"ساخالین-1". پروژه نفت و گاز در جزیره ساخالین

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ذخایر هیدروکربنی اکتشاف شده در جهان بسیار زیاد است، اما همه میادین نفتی در حال توسعه نیستند. دلیل اصلی "وقفه" عدم مصلحت اقتصادی است. بسیاری از لایه های نفتی در اعماق زیاد، یا (و) در مکان هایی قرار دارند که دسترسی به آنها برای توسعه دشوار است. اولین ذخایر بزرگ Odoptu در قفسه جزیره ساخالین توسط زمین شناسان شوروی در سال 1977 کشف شد، اما تنها چند دهه بعد، با تغییر شرایط بازار و توسعه فناوری های جدید، استخراج طلای سیاه ساخالین سودآور شد.

پتانسیل

به عنوان بخشی از ساخالین-1، سه میدان نفت و گاز در حال توسعه و بهره برداری هستند - اینها Odoptu، Chaivo و Arkutun-Dagi. آنها در شمال شرقی ساخالین در قفسه دریای اوخوتسک قرار دارند. ذخایر بالقوه قابل بازیافت آنها بسیار زیاد است (اما رکورد نیست) - 2.3 میلیارد بشکه نفت، 485 میلیارد متر 3گاز.

اگر کل ظرفیت پروژه های توسعه به هم پیوسته ساخالین-1 و ساخالین-2 و همچنین ساخالین-3 را که در مرحله اولیه بهره برداری است در نظر بگیریم، کل ذخایر گاز قابل بازیافت در این منطقه بیش از 2.4 تریلیون متر 3، نفت - بیش از 3.2 میلیارد بشکه. تماس خبرنگاران تصادفی نیستجزیره "کویت دوم".

با این حال، تولید در این میادین به دلیل وجود یخ بسته به ضخامت یک و نیم متر به مدت شش تا هفت ماه در سال و همچنین امواج قوی و فعالیت لرزه ای در طول سال پیچیده است. نیاز به غلبه بر موانع مرتبط با شرایط آب و هوایی سخت و ایجاد زیرساخت کامل نفت و گاز در این منطقه دورافتاده ماهیت منحصر به فرد چالش های پیش روی پروژه را تعیین کرد.

سابقه پروژه

مدتها قبل از اجرای پروژه ساخالین-1، برای زمین شناسان مشخص بود که منابع هیدروکربنی جزیره در فراساحل، در قفسه واقع شده است، اما ذخایر آنها مشخص نبود. در دهه 70 ، شرکت Sakhalinmorneftegaz تعیین حجم سپرده ها را بر عهده گرفت. سپس کنسرسیوم SODEKO از کشور همسایه ژاپن به کار اکتشاف ملحق شد و امروز یکی از شرکت کنندگان پروژه است.

در سال 1977، میدان گازی Odoptu برای اولین بار در قفسه ساخالین، یک سال بعد، میدان Chaivo و 10 سال بعد، Arkutun Dagi کشف شد. بنابراین، جزیره ساخالین به طور بالقوه برای تولید هیدروکربن جذاب شده است. با این حال، عدم سرمایه گذاری مناسب و پیشرفت های فنی مانع از شروع توسعه در آن زمان شد.

دستیابی به موفقیت

در آغاز قرن بیست و یکم، وضعیت منطقه تغییر کرده بود. نیازهای رو به رشد قدرتمندترین اقتصادهای جهان - ژاپنی و کره ای، و همچنین افزایش هزینه منابع انرژی، باعث شد که پروژه ساخالین-1 به ثمر بنشیند. سرمایه گذاری بزرگ و مهمتر از همه، کمک های تکنولوژیکی توسط شرکت اکسون موبیل ارائه شد(EM). مشارکت یک تیم بسیار حرفه ای با 85 سال تجربه در توسعه میادین نفت و گاز در اقلیم قطب شمال به حل بسیاری از مشکلات کمک کرد.

در حال حاضر، اپراتور واقعی پروژه Exxon Neftegaz Limited، یکی از شرکت های تابعه EM Corporation است. فعالیت اصلی تولید است. این کنسرسیوم علاوه بر این در حال حل تعدادی از پروژه های اجتماعی-اقتصادی در منطقه ساخالین و منطقه خاباروفسک همسایه است، از جمله توسعه اقتصاد محلی، آموزش و آموزش پرسنل حرفه ای روسی، برنامه های اجتماعی، خیریه و غیره.

اعضای کنسرسیوم

این پروژه نفت و گاز نمونه ای از همکاری های موفق بین المللی در شرایط سخت ژئوفیزیکی، اقلیمی و جغرافیایی است. برای اجرای پروژه، آنها تلاش های خود را با هم ترکیب کردند:

• شرکت بزرگ اکسون موبیل (ایالات متحده): 30 درصد سهام (به دلیل تحریم ها، مشارکت بیشتر شرکت آمریکایی مشکوک است).
• کنسرسیوم SODECO (ژاپن): 30%.
• RGK Rosneft از طریق شرکت های تابعه خود Sakhalinmorneftegaz-Shelf (11.5٪) و RN-Astra (8.5٪).
• GONK Videsh Ltd (هند): 20%.

شهر اوخا به پایتخت کارگران نفت ساخالین تبدیل شده است.

برنامه کاری

در مرحله اولیه ساخالین-1، میدان چایوو با استفاده از سکوی فراساحلی اورلان و دکل حفاری زمینی Yastreb توسعه یافت. در اوایل اکتبر 2005، یک دهه پس از شروع توسعه، اولینروغن با تکمیل تأسیسات پردازش خشکی (OPF) در پایان سال 2006، تولید در فوریه 2007 به 250000 بشکه (34000 تن) نفت در روز رسید. در مراحل بعدی پروژه، توسعه ذخایر گاز در چایوو برای صادرات آغاز شد.

سپس Yastreb برای حفاری بیشتر و تولید هیدروکربن به میدان همسایه Odoptu منتقل شد. هم گاز و هم نفت از میدان ها به BKP عرضه می شود و پس از آن نفت به پایانه روستای دی-کاستری (سرزمین اصلی قلمرو خاباروفسک، در ساحل تنگه تاتار) برای ارسال بیشتر برای صادرات منتقل می شود. و گاز از ساخالین به بازار داخلی عرضه می شود.

مرحله بعدی با توسعه میدان سوم (بزرگترین میدان از نظر مساحت) Arkutun-Dagi و گاز چایوو آغاز شد که تا سال 2050 تولید هیدروکربن را تضمین می کند. تجربه عملی منحصر به فرد به دست آمده در مرحله اول توسعه به منظور افزایش کارایی اقتصادی و بهبود فرآیند عملیات در نظر گرفته شده است.

دکل حفاری "Hawk"

توسعه نفت و گاز در این منطقه با حل دشوارترین وظایف تعیین شده توسط طبیعت همراه است. شرایط آب و هوایی سخت، میدان‌های یخی قدرتمند در منطقه قفسه، و ویژگی‌های ساختار زمین‌شناسی، نفت‌کاران را ملزم به استفاده از تاسیسات پیشرفته می‌کرد.

افتخار کل پروژه دکل حفاری یسترب بود که چندین رکورد جهانی در طول و سرعت چاه های حفر شده را در اختیار دارد. این یکی از قدرتمندترین استزمینی در جهان این واحد 70 متری که برای عملیات در مناطق لرزه‌ای فعال و سرد قطب شمال طراحی شده است، امکان حفاری چاه‌های بسیار طولانی را، ابتدا در جهت عمودی و سپس افقی، در زیر بستر دریا به طول کل بیش از 11 کیلومتر می‌دهد.

در حین حفاری این چاه ها قبلاً چندین رکورد جهانی برای طول چاه به ثبت رسیده است - اتفاقاً اینجاست که رکورد چاه Z42 به طول 12700 متر حفر شد (ژوئن 2013). به لطف فناوری حفاری پرسرعت اختصاصی اکسون موبیل، چاه های ساخالین-1 در زمان بی سابقه ای حفر شدند.

با کمک "هاوک" چاه هایی از ساحل در زیر زمین با تمایل به وقوع رسوبات دریایی حفر می شوند و در نتیجه بار بر روی طبیعت منحصر به فرد حفاظت شده این مکان ها کاهش می یابد. علاوه بر این، یک نصب نسبتا فشرده جایگزین سازه های بزرگی می شود که در شرایط سخت ترین شرایط یخ در زمستان باید در دریاهای آزاد ساخته شوند. در نتیجه هزینه های عملیاتی و سرمایه ای به میزان قابل توجهی صرفه جویی می شود. پس از تکمیل کار در میدان چایوو، Yastreb ارتقا یافت و برای توسعه میدان همسایه Odoptu تغییر مکان داد.

پلتفرم اورلان

علاوه بر تاسیسات زمینی Yastreb، میادین گازی و نفتی ساخالین-1 توسط یک "پرنده مغرور" دیگر - سکوی تولید فراساحلی Orlan - در حال توسعه هستند. این پلت فرم در منطقه جنوب غربی میدان چایوو در حال استخراج است.

ساختار 50 متری از نوع جاذبه نصب شده در پاییندریای اوخوتسک، عمق آن در این مکان 14 متر است. اورلان از سال 2005 تاکنون 20 حلقه چاه حفر کرده است. همراه با بیست و یکمین چاه حفر شده توسط یاسترب از ساحل، تعداد این چاه ها رکوردی برای بخش نفت و گاز در یک میدان است. در نتیجه، تولید نفت چندین برابر افزایش یافت.

در اورلان، که 9 ماه در سال توسط یخ احاطه شده است، کار شامل حل مشکلات تولید است که قبلاً برای کشور ناشناخته بود. علاوه بر شرایط سخت لرزه ای و اقلیمی، کارهای سخت لجستیکی نیز در اینجا حل می شود.

پلتفورم برکوت

این جدیدترین پلت فرم است که در کارخانه کشتی سازی کره جنوبی مونتاژ شده و در سال 2014 با خیال راحت به میدان Arkutun-Dagi تحویل داده شده است. ویژگی های برکوت حتی از ویژگی های اورلان چشمگیرتر است. در طول حمل و نقل (که 2600 کیلومتر است) حتی یک حادثه رخ نداده است. این سازه به گونه ای طراحی شده است که دو متر یخ و 18 متر امواج را در دمای -44 درجه سانتیگراد تحمل کند.

تاسیسات تولید ساحلی

تولید شده از میادین Chayvo و Odoptu، هیدروکربن ها به BKP عرضه می شوند. در اینجا جداسازی گاز، آب و نفت انجام می شود، تثبیت آن برای حمل و نقل بعدی برای صادرات از طریق پایانه مدرن صادرات نفت در شهرک دی کاستری، تصفیه گاز برای مصرف کنندگان داخلی. این نیروگاه کاملاً مستقل برای فرآوری تقریباً 250000 بشکه نفت و 22.4 میلیون متر 3 گاز در روز طراحی شده است. گاز در روز.

در طول ساخت BKP، طراحان از روش ساخت مدولار بزرگ استفاده کردند. این کارخانه مانند یک سازنده است که از آن مونتاژ شده است45 ماژول ارتفاع مختلف. همه امکانات به طور خاص برای عملیات در آب و هوای خشن خاور دور طراحی شده اند. اکثر سازه ها از فلز ساخته شده اند و می توانند در دمای پایین تا -40 درجه سانتیگراد مقاومت کنند.

برای تحویل ماژول های سنگین به محل ساخت و ساز، یک پل منحصر به فرد ۸۳۰ متری در سراسر خلیج چایوو ساخته شده است. به لطف این ساخت و ساز، جزیره ساخالین نوعی رکورددار است - این پل به طرز بی نظیری با دوام در نظر گرفته می شود و از نظر طول از گذرگاه های غول پیکر بر روی بزرگترین رودخانه های سیبری - اوب و ایرتیش فراتر می رود. این ساخت و ساز برای گله داران گوزن شمالی نیز مفید بود - مسیر کمپ های تایگا به میزان قابل توجهی کاهش یافت.

پتانسیل صادرات

کل مجموعه ساخالین-1، 2، 3 با توجه به صادرات منابع ساخته شد. با در دست داشتن اقتصاد "بدون کف" ژاپن، که قدرتش کمتر از کره جنوبی نیست، استفاده نکردن از موقعیت جغرافیایی مزیت ذخایر غنی از هیدروکربن گناه خواهد بود. علاوه بر این، این پروژه اجازه می دهد تا بخش قابل توجهی از مواد خام (عمدتا گاز) به "سرزمین بزرگ" (قاره روسیه) منتقل شود. واردکنندگان اصلی نفت اوخوتسک ژاپن و کره جنوبی هستند.

تکنولوژی صادرات به شرح زیر است:

1. گاز و نفت از طریق چاه به کارخانه BKP عرضه می شود.
2. سپس، از مجتمع خشکی، از طریق خط لوله ای که از طریق تنگه تاتار گذاشته شده است، مواد خام به روستای دی-کاستری در جدیدترین پایانه صادراتی مجهز می شود.
3. گاز بیشتر به سمت مصرف کنندگان روسی می رود، در حالی که نفت در مخازن بزرگ انباشته می شود و از آنجا از طریق یک اسکله از راه دور روی یک نفتکش بارگیری می شود.

Terminal De-Kastri

توسعه میادین نفتی در شرایط خاور دور نیازمند حل مسئله حمل و نقل بدون مانع مواد خام است. تصمیم گرفته شد که ترمینال را نه در ساخالین، بلکه در سرزمین اصلی - در بندر De-Kastri قرار دهیم. طلای سیاه از طریق لوله‌ها و سپس با تانکرهای نفت به اینجا می‌رسد. ترمینال از ابتدا با استفاده از آخرین فناوری ساخته شد.

به لطف پایانه، مردم محلی مشاغل پردرآمد بیشتری دریافت کردند، سفارشات برای شرکت های حمل و نقل و خدمات منطقه ای ظاهر شد و زیرساخت های اجتماعی و اجتماعی روستا بهبود یافت.

برای حمل و نقل در طول سال، طراحی و ساخت تانکرهای منحصر به فرد برای شرایط یخ شدید کلاس Afromaks و یخ شکن های همراه آنها ضروری بود. طی 5 سال فعالیت این ترمینال، 460 نفتکش بدون حتی یک حادثه حمل شده است. در مجموع، بیش از 45 میلیون تن نفت از ترمینال عبور کرد.

عملیات مسئولانه و بدون مشکل

کارمندان و پیمانکاران ساخالین-1 68 میلیون ساعت با نرخ ایمنی و آسیب عالی کار کرده اند که بسیار بالاتر از میانگین صنعت است. انطباق با الزامات نظارتی از طریق مقررات و کنترل دقیق فعالیت های تولید تضمین می شود.

اقدامات حفاظتی بخشی جدایی ناپذیر از ساخت و بهره برداری از پروژه است و شامل تعدادی برنامه ویژه برای حفاظت از حیات وحش از جمله حفاظت از نهنگ های خاکستری غربی، عقاب های دریایی استلر وسایر ساکنان.

مشاوره فشرده با مردم بومی ساخالین به ENL کمک کرد تا مهمترین مسائل محلی را شناسایی کند. به ویژه، کارگران نفت به گله‌داران محلی گوزن شمالی اجازه می‌دهند از پلی که او در خلیج چایوو ساخته است برای گله‌های گوزن شمالی سالانه استفاده کنند.

تعامل و آموزش پرسنل روسی

در مرحله اولیه توسعه، 13000 شغل برای شهروندان روسیه ایجاد شد. مشارکت کارکنان محلی فرصت های جدیدی ایجاد می کند و به توسعه اقتصادی کلی و منطقه ای کمک می کند. در انجام این کار، ENL از استانداردهای عملیاتی و ایمنی پیشرفته و همچنین فناوری‌های ساخت و ساز، حفاری، تولید و خط لوله استفاده می‌کند.

بیش از صد مهندس و تکنسین روسی در کار در تاسیسات تولید شرکت داشته اند. هر یک از تکنسین های استخدام شده چندین سال آموزش حرفه ای را پشت سر می گذارد. برخی از آنها برای دوره کارآموزی در مراکز ExxonMobil در ایالات متحده و کانادا فرستاده شدند.

به جزیره کمک کنید

بیشتر ساکنان ساخالین در برنامه های آموزشی فنی برای تامین کنندگان و پیمانکاران شرکت می کنند. کارفرما با همکاری آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده، صلاحیت جوشکاران را از طریق دوره های آموزشی ویژه ارتقا می دهد و اعتبارات خرد را برای آموزش کسب و کار و توسعه مشاغل کوچک و متوسط ساخالین ارائه می دهد. کنسرسیوم بیش از یک میلیون دلار به یک صندوق وام کمک کرد که از طریق آن500 شغل ایجاد شده است و بیش از 180 کسب و کار در حال حمایت هستند.

سهم سازمان های روسی به عنوان تامین کنندگان و پیمانکاران به طور مداوم در حال افزایش است. ارزش قراردادها با شرکت های داخلی بیش از 4 میلیارد دلار یا حدود دو سوم ارزش کل قرارداد برای پروژه است.

علاوه بر تأمین درآمد دولت از طریق پرداخت حق امتیاز، این پروژه به توسعه زیرساخت‌های محلی کمک می‌کند - جاده‌ها، پل‌ها، تأسیسات بندر دریایی و هوایی، و تأسیسات پزشکی شهری در حال ساخت هستند. سایر برنامه های حمایتی شامل کمک های خیریه به آموزش، مراقبت های بهداشتی و ایجاد ظرفیت علمی و فناوری محلی است.