مضرات پلی وینیل کلرید برای سلامت انسان: افسانه یا واقعیت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اغلب هنگام انتخاب یک محصول ساخته شده از پلاستیک، مصرف کنندگان از خود می پرسند: "پلی وینیل کلراید چیست؟" مضرات و فواید این ماده مدتهاست مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، معایب PVC بسیار بیشتر از مفید بودن آن است.

رایج ترین پلاستیک ها تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط زیست هستند. چالش های استفاده از این ماده عبارتند از: آلودگی شدید ناشی از تولید، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی در حین استفاده، خطرات آتش سوزی، و سهم آنها در بحران فزاینده زباله جامد جهانی. اما یکی از پلاستیک‌ها برجسته است: PVC در طول چرخه عمر خود بیشترین آسیب را به محیط زیست وارد می‌کند.

چرخه عمر PVC - ساخت، استفاده و دفع آن - منجر به انتشار مواد شیمیایی سمی مبتنی بر کلر می شود. آن ها هستنددر آب، هوا و زنجیره غذایی تجمع می یابد. در نتیجه، ما این موارد را دریافت می کنیم: مشکلات سلامتی جدی، از جمله سرطان، آسیب به سیستم ایمنی و اختلالات هورمونی.

PVC چیست؟ توضیحات

پلی وینیل کلراید که معمولاً به عنوان پی وی سی یا وینیل شناخته می شود، به یکی از پرمصرف ترین پلاستیک ها تبدیل شده است. ما می توانیم بسیاری از محصولات ساخته شده از این ماده را در اطراف خود ببینیم: بسته بندی، مبلمان منزل، اسباب بازی های کودکان، قطعات خودرو، مصالح ساختمانی، لوازم پزشکی و صدها محصول دیگر. مزایای آن این است که بسیار همه کاره و نسبتا ارزان است. اما قیمتی که ما برای یک کالای ارزان قیمت و به ظاهر بی ضرر ساخته شده از پی وی سی می پردازیم، بسیار بیشتر از آن چیزی است که در نگاه اول به نظر می رسد.

در واقع، این پلاستیک معمولی یکی از بزرگترین عوامل انتشار مواد سمی است. پی وی سی در هنگام تولید، استفاده و دفع، بدن انسان و محیط زیست را آلوده می کند. در حالی که همه پلاستیک‌ها تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط‌زیست هستند، تعداد کمی از مصرف‌کنندگان متوجه می‌شوند که PVC در بین پلاستیک‌ها بیشترین آسیب را برای محیط زیست دارد.

تاریخچه کشف پلی وینیل کلراید

PVC به طور تصادفی در طول قرن نوزدهم در دو نوبت کشف شد: در سال 1835 برای اولین بار توسط هانری ویکتور Regnault و توسط Eugen Baumann در سال 1872. در هر دو مورد، پلیمر پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید به صورت جامد سفید رنگ در بطری های وینیل کلرید ظاهر شد. رگنو موفق به بدست آوردن وینیل کلرید شد.زمانی که دی کلرواتان را با محلول الکلی هیدروکسید پتاسیم درمان کرد. سپس، کاملاً تصادفی، با قرار گرفتن مستقیم مونومر در نور روز، پلی وینیل کلرید به دست آمد. باومن موفق شد چندین وینیل هالید را پلیمریزه کند و اولین کسی بود که نحوه ساخت پلی وینیل کلراید را کشف کرد. درست است، به شکل یک محصول پلاستیکی بیرون آمد.

در آغاز قرن بیستم، شیمیدانان ایوان اوسترومیسلنسکی و فریتز کلاته سعی کردند استفاده از پلی وینیل کلراید را برای اهداف تجاری آزمایش کنند، اما تلاش آنها به دلیل مشکلات در تبدیل پلیمر ناموفق بود. Ostromyslensky در سال 1912 موفق به دستیابی به شرایطی برای پلیمریزاسیون وینیل کلرید و توسعه روش های مناسب در مقیاس آزمایشگاهی شد. کلاته در سال 1918 فرآیندهایی را کشف کرد که در آنها پلی وینیل کلرید با واکنش هیدروژن کلرید و استیلن در حالت گازی در حضور کاتالیزورها به دست می آید.

کلر در PVC

کارخانه های پی وی سیبزرگترین و سریع ترین مصرف کنندگان کلر هستند و تقریباً 40٪ از کل مصرف جهان را به خود اختصاص می دهند. صدها سم بر پایه کلر در هوا، آب و غذا جمع می شوند. بسیاری از این مواد شیمیایی که ارگانوکلرین نامیده می شوند، در برابر تخریب مقاوم هستند و برای دهه ها در محیط باقی می مانند. مطالعات علمی نشان می دهد که این مواد شیمیایی با مشکلات جدی و گسترده سلامتی، از جمله ناباروری، آسیب سیستم ایمنی، اختلال در رشد کودک و بسیاری از اثرات مضر دیگر مرتبط هستند.

به دلیل ساختار شیمیایی ترکیبات کلر آلی، انسان و حیوانات نمی توانند به طور موثر آنها را از بدن خود حذف کنند. در عوض، بسیاری از این ترکیبات در بافت چربی انباشته می‌شوند و در نتیجه سطح آلودگی هزاران یا میلیون‌ها برابر بیشتر از محیط‌زیست است. هر یک از ما مقدار قابل توجهی از سموم کلردار در بدن خود داریم. برخی از ترکیبات کلر آلی می توانند زندگی فرد را قبل از تولد، در حساس ترین مراحل رشد، تحت تاثیر قرار دهند.

Dioxin: عنصر جدایی ناپذیر در تولید PVC

دیوکسین و ترکیبات شبه دیوکسین نیز برای سلامتی مضر هستند. این مواد به طور ناخواسته در طول ساخت، استفاده یا احتراق مواد شیمیایی مبتنی بر کلر ایجاد می شوند. مقادیر زیادی دیوکسین در مراحل مختلف تولید پی وی سی تولید می شود و فراوانی محصولات ساخته شده از این ماده در پسماندهای پزشکی و زباله یکی از دلایلی است که زباله سوزها بزرگترین منبع دیوکسین محسوب می شوند. هزاران آتش‌سوزی تصادفی در ساختمان‌هایی که با PVC ساخته شده‌اند، دیوکسین را در خاکستر و دوده آزاد می‌کنند و محیط‌زیست را آلوده می‌کنند.

دیوکسین یکی از سمی ترین مواد شیمیایی است که تاکنون تولید شده است. در مطالعه مداوم خود در مورد این ماده، محیط بانان پیشنهاد می کنند که سطح امنی از قرار گرفتن در معرض دیوکسین وجود ندارد. بنابراین هر دوزی، مهم نیست چقدر کم، می تواند آسیب جدی ایجاد کند.برای سلامتی خوب. دانشمندان همچنین به این نتیجه رسیده اند که سطح دیوکسین، که در حال حاضر در بیشتر بزرگسالان و کودکان یافت می شود، در حال حاضر به اندازه کافی بالا است که تهدیدی جدی برای سلامت عمومی در سراسر جهان باشد.

اجزای PVC اضافی

از آنجایی که PVC به خودی خود عملاً بی فایده است، باید با طیف وسیعی از مواد افزودنی ترکیب شود تا خصوصیات مورد نیاز PVC را در محصول نهایی بدهد. این افزودنی ها شامل نرم کننده های سمی (مانند فتالات ها)، تثبیت کننده های حاوی فلزات سنگین خطرناک (مانند سرب)، قارچ کش ها و سایر مواد سمی است. از آنجایی که این مواد افزودنی از نظر شیمیایی به PVC متصل نیستند، خود محصول می تواند برای مصرف کننده برای همیشه خطرناک باشد. افزودنی ها می توانند از بین بروند، با مواد دیگر ترکیب شوند یا در هوا حل شوند. به تعداد خود محصولات PVC نمونه هایی از قرار گرفتن در معرض احتمالی انسان وجود دارد. بوی فضای داخلی خودروهای جدید نمونه ای آشنا از چیزی است که کارشناسان تبخیر شیمیایی محصولات پی وی سی می نامند.

مجموعه رو به رشدی از شواهد علمی نشان می دهد که بسیاری از این مواد شیمیایی موجود در پلی وینیل کلراید سیستم هورمونی را مختل کرده و منجر به نقص مادرزادی، ناباروری، مشکلات تولید مثل و مشکلات رشدی می شود. شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد روندهای مشابهی در سراسر جهان در حال رخ دادن است، از جمله کاهش تعداد اسپرم، افزایش انواع خاصی از سرطان، بدشکلی اندام های تولید مثل و مشکلات روانی مانند سندرم کمبود.توجه و تضعیف سیستم ایمنی بدن.

ضربه خطرناک

مضرات برای سلامتی هنگام استفاده از پلی وینیل کلراید به دلیل مواد افزودنی سمی که ترکیب آن را تشکیل می دهند ایجاد می شود. آنها به راحتی از محصولات PVC شسته و تبخیر می شوند. به عنوان مثال:

• سرب در لوله‌های PVC می‌تواند به سطح محصول مهاجرت کند، جایی که به راحتی توسط آب حمل می‌شود و سپس وارد بدن انسان می‌شود.
• فتالات ها برای ایجاد نرمی و انعطاف پذیری PVC اضافه می شوند. محصولاتی مانند پرده دوش و اسباب‌بازی‌های کودکان هنگام گرم شدن گاز آزاد می‌کنند که به راحتی قابل استنشاق است.
• ضد اشتعال به محصولات PVC برای مقاومت در برابر آتش اضافه می شود. مصالح ساختمانی را می توان در آفتاب گرم کرد و پس از آن محصولات هیدروژن کلرید آزاد می کنند که برای بدن انسان سمی است.

تولید سمی

عنصر شیمیایی اصلی PVC کلر است و تولید کلر باعث آزاد شدن دیوکسین در محیط می شود.

• برخی از دانشمندان استدلال می کنند که هیچ سطح امنی از قرار گرفتن انسان در معرض دیوکسین وجود ندارد.
• آنها پایدار و زیست انباشته هستند. بیشتر قرار گرفتن در معرض انسان از طریق غذاهایی مانند گوشت، محصولات لبنی، ماهی و صدف‌ها صورت می‌گیرد، زیرا این مواد در چربی حیوانی متمرکز شده‌اند.
• علاوه بر دیوکسین، تولید کلر باعث آزاد شدن ضایعات جیوه و آزبست نیز می شود.
• سکونتگاه های مجاور کارخانه های پی وی سی،به ویژه در برابر آلودگی شیمیایی سمی ناشی از تولید پلاستیک حساس است.

قرار گرفتن در معرض پی وی سی برای کودکان

کودکان بزرگسالان کوچک نیستند. مغز و بدن در حال رشد، متابولیسم و رفتار آنها، نوزادان را به طور منحصر به فردی در برابر مواد شیمیایی سمی آسیب پذیر می کند، مانند مواد شیمیایی که در طول چرخه زندگی PVC آزاد می شوند:

• آسیب رساندن به سلامت نوزاد در رحم مادر از طریق قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی انجام می شود. نوزادان مواد شیمیایی را از طریق شیر مادر، غذای کودک و تماس با محیط مصرف می کنند.
• رشد سریع مغز در جنین ها، نوزادان و کودکان خردسال، آنها را بیشتر مستعد اثرات مضر مواد شیمیایی می کند که می توانند در عملکرد و رشد مغز اختلال ایجاد کنند.
• کودکان با توجه به وزن خود بیشتر از بزرگسالان می خورند، می نوشند و نفس می کشند - بنابراین آنها آلاینده های سمی بیشتری جذب می کنند.
• کودکان اشیا را در دهان خود می گذارند و زمان زیادی را روی زمین و روی زمین می گذرانند و در نتیجه تماس منظمی با مواد شیمیایی موجود در اسباب بازی ها، ظروف، خاک و گرد و غبار دارند.

مشکلات بازیافت

بازیافت پی وی سی راه حلی برای مشکلات زیست محیطی ناشی از تولید و استفاده از آن نیست. در حالی که بیشتر پلاستیک‌ها کاملاً قابل بازیافت هستند، PVC بدترین نمونه است - در بین همه پلاستیک‌ها کمتر قابل بازیافت است. این به این دلیل است که محصولات ساخته شده از آن حاوی مواد افزودنی بسیار زیادی هستند که بازیافت آنها غیرعملی و گران است. اعداد بعدیبرای خودشان صحبت کنند طبق آمار اخیر، کمتر از 1.5 درصد از کل تولید پی وی سی پس از مصرف بازیافت شده است.

بسیاری از افزودنی های PVC، از جمله فتالات ها و فلزات سنگین مانند سرب، به آرامی از پی وی سی در طول زمان توسط قرار گرفتن در معرض محیطی (مانند دفن زباله) شسته می شوند و در نهایت آب های زیرزمینی و سطحی را آلوده می کنند.

استفاده از PVC در ساخت و ساز

یکی از اهداف پلی وینیل کلراید استفاده از آن در ساختمان سازی است. بیشترین استفاده کلی از PVC در این صنعت بین سال های 1995 تا 2010 دو برابر شد. از آنجایی که پی وی سی در ساخت و سازها و اقلام خانگی بسیار استفاده می شود، آتش سوزی های تصادفی ساختمان ها برای امدادگران و ساکنان بیشتر تهدید می شود. اگرچه مصالح ساختمانی PVC اغلب در برابر آتش مقاوم هستند، اما می توانند گاز سمی کلرید هیدروژن را هنگام گرم شدن آزاد کنند. این گازهای خورنده می توانند سریعتر از شعله ها پخش شوند و قبل از فرار به سرنشینان داخل خانه می رسند. کلرید هیدروژن در صورت استنشاق کشنده است.

به گفته کارشناسان ایمنی آتش‌سوزی، برای افرادی که در آتش‌سوزی ساختمان مضطرب هستند، پیش از رسیدن شعله‌های آتش در اثر دود سمی PVC جان خود را از دست می‌دهند. یک مثال بارز آتش سوزی است که در سال 2009 در باشگاه اسب لم در پرم رخ داد.

همانطور که سازندگان و سیاستمداران بیشتر از خطرات و هزینه های بالقوه مرتبط با آن آگاه می شوند.آتش سوزی از پی وی سی، محدودیت های بیشتر در استفاده از مواد مضر در ساخت و ساز ساختمان ها معرفی شده است.

جایگزین های ایمن برای PVC

رشد انفجاری صنعت وینیل در بحبوحه شواهد واضحی از خطرات جدی سلامتی ناشی از PVC، تولید و استفاده از آن رخ می دهد. کارگران تولیدی، خانواده ها و جوامع آنها در خطر فوری هستند. شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد اکنون انتقال سریع به مواد ایمن‌تر امکان‌پذیر و مهم است.

خبر خوب این است که این انتقال صنعتی می تواند به گونه ای انجام شود که برای همه درگیرها - تولیدکنندگان پلاستیک، کارگران صنعتی و مصرف کنندگان - منصفانه باشد. تقریباً در همه موارد PVC را می توان با مواد ایمن تر جایگزین کرد. آنها می توانند مواد سنتی مانند خاک رس، شیشه، سرامیک و چوب باشند. در مواردی که مواد سنتی را نمی توان به عنوان جایگزین استفاده کرد، حتی پلاستیک های بدون کلر بر PVC ترجیح داده می شود. از آنجایی که مصرف کنندگان به طور فزاینده ای تقاضای محصولات بدون PVC را دارند و با شناسایی خطرات زیست محیطی و بهداشتی PVC، جایگزین های عملی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر خواهند شد.

بدون پی وی سی

بسیاری از شرکت ها و حتی دولت ها محدودیت ها و سیاست های جایگزینی PVC را معرفی کرده اند.

• شرکت های بزرگ،امثال پروکتور و گمبل از بسته بندی PVC دور می شوند.
• BMW، Herliltz، IKEA، Opel، Sony-Europe و Volkswagen سیاست‌های بدون PVC را اعلام کرده‌اند.
• پروژه های ساختمانی بزرگ مانند "Eurotunnel" بین انگلستان و سرزمین اصلی اروپا بدون PVC تکمیل شده است.
• به دلیل افزایش تقاضای بازار، صدها جامعه اروپایی محدودیت هایی را برای استفاده از PVC در ساختمان های عمومی اعمال کرده اند.
• مجلس سوئد به حذف تدریجی پی وی سی نرم و پی وی سی سخت با افزودنی هایی که قبلاً مضر تلقی می شدند رأی داد.

بنابراین مدتهاست که مشخص شده است که PVC صدمات جبران ناپذیری به سلامتی وارد می کند. امروزه پلی وینیل کلراید خطرناک در نظر گرفته می شود. در مواردی که ممکن است، بهتر است آن را با آنالوگ جایگزین کنید تا در آینده دچار مشکل نشوید.