چه چیزی بهتر است - وجوه شخصی یا وجوه قرضی؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در انجام تجارت، هر بنگاه اقتصادی باید سرمایه ای برای سرمایه گذاری در تشکیل دارایی داشته باشد. شامل هزینه کل کلیه وجوه به صورت مشهود و نامشهود است. چند بعدی بودن مفهوم "سرمایه" با ده ها تعریف مشخص می شود، اما در این مورد، انواع سرمایه با توجه به مالکیت بنگاه که وجوه خود و وجوه استقراضی را تخصیص می دهد در نظر گرفته می شود..

سرمایه قرض گرفته شده به معنای وجوه استقراضی (اعتبار بانکی، اعتبار کالایی، لیزینگ مالی، انتشار یا سایر ارزش‌ها) به صورت قابل بازپرداخت است که با کمک آن سرمایه شرکت تامین می‌شود. تمام اشکال آن تعهدات مالی است که شرکت باید به موقع آن را بازپرداخت کند. از نظر اعتبار، آنها می توانند کوتاه مدت - تا یک سال، و بلندمدت - بیش از یک سال باشند. و برای توسعه آن استفاده می شود. آنها توانایی بالاتری برای کسب سود در هر زمینه ای دارندفعالیت ها، زیرا هنگام استفاده از آنها، نیازی به پرداخت سود وام ندارید. دارایی هایی که با هزینه آنها تشکیل می شود، دارایی های خالص شرکت است که ثبات مالی آن را تضمین می کند.

منابع اصلی وجوه شخصی خارجی و داخلی هستند. K

خارجی شامل: سرمایه مجاز (مقدار وجوه ارائه شده توسط مالکان برای اجرای فعالیت ها)؛ کمک مالی بلاعوض به شرکت؛ جذب سرمایه اضافی سهم یا حقوق صاحبان سهام و غیره.

منابع داخلی عبارتند از: سود باقی مانده در شرکت. هزینه های استهلاک و غیره.

عملکرد بالای یک شرکت به ساختار سرمایه مورد استفاده بستگی دارد. این ساختار نسبت وجوه خود و قرض گرفته شده درگیر در فرآیند است و بر بازده دارایی ها، ثبات و پرداخت بدهی بنگاه تاثیر می گذارد و همچنین نسبت میزان ریسک و سودآوری را در طول توسعه شرکت تعیین می کند. بنابراین، اگر شرکت فقط از وجوه خود استفاده کند، از ثبات مالی بالایی برخوردار است. با این حال، نرخ رشد خود را نیز محدود می کند، نمی تواند حجم بیشتری از دارایی ها را تشکیل دهد، و از افزایش سود در وجوه سرمایه گذاری شده استفاده نمی کند.

شرکتی که فقط از وجوه قرض گرفته شده استفاده می کند، پتانسیل زیادی برای توسعه و امکان افزایش سودآوری دارد، اما این امر تا حد زیادی باعث ایجاد ریسک مالی می شود وورشکستگی، که با افزایش نسبت وجوه قرض‌گرفته شده به کل سرمایه افزایش می‌یابد. با این وجود، عوامل متعددی وجود دارد که با در نظر گرفتن آنها، می توان به طور هدفمند ساختاری را تشکیل داد و شرایط لازم برای عملکرد کارآمد شرکت را فراهم کرد.