وام به یک شخص حقوقی از یک فرد: ویژگی ها، الزامات و یک مثال

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در مقاله، نحوه درخواست وام به یک شخص حقوقی از یک شخص، ویژگی های رویه و تفاوت های ظریف را در نظر خواهیم گرفت. هر رئیس شرکت به خوبی می داند که تجارت نیاز به توسعه مداوم دارد. این اغلب به سرمایه گذاری شخص ثالث نیاز دارد، زیرا رشد سریع از طریق سود معمولاً ممکن نیست.

رایج ترین گزینه برای افزایش منابع مالی اضافی، وام های بانکی است. با این حال، گرفتن وام بانکی و دریافت آن، به ویژه برای سازمان های جوان، همیشه آسان نیست. در چنین مواردی، اشخاص حقوقی باید از سایر سازمان ها و افراد وجوه قرض کنند.

ویژگی های پردازش معامله

در اکثریت قریب به اتفاق موارد، در معاملات مربوط به اخذ وام به یک شخص حقوقی از یک شخص، وام دهنده مالک کسب و کار یا افراد وابسته به آن است.

اغلب چنین گزینه هایی برای افزایش منابع مالی استفاده می شودشرکت های جوان تازه شروع به کار کرده اند. قانون منعی برای اعطای وام به شرکت ها توسط هیچ شخصی ندارد. آنها می توانند توسط بنیانگذاران سازمان، کارمندان، افراد خارجی صادر شوند.

اما عمل نشان می دهد که این صاحبان سازمان ها هستند که با استفاده از پس انداز خود وام هایی را برای تجارت ارائه می دهند. چنین معامله ای باید روی کاغذ انجام شود. اسناد به شکل الکترونیکی فقط با استفاده از امضای الکترونیکی واجد شرایط توسط هر دو طرف قابل تنظیم است.

شایان ذکر است که یک رسید ساده هنگام درخواست وام به یک شخص حقوقی از یک شخص کافی نخواهد بود. قدرت قرارداد را نخواهد داشت، بلکه تنها واقعیت انتقال وجه را تایید می کند. اگر نیاز به مراجعه به دادگاه باشد، وام دهنده نمی تواند چیزی را ثابت کند.

وام را می توان به صورت نقدی و اشیایی صادر کرد، با این حال، گزینه دوم بسیار به ندرت استفاده می شود، زیرا پردازش بازده دشوار است و ممکن است عواقبی برای یک شخص حقوقی داشته باشد.

حداکثر مبلغ وام به یک شخص حقوقی از یک شخص حقیقی توسط قانون مشخص نشده است. اما در برخی موارد رئیس سازمان باید برای معامله از هر مالک تاییدیه بگیرد. این تنها در صورتی ضروری است که چنین مقرراتی در اساسنامه سازمان منعکس شده باشد.

تنظیمات قانونی

مفهوم و شرایط اعطای وام توسط یک شخص به یک شخص حقوقی در قانون مدنی روسیه منعکس شده است. همچنین پارامترهای اصلی را با در نظر گرفتن اینکه کدام باید توضیح دهدانجام معاملات علاوه بر این، قانون مدنی فدراسیون روسیه شرط گذاشته است که هنگام انجام چنین معامله ای باید توافق نامه منعقد شود و استفاده از رسید غیرممکن است.

وام گیرنده و وام دهنده باید الزاماً مفاد قانون مالیات را در نظر بگیرند. همیشه نمی توان به طور کامل از پرداخت مالیات اجتناب کرد. علاوه بر این، هر بازرسی در مورد این موضوع موضع متفاوتی اتخاذ می کند.

مفاد اصلی توافقنامه

هنگام انعقاد قرارداد وام با یک فرد، طرفین باید بدانند که این مهم ترین سند تنظیم کننده همه روابط آنها است: صدور، خدمات، بازپرداخت.

اطلاعات زیر باید در قرارداد منعکس شود:

1. جزئیات هر یک از طرفین قرارداد: نام، نام کامل، جزئیات حساب بانکی، جزئیات گذرنامه، آدرس.
2. قبول تعهدات مربوط به بازپرداخت بدهی از سوی وام گیرنده مدت وام در صورتی که نامحدود نباشد.
3. اهداف. در صورت هدفمند بودن بودجه، اهداف مشخص می‌شوند.
4. وجود بهره، نرخ بهره. اگر سودی وجود ندارد، باید منعکس شود که وام بدون بهره است.
5. ویژگی ها و شرایط اضافی معامله. به عنوان مثال، اینکه وام گیرنده متعهد می شود که برای قرارداد تضمین کند.
6. مسئولیت گیرنده وجوه.

هر چه جزئیات بیشتری از معامله در یک توافق نامه کتبی مشخص شود، در آینده برای هر یک از طرفین سؤالات کمتری ایجاد خواهد شد. در صورت عدم وجود مدت وام به یک شخص حقوقی از یک شخص، نامحدود در نظر گرفته می شود. در این صورت، شما باید ظرف 30 روز از تاریخ تاریخ، بدهی را برگردانیددرخواست بازپرداخت.

قرارداد همچنین اجازه می دهد تا اشاره مستقیمی به ماهیت بی مدت توافق داشته باشد. در این صورت باید فهمید که بازرسی مالیاتی در این مورد ابهام دارد. در صورت عدم بازپرداخت طولانی چنین وامی، ممکن است مالیات بر درآمد اضافی دریافت شود.

وام از یک شخص به یک شخص حقوقی: الزامات

بیشتر الزامات همیشه به وام دهنده فردی بستگی دارد. این به او بستگی دارد که تصمیم بگیرد به چه کسی و با چه شرایطی پول قرض دهد.

با این حال، اگر وام گیرنده یک شخص حقوقی باشد، الزامات اجباری خاصی وجود دارد:

1. سازمان باید ثبت نام دولتی داشته باشد.
2. فعالیت های سازمان در زمان اجرای قرارداد نباید متوقف شود.
3. در دسترس بودن مجوز تکمیل تراکنش از همه مالکان (در صورت نیاز طبق منشور).
4. سازمان نباید مشمول مراحل ورشکستگی شود.

برخی وام دهندگان حداقل شرایط تجاری را تعیین می کنند، نیاز به سود و بدون ضرر دارند. آنها این حق را دارند.

نمونه قرارداد

یک شخص حقوقی باید به اجرای یک قرارداد وام برای یک فرد با مسئولیت کامل نزدیک شود. محتوای آن مستقیماً بر تمام شرایط معامله تأثیر می گذارد. علاوه بر این، ممکن است توسط مقامات مالیاتی مورد نیاز باشد. این می تواند به طور قابل توجهی بر محاسبه مالیات، هم برای وام دهنده و هم برای وام گیرنده تأثیر بگذارد.

قراردادها بیشترین استمتنوع. آنها ممکن است برای استفاده از پول سود پرداخت کنند یا نه، ممکن است با ضمانت تضمین شوند، چه وثیقه ای یا غیر هدفمند، دارای شخصیت هدفمند یا غیر هدفمند باشند.

همه این نکات باید از قبل در هنگام تنظیم یک توافق نامه کتبی در نظر گرفته شود، زیرا همیشه نمی توان بعداً تغییراتی ایجاد کرد.

نمونه قرارداد وام برای یک شخص به یک شخص حقوقی در زیر ارائه شده است.

قراردادهای بدون بهره

برای مدت طولانی، وام های بدون بهره روش اصلی دریافت منابع مالی از بنیانگذاران برای پر کردن سرمایه در گردش و هزینه های تجاری شرکت بود.

در صورت نیاز، بنیانگذار وجوه خود را پس گرفت، هیچ یک از طرفین متحمل هزینه های اضافی نشدند. اما مقامات مالیاتی نظر خود را تغییر دادند و برخی از سازمان‌ها از سودهایی که ظاهراً از طریق پس‌انداز در بهره دریافت می‌کردند، مالیات بیشتری دریافت کردند.

برعکس، دادگاه‌ها طرف وام گیرنده را گرفتند و چنین اعمالی را باطل تشخیص دادند. بنابراین، بهتر است از قبل با تماس با سازمان خدماتی خدمات مالیاتی فدرال، چنین نکاتی را روشن کنید.

شایان ذکر است که قرارداد وام بدون بهره باید حاوی نشانه مستقیمی باشد که هیچ سودی در وام وجود ندارد. اگر چنین داده‌هایی مشخص نشده باشد، دریافت‌کننده وجوه باید ماهانه آنها را بر اساس نرخ‌های کلیدی بانک مرکزی فدراسیون روسیه بپردازد.

با اعطای وام بدون بهره، وام دهنده سودی به صورت سود تعهدی دریافت نمی کند.علاوه بر این، معامله ای با این ماهیت امکان بازپرداخت بدهی را در هر زمان، بدون توجه به تاریخ مشخص شده در قرارداد فراهم می کند.

در غیر این صورت، قرارداد وام بدون بهره ممکن است شامل شرایط و ضوابط یکسانی مانند سایر قراردادهای مشابه باشد، از جمله اطلاعات جریمه ها.

قراردادهای نوع درصد

اگر در قرارداد مقرر شده است که برای استفاده از وجوه قرض شده، دستمزد معینی به وام دهنده پرداخت شود، به آن بهره می گویند.

نرخ ها توسط طرفین در طول مذاکرات توافق می شود، ممکن است منعکس کننده سود تعلق گرفته برای روز، ماه، سال استفاده از پول باشد (دوره تعهدی می تواند هر کدام باشد).

علاوه بر این، مجاز است مبلغ مشخصی را تعیین کند که گیرنده وجوه باید برای کل مدت یا بخشی از آن به وام دهنده بپردازد. اگر کسب و کار از سرمایه گذاران یا کارمندان خصوصی پول جمع آوری کند، از چنین گزینه های قراردادی بیشتر از دیگران استفاده می شود.

متن قرارداد باید الزاماً نرخ یا مقادیر مشخصی از کارمزد را تعیین کند، روشی که طبق آن سود محاسبه و پرداخت می شود.

در مواردی که در قرارداد وام نشانی از نرخ سود وجود نداشته باشد، سود باید بر اساس نرخ کلیدی بانک مرکزی محاسبه شود. در این صورت، وام دهنده باید هر ماه بدون توجه به مهلت بازپرداخت بدهی، آنها را بپردازد.

وام هدف

در اکثریت قریب به اتفاق موارد، توافقات اینطور نیستنداهدافی که برای آن وام اعطا می شود. اما در برخی شرایط، به عنوان مثال، اگر سازمان صاحبان زیادی داشته باشد، شخصی که وام می‌دهد می‌خواهد منحصراً برای یک هدف خاص وجوه صادر کند و استفاده از پول را کنترل کند. در چنین مواردی، یک قرارداد وام اختصاصی باید منعقد شود.

بنا به درخواست وام دهنده، سازمان باید اسنادی را به او ارائه دهد که تأیید کننده هزینه کردن پول برای اهداف مشخص شده در توافقنامه باشد. در صورت تخطی از شرط صرف هدفمندی پول، شخصی که وام را صادر کرده است این حق را دارد که مطالبه استرداد فوری بدهی و سودی را که واقعاً تعلق گرفته است.

قراردادهای ایمن

در برخی موارد، وام دهندگان می خواهند تضمینی برای بازگرداندن وجوه داشته باشند، به ویژه زمانی که وام بسیار بزرگ است. در چنین مواردی، قرارداد باید با وثیقه یا وثیقه تضمین شود.

وثیقه برای وام دهنده ارجح تر است، به خصوص اگر گیرنده وجوه دارایی های نقدی باشد. قرارداد باید نشان دهد که توسط دارایی گیرنده تضمین شده است و کدام یک. علاوه بر این، یک قرارداد تعهد الزامی است.

فهرست اسناد

هر گونه تراکنش مربوط به پول باید توسط یک توافق نامه کاغذی یا الکترونیکی تضمین شود. یک وام دهنده تنها باید یک پاسپورت ارائه دهد.

وام گیرنده باید ارائه دهد:

1. یک کپی از سفارش، مطابق باکه رهبری به آنها منصوب شده است.
2. کپی از قولنامه.
3. کپی از PSRN و TIN.
4. وکالتنامه در صورت عدم امضای موافقتنامه توسط رئیس.

در برخی موارد، وام دهندگان به تدارک اضافی نیاز دارند:

1. اسناد وثیقه (اگر قرارداد با وثیقه تضمین شده باشد).
2. استراتژی توسعه یا طرح کسب و کار سازمان.
3. ترازنامه یا گزارشی که منعکس کننده سود و زیان سازمان باشد.

قرارداد وام بین یک شخص حقوقی و یک شخص حقیقی به چه چیز دیگری دلالت دارد؟

شرایط بازپرداخت

به طرفین این حق داده می شود که به طور مستقل شرایط بازگشت پول را تعیین کنند. امکان انعقاد قرارداد بی پایان نیز وجود دارد.

هنگام انعقاد دومی، وام گیرنده موظف است حداکثر ظرف 30 روز از تاریخ دریافت درخواست کتبی وام دهنده برای بازپرداخت بدهی، وام را بازپرداخت کند.

در عمل، قراردادهای منعقد شده برای بیش از سه سال و تأیید صدور مبالغ هنگفت باعث ایجاد شبهه در مقامات مالیاتی می شود. در چنین مواردی، این عملیات ممکن است برابر با کمک بلاعوض باشد، در نتیجه مالیات بر درآمد اضافی از گیرنده وجوه اخذ می شود.

با تمدید قرارداد پس از مدت معین و یا پیش بینی امکان تمدید آن در قرارداد می توان از این وضعیت جلوگیری کرد. چه چیزی شهروندی را که به یک شخص حقوقی وام داده است تهدید می کند؟

خطرات طرفین

شهروندی که به یک شخص حقوقی وام داده است ممکن است با عدم بازگشت وجه مواجه شود. در مورد سازمانی که مدیر و موسس آن یکی هستندمرد، عدم بازگشت می تواند تنها به دلیل بی سود بودن کسب و کار رخ دهد. گیرنده مقصر این امر خواهد بود.

در سایر موارد، این خطر را می توان با تضمین توافق در قالب ضمانت یا وثیقه به حداقل رساند.

در این مورد وام گیرنده در معرض خطر از دست دادن اموالی است که طبق قرارداد تعهد شده است یا در نتیجه دعوی قضایی. در این راستا، به گیرنده وجوه توصیه می شود قبل از امضای قرارداد، ریسک ها را به دقت محاسبه کند.

علاوه بر این، هر یک از طرفین قرارداد بسته به ماهیت وام و سایر شرایط توافق دارای خطرات مالیاتی هستند.

عواقب مالیاتی قرارداد وام

اگر سودآور باشد، شخصی که وجوه را صادر کرده است درآمدی به صورت سود دریافت می کند. از این پاداش، یک فرد باید 13٪ را به صورت مالیات بر درآمد شخصی بپردازد.

در صورتی که وام دهنده کارمند سازمانی باشد که از وی وام دریافت کرده است، حسابداری شرکت می تواند مالیات را پرداخت کرده و مدارک لازم را برای وی در اختیار IFTS قرار دهد. در غیر این صورت، وام دهنده باید خودش این کار را انجام دهد.

وام گیرنده ای که بهره پرداخت می کند، می تواند به نوبه خود آن را به عنوان هزینه در نظر بگیرد و در نتیجه پایه مالیاتی را کاهش دهد. در صورت فقدان بهره، مقامات مالیاتی پس انداز ناشی از عدم پرداخت سود را در نظر می گیرند و آن را به عنوان سودی تلقی می کنند که می تواند پایه مالیاتی را افزایش دهد.

بنابراین، قرض گرفتن پول از یک شخص حقوقی (LLC) از یک فرد یک پدیده گسترده است.در فعالیت های اقتصادی سازمان ها در روسیه. اغلب، این وام ها تنها راه برای جمع آوری پول برای یک تجارت هستند.