دانه چغندر: بهترین گونه ها برای زمین باز در منطقه اورال و مسکو

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بیایید در مورد چغندر صحبت کنیم. این سبزی در قرن دهم از بیزانس به روسیه آورده شد. این گیاه با موفقیت در سرزمین های جدید ریشه دوانید و به عنوان غذا برای مردم و همچنین علوفه برای گاو مورد استفاده قرار گرفت. بعدها یاد گرفتند که از آن شکر درست کنند. هر باغبان حداقل یک بار بذر چغندر را خریداری کرد. بهترین گونه ها برای زمین باز به زودی، میان فصل و اواخر تقسیم می شوند.

گونه های اولیه به صورت خام در تولید آب میوه استفاده می شود. انواع میان فصل برای پخت و پز و سبزیجات کنسرو شده استفاده می شود. هیبریدهای دیررس برای ذخیره سازی زمستانی مناسب هستند.

همه بذرهای چغندر جوانه زنی خوبی ندارند. بهترین ارقام در فضای باز به دلیل بازدهی مطلوبشان محبوب هستند.

انواع اولیه چغندر برای زمین باز

گونه های زودرس در 50-80 روز بالغ می شوند. گاهی اوقات این فاصله تا 100 روز افزایش می یابد. می توانید در اواسط تابستان از چنین چغندرهایی لذت ببرید. در عین حال، تعدادی از معایب وجود دارد:

• فصل رشد کوتاه؛
• محتوای نسبتاً کمتر قند در مقایسه با انواع بعدی.

بهتر است سبزیجات از این نوع را برای نگهداری در زمستان نگذارید. ماندگاری آنها کم است. برای یک فصل رشد کوتاه، محصولات ریشه زمان دارند تا قند زیادی را جمع کنند. به همین دلیل است که از نظر طعم نسبت به انواع دیررس تا حدودی پایین تر هستند. در عین حال برای مصرف در طول تابستان و اوایل پاییز مناسب هستند.

بهترین گونه های اولیه عبارتند از: تک جوانه، ردبال، لیبرو، مارمالاد وینگرت.

واریته پابلو متعلق به گونه های متوسط زودرس است.

واریته های اواسط رسیده

در حدود 110 روز می رسد. کیفیت طعم محصولات بیشتر از انواع اولیه است. ذخیره سازی در زمستان مجاز است. باغبانان با تجربه آنها را با نهال می کارند. این اغلب به یک مشکل برای مبتدیان تبدیل می شود، زیرا در هنگام انتقال به زمین خطر آسیب رساندن به سیستم ریشه وجود دارد. اما می توانید بذرها را از قبل جوانه بزنید و سپس گیاهان را در خاک بکارید.

محبوب ترین نمایندگان چغندر میان فصل: دیترویت، بورشوایا، بی نظیر A 463.

انواع دیررس

اگر منطقه شما یخبندان زودرس را تجربه نمی کند، می توانید با خیال راحت چنین محصولاتی را در زمین باز بکارید. فصل رشد آنها طولانی ترین است و گاهی به 135 روز می رسد. در این مدت، گیاهان ریشه موفق به جمع آوری بسیاری از مواد مفید می شوند. از نظر طعم، انواع دیگر با آنها قابل مقایسه نیست.

چغندر تمام خصوصیات خود را به مدت شش ماه حفظ می کند. بهترین انواع: سیلندر، رنووا،تک پایه.

دانه چغندر - بهترین انواع برای زمین باز، بررسی ها، ویژگی ها

برای اطلاع از نحوه صحیح خرید بذر چغندر باید به نظرات باغبان توجه کنید. بهترین گونه ها برای زمین باز محصولات ریشه ای با ویژگی های بهینه تولید می کنند. این هم برای ظاهر و هم برای طعم صدق می کند.

در میان گونه های اولیه، گونه پابلو سزاوار بزرگ ترین ستایش باغبانان است. عقیده ای وجود دارد که ریشه چنین چغندر یکنواخت و بسیار خوشمزه است. اندازه آنها متوسط است. گوشت قرمز تیره، شیرین است.

Action Beet یکی دیگر از انواع محبوب است. پالپ فاقد حلقه است. همانطور که می دانید، آنها هستند که به آن سفتی می دهند و طعم را کاهش می دهند. هیبرید زود بلوغ و فوق العاده مولد است. گیاهان ریشه به خوبی حفظ می شوند.

پیشرو بعدی فروش در بین دانه های چغندر، رقم Rondo است. ساکنان تابستانی او را به دلیل بی تکلفی دوست دارند. ممکن است به نظر برسد که فرهنگ نسبت به تأثیرات نامطلوب کاملاً بی تفاوت است. این کیفیت بسیار مهم است، زیرا یخبندان هر لحظه ممکن است وارد کشور ما شود. در مورد خاک، سبزیجات نیز بی نیاز هستند. این هیبرید مانند قبلی در برابر انواع بیماری ها مقاومت می کند.

بهترین انواع چغندر برای زمین باز، که در میان آنها دو نوع آخر هستند، خوب هستند زیرا تقریباً در هر شرایطی حداکثر عملکرد را دارند. محصولات ریشه به خوبی حفظ می شوند.

نیازهای خاک

در میان بی تکلف ترین محصولات سبزیجات چغندر است. بهترین انواع برای بازخاک ها معمولاً به خوبی با شرایط جوی ناپایدار کشور ما سازگار می شوند. اما در برخی موارد، نتیجه کاملاً موفقیت آمیز نیست. چگونه از مشکلات جلوگیری کنیم؟

لطفاً توجه داشته باشید که این سبزی خاکهای اسیدی و قلیایی را دوست ندارد. پس از کاشت در این شرایط، رشد نسبتاً سریع متوقف می شود.

از کجا بفهمیم خاک اسیدی است؟ وجود دم اسب یا خاکشیر در آن گواه مستقیم این موضوع است. اما ناامید نشو! کافی است قبل از کاشت یک کیلوگرم خاکستر چوب یا آهک تازه در هر متر مربع زمین بمالید.

مصرف آهک عنصر کمیاب کمیاب مانند بور را در اختیار گیاه قرار می دهد. چغندر مستعد کمبود است.

به طور کلی، ظاهر یک فرهنگ می تواند خیلی چیزها را بگوید. به عنوان مثال، اگر روی برگ ها قرمزی مشاهده کردید، نشان دهنده کمبود منگنز و منیزیم است. اگر خاک حاوی آهن کمی باشد، کلروز مشخص می شود. ساقه های جوان با این بیماری زرد می شوند.

انتخاب بهترین گونه ها برای منطقه مسکو

بیایید بهترین گونه های چغندر را برای منطقه مسکو فهرست کنیم. زمین باز نیاز به یک رویکرد دقیق دارد. در این منطقه، انواعی مانند:

• Detroit;
• مصر؛
• بوردو;
• Barguzin.

اینها همه انواع اولیه هستند.

ساکنان منطقه مسکو نیز اغلب هیبریدهای میان فصل پرورش می دهند:

• Mulatto;
• مقاوم در برابر سرما-19;
• غیرقابل مقایسه.

در میان گونه های دیررس، بهترین گونه های چغندر برای منطقه مسکو نیز وجود دارد.زمین باز برای کاشت محصولات زیر استفاده می شود:

• Ataman;
• اژدر;
• تک رشد.

دانه چغندر - بهترین گونه ها برای زمین باز در اورال (فهرست)

خاک های اورال ویژگی های خاصی دارند. به همین دلیل است که کارشناسان توصیه می کنند فقط گونه های خاصی را در اینجا کاشت کنید. این حداکثر بازدهی را تضمین می کند.

فهرست انواع:

1. توپ زرشکی. یکی از جدیدترین انواع چغندر. هیبرید میان فصل. گیاهان ریشه ای شکل کروی دارند. گوشت آن آبدار، خوش طعم و رنگ پررنگی دارد.
2. آلبینا ورودنا. تنوع سفید. به خصوص در اروپای غربی محبوب است. تاپ ها نیز برای خوردن مناسب هستند. درسته اول باید بجوشونی طعم خوب است.
3. Bikores. شکل یکنواختی دارد. تنوع میان فصل. محصولات ریشه - بورگوندی. دارای پالپ قندی است که حاوی حلقه نیست.

چگونه بذر چغندر بکاریم؟

امروزه در فروشگاه ها، طیف گسترده ای از دانه های چغندر موجود است. بهترین گونه ها برای زمین باز نیز از جمله آنها هستند. اگر می خواهید سبزیجاتی با خوش طعمی بالا تهیه کنید، این هیبریدها باید ترجیح داده شوند.

با این حال، انتخاب دانه کافی نیست. آنها همچنین باید به درستی کاشته شوند. مرحله اصلی در این زمینه آماده سازی تخت ها است. حتما خاک را کنده و شل کنید. زمین باید نرم باشد. بذرها در اوایل اردیبهشت کاشته می شوند. تا آن زمان، خاک آنطور که باید زمان دارد.دست گرمی بازی کردن. علاوه بر این، نباید فراموش کنیم که در شب درجه حرارت کاهش می یابد. چغندر آن را خوب نمی گیرد.

دانه ها اغلب به صورت توده های کوچک به هم می چسبند و می توانند همزمان چندین جوانه تولید کنند. اگر به چنین موادی برخورد کردید، پس از آن باید با دقت آن را نازک کنید.

دانه های تقسیم شده را نیز می توان گهگاه در فروش یافت.

می خواهید بذر سریعتر جوانه بزند؟ آنها را چند روز در آب خیس کنید و در پارچه پنیر بپیچید. بهتر است آن را از قبل با محلول مغذی فروخته شده در فروشگاه ها خیس کنید. به محض مشاهده نوک های سفید روی سطح، آنها را با احتیاط در زمین باز بکارید.

روی تخت های آماده شده، برای این منظور، شیارهای کوچک ایجاد کنید. دانه ها را طوری در آنها قرار دهید که در فاصله 6 سانتی متری از یکدیگر قرار گیرند.

اگر بذرها در زمان کاشت جوانه زدند، توصیه می شود شیارها مرطوب شوند. به همین دلیل می توان از خشک شدن جوانه ها جلوگیری کرد.

نورپردازی مهم است. برای بهینه سازی آن، توصیه می شود هنگام ایجاد شیارها در سایت، جهت را از جنوب به شمال انتخاب کنید. لطفاً توجه داشته باشید که فاصله ردیف باید گسترده باشد.

مراقبت از چغندر

لاغری

پس از ظاهر شدن سه برگ اول روی نهال ها انجام می شود. اگر این کار انجام نشود، محصولات ریشه کوچکی خواهید داشت. آنها به آرامی به رشد خود ادامه خواهند داد. نازک کردن مجدد بعد از نیم ماه لازم است.

تغذیه

اولین بار بعد از ظهور تولید می شودنهال ها آنها آبی را می گیرند که قبلاً کودهای معدنی در آن حل شده است. برای آبیاری محصولات استفاده می شود.

تغذیه برگی خود را ثابت کرده است. با این حال، فراموش نکنید که چغندر نیترات ها را جمع می کند. این مواد در مقادیر زیاد با مصرف زیاد کودهای نیتروژن دار تشکیل می شوند.

خاک باید دارای پتاسیم و فسفر کافی باشد. در مجموع به 3 پانسمان بالا نیاز است که در طول دوره رشد فعال انجام شود. کود دامی توصیه نمی شود زیرا حاوی نیتروژن بیش از حد است. لقاح با شروع مرداد متوقف می شود.

در میان محبوب ترین سبزیجات در آشپزخانه ما چغندر است. بهترین واریته‌ها برای زمین باز، کوتاه و درشت میوه، در همه ویژگی‌ها از بقیه پیشی می‌گیرند.

آیا تا به حال فکر کرده اید که کیفیت بذر چقدر مهم است؟ سپس بعید است که بتوانید به نتایجی دست یابید که باغبانان با تجربه می توانند به آن افتخار کنند.

به توصیه های این مقاله توجه کنید و فقط بهترین گونه ها را بخرید!