)، اندازه گیری، شمارش (تعداد جفت، قطعات و غیره)، سایر پارامترها در یک کلید طبیعی استفاده می شود.

کارگرها برای ثبت زمان صرف شده برای کار استفاده می شود که معمولاً بر حسب دقیقه، ساعت یا روز محاسبه می شود. باید در نظر داشت که از کنتورهای نیروی کار همراه با مترهای طبیعی می توان برای محاسبه میزان دستمزد، شناسایی بهره وری آن و همچنین تعیین استانداردهای تولید استفاده کرد.

پول سنج جایگاه مرکزی در حسابداری دارد. از آن برای انعکاس انواع پدیده های اقتصادی و خلاصه کردن آنها استفاده می شودیک ارزیابی مواد واحد باید به خاطر داشت که تنها با استفاده از یک متر پولی می توان کل هزینه دستگاه اموال ناهمگن یک سازمان (مواد، ماشین آلات، ساختمان ها و غیره) را محاسبه کرد. بیان این متر به روبل و کوپک (در قلمرو فدراسیون روسیه) مرتبط است. به ویژه برای محاسبه هزینه محصول، محاسبه زیان یا سود شرکت، منعکس کننده نتایج فعالیت اقتصادی شرکت ضروری است.

نتیجه گیری

بنابراین، توصیه می شود که حساب کنید. این مقاله اطلاعات دقیقی در مورد مفهوم، تعریف، انواع، ویژگی ها و وظایف اصلی حسابداری ارائه می دهد. در میان چیزهای دیگر، تفاوت های ظریف مرتبط با اشیاء، و همچنین مترهای مورد استفاده در حسابداری امروز مورد بحث قرار گرفت.

در پایان، شایان ذکر است که داده های حسابداری مالی در حال حاضر به طور گسترده توسط ساختارهای بانکی که به شرکت ها، سهامداران شرکت ها، مقامات دولتی و سرمایه گذاران وام می دهند، استفاده می شود. در مجموع، آنها به عنوان مشخصه ای از کارایی استفاده از تولید و منابع مالی، کیفیت و کمیت محصول تولید شده و فروخته شده، میزان هزینه های منابع (به عبارت دیگر، هزینه تولید) و همچنین استفاده از سرمایه پیشرفته.