خط لوله گاز به چین. پروژه و طرح خط لوله گاز به چین

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

روسیه و چین قرارداد بزرگی برای تامین گاز طبیعی امضا کردند. انتظار می رود خط لوله گاز به چین به گازپروم اجازه دهد تا صادرات خود را متنوع کند و همچنین به موفقیت بیشتر در همکاری بین دو کشور کمک کند.

قرارداد امضا شد

در پایان می 2014، روسیه و جمهوری خلق چین (به نمایندگی از گازپروم و CNPC) قراردادی را در مورد تامین گاز طبیعی از کشورمان امضا کردند. این سند زمانی امضا شد که رئیس جمهور فدراسیون روسیه در یک سفر رسمی به چین بود. حجم قرارداد 400 میلیارد دلار و مدت آن 30 سال است. حجم تحویل سالانه 38 میلیارد متر مکعب گاز خواهد بود.

این قرارداد برای گازپروم منحصر به فرد است. این شرکت روسی هرگز با هیچ کس دیگری چنین قراردادی منعقد نکرده است. برخی کارشناسان معتقدند که چین گاز را با قیمت کمتری (حدود 350 دلار در هر هزار متر مکعب) دریافت می‌کند که برای روسیه مناسب بود (ما در ابتدا 400 دلار درخواست کردیم). همزمان با توافق بین دو کشور، تفاهم نامه ای در خصوص اولویت تفاهم متقابل در زمینه تامین گاز به امضا رسید. برای انجام این قرارداد، یک خط لوله گاز جدید از روسیه به چین ساخته خواهد شد.

راه سخت برای امضا

فقط چند روز قبلامضای قرارداد گاز بین روسیه و چین، رسانه های مختلف گزارش دادند که مذاکرات متوقف شده است و هیچ توافقی نمی تواند منعقد شود.

این تزها، همانطور که برخی از کارشناسان معتقدند، تا حدی اعتبار داشتند - اگر فقط به این دلیل که تلاش های چند سال قبل برای انعقاد چنین توافقنامه ای بین فدراسیون روسیه و چین هر از چند گاهی ناموفق بود. به عنوان مثال، مجمع اقتصادی سن پترزبورگ در سال 2011 را در نظر بگیرید: نمایندگان شرکت های گاز چینی در آن حضور داشتند، اما با همتایان روسی خود به توافق نرسیدند. دلیلش هم اختلاف قیمت بود. برخی از کارشناسان بر این باور بودند که فدراسیون روسیه دو برابر قیمت گازی که چین از کشورهای دیگر، به ویژه از کشورهای آسیای مرکزی دریافت می کند، ارائه می دهد. بنابراین، این سوال که آیا خط لوله گاز از روسیه به چین ظاهر می شود یا نه، برای مدت طولانی مطرح بوده است.

قرارداد گاز: چگونه بر روابط روسیه و چین تأثیر می گذارد؟

پایه‌های مشارکت استراتژیک بین روسیه و چین در دهه 90 بنا شد. در سال 2001، دولت ها توافق نامه ای را امضا کردند که بر اساس آن ایجاد روابط حسن همجواری و دوستانه صورت می گرفت. در سال 2011، تلاش هایی برای تغییر همکاری ها به یک هواپیمای استراتژیک انجام شد و به اعتقاد برخی کارشناسان، این موضوع مقدم بر موفقیت های فعلی در قرارداد گاز بود.

نسخه ای وجود دارد که امضای توافقنامه اخیر نه تنها از نظر منافع مالی برای گازپروم، بلکه از نظر کسب منابع برای توسعه سایر صنایع نیز امیدوارکننده است.اقتصاد هر دو کشور برنامه ریزی شده است که چندین دور سرمایه گذاری در زیرساخت ها (به عنوان مثال، ساخت یک پل در سراسر آمور)، برای تامین مالی پروژه های مربوط به گردشگری و حمایت اجتماعی از سالمندان انجام شود. همکاری روسیه و چین ممکن است در مناطقی، به‌ویژه مناطقی که عناصر کلیدی خط لوله گاز در آنجا گذاشته می‌شود، عمیق‌تر شود.

دیدگاه خوش بینانه

برخی از کارشناسان بر این باورند که امضای قرارداد بین چین و روسیه در زمینه تامین گاز و توافقی مبنی بر اینکه ساخت خط لوله گاز به چین به زودی آغاز می شود، رویدادی است که بیشترین اهمیت را برای کل کره زمین دارد. تحلیلگران بر این باورند که این امر اقتصاد هر دو کشور را به هم پیوند خواهد داد و منافع بسیاری را برای همه به همراه خواهد داشت. نسخه ای وجود دارد که هر دو طرف عمداً برای رسیدن به توافق امتیازاتی داده اند.

اگر این نبود، به احتمال زیاد قرارداد امضا نمی شد. بنابراین، تحلیلگران معتقدند، بسیار مهم است که روسیه و چین در ابتدا برای نتیجه آماده شده بودند. یک نظرسنجی از کاربران در وب سایت یک روزنامه بزرگ چینی وجود داشت. سوال این بود: "چه چیزی برای شما مهمتر است - حقیقت امضای توافق نامه بین فدراسیون روسیه و چین یا سود اقتصادی؟" اکثر کاربران اولین گزینه را انتخاب کردند. بنابراین، می توان گفت که دولت جمهوری خلق چین تا حدی منعکس کننده منافع شهروندان بود. همچنین، تحلیلگران بر این باورند که قرارداد گاز به هر دو کشور کمک می کند تا در رسیدگی به مسائل توسعه در منطقه آسیا و اقیانوسیه اعتماد بیشتری داشته باشند. بنابراین روسیه با ساخت خط لوله گاز به چین قادر خواهد بودوزن سیاسی خود را نیز افزایش دهند.

دیدگاه بدبینانه

نسخه ای در بین کارشناسان وجود دارد مبنی بر اینکه امضای قرارداد گازی با چین برای روسیه بی سود بوده است. کشور ما به گفته حامیان این نظر ممکن است از نظر قیمت چیزی برد اما در شرایط عرضه گاز ضرر کرده است. در اینجا ما در مورد بند take or pay (به معنای "بگیر یا پرداخت") صحبت می کنیم که گازپروم معمولاً در قراردادهای خود گنجانده است. کارشناسان معتقدند که این بند ممکن است در توافقنامه امضا شده بین روسیه و چین گنجانده نشده باشد.

این ممکن است منجر به این واقعیت شود که روسیه، با ایجاد زیرساخت های گران قیمت گاز، با بی میلی برای بهره برداری فعال از آن مواجه شود. بنابر این ممکن است ساخت خط لوله گاز به چین بی‌سود باشد. در نتیجه، دولت مجبور خواهد شد به دنبال بودجه ای برای جبران هزینه های احتمالی باشد.

خط لوله چگونه پیش خواهد رفت

فرض بر این است که خط لوله گاز به چین از طریق منطقه آلتای کشیده خواهد شد. اگر به تاریخ روابط روسیه و چین در مورد گاز نگاه کنید، معلوم می شود که این مدل در دهه 90 مورد توجه قرار گرفته است. پروژه خط لوله گاز به چین برای مدت طولانی وجود داشته است. این موضوع فقط در قیمت بود، اما اکنون که حل شده است، کارشناسان معتقدند، این احتمال وجود دارد که طرف های توافق، لوله گذاری را از طریق آلتای آغاز کنند. مشخصات اصلی خط لوله به شرح زیر است. طول بزرگراه 2.6 هزار کیلومتر و ظرفیت خروجی آن حدود 30 میلیارد متر مکعب خواهد بود. این امکان تامین گاز ازسایت های استخراج معدن در منطقه یامال. علاوه بر خط لوله گاز آلتای، چین و روسیه در حال برنامه ریزی برای سازماندهی تحویل سوخت از طریق یک شاخه دیگر هستند. این شامل بخش یاکوتیا-ولادیووستوک و یک شاخه به سمت چین در نزدیکی بلاگووشچنسک خواهد بود. توسعه میدان اصلی این شعبه - چایاندینسکویه - بر اساس برنامه ریزی های دو کشور در سال 2019 آغاز می شود. بسیاری از کارشناسان این طرح خط لوله گاز به چین را بسیار متفکرانه و مؤثر می دانند.

چگونه قرارداد بر سایر بازارها تأثیر می گذارد

به گفته برخی از اقتصاددانان، توافقنامه امضا شده بین روسیه و چین تأثیر قابل توجهی بر روابط گازی بین گازپروم و اروپا نخواهد داشت. عمدتاً به این دلیل که کشورهای اتحادیه اروپا در آینده نزدیک ممکن است روش صرفه جویی در انرژی را معرفی کنند و شروع به مصرف کمتر گاز کنند. به گفته کارشناسان، قرارداد بین روسیه و چین به احساس خاصی تبدیل نشد، زیرا چنین چرخشی از وقایع، در اصل، در پس زمینه برنامه های اعلام شده در سال های گذشته کاملاً منطقی است. و خط لوله گاز آلتای به چین اصلاً پروژه جدیدی نیست.

همچنین، تحلیلگران می گویند، به دلیل وضعیت اوکراین، نیازی به مشاهده ارتباط مستقیم بین تحریم ها علیه روسیه نیست. بنابراین، روابط بین فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین دارای زمینه سیاسی مشخصی نیست. برخی از کارشناسان اروپایی مطمئن هستند که روسیه مدت ها قبل از رویدادهای جاری در عرصه سیاست خارجی قصد داشت با چین قرارداد امضا کند.

نظر ایالات متحده

برخی از تحلیلگران آمریکایی تمایل دارند منافع روسیه از توافق گاز با چین را زیر سوال ببرند.برای اهداف خود از آرمان های فدراسیون روسیه برای محافظت بیشتر از تحریم های کشورهای غربی استفاده کنند. کارشناسان آمریکایی بر این باورند که قیمت این قرارداد آنقدر که به نظر می رسد روشن نیست: به نظر آنها، چین به طور مثال کمتر از کشورهای اروپایی به گازپروم پرداخت می کند. بر این اساس، روسیه، به گفته تحلیلگران، با این وجود امتیازاتی داد. بنابراین، چین از امضای قرارداد - هم از نظر قیمت و هم از نظر راحتی مکان خط لوله گاز - منتفع شد. به نوبه خود، آمریکایی ها معتقدند که تمام آنچه روسیه دریافت کرده است فرصتی برای نشان دادن امکان تنوع بخشیدن به عرضه گاز به اروپا است. علاوه بر این، تحلیلگران از ایالات متحده خاطرنشان می کنند که روسیه تمایلی به بررسی یک گزینه قابل قبول ندارد، زمانی که وابستگی اقتصادی آن به چین بیشتر از اروپا باشد. و این باید هنگام ساخت خط لوله گاز به چین، گازپروم در نظر گرفته شود.

محدوده قرارداد

بنابراین خط لوله گاز به چین سالانه 38 میلیارد مترمکعب گاز به همسایه روسیه تامین می کند. زیاد است یا کم؟ اجازه دهید به آمار مربوط به ساختار عرضه گاز طبیعی روسیه به کشورهای مختلف جهان بپردازیم. در سال 2013، گازپروم 196 میلیارد متر مکعب سوخت از طریق خطوط لوله صادر کرد. این بالاترین رقم در هفت سال گذشته است. خریداران اصلی گاز روسیه کشورهای غیر CIS هستند. در سال 2012، 138.8 میلیارد متر مکعب سوخت خریداری کردند. آلمان، ترکیه و ایتالیا واردکنندگان اصلی گاز روسیه شدند. به نوبه خود، 64.4 میلیارد متر مکعب سوخت به کشورهای CIS و کشورهای بالتیک در سال 2012 صادر شد. به نظر می رسد که حجم آینده گاز به چین حدود 20 درصد استعملکرد فعلی گازپروم بنابراین، بازار چین می تواند جایگزین نیمی از مصرف کشورهای همسایه و بیش از یک چهارم خریداران اروپایی شود (بر اساس ارقام 2012). سوال این است که به زودی همان خط لوله گاز به چین از طریق آلتای ساخته می شود.

چرا چین به گاز روسیه نیاز دارد؟

برخی کارشناسان مطمئن هستند: چین به گاز روسیه کمتر از نیاز روسیه به صادرات نیاز دارد. عوامل اصلی این وضعیت مربوط به اقتصاد جمهوری خلق چین و وضعیت اکولوژیکی این کشور است. در سال 2013 حدود یک سوم گاز چین وارد شد. همانطور که تحلیلگران خاطرنشان می کنند، سهم سوخت وارداتی در چین به طور مداوم در حال افزایش است، زیرا تقاضای داخلی در حال افزایش است. اگر در سال 2012 سهم گاز در مصرف انرژی در چین 5.4 درصد بود، در سال 2014 این رقم 6.3 درصد پیش بینی می شود.

طبق پیش بینی های دولت چین، اقتصاد این کشور در سال ۲۰۱۵ به ۲۳۰ میلیارد متر مکعب سوخت نیاز خواهد داشت. تولید گاز خود چین چندان عالی نیست. آنها در حال رشد هستند (سالانه 12٪)، اما نه به سرعت مصرف آن (18٪ در سال). عامل محیطی نیز مهم است. چین باید به سوخت هایی روی آورد که کمترین آسیب را به طبیعت وارد کند. گاز از نظر برخی کارشناسان بهترین گزینه است. علاوه بر این، یک طرح عالی برای خط لوله گاز به چین خیلی زود ظاهر خواهد شد.

آیا روسیه رقبای دارد؟

اکنون دو تامین کننده اصلی گاز طبیعی به چین ترکمنستان (در سال 2012، این کشور حدود 20 میلیارد متر مکعب سوخت به چین عرضه کرد) و قطر هستند. ATکارشناسان بر این باورند که در سال‌های آینده، رقم صادرات از جمهوری شوروی سابق ممکن است به 65 میلیارد برسد. دیگر تامین‌کنندگان گاز به چین استرالیا، مالزی، اندونزی و یمن هستند. به نظر می رسد که روسیه در حال حاضر در رتبه بندی خارجی است و با دریافت خط لوله گاز به چین در اختیار خود، باید به رقیبی قدرتمند برای سایر کشورها تبدیل شود.