روش ها و سبک های مدیریت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سبک های مدیریت اثربخشی یک شرکت واحد، شرکت یا کل یک ایالت را تعیین می کند. یک متدولوژی عمل که به خوبی انتخاب شده است به واکنش کمتر دردناک به تغییرات زودگذر در جهان کمک می کند و گاهی اوقات سرعت توسعه را تعیین می کند. این امر اهمیت درک همه روش ها و سبک های مدیریت را توضیح می دهد. در این مقاله می توانید در مورد این موضوع بیشتر بدانید.

روشهای مدیریت

روش‌های مدیریتی روش‌ها و روش‌هایی خاص انتخاب و نظام‌مند برای تأثیرگذاری بر کارکنان به منظور تکمیل وظایف و دستیابی به مأموریت سازمان هستند.

تعداد زیادی از آنها وجود دارد. به عنوان مثال:

• مصاحبه، پرسشنامه، نظرسنجی نمونه و تخصص برای شناسایی نظرات استفاده می شود؛
• برای ارزیابی تصمیمات و موقعیت، درختان مهم (PATTERN) انتخاب می شوند، ارزیابی اثربخشی نوآوری ها، ریسک ها و آستانه سودآوری؛
• برای تولید ایده، از طوفان فکری، "6-3-5"، ترکیبی وبازی تجاری.

اما ارزش آن را دارد که طبقه بندی گسترده تری از روش های مدیریت را در نظر بگیریم.

روش های اقتصادی مدیریت

روش های اقتصادی شامل اندازه گیری و مقایسه هزینه ها و درآمد است. آنها به این موارد تقسیم می شوند:

• مقررات دولتی: مالیات ها، قوانین ضد تراست و یارانه ها؛
• تنظیم بازار: رقابت، تقاضا، قیمت های پایین تر یا بالاتر، فروش؛
• مقررات داخلی.

آخرین نوع روش های اقتصادی عمدتاً با هدف علاقه کارکنان به موفقیت شرکت است. آنها به نوبه خود عبارتند از:

• متمرکز بر کارمندان: پاداش، پاداش، تنبیه و دوره های تکمیلی؛
• متمرکز بر گردش کار: بهبود فضای کاری، ساعات کاری انعطاف پذیر یا همکاری از راه دور؛
• با هدف خود شرکت.

روش‌های سازمانی-اداری

تاثیر مستقیم متفاوت، دستورالعمل هستند. اصول اصلی عبارتند از: انضباط سخت، مسئولیت، قدرت و اجبار. طبقه بندی شده به صورت زیر:

• سازمانی: طراحی، مقررات، مقررات و استانداردسازی؛
• administrative: دستورات، دستورات، توصیه‌ها و دستورالعمل‌ها.

روش ها به خودی خود می توانند به طرق مختلف بر وضعیت تأثیر بگذارند. بنابراین، دسته های خاصی عملکردهای تثبیت کننده را انجام می دهند، برخی دیگر منعکس کننده استفاده فعلی هستندپیوندهای سازمانی و تنظیم آنها در ارتباط با تغییر شرایط کاری (مثلاً یک دستور یا دستورالعمل).

روش های اجتماعی و روانشناختی

روش‌های روان‌شناختی اجتماعی مبتنی بر استفاده از مشوق‌های غیرمادی، ابزارهای ارتباطی خاص، تصاویر و سایر روش‌های تأثیرگذاری بر وضعیت عاطفی افراد است. آنها به زیر تقسیم می شوند:

• اجتماعی، که با معرفی هنجارها و محدودیت‌های خاص، روابط تیم‌ها و کارگران فردی را ساده می‌کند. سازمان های انفرادی کارکنان را در تمام سطوح در مدیریت اجتماعی مشارکت می دهند. نمونه ای از این گروه مقررات داخلی کار، آداب و مقررات داخلی شرکت و اقدامات انضباطی است.
• اجتماعی-روانی، که از جنبه های مختلف بر تیم تأثیر می گذارد: شکل گیری، توسعه و فرآیندهایی که در درون آن اتفاق می افتد. اهداف اصلی مدیریت گروه های رسمی و غیر رسمی، کیش شخصیت و نیازهای اجتماعی کارگران است. ابزارهای اصلی عبارتند از: پیشنهاد، ترغیب، تقلید یا اجبار.
• روانشناختی که مبتنی بر انتخاب و جانمایی بهینه پرسنل است. آنها عبارتند از: استخدام گروه های کوچک، انسانی کردن نیروی کار (قرار گرفتن در معرض رنگ، موسیقی، گسترش جنبه خلاقانه فعالیت)، انتخاب حرفه ای و آموزش.

بسته به سبک های مدیریتی انتخاب شده، مجموعه ای از روش های مدیریتی شکل می گیرد که ابزارهای مختلف را با هم ترکیب می کند. نوع درست رهبری تعیین می کندآب و هوای تیم، وضعیت رئیس، ارتباطات افقی و عمودی زیردستان.

سبک مدیریت لیبرال

"کارمندان آزادی کامل دارند." این یکی از سبک های اصلی مدیریت است و به معنای فقدان تقریباً کامل کنترل و نظارت بر اقدامات کارکنان است. بنابراین، رهبر اصل مشکل را برای اجراکنندگان توضیح می دهد و وظایفی را تعیین می کند. تیم به نوبه خود به تصمیم خود فکر می کند و نتیجه تمام شده را به رهبر نشان می دهد.

از جمله کاستی های قابل ذکر:

• امکان هرج و مرج و معرفی یک رهبر غیررسمی که وضعیت درون تیم به آن بستگی دارد؛
• فقدان انگیزه های اخلاقی (حمایت، تمجید و غیره)؛
• انفعال مدیران ارشد و ناتوانی رهبر در مقابله با موقعیت های تعارض ؛
• کاهش سرعت دستیابی به اهداف.

مزایا عبارتند از:

• کار باعث علاقه و رقابت سالم می شود؛
• آزادی فعالیت برای همه کارکنان و افراد، حداکثر افشای پتانسیل؛
• تعیین مستقل زنجیره روشن سلسله مراتب و اقدام سیستماتیک؛
• شانس بالا برای ایجاد ایده های جدید.

این ویژگی سبک مدیریت کمک می کند تا ایرادات سیستم را به وضوح ببینیم و به موقع آنها را اصلاح کنیم. این مدل در شرکت‌های فناوری اطلاعات، آژانس‌های رویداد و سایر شرکت‌هایی که خلاقیت مورد استقبال و تشویق قرار می‌گیرد، به طور موثر عمل خواهد کرد.به عنوان مثال، در تمام شرکت های سیلیکون ولی.

سبک رهبری دموکراتیک

سبک های مدیریتی در مدیریت باید به مدیر کمک کند تا به طور منطقی کار کارکنان را هماهنگ کند. مدل دموکراتیک میانگین طلایی است: در این مورد، به کارکنان تنها در چارچوب اختیارات و شایستگی‌هایشان آزادی عمل داده می‌شود. این مبتنی بر عدالت است، یک سیستم عینی از مجازات ها و پاداش ها.

1. "دموکراسی مشورتی" - مدیر به تصمیم گیری به زیردستان اعتماد می کند و با آنها مشورت می کند. وظایف در سطح مدیریت عالی تعریف شده است.
2. دموکراسی مشارکتی فرض می‌کند که تقریباً همه کارمندان در هدف‌گذاری و هدف‌گذاری مشارکت دارند.

در میان معایب باید برجسته شود:

• مشکل در فراهم کردن شرایط لازم؛
• کاهش فرآیند تصمیم‌گیری.

نحوه ظاهر شدن مثبت ها:

• اعتبار و صلاحیت تصمیمات اتخاذ شده؛
• انگیزه تیمی بالا؛
• تخلیه مدیران.

این بهترین گزینه برای شرکت هایی است که برای مدت طولانی در بازار بوده اند و می خواهند موقعیت خود را حفظ کنند.

سبک مدیریت مقتدرانه

سبک فعالیت مدیریتی که مبتنی بر اختیارات رسمی رئیس است. تمایل قابل توجه مدیران برای تکیه بر دستورات و دستورات سفت و سخت. اعتراض زیردستان مجاز نیست، محدودیت هایی در بیان ایده ها و ترجیحات شخصی وجود دارد.هدف اساسی آن اطاعت بی چون و چرا است. مدل «هویج و چوب» که مدت‌ها کارآمد نبود، به‌عنوان مشوق، با تأکید بر تنبیه و تهدید انتخاب می‌شود.

جنبه های منفی سبک توصیف شده:

• عدم ابتکار کارمند؛
• مبارزه کاری سنگین برای مدیران؛
• هزینه بالای نظارت مداوم.

علیرغم چنین چارچوب سفت و سختی، از همه سبک های مدیریتی، اقتدارگرا سریعتر می تواند کارها را برای دستیابی به نتایج هماهنگ کند. این ستون فقرات مدیریت سازمانی در اتحاد جماهیر شوروی بود. در دنیای مدرن، فقط در شرایط بحرانی برای خروج سریع از وضعیت نامطلوب و از بین بردن پیامدهای نامطلوب استفاده می شود.

کوچینگ به عنوان یک سبک جدید

طبقه بندی استاندارد سبک های مدیریت به سه مدل اول محدود می شود. در قرن بیست و یکم، مفهوم "کوچینگ" روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می کند - روشی برای مشاوره و آموزش که طی آن کوچ به مشتریان خود کمک می کند تا بدون دخالت مستقیم به اهداف حرفه ای و زندگی خود دست یابند.

کوچینگ کسب و کار در شرکت ها استفاده می شود. هدف آن یافتن مؤثرترین راه ها و انواع جایگزین ها برای حل مشکلات است. این توسط: به دست می آید

• کمک در ارتقاء نردبان شغلی؛
• بهبود مهارت های ارتباطی؛
• تقویت رهبری و سازمان کاری؛
• ایجاد یک تیم سازنده.

یک مدیر عاقل می داند که چگونه همه سبک ها را تغییر دهدمدیریت. برای اینکه یک دوست خوب برای کارمندان، یک رئیس سختگیر، همان کارگر و روانشناس شخصی باشد. این امر اثربخشی فعالیت‌های مافوق و زیردستان و در نتیجه توسعه موفق کل شرکت را تعیین می‌کند.