مدیریت برند چیست؟ روش های مدیریت برند

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مدیریت برند مجموعه ای از تکنیک های بازاریابی است که برای یک برند، محصول یا خدمات خاص به منظور افزایش ارزش آن در ادراک مصرف کنندگان نهایی و مخاطبان هدف اعمال می شود. از تعریف، می توان دریافت که این یک فرآیند پیچیده و متنوع است، زیرا تعداد زیادی از محصولات و خدمات مختلف در یک اقتصاد بازار وجود دارد.

گل

مدیریت برند با هدف افزایش ارزش یک برند است. در این حالت، ارزش سودی است که تولیدکننده دریافت می کند. لازم به ذکر است که مفاهیمی مانند مدیریت برند، بازاریابی و روابط عمومی چیزهای متفاوتی هستند. در حالت اول، مدیران گزارش های مالی تهیه و حسابداری می کنند، زیرا اثربخشی کار آنها از نظر مادی قابل محاسبه است. در مورد دوم، بودجه برای وظایف بازاریابی در انتهای طرح تجاری، برای "باقی مانده" واقعی تخصیص می یابد. همین اصل اغلب در مورد روابط عمومی صدق می کند. بر این اساس، برخلاف روابط عمومی و بازاریابی، مدیریت برند نقش استراتژیک مهمی در کار ایفا می کنددر سراسر سازمان.

تاریخچه و توسعه

اصطلاح "مدیریت برند" در سال 1930 در یادداشتی از نیل مک الروی، مدیر تبلیغاتی Procter and Gamble ابداع شد. او پیشنهاد معرفی سمت جدیدی به نام «مرد برند» را ارائه کرد و مسئولیت‌های شغلی را تدوین کرد. نیل مک‌الروی با موفقیت تمام ایده‌های خود را زنده کرد، سپس خود شرکت و سپس وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا را رهبری کرد.

Ratings

امروز، این مفهوم به طور محکم وارد ساختار اقتصاد بازار و فرهنگ شرکتی شده است. بسیاری از شرکت ها و مجلات مشاوره اغلب رتبه بندی های مختلف خود را از با ارزش ترین و بهترین مارک ها منتشر می کنند. این طبقه بندی ها به گونه ای طراحی شده اند که عینی ترین ارزش را در بازار شرکت های نمایندگی نشان دهند که تا حد زیادی بر اساس ارزش خود برند است. همانطور که مطالعات متعدد نشان می دهد، برندهای بزرگ و قوی همیشه می توانند راحتی بیشتر و بازدهی قابل توجهی را برای سهامداران خود نسبت به برندهای بسیار تخصصی و ضعیف فراهم کنند.

طبقه بندی برند

مدیریت برند در مرحله کنونی حتی یک ابزار نیست، بلکه یک علم کامل است. به همین دلیل است که نوع خاصی از برندها ضروری است. در نتیجه، مدل های بسیاری از مدیریت برند پدیدار شده است. آنها را در نظر بگیرید:

• کلاس ممتاز - اینها مارک هایی هستند که قیمت محصول آنها به طور قابل توجهی بالاتر از میانگین قیمت برای یک دسته است.کالاها.
• کلاس اکونومی برای وسیع‌ترین توده‌های خریداران در نظر گرفته شده است، دارای محدوده قیمتی گسترده‌ای است.
• "Boets" برندی است که می تواند با حداقل هزینه تبلیغات و بازاریابی مورد تقاضا باشد. در صورت لزوم برای اطمینان از رقابت با مارک‌های ارزان خصوصی ایجاد می‌شود.
• برچسب های خصوصی (معروف به "مارک های سفید") مارک های خرده فروشی هستند.
• خانواده - محصولات مرتبط با همین نام (مثلاً خمیردندان و برس).
• توسعه بازاریابی نام تجاری استفاده از یک نام تجاری شناخته شده برای ارائه برخی محصولات جدید یا یک سری کامل از کالاها و خدمات به بازار گسترده است.
• License - سندی که انتقال حقوق به تولیدکننده دیگر برای استفاده از یک مارک موجود را تأیید می کند.
• برندینگ مشترک ترکیبی از تلاش‌های بازاریابی چندین تولیدکننده است.
• شرکتی - نام شرکت خود برند است.
• برند کارفرما - ایجاد تصویری از شرکت در چشم انداز مشتریان بالقوه، همکاران و کارمندان.
• مدیریت استراتژیک برند جهانی ترین و بلندمدت ترین روش برنامه ریزی مراحل بازاریابی است که معمولاً توسط هلدینگ ها و شرکت های بزرگ استفاده می شود.

معماری

سه نوع اصلی ساختار برند شرکت وجود دارد. آنها همچنین به عنوان تکنیک های مدیریت برند شناخته می شوند.

1. چند برند در سیستمی به نام معماری ترکیب می شوند. هر برند فردی نام خاص خود را دارد،سبک و تصویر است، اما خود شرکت بنیاد برای افراد عادی نامرئی است. به عنوان مثال می توان به Procter and Gamble اشاره کرد که مبدع این مفهوم است. بسیاری از برندهای قوی و بزرگ مانند Pampers، Pantene، Ivory، Tide را ایجاد کرده است.
2. برندهای زیرمجموعه در زمینه کلی مادر توسعه و پیشرفت می کنند. این رویکرد به میزان قابل توجهی در بودجه بازاریابی صرفه جویی می کند. مثال‌ها عبارتند از MTS و Stream.
3. آخرین روش معماری فقط از برند مادر استفاده می کند و سایر محصولات نام خود را در نام دارند و از سبک ها و تصاویر مشابه استفاده می کنند. نمونه بارز این جهت، شرکت ویرجین با زیرمجموعه هایش مانند ویرجین آتلانتیک، ویرجین مگاستور، ویرجین برید است. آنها لوگو و سبک یکسانی دارند، توسط یکدیگر پشتیبانی می‌شوند و به همان شیوه تبلیغ می‌شوند.

اهمیت انتخاب نام و فناوری تبلیغاتی

مدیریت برند خوب باید بر اساس نام شرکت باشد. باید تلفظ آن آسان باشد، جلب توجه کند، هماهنگ، به یاد ماندنی باشد. این نام باید حاوی ذکر هر گونه ویژگی مثبت خدمات یا محصول باشد، تصویر و ماموریت شرکت را منعکس کند، محصول را به طور مثبت قرار دهد، در میان بسیاری از محصولات دیگر به وضوح متمایز شود. منطقی‌سازی، جهت‌گیری و تغییر نام تجاری به عنوان فناوری‌های رایج استفاده می‌شود.

عقلانی‌سازی کاهش تعداد برندها است، زیرا ممکن است تعداد آنها در نهایت از حد مجاز فراتر رود.قدرت بازاریابی شرکت تغییر نام تجاری تغییر نام تجاری است، اما با حفظ برخی از داده های اولیه اولیه. این فناوری بسیار مخاطره آمیز است، اما در دراز مدت به شما امکان می دهد مشتریان قدیمی را حفظ کرده و مشتریان جدید را جذب کنید. جهت گیری خلق ارزش نمادین محصول است. این بدان معنی است که ویژگی های محصول به خودی خود دیگر بحث تعیین کننده و اصلی برای خریداران نیست - خود برند به منصه ظهور رسیده است. چرخه عمر محصول در بازار آزاد و رقابتی امروزی بسیار کوتاه شده است. و ظهور آنالوگ ها و جایگزین های ارزان تر وجود محصولات محبوب را تهدید می کند. از این رو نیاز به تمرکز نه چندان بر ویژگی های محصول که بر بازاریابی و برند وجود دارد. یعنی تمرکز روی مصرف کننده نهایی است.