منابع انرژی جایگزین در بلاروس. منابع سوخت و انرژی بلاروس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مشکل کمبود فزاینده منابع انرژی اکنون به سطح مشکل تغییر اقلیم رسیده است و همانطور که می دانید تاریخ بشر تاریخ مبارزه برای منابع انرژی است. وضعیت مشابهی در قرن بیست و یکم مشاهده می شود (به عنوان مثال، جنگ در خاورمیانه برای نفت). اما راه ارزشمندتری برای حل مشکل کمبود فزاینده منابع انرژی وجود دارد - منابع انرژی جایگزین. در بلاروس، این موضوع بسیار مرتبط است و توسط سازمان های دولتی در حال بررسی است.

منابع انرژی تجدیدپذیر در بلاروس

اصطلاحات سازمان ملل متحد (UN) مفهوم "انرژی تجدیدپذیر" و منابع آن را تعریف می کند. منابع انرژی تجدید پذیر عبارتند از: خورشید، توده هوا، آب، گرمای داخل زمین، زیست توده، چوب، ذغال سنگ نارس.

از آنجایی که بلاروس کمتر از 20 درصد از منابع انرژی سنتی خود برخوردار است، طبیعتاً برای جبران کمبود منابع انرژی خود به چنین منابعی نیاز است.

در همین حال، موضوع انرژی های تجدیدپذیر(RES) نه تنها در کشورهای دارای مشکلات انرژی درگیر هستند. به عنوان مثال، کشورهایی مانند آلمان، سوئد، فرانسه (در مجموع بیش از بیست ایالت) انجمن بین المللی انرژی خورشیدی را ایجاد کرده اند.

طبق پیش‌بینی‌های کارشناسان، تا سال ۲۰۴۰، تولید انرژی جهان از منابع انرژی‌های تجدیدپذیر غیرسنتی ۸۲ درصد از انرژی مصرفی جهان را تشکیل خواهد داد. روند جهانی به توسعه منابع انرژی غیر سنتی (جایگزین) در بلاروس نیز کمک کرده است.

مطالعات نشان داده است که انرژی خورشیدی مصلحت ترین انرژی در جمهوری است، زیرا بیش از نیمی از سال هوای نیمه ابری را تجربه می کند و تنها صد و پنجاه روز (به طور متوسط) ابری است. بیشترین کارایی ستاره از آوریل تا سپتامبر مشاهده شده است.

منابع انرژی جایگزین…

اینها منابعی هستند که محیط زیست را آلوده نمی کنند، همانطور که در مورد استفاده از حامل های انرژی شناخته شده و گسترده امروزی وجود دارد: نفت، زغال سنگ، سوخت هسته ای.

اول از همه این خورشید است، باد. خورشید مطمئن ترین و دوستدار محیط زیست منبع انرژی است، زیرا تابش ما میلیون ها سال دیگر وجود خواهد داشت. انرژی آن را می توان در دستگاه هایی به نام پانل های خورشیدی ذخیره کرد.

باد به عنوان منبع انرژی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا بسیار سودآور است. انرژی بادی عمدتاً در کشورهایی که از نظر منابع انرژی کلاسیک محدود هستند و طرفدار آن هستند، گسترده استبرای پاکیزگی محیط این کشورها شامل جمهوری بلاروس است.

نقش مهمی توسط ذخایر قابل توجه چوب در ایالت ایفا می شود که هزینه آن چهار برابر کمتر از هیدروکربن های صادراتی است.

RB و مجتمع سوخت و انرژی آن

مجموعه سوخت و انرژی بلاروس (FEC) از منابع انرژی خود به اندازه کافی برخوردار نیست. در این راستا، ایالت سیاست حفظ انرژی را دنبال می‌کند که در توسعه منابع انرژی محلی و انرژی جایگزین بیان می‌شود.

تنظیم کننده مجتمع سوخت و انرژی وزارت انرژی بلاروس است. این یک هیئت حاکمه نسبتا جوان در جمهوری است (که در پایان سال 2002 ایجاد شد). در این مدت، برنامه های دولتی هدفمند با هدف بهبود کارایی بخش انرژی کشور اتخاذ و اجرا شد.

به گفته وزیر انرژی بلاروس ولادیمیر پوتوپچیک، از سال 2014 این جمهوری سالانه بیش از 200 میلیون دلار با کاهش مصرف منابع انرژی سوخت که حدود 70 درصد هزینه های انرژی را تشکیل می دهد، صرفه جویی کرده است.

در آینده نزدیک، وزارت انرژی بلاروس در نظر دارد به یک وظیفه مهم رسیدگی کند - ایجاد یک پایگاه کاملاً جدید برای توسعه مجتمع سوخت و انرژی، کارآمد و قابل قبول از نظر زیست محیطی در شرایط مدرن. این برنامه ها در "جهت های اصلی سیاست انرژی جمهوری بلاروس برای دوره تا سال 2020" تنظیم شده است.

به طور خاص، در این سند اصول زیر در عملکرد مجتمع سوخت و انرژی کشور پیش بینی شده است:

• افزایش صرفه جویی در انرژی؛
• محیط زیستخلوص؛
• تقویت کار علمی در زمینه انرژی های جایگزین و اجرای نتایج آن؛
• توسعه تولید برق کوچک؛

منابع انرژی جمهوری بلاروس

منابع سوخت و انرژی بلاروس بسیار متنوع نیست: آنها شامل ذغال سنگ نارس (سوخت)، نفت، گاز (همراه)، هیزم، و غیره است. بیش از نه هزار ذخایر ذغال سنگ نارس در جمهوری یافت شده است. در حال حاضر، تنها یک چهارم کل ذخایر اثبات شده این سوخت استفاده شده است.

واقعیت این است که سهم شیر ذخایر ذغال سنگ نارس در مناطقی قرار دارد که توسط کشاورزی یا حفاظت از طبیعت اشغال شده است، که استفاده گسترده تر از ذخایر را غیر واقعی می کند.

ذخایر نفت و گاز مرتبط در فرورفتگی پریپیات موجود است. این ذخایر در سال 1956 کشف شد. شرکت Belneftekhim مشغول استخراج این منابع است. با این حال، به گفته کارشناسان، این سپرده ها تنها 30-35 سال دوام خواهند داشت. درست است، چشم انداز تولید نفت و گاز در فرورفتگی های اورشا و برست در نظر گرفته شده است، اما کاملاً دور است.

ثروت جنگل ها به بلاروس اجازه می دهد تا خرید متمرکز هیزم و ضایعات چوب اره را انجام دهد. اما حجم این منابع به قدری کم است که نیاز جمهوری به انرژی کمتر از 15 درصد برآورده می شود. بقیه را واردات انرژی تشکیل می دهد که اقتصاد بلاروس را بسیار آسیب پذیر می کند. در چنین شرایطی، جمهوری مجبور است نه تنها از رژیم صرفه جویی در انرژی پیروی کند، بلکه به شدت به دنبال منابع ممکن جایگزین انرژی باشد.

انرژی غیر متعارف

انرژی جایگزین خیلی زودتر از آن چیزی که مجبور شدند در مورد آن همه جا صحبت کنند ظاهر شد. مردم از جمله بلاروس ها بیش از دویست سال پیش از انرژی خورشیدی، انرژی آب و انرژی باد برای نیازهای انرژی بر خود استفاده می کردند. اما پس از آن این منابع چیز خاصی در نظر گرفته نمی شد. بشر در هماهنگی کامل با طبیعت زندگی می کرد، بدون اینکه تعادل آن را زیر پا بگذارد. استفاده از زغال سنگ به همان اندازه طبیعی بود که نیروی باد، آب برای راه اندازی آسیاب ها، کارگاه های چوب بری برای بریدن الوار، خرمن کوبی و حتی برای تولید منسوجات.

بلاروس حتی تولید چنین "توربین های بادی" و "پمپ های آب" را راه اندازی کرد که می توانند ثابت و متحرک باشند. نیازی به سدهای خاصی نداشتند، یعنی به طبیعت آسیبی نمی رسید. و «آسیاب‌های بادی» را می‌توان در هر جایی قرار داد، به شرطی که باد وجود داشته باشد. چنین منابع انرژی حتی "صادرات بلاروس" را نیز شامل می شود که مصرف کنندگان آن روسیه و اوکراین بودند.

بلاروس مدرن تنها دارای دوازده نیروگاه برق آبی کوچک (HPP) از منابع انرژی جایگزین است. دانشمندان بلاروسی که از زمان اتحاد جماهیر شوروی با نیروگاه های بادی (WPP) سروکار داشته اند، هیچ چیز رقابتی ایجاد نکرده اند. این را می‌توان توسط Vetromash در Zaslavl تأیید کرد، جایی که توربین‌های بادی مشابه پیشرفت‌های غرب در نیم قرن پیش که مدت‌هاست منسوخ شده‌اند نشان داده شده‌اند.

در همین حال، انرژی غیرسنتی تحت محدودیت هایی از سوی دولت قرار گرفت: از 19 اوت 2015، با فرمان رئیس جمهور بلاروس.سهمیه هایی برای تاسیسات با منابع جایگزین برق در نظر گرفته شده است. محدودیت ها برای کل ظرفیت الکتریکی تاسیسات واقع در قلمرو بلاروس اعمال می شود. این قوانین برای هر کسی که می‌خواهد در انرژی جایگزین مشارکت داشته باشد، از جمله شرکت‌های خارجی اعمال می‌شود.

انرژی منابع آبی بلاروس

تغییر وضعیت مجتمع سوخت و انرژی بلاروس (هزینه بالای منابع انرژی فسیلی، تخریب محیط زیست، که دولت را مجبور به پذیرش تعهدات خاصی برای کاهش انتشارات مضر در جو و غیره کرده است) منجر به نیاز به تجدید نظر در دیدگاه های صنعت، اجزای تراز انرژی جمهوری شد. یکی از این حوزه ها نیروگاه آبی است. همانطور که می دانید در بلاروس، رودخانه های دنیپر، دوینا غربی و نمان وجود دارند. آنها در امتداد دشت جریان دارند، اما در بعضی جاها توسط کرانه های مرتفع احاطه شده و دارای رپید هستند. همه اینها با ساخت نیروگاه های برق آبی همراه است که با توجه به کمبود فعلی نفت، زغال سنگ و گاز، فرصت مهمی برای کاهش آن می دهد. انرژی جایگزین در مجتمع سوخت و انرژی بلاروس به منصه ظهور رسیده است.

بر این اساس، کابینه وزیران بلاروس برنامه دولتی برای ساخت نیروگاه های برق آبی را تصویب کرد. بر اساس این سند، قرار بود یک نیروگاه برق آبی در نمان (بالا و پایین شهر گرودنو)، زاپادنایا دوینا (ورخندوینسکایا، بشنکویچیسکایا، ویتبسکایا و پولوتسکایا) ساخته شود.

دنیپر، به عنوان کندترین رودخانه، آخرین بار برای ساخت یک نیروگاه برق آبی در نظر گرفته شد. ساخت و ساز برای سال 2020 برنامه ریزی شده استچهار نیروگاه کم ظرفیت، از جمله Orshanskaya، Shklovskaya، Rechitskaya و Mogilevskaya.

بی لیاقت فراموش شده

در مجموع بیش از بیست هزار رودخانه کوچک در جمهوری بلاروس جریان دارد که طول آنها 90 هزار کیلومتر است. و این پتانسیل عظیم آب و انرژی تنها توسط 3% استفاده می شود.

این منبع در دهه 50 شروع به توسعه کرد. نیروگاه های برق آبی کوچک در جمهوری شروع به ساخت کردند. اولین نیروگاه برق آبی اوسیپوویچی در سال 1954 بر روی رودخانه Svisloch ساخته شد. ظرفیت آن تنها 2.25 مگاوات بود. به هر حال، نیروگاه برق آبی همچنان در حال کار است.

با این حال، در دهه 1960، نیروگاه های آبی کوچک به دلیل ظهور سیستم های قدرت دولتی در پس زمینه محو شدند. مصرف کننده روستایی به سیستم های قدرتمند جدید منتقل شد و نیاز به نیروگاه های آبی کوچک به خودی خود از بین رفت.

در این راستا، اکثر نیروگاه های کوچک ساخته شده از رده خارج شدند، زیرا هزینه تاسیسات بسیار زیاد بود. در نتیجه، تا پایان دهه 1980، تنها 6 نیروگاه در بلاروس باقی مانده بود که کمی بیش از 18 میلیون کیلووات در سال تولید می کرد.

اما زندگی بعدی دوباره مهندسان قدرت را به نیروگاه های برق آبی کوچک (SHPPs) تبدیل کرد. در همان زمان، چنین منابع انرژی جایگزین در بلاروس با احیای منابعی که قبلاً از رده خارج شده بودند و همچنین از طریق ساخت SHPPهای جدید امکان پذیر شد. نیازی به آبگرفتگی زمین های کشاورزی نداشت.

همچنین می توان از مخازن برای مقاصد دیگر غیر انرژی استفاده کرد که در رودخانه های کوچک موجود است. اینجا کاملاً استساخت یک نیروگاه کوچک با ظرفیت 6 هزار کیلووات مناسب است در حالی که بازده آن پنج تا شش سال است.

نمایندگان "سبز" عدم تحمیل هرگونه بار بر محیط زیست از سوی SHPP را تأیید می کنند.

مقامات بلاروس قصد دارند تا سال 2020 ظرفیت کل این نیروگاه ها را دو برابر کنند. در این راستا، سرمایه‌گذاران خارجی علاقه خاصی به ساخت نیروگاه‌های برق آبی کوچک در کشور نشان می‌دهند که 78.4 درصد از هزینه‌های ساخت نیروگاه‌های کوچک مقیاس را متحمل می‌شوند.

باد به خدمت انسان ادامه می دهد

انرژی باد در بلاروس به حل بسیاری از مسائل مربوط به تامین برق برای تاسیسات کوچک در مکان های صعب العبور کمک می کند. بنابراین، موضوع استفاده از انرژی توده‌های هوا همچنان برای مجموعه سوخت و انرژی جمهوری مطرح است.

در سالهای اخیر حدود ۱۸۴۰ مکان در کشور شناسایی شده است که امکان نصب توربین بادی یا توربین بادی وجود دارد. اینها عمدتاً تپه هایی به ارتفاع 80 متر هستند که سرعت باد در بالای آنها به پنج متر یا بیشتر در ثانیه می رسد.

در حال حاضر، چنین سیستم هایی در مناطق مینسک، گرودنو، موگیلف و ویتبسک قرار دارند. قوی ترین توربین بادی (1.5 مگاوات) به ساکنان روستای گرابنیکی (منطقه گرودنو) خدمت می کند. مرکز ناحیه نووگرودوک در همان منطقه برق آسیاب بادی متعلق به دولت (تنها در نوع خود) را تامین می کند. قرار است پنج توربین بادی دیگر نصب شود.

یک پارک کامل از آسیاب های بادیقرار است در Luzhishche، روستایی در منطقه Oshmyany ساخته شود. ساخت و ساز توسط سرمایه گذاران تامین می شود و تا سال 2020 ادامه خواهد داشت.

خانه پایدار

در این مفهوم، بشریت شامل ساختاری می شود که تامین انرژی آن تنها با هزینه منابع انرژی غیرسنتی انجام می شود.

انرژی جایگزین برای خانه را می توان از جریان نور خورشید، باد، در نتیجه بهره برداری از نیروگاه های برق آبی کوچک و فرآوری زیست توده برای تولید بیوگاز به دست آورد.

استفاده از انرژی خورشیدی برای ایجاد یک خانه پایدار مورد توجه خاص است، اما برخی عوامل باعث ایجاد تغییرات جدی در برنامه های صاحب چنین ملکی می شوند. اول از همه، اینها هزینه ها هستند: کلکتورهای خورشیدی، نصب تجهیزات، سیستم کنترل و نگهداری هزینه قابل توجهی خواهد داشت (یک باتری خورشیدی 3 کیلوواتی برای یک خانه متوسط 15 هزار یورو هزینه دارد).

با این حال برخی از علاقه به خانه هایی که با روشی به نام "معماری خورشیدی" ساخته شده اند وجود دارد. ماهیت آن در این است که خانه باید سقفی داشته باشد که مساحت قسمت جنوبی آن حداقل 100 متر مربع باشد2. در این مورد، خانه باید در عرض جغرافیایی پایتخت بلاروس واقع شود. این حتی برای گرم کردن محل در زمستان کاملاً کافی است.

با این حال، چنین استفاده ای از انرژی خورشیدی در بلاروس مورد توجه قرار نگرفته است. در حال حاضر، تنها یک ساختمان بر اساس این اصل ساخته شده است - مرکز آموزش بین المللی آلمان. در همین حال، ساخت چنین تأسیساتی می تواند مصرف گرما را به 80 کیلووات بر متر 2 در سال کاهش دهد.

استفاده از آسیاب های بادی به خانه فرصتی مشابه برای سبز شدن می دهد. اما نباید فراموش کنیم که در بلاروس میانگین سرعت باد بیش از 5 متر بر ثانیه نیست و برای عملکرد عادی سیستم های مدرن به سرعت تا 10 متر بر ثانیه نیاز دارند. بنابراین به گفته کارشناسان، آسیاب بادی نصب شده در این کشور تنها تا چهل سال دیگر جواب می دهد.

با این حال، همه اینها در مورد برق صدق می کند، اما انرژی تجدید پذیر خورشید ممکن است به خوبی در یک خانه خصوصی به شکل آبگرمکن خورشیدی استفاده شود. این سیستم بسیار کارآمد است و به شرایط آب و هوایی و آب و هوایی بستگی ندارد. با کمک آن، می توانید حتی تا حدی اتاق را گرم کنید. علاوه بر این، بیش از 45 وات مصرف نمی کند و 3.8 هزار یورو هزینه دارد (با نصب). بازپرداخت آن بیش از چهار سال نیست.

نتیجه گیری

متاسفانه، منابع انرژی جایگزین در بلاروس (و نه تنها آنجا) امروز و در آینده قابل پیش‌بینی نمی‌توانند به طور کامل جایگزین منابع انرژی سنتی شوند.

انرژی خورشید به یک دلیل ساده - چگالی کم شار انرژی خورشیدی - قادر به تبدیل شدن به چنین منبعی در مقیاس صنعتی نیست. با در نظر گرفتن این واقعیت که تنها یک سوم سال در بلاروس آفتابی است، محاسبات نشان می دهد که بیش از 30 درصد از خاک جمهوری باید به نیروگاه های خورشیدی واگذار شود تا نیاز آن به برق تامین شود. اما حتی اگر این شرط رعایت شود، نباید فراموش کرد که این محاسبات با در نظر گرفتن راندمان ایستگاه ها که 100 درصد است انجام شده است. در واقع امروز این رقم در سطح ده تا پانزده درصد است.

معلوم شد که درواقعیت این است که نیروگاه های خورشیدی به مساحت کل بلاروس و بخشی از سرزمین های کشورهای همسایه آن نیاز دارند. علاوه بر این، ساخت و بهره برداری از ایستگاه های خورشیدی مستلزم هزینه های هنگفتی است.

وضعیت مشابهی در استفاده از انرژی باد، رودخانه ها، منابع زمین گرمایی مشاهده می شود.