نژاد مرغ باربیزی: توضیحات، مشخصات و عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

همه انواع جوجه های اروپایی قادر به سازگاری سریع با آب و هوای سخت کشور ما نیستند. با این حال، چنین نمایندگانی در میان مناطق گوشت و تخم مرغ وجود دارد. ما در مورد نژاد جوجه های باربیزیر صحبت می کنیم که در بین کشاورزان روسی محبوبیت زیادی پیدا می کنند. مقاله ما شامل تمام سوالات مربوط به ویژگی های پرندگان است. چنین اطلاعاتی برای کسانی که علاقه مند به تهیه محصولات باکیفیت، هم گوشت و هم تخم مرغ هستند، مفید خواهد بود.

اطلاعات عمومی

نژاد مرغ باربیزیه ثمره سخت کوشی پرورش دهندگان فرانسوی است و یکی از قدیمی ترین ها به شمار می رود. دانشمندان بسیاری از گونه های مختلف جالب از پرندگان را پرورش داده اند. اما این نژاد است که با منحصر به فرد بودن خود از پس زمینه سایر نمایندگان متمایز است. در نیمه دوم قرن 18، علاقه به جوجه های خانگی در فرانسه شروع به رشد کرد و نژاد Barbezier تبدیل شد.نه تنها در شرایط مزارع خصوصی، بلکه در مرغداری ها نیز پرورش داده شده است.

داستان اصلی

پرندگان نام خود را مدیون ناحیه ای از فرانسه هستند که از آنجا در سراسر جهان پراکنده شدند. با توجه به اینکه منطقه Barbezier در نزدیکی ساحل دریا در یک تالاب واقع شده است، پرورش دهندگان موفق به دستیابی به توانایی های سازگاری بالای افراد شده اند. بنابراین هوای سرد و آب و هوای مرطوب را به خوبی تحمل می کنند. در نتیجه کار طولانی بر روی این نژاد، شاخص های بسیار خوبی از بهره وری آن به دست آمد. در همان زمان، انتخاب دقیقی از بهترین افراد مورد استفاده برای عبور انجام شد.

اگرچه در سرزمین خود پرندگان به عنوان بومی طبقه بندی می شوند، پیشنهاداتی وجود دارد که خون آنها حاوی ناخالصی های گونه های دیگر، احتمالا مینورکا است. مدتی بود که مرغ های به اصطلاح روستایی در آستانه انقراض بودند. اما آنها بازسازی شدند و به رسمیت شناخته شدند (در قرن بیستم). در زیر عکس‌هایی از نژاد مرغ باربیزیه و توضیحاتی درباره افراد استاندارد با تمام جزئیات وجود دارد.

مقیاس توزیع در روسیه

وقتی جوجه های معمولی اهلی در دهه 2000 به کشور ما مهاجرت کردند، هیچ حس خاصی ایجاد نکردند. فقط مرغداری های متوسط و افرادی با مزرعه های خود به آنها علاقه مند شدند. شاید برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی افراد و تاریخچه رشد آنها در این امر نقش داشته باشد. قبل از شکل گیری سرمایه داری، هیچ کس پرورش پرندگان را برای فروش انجام نمی داد. افراد داخلی بودندمرتع عمدتاً در خانواده های فقیر نگهداری می شد. در عین حال هیچ توجهی به تحریک رشد آنها نشد.

نقش مهمی در گسترش آهسته این نژاد توسط عاملی مانند بی سود بودن پرورش آن ایفا شد. معلوم می شود که هزینه نگهداری و تغذیه پرندگان در مقایسه با سود حاصل از آنها بسیار زیاد است. با این حال، همه چیز آنقدر بد نیست، زیرا پرندگان به لطف کیفیت عالی گوشت چشم انداز آینده دارند. در حال حاضر، کشاورزان اهلی هنوز به پرورش طبیعی حیوانات جوان مشغول نیستند. جوجه ها معمولاً در انکوباتور بیرون می آیند.

چشم انداز بیشتر

علیرغم اینکه نژاد مرغ باربیزیر قبلاً در مقیاس صنعتی پرورش نمی یافت، اکنون به طور گسترده در خارج از سرزمین خود گسترش یافته است، زیرا بسیاری از مرغداران توانسته اند از آن قدردانی کنند. به عنوان مثال، کشاورزان آمریکایی با استفاده از روحیه کارآفرینی خود تصور کردند که می توانند از پرورش پرندگان سود قابل توجهی به دست آورند. آنها برای خود دو زمینه تبلیغ این افراد را دیدند - در بازار گوشت مرغ با کیفیت بالا و دوستداران گونه های کمیاب مرغ. به هر حال، در فرانسه، محصولات پردار از ارزش بالایی برخوردار هستند. در رستوران های کشور، غذاهای آنها بسیار گرانتر از هر پرنده دیگری است.

واقعیت جالب

شاید تجربه کشاورزان خارجی انگیزه ای برای شروع پرورش این پرندگان برای فروش باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مرغداران در برخی از نقاط جهان توانسته اند با پرورش این جوجه ها سرمایه زیادی به دست آورند. یکی از آنها توانست درآمد حاصل از آن را بدست آوردخرید یک ساختمان قدیمی که به عنوان موزه مزرعه بازسازی شده است. و این تعجب آور نیست، زیرا با مراجعه به توصیف نژاد جوجه های باربیزیر می توان نتیجه گیری مناسب را انجام داد. ابتدا بیایید به ویژگی های بیرونی پرندگان توجه کنیم.

نژاد مرغ باربیزی: توضیحات

پرندگان دارای ویژگی های بیرونی زیادی هستند که آنها را از سایر گونه ها متمایز می کند. با دانستن چنین ویژگی هایی، یک کشاورز تازه کار می تواند به راحتی این نژاد را هنگام خرید جوجه تعیین کند:

1. زنان دارای پرهای نسبتاً زیبایی هستند که به خوبی به بدن می چسبد. رنگ مشکی، براق، با رنگ سبز است. در خروس ها، اثر سرریز کمی بارزتر است. در ناحیه دم، برخی از پرهای آنها سبز رنگ است. پاها خاکستری هستند. باسن پرندگان قدرتمند است.
2. قابل توجه ترین چیز در مورد ظاهر افراد، پاهای بلند آنهاست. به همین دلیل، پرندگان، به ویژه خروس ها، برازنده به نظر می رسند. ماده‌ها کمی کوتاه‌تر هستند.
3. یکی دیگر از ویژگی های جوجه های نژاد باربزیه ساختار بالاتنه آنهاست. بدن پرندگان با تناسب و وضعیت صحیح متمایز می شود. قد ماده ها حدود 60-65 سانتی متر و خروس ها 65-70 سانتی متر هستند.
4. شانه برگی شکل ساختاری ساده و بزرگ دارد. اندازه استاندارد آن برای یک مرد معمولا تا 13 سانتی متر طول و 7 سانتی متر قد است.
5. لوب ها در پرندگان به وضوح خودنمایی می کنند. آنها دارای رنگ سفید خالص هستند و از دور در پس زمینه رنگ عمومی قابل مشاهده هستند.

نقایص منجر به رد نمونه ها

اگر هنگام انتخابپرندگان متوجه هرگونه مغایرت با علائم ذکر شده در بالا شدند، پس بهتر است آنها را خریداری نکنید. این عیوب عبارتند از:

• تنه تا شده ناهماهنگ؛
• رنگ های غیر استاندارد پر و پا؛
• اختلاف وزن و قد.

ویژگی های رفتاری

در توضیحات و بررسی های نژاد، جوجه های باربیزیر به عنوان جوجه های فروتن و خوش اخلاق، اما در عین حال فعال و بیش از حد کنجکاو معرفی می شوند. آنها تمام روز را در داخل خانه نمی نشینند. پرندگان عاشق کاوش در فضا هستند، در جستجوی کرم ها در زمین حفاری می کنند. در حیاط مرغداری، افراد رفتار مسالمت آمیزی دارند، دوست دارند در گله راه بروند. از بررسی ها و توضیحات متعدد در مورد نژاد مرغ Barbezier، می توانید متوجه شوید که به دلیل جثه عظیم آنها، پرندگان تقریباً پرواز نمی کنند. آمادگی آنها برای پرورش از سن پنج ماهگی شروع می شود.

ویژگی های بهره وری

بر اساس نوع بهره وری، نژاد به جهت جهانی گوشت و تخم تعلق دارد. بازگشت کامل پرندگان تنها پس از یک سال قابل انتظار است. اگرچه ماده ها از 6 ماهگی شروع به عجله می کنند، اما تنها پس از یک سال می توانند حداکثر تعداد تخم را بدهند. این روند به تدریج توسعه می یابد. تخم‌هایی که حمل می‌کنند سفید، بزرگ (80 گرم) هستند. در طول سال، تعداد آنها می تواند از 160 تا 200 قطعه برسد.

گوشت طیور فوق العاده خوشمزه است و یادآور شکار است. وزن یک ماده بالغ با رژیم غذایی کامل می تواند 4-4.5 کیلوگرم باشد، وزن یک خروس 5 کیلوگرم است.

مزایای نژاد

با تشکر از شرایطی که در آن ویژگیاز ویژگی های این نژاد، پرندگان ایمنی قوی در برابر تغییرات آب و هوایی مختلف ایجاد کرده اند. آنها نرخ بقای بسیار بالایی دارند (نزدیک به 90%) و تقریباً هیچ بیماری ندارند. ما ویژگی ها و ویژگی های اصلی جوجه ها را فهرست می کنیم:

• نژاد barbezier جهانی است؛
• دارای خوش طعم بودن گوشت است؛
• تخم مرغ بزرگ با پوسته سفت؛
• به رفتار مسالمت آمیز پرندگان در محوطه مرغداری اشاره کرد؛
• سازگاری با شرایط بسیار سخت؛
• نمای بیرونی زیبا.

معایب

پرها معایب کمی دارند، اما یک مرغدار تازه کار باید به آنها توجه کند. طبق توضیحات و بررسی ها، جوجه های باربیزیر بسیار کند رشد می کنند و به همین دلیل بسیاری از کشاورزان ترجیح می دهند گونه های زودرس بیشتری را پرورش دهند. پس از ترمیم نژاد، غریزه مادری در ماده ها به طور قابل توجهی کاهش یافت. یکی دیگر از معایب این است که پرهای جوجه ها بیش از حد رشد می کنند. با توجه به این امر، تخمگذاری در انکوباتور فقط در بهار ضروری است. بنابراین رشد جوان قبل از هوای سرد زمان برای پریدن و قوی‌تر شدن خواهد داشت.

شرایط محتوا

با توجه به توضیحات مرغ باربیزی و ویژگی های پرندگان می توان نتیجه گرفت که آنها باید شرایط مناسبی را ایجاد کنند. به عنوان مثال، به دلیل مقاوم بودن پرندگان، برخی از کشاورزان تا حدودی هزینه نگهداری آنها را با عدم گرمایش مرغداری جبران می کنند. اگر فقط در یخبندان شدید. هر چند که باید به طور متعادل با این موضوع برخورد کرد و از توانایی های جوجه ها سوء استفاده نکرد. با وجود این واقعیت که دما و رطوبت در اتاقنقش خاصی برای پرندگان بازی نمی کند، آنها باید از بادکش محافظت شوند.

نمایندگان این گونه تمیزی را دوست دارند و به بسترهای با کیفیت از خاک اره یا کاه نیاز دارند. در زمستان، آنها باید با نور اضافی تامین شوند. در غیر این صورت، بهره وری در رابطه با تخم مرغ در پرندگان بلافاصله کاهش می یابد. آنها باید لانه های راحت بسازند و ظرف حمام با آب کافی در محدوده قرار دهند. مهم است که افزایش فعالیت پرندگان را فراموش نکنید. با توجه به خصوصیات بیرونی نژاد مرغ باربیزیه، ایجاد شرایط آزاد برای آنها ضروری است. برای پرندگان بزرگ شلوغ شدن دشوار خواهد بود.

غذا دادن به پرندگان

برای به دست آوردن گوشت لذیذ با تمام خصوصیات ذاتی آن، پرورش دهنده طیور باید رژیمی برای پرندگان ایجاد کند که تا حد امکان به نیازهای این نژاد نزدیک باشد. به پرندگان باید مکانی بزرگ داده شود، جایی که علف های سبز زیادی با مرتع وجود دارد. اگر آنها در پرندگان هستند، پس باید به آنها مکمل هایی با منشاء حیوانی، میوه ها، سبزیجات داده شود. غذای سبز آبدار باید جزء ضروری رژیم مرغ باشد.

در زمستان، باید مکمل های معدنی، پودرهای گیاهی و استخوانی، ماهی و ویتامین های مختلف را به منوی پردار اضافه کنید. از محصولات زمستانه، گندم، چاودار و جو را ترجیح می دهند. گچ باید به مخلوط غلات اضافه شود. تمام خوراک باید غلیظ شود. می توانید آنها را خودتان بپزید یا خوراک صنعتی بخرید. برای اینکه بچه ها اسکلت درستی داشته باشند، غذا باید با مواد معدنی غنی شود.

درباره پرورش

برای پرورش خانگی، افراد با سن حداقل یک سال می توانند مجاز باشند. توجه به این نکته مهم است که نژاد به تجدید خون به موقع نیاز دارد. در این راستا نظارت بر روند اصلاح نژاد به منظور جلوگیری از همخونی ضروری است. اگر از بهترین تخم مرغ های انتخاب شده برای پرورش جوجه ها استفاده کنید، دریافت گوشت عالی تضمین می شود.

مرغ ها را باید از سرما دور نگه داشت زیرا به آرامی پر می شوند. می توانید از لامپ یا بخاری های مخصوص استفاده کنید. حیوانات جوان فقط در هوای آفتابی باید در بیرون رها شوند. لازم است دمای اتاق را کنترل کنید تا پایدار باشد. در دو ماهگی برای جلوگیری از بیماری های رایج پرندگان باید واکسینه شوند. دستکاری های سلامتی را فقط می توان روی جوجه های قوی انجام داد.

اطلاعات از بررسی مرغداران

این واقعیت که پرندگان، به ویژه، در خانه یا در مزارع کوچک پرورش می یابند، امکان مشاهده دقیق تری از پرندگان را فراهم می کند. بنابراین، در نظر گرفتن آنچه میزبان ها در پاسخ های خود می نویسند مفید خواهد بود.

طبق گفته اکثر مرغداران، این نژاد قادر به ارائه محصولات با کیفیت بالا است و در شرایط سخت به خوبی زنده می ماند. هیچ بیماری وجود ندارد که مشخصه این نمایندگان خاص باشد. ممکن است برخی از مشکلات به شکل آدمخواری و بری بری به دلیل سوء تغذیه وجود داشته باشد. واکسیناسیون و رژیم غذایی متعادل باعث ایجاد پرندگان می شودنسبت به مقاوم آسیب‌ناپذیر است.

بعد از سه سالگی، با قضاوت بر اساس بررسی ها، تولید تخم مرغ در جوجه های باربیزیر کاهش می یابد. گوشت پرنده نیز کمتر خوش طعم می شود. بنابراین، در این دوره توصیه می شود که مرغ های جوان را جایگزین مرغ های تخمگذار کنید.

بسیاری از مرغداران فقط برای سرگرمی پرندگان را نگهداری می کنند. آنها واقعاً ظاهر زیبایی دارند که در مورد جوجه های تا دو ماهگی نمی توان گفت. اختلافات کمی در مورد دوره تولید تخم مشاهده شد. در واقع، مرغ های تخمگذار تنها در هشت ماهگی قادر به بازگشت هستند. هنگامی که این روند شروع به کاهش می کند، آنها در این دوره تخم های بزرگتری می گذارند.

صاحبان یک مزیت بزرگ را در این واقعیت دیدند که نرهای این نژاد با هم مبارزه نمی کنند. بسیاری موافق هستند که گوشت را به درستی می توان بهترین نامید. یکی دیگر از مزایای جوجه های نخبه نیز مورد توجه قرار گرفت - در طول پوست اندازی، آنها تخم گذاری را متوقف نمی کنند. این روند گاهی اوقات حدود سه ماه طول می کشد، اگر ساعات روز کوتاه نشود. معمولاً از پاییز شروع به پوست اندازی می توان تا زمستان ادامه داد. برخی از مالکان تمایل دارند بر این باورند که اگر هزینه مناسب جوجه ها نبود، نمایندگان فرانسوی در هر حیاط قدم می زدند.