مسلسل گوریونف: مشخصات و عکسها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

7 مسلسل 62 میلی متری گوریونف (SG-43) یک اسلحه کوچک خودکار شوروی مدل 1943 است. نصب شده بر روی ماشین های چرخدار، چرخان و وسایل نقلیه زرهی.

چه چیزی می تواند جایگزین "Maxim" شود؟

در آغاز جنگ جهانی دوم، مشکل ایجاد یک سلاح پشتیبانی پیاده نظام در سطح گردان - یک مسلسل سه پایه - قابل حل نبود. ماکسیم که در خدمت ارتش سرخ بود دارای تعدادی کاستی قابل توجه بود که رفع آنها ممکن نبود. اصلی ترین آن وزن چشمگیر مسلسل سه پایه بود - در حالت مجهز، یعنی پر از آب و بارگیری شده، جرم آن 63 کیلوگرم بود. خنک کننده آب Maxim هیچ راحتی اضافه نمی کند، زیرا اغلب یافتن آب در شرایط جنگی اگر غیرممکن نباشد، دشوار است. علاوه بر این، ترکش ها و گلوله ها به راحتی به بدنه آسیب رسانده و آن را غیرقابل استفاده می کند.

برنامه های اولیه برای جایگزینی مسلسل ماکسیم با مدل DS-39 اجرا نشد، زیرا ساخت و کارکرد این سلاح دشوار بود و در دماهای پایین و گرد و غبار غیرقابل اعتماد بود. در نتیجه، DS-39 متوقف شد.

تغییر GVG

در می 1942، توسعه طرح مسلسل جدید برای یک فشنگ 7.62 میلی متری آغاز شد.در اینجا GVG به کار آمد که در سال 1940 با موفقیت در کارخانه آزمایش شد.

مسلسل سبک گوریونف در کارخانه مکانیکی کووروف توسط پیوتر ماکسیموویچ گوریونوف، برادرزاده‌اش میخائیل و همچنین سرکارگر کارخانه واسیلی ورونکوف ساخته شد. با توجه به حروف اول این نام خانوادگی - GVG - اسلحه نامگذاری شد.

اما ارتش سرخ یک نسخه سه پایه را درخواست کرد و گوریونف مسلسل را با وظایف جدید تطبیق داد.

آزمایشات موفق

پس از اتمام آزمایشات کارخانه در پایان سال 1942، نسخه ارتقا یافته به تعداد 50 قطعه ساخته شد که 45 قطعه آن برای نیروها ارسال شد. نتایج نیز مثبت بود. پس از حذف نظرات و شناسایی کاستی ها در اواخر بهار 1943، مسلسل گوریونف در آزمایشات دولتی شرکت کرد. رقیب اصلی GVG مدرن DS-43 و همچنین سلاح های ساخت آلمان بود، زیرا گزینه بازسازی MG-34 آلمانی برای تفنگ Mosin با پذیرش بعدی آن توسط ارتش سرخ به طور جدی مورد توجه قرار گرفت. اما معلوم شد که استفاده از فشنگ تفنگ شوروی در آن به دلیل وجود رینگ غیرممکن است. مسلسل سه پایه گوریونف بارها از مدل های ضبط شده و DS-43 در پارامترهای مهمی مانند دوام و دقت آتش پیشی گرفته است.

پس از خواندن نتایج آزمایش، دگتیارف شخصاً به استالین از برتری مدل گوریونف و لزوم اتخاذ آن اطمینان داد. علاوه بر این، طراح یک ماشین جدید برای یک رقیب ایجاد کرد که شروع به تولید کردهمراه با سلاح های جدید.

شروع تولید

14.05.43 کمیته دفاع ایالتی تصمیم گرفت مسلسل گوریونف (عکس در مقاله داده شده است) را با یک ماشین چرخ دار به کار گیرد. برای ساخت آن در کارخانه مکانیکی Kovrov، یک کارگاه جداگانه در دو ماه و نیم ساخته شد. در پاییز 1943، اولین دسته از سلاح ها تولید شد و سال بعد، تولید توسط تاسیسات کارخانه زلاتوست شماره 54 گسترش یافت.

در همان زمان، توسعه دهندگان Seleznev و Garanin ماشین چرخ دار ساده تری طراحی کردند که عملکرد بهتری در هنگام کار در شرایط سخت داشت.

در مجموع بیش از 80 هزار مسلسل گوریونف قبل از پایان جنگ تولید و به ارتش سرخ منتقل شد.

اصل کار

این سلاح از انرژی گازهای پودری که از کانال لوله خارج می شود استفاده می کند. مسدود کردن دومی با انحراف سمت راست شاتر انجام می شود.

در طول شلیک، جریان گازهای پودر تا حدی از طریق سوراخ بشکه به داخل محفظه گاز هدایت می شود و روی پیستون فشار می آورد که حامل پیچ را جمع می کند. تا لحظه خروج گلوله، پیچ حرکت نمی کند و لوله را مسدود می کند و از خروج گازها به داخل جعبه جلوگیری می کند.

بعد از خروج گلوله از لوله، قطعات متحرک مسلسل به عقب حرکت می کنند و فنر را فشرده می کنند. سپس پیچ کانال ساقه را باز می کند. جعبه کارتریج از محفظه خارج می شود. مهمات از نوار فلزی یا بوم وارد پنجره جعبه بشکه می شود. از اوپوسته ها خارج می شوند. با کمک یک مکانیزم لغزشی، کارتریج ها با یک پوشش لولایی به گیرنده نوار وارد می شوند که سرعت بارگیری مجدد را افزایش می دهد.

اگر ماشه فشار داده شود، حامل پیچ تحت تأثیر فنر به جلو حرکت می کند، بدون اینکه در عقب ترین موقعیت باقی بماند. شاتر کارتریج را از پنجره گیرنده بیرون می راند و آن را به داخل محفظه می فرستد. قطعات متحرک به موقعیت حد می رسند. شاتر کانال ساقه را مسدود می کند. برآمدگی بالایی حامل پیچ به پین شلیک می‌شود و از قسمت عقب شلیک می‌کند. سپس این روند تکرار می شود.

دستگیره بارگیری مجدد از پایین زیر کنترل می چسبد و در هنگام شلیک ثابت می ماند.

تنظیم سلاح های خودکار توسط یک تنظیم کننده گاز سه حالته انجام می شود. خنک کننده هوا اجازه 500 گلوله شلیک مداوم را می دهد. در حالت عادی، عکسبرداری در فواصل کوتاه تا 30 عکس انجام می شود. مسلسل گوریونف SG-43 دارای سرعت شلیک 250 تا 300 گلوله در دقیقه است. بشکه قابل تعویض دارای یک مخفی کننده فلاش و یک دسته است که حمل و تعویض آن را آسان می کند و زمان آن از 7 تا 8 ثانیه تجاوز نمی کند.

مهمات

تیراندازی با آرش گلوله انجام می شود. 1908 و 1930، که نیروی کشنده خود را برای کل پرواز تا فاصله 3800 متر حفظ می کنند. انرژی گلوله فولادی در سال 1908 3511 J. و در سال 1930 - 3776 J.) نوع DS-39 یا بوم از Maxim است. ، 200 عدد. با تغذیه دست راست اگرچه نرخ های بالای خوراک گاهی با پارگی های عرضی همراه بود، اما آنهاخیلی کمتر از مسلسل دگتیارف رخ داد.

سیستم راهنمایی

مناظر SG-43 شامل یک دید پین و یک دید تاشو است. دومی شامل یک پایه، یک گیره با یک کل و یک قاب با یک فنر است. روی قاب دو ترازو وجود دارد. سمت چپ برای فشنگ های با گلوله های 1908 در نظر گرفته شده است و به شما امکان می دهد تا فاصله 2 هزار متری را تعیین کنید. با حرف "L" و اعداد 0-20 نشان داده می شود. مقیاس مناسب برای یک فشنگ با گلوله 1930 در نظر گرفته شده است و به شما امکان می دهد تا فاصله 2.3 هزار متری را تعیین کنید. با حرف "T" و اعداد 0-23 مشخص شده است. در دید عقب خطر وجود دارد. برای نصب آن، پشت گیره در دو طرف خطر اصلی با پنج بخش از اصلاحات جانبی مشخص شده است. یک علامت مربوط به یک هزارم محدوده است.

مسلسل سیستم گوریونف با شلیک به یک هدف تأیید قطع شده در امتداد خط افقی 4 و همچنین در یک مستطیل سیاه به اندازه 20x30 سانتی متر روی یک سپر سفید 1x1 متر تأیید می شود. برد روی 100 متر، دید روی 3 در مقیاس سمت چپ تنظیم شده است و از فشنگ های گلوله سبک استفاده می شود.

دیده ضد هوایی

هدف در هوا با کمک یک دید کوتاه ضد هوایی اضافی نصب شده بر روی گوریونف ردیابی می شود که برای اهداف هوایی در فاصله حداکثر 1 کیلومتری طراحی شده است که با سرعتی بیش از 600 کیلومتر حرکت می کنند. /h. دید دارای دید جلو و عقب و پایه می باشد. حلقه جلویی از چهار حلقه متحدالمرکز با شعاع 20 تا 80 میلی متر با پله 20 میلی متر تشکیل شده است که هدف آن انتخاب سرب است. بجزعلاوه بر این، دید در مرکز دارای یک حلقه است که برای تنظیم و همچنین یک پایه است. قسمت پشتی از یک توپ، یک پیچ کالیبراسیون قفل کننده و یک پایه تشکیل شده است. کیفیت متمایز دید نصب هر دو نما روی قاب است، و آنها را به یک ساختار واحد متصل می کند، که ثبات تنظیمات آن را تضمین می کند: می توان آن را به طور مکرر برداشت، تا کرد و بدون ایجاد اختلال در تنظیمات دوباره نصب کرد.

استفاده در نبرد

مسلسل گوریونف در بهار 1943 وارد خدمت شد. گردان های تفنگ در اوایل تابستان همان سال سلاح دریافت کردند. برای انهدام گروه های باز نیروی انسانی و سلاح های آتش دشمن در فواصل تا فاصله 1 کیلومتری استفاده شد.

موفقیت "گوریونف" در نبردهای دوره پایانی جنگ به دلیل وزن کم آن است: 6.5 کیلوگرم سبکتر از "ماکسیم" و با ماشین چرخدار - 25 کیلوگرم.

پس از جنگ جهانی دوم، مسلسل مدرن شد و به SGM ("M" - مدرنیزه شده) تغییر نام داد. سیستم حفاظت از گرد و غبار و خنک کننده بشکه بهبود یافت و یک بریچ جدید نصب شد. نسخه مخزن SGMT ظاهر شد.

ویژگی های کلیدی

پارامترهای اصلی مسلسل عبارتند از:

• وزن: 13.5 کیلوگرم.
• وزن دستگاه: 23.4 کیلوگرم.
• طول: 1140 میلی متر.
• طول بشکه: 720 میلی متر.
• محدوده شلیک (L/T): 2000/2300 متر.
• سرعت گلوله (L/T) W 865/800 m/s.
• نرخ شلیک: 700 rds/min
• نرخ آتش: حداکثر. 350 دور در دقیقه.

SG-43 به طور گسترده صادر شد، مجوزهایی برای تولید آن در چندین کشور صادر شد.در چین، گوریونف با نام Type 53، در چکسلواکی - به عنوان Vz 43، در لهستان (Wz 43) و در آفریقای جنوبی (SS-77) تولید شد.