تعیین نتیجه مالی: رویه حسابداری، ورودی های حسابداری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هر سازمان به دقت چنین شاخصی را به عنوان نتیجه مالی نظارت می کند. بر اساس تجزیه و تحلیل آن، می توان در مورد اثربخشی سازمان نتیجه گیری کرد. تعریف نتیجه مالی بر اساس روش خاصی انجام می شود. روش حسابداری درآمد و سود، ورودی های حسابداری بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

تعریف

تعیین نتیجه مالی فعالیت های سازمان بر اساس متدولوژی خاصی صورت می گیرد. این به شما امکان می دهد شاخص عملکرد شرکت را در دوره گزارش شناسایی کنید. سطح افزایش یا کاهش سود برای یک دوره زمانی مشخص تخمین زده می شود.

مبنای محاسبات، میزان فروش کالا یا خدمات ارائه شده توسط سازمان است. نتیجه نهایی نیز به حجم اموال سازمان، معاملات خارج از فروش کالاها و خدمات اساسی بستگی دارد.

سود (زیان) به عنوان تفاوت بین مبلغ محاسبه می شوددرآمد عملیاتی و غیر عملیاتی در عین حال، آنها مجموعه ای از وجوه دریافتی برای فروش کارها، کالاها یا خدمات را به قیمت بازار نشان می دهند. در عین حال، مالیات غیر مستقیم و مالیات بر ارزش افزوده در هزینه در نظر گرفته نمی شود. هزینه نیز از کل مبلغ کم می شود. اینها هزینه هایی است که سازمان در طول تولید و فروش محصولات خود متحمل می شود.

در مسیر تعیین عملکرد مالی بنگاه، پویایی این شاخص و همچنین عواملی که منجر به چنین تغییراتی شده است، مشخص می شود. این شاخص تحت تأثیر سه گروه دلیل است:

1. سود حاصل از فروش.
2. درآمد فوق برنامه.
3. سود از نوع دیگری از فروش.

سود حاصل از فروش به حجم فروش و ساختار محصول و همچنین به قیمت تمام شده و قیمت کالاهای نهایی بستگی دارد. به طور غیرمستقیم، شاخص های ذکر شده تحت تأثیر کیفیت محصولات، خدمات ارائه شده یا کار انجام شده قرار دارند. وضعیت صنعت، تغییرات قیمت ها در بازار فروش نیز بر نتیجه مالی تاثیرگذار است. تورم یکی از عوامل موثر بر سود است.

میزان هزینه های غیرعملیاتی تحت تأثیر موارد زیر است:

• درآمد دریافتی از مشارکت در سهام؛
• اجاره زمین یا دارایی های ثابت؛
• دریافت یا پرداخت جریمه، جریمه؛
• زیان ناشی از رد مطالبات بد؛
• زیان مالی ناشی از بلایای طبیعی؛
• درآمد از اوراق بهادار (سهام، اوراق قرضه) و سپرده ها؛
• زیان یا درآمد حاصل از تراکنش های مالی.

نوع دیگری از سود تحت تأثیر درآمد حاصل از فروش کالاها و مواد، دارایی های ثابت یا دارایی های نامشهود است.

انواع نتایج شرکت

با توجه به تعریف و حسابداری نتایج مالی، ارزش توجه به انواع چنین شاخصی را دارد. می تواند سود یا زیان باشد. اگر پس از کسر هزینه ها از درآمد سازمان، عدد مثبتی باقی بماند، فعالیت شرکت موثر بوده است. سازمان سود می کند و در دوره گزارشگری به عنوان نقطه سر به سر شناسایی می شود. اگر هزینه ها بیش از درآمد باشد، این نشان دهنده سازماندهی نادرست فعالیت اصلی است. شرکت در دوره مورد بررسی به عنوان زیان ده شناخته می شود.

تعیین نتیجه مالی حاصل از فروش محصولات نهایی، محصولات نیمه تمام و همچنین سود حاصل از فعالیت های سرمایه گذاری در تحلیل وضعیت اقتصادی سازمان استفاده می شود. این شاخص هنگام محاسبه ضرایب زیر استفاده می شود:

• نرخ تغییر سود خالص؛
• شاخص‌های سودآوری؛
• تحلیل هزینه تراکنش؛
• تحقیق مدیریت دارایی؛
• شاخص های خدمات بدهی؛
• نقدینگی;
• ارقام بازار.

تعیین نتیجه مالی فعالیت های سازمان با فراوانی مشخصی انجام می شود. این اطلاعات مورد توجه صاحبان، مدیران شرکت و همچنین سرمایه گذاران بالقوه و واقعی است.

در تولید کالایی یکی از مقوله های اصلی درآمد است. اوبه طور مستقیم در شکل گیری سود نقش دارد. از درآمد، مقدار هزینه های صرف شده برای به دست آوردن آن را کم کنید. نتیجه سود است. این فرآیند تحت تأثیر تعدادی از عوامل و فرآیندهای پیچیده است، مانند سیاست توزیع تولید ناخالص داخلی، علل اجتماعی و غیره.

سود به عنوان شاخص ارزش کالای مازاد در نظر گرفته می شود. درآمد در لحظه اجرای ارزش تعیین شده توسط سازنده به دست می آید. این یک نمره کل است. این نشان دهنده موفقیت سازمان در شرایط بازار است. اما در عین حال درآمد در سطح خرد شکل می گیرد. بسته به منطقه دریافتی، انواع سود (زیان) زیر وجود دارد:

• ناخالص;
• از فروش؛
• قبل از مالیات؛
• تمیز.

توابع سود

تعیین نتیجه مالی حاصل از فروش محصولات نهایی، اموال و سایر اشیاء قیمتی به مدیران و صاحبان شرکت این امکان را می دهد که تصمیمات کافی در مورد جهت گیری سازمان بگیرند. اگر شاخص کاهش یابد، ضرر تعیین می شود، دلایل چنین نتیجه ای مشخص می شود. همچنین مهم است که به دنبال راه هایی برای افزایش میزان سود باشید. به هر حال، این هدف اصلی هر شرکتی در اقتصاد بازار می شود.

سود دو کارکرد اصلی دارد:

• برآورد. هنگام استفاده از شاخص های سود نسبی یا مطلق، می توان ارزیابی کرد که آیا شرکت در دوره گزارشگری کارآمد بوده است یا خیر. همچنین با کمک چنین تکنیک هایی، سایر جنبه های فعالیت سازمان مشخص می شود. برای مثال، این می تواندسودآوری استفاده از نیروی کار، منابع مادی یا تولیدی، بهره وری نیروی کار و غیره باشد.
• تحریک کننده. با توجه به شاخص سود مشخص می شود که کارکنان سازمان تا چه حد از فعالیت های خود رضایت دارند، آیا می توانند نیازهای اجتماعی خود را در مسیر انجام وظایف محوله برآورده کنند یا خیر. در صورت وجود خالص سود انباشته، سازمان می تواند به فعالیت های خیریه بپردازد، سود سهام را به سهامداران خود بپردازد. سود برای تأمین مالی گسترش فعالیت‌های سازمان، معرفی فناوری‌های نوآورانه و توسعه روش‌ها و فناوری‌های تولید استفاده می‌شود.

علاوه بر این، شایان ذکر است که ارزش شرکت تا حد زیادی به شاخص سود خالص بستگی دارد. این به طور مستقیم بر رفاه آن، انجام رقابت در بازار تأثیر می گذارد. بنابراین، تعیین نتیجه مالی شرکت در مراحل مختلف تولید انجام می شود. اگر عوامل منفی مانع توسعه شناسایی شوند، حذف می شوند. برای انجام این کار، اقدامات جامعی را با هدف افزایش میزان سود خالص ایجاد کنید.

اصل محاسبه

در مسیر تعیین و تجزیه و تحلیل نتایج مالی، نه تنها درآمد و سود خالص، بلکه ساختار آنها نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد. این کار مهمی است که در ارزیابی ثبات مالی و سودآوری یک شرکت انجام می شود. درآمد یک معیار جمعی است. نتایج کار در زمینه های مختلف فعالیت های شرکت (هسته، مالی، سرمایه گذاری) را در بر می گیرد.

برای محاسبه درآمد خالص، باید چندین نوع درآمد متوسط تعریف کرد.

بنابراین، سود ناخالص در صورتی به دست می آید که قیمت تمام شده از درآمد حاصل از فروش محصولات کم شود. مالیات غیر مستقیم و مالیات بر ارزش افزوده نیز به طور اولیه از درآمد کسر می شود. نتیجه سود یا زیان است.

اگر هزینه‌های فروش و اداری را از درآمد ناخالص کم کنید، سود یا زیان فروش دریافت می‌کنید. این به شما امکان می دهد تعیین کنید که نتیجه مالی در چه مرحله ای تحت تأثیر عوامل مطلوب یا نامطلوب قرار گرفته است.

بعلاوه، درآمدهای دریافتی از مشارکت در سایر سازمان ها، سود دریافتی و سایر درآمدها به نتیجه اضافه می شود. این مقدار مبلغ سود قابل پرداخت و همچنین سایر هزینه ها را کم می کند. نتیجه سود قبل از مالیات است. این یک مرحله اجباری است که نمی توان در مسیر تعیین نتایج مالی سازمان از آن گذشت.

وقتی مالیات بر درآمد از نتیجه و همچنین بدهی های مالیاتی دائمی پرداخت می شود، سود خالص حاصل می شود. این نتیجه مالی نهایی سازمان است.

بعلاوه، شرکت درآمد خالص را مطابق با نیازهای خود توزیع می کند. این وجوه برای تشکیل یک صندوق ذخیره، پرداخت سود سهام، و تامین مالی توسعه شرکت استفاده می شود.

منابع اطلاعاتی برای تولید گزارش

در راستای تعیین نتایج مالی فعالیت های شرکت، تعدادی رویه حسابداری انجام می شود. این شاخص با معیارهای بسیاری مشخص می شود.

مثلاً می تواند ضریب تغییر حقوق صاحبان سهام، بدهی به بستانکاران، بدهی بدهکاران و … باشد که در حسابداری تمام اطلاعات لازم در حساب ها منعکس می شود. این به شما امکان می دهد تا داده های دقیق را برای گزارش گیری دریافت کنید. اطلاعات خلاصه شده است که به شما امکان می دهد حسابداری را به درستی سازماندهی کنید. حساب های اصلی عبارتند از:

• 90 - "فروش". برای آوردن تمام اطلاعات مربوط به درآمد و هزینه ها به یک شاخص واحد استفاده می شود. در نتیجه مجموع بهای تمام شده محصولات نهایی و سود حاصل از فروش آن تامین می شود. اطلاعاتی در مورد تجهیزات خریداری شده، کالاها، خدمات ارتباطی، حمل و نقل ارائه می دهد. این شامل میزان سود حاصل از مشارکت در سرمایه مجاز سایر شرکت ها نیز می شود.
• 91 - "سایر هزینه ها و سود". این حساب اطلاعات مربوط به درآمد و هزینه های شرکت را برای یک دوره زمانی مشخص نمایش می دهد.
• 94 - "کمبود، هزینه های ناشی از آسیب به دارایی های مادی." اطلاعات مربوط به خسارات، از جمله ضررهای پولی را که با آسیب به اموال مرتبط است، منعکس می کند. این داده ها را می توان در فرآیند ذخیره سازی، فروش، ساخت محصولات شناسایی و در حساب منعکس کرد. این شامل خسارات ناشی از یک بلایای طبیعی (که در حساب 99 منعکس شده است) نمی شود.
• 96 - "ذخایر آینده". داده هایی را در مورد میزان وجوه ذخیره شده از جمله برای تولید و فروش ارائه می دهد. برای مثال، این ممکن است هزینه نگهداری یا تعمیر تجهیزات، سایر اقلام دارایی ثابت باشد.و همچنین پرداخت پاداش برای سالهای خدمت، اقلام تعهدی مرخصی، هزینه های تولید و موارد دیگر.
• 97 - "هزینه های معوق". این اطلاعات مربوط به هزینه هایی است که در دوره گزارشگری رخ داده است، اما به دوره های آتی نسبت داده می شود. به عنوان مثال، این حساب میزان هزینه های آماده سازی تولید، تعمیر دارایی های ثابت، انجام اقدامات حفاظت از محیط زیست و غیره را نشان می دهد.
• 98 - "سود معوق". تمام مبالغ سود دریافت شده در دوره گزارش خلاصه شده است، اما نیاز به نسبت دادن به دوره آتی دارد.

در حساب های درج شده، فروش ثبت می شود و نتیجه مالی مشخص می شود. برخی از آنها دارای حساب های فرعی هستند. این مورد نیز در جریان گزارش در نظر گرفته می شود.

حساب‌های فرعی برای گزارش‌گیری

در حسابداری، تعریف نتایج مالی با خلاصه کردن اطلاعات نه تنها در حساب های اصلی، بلکه در مورد حساب های فرعی نیز انجام می شود. بنابراین، در جریان چنین کاری، داده های زیر در نظر گرفته می شود:

• 90/1 - "سود".
• 90/2 - "هزینه فروش".
• 90/3 - «مقدار VAT».
• 90/4 - "Excise".
• 90/5 - «عوارض صادراتی». این حساب توسط سازمان هایی استفاده می شود که محصولات را به خارج از کشور صادر می کنند. آنها آیتم هزینه ارائه شده را ارائه می کنند.
• 90/9 - "درآمد (زیان) ناشی از فعالیت های سازمان."
• 91/1 - «درآمدهای دیگر».
• 91/2 - "هزینه های متفرقه."
• 91/9 - "تراز هزینه و درآمد."

تعیین نتایج مالی فعالیت های شرکت بر اساس نتایج به دست آمده با استفاده از حساب هااطلاعات دارای تعدادی تفاوت ظریف است. خبرنگار باید به آنها توجه کند.

چند تفاوت جزئی به دست آوردن اطلاعات برای گزارش

تعیین نتایج مالی حاصل از اجرا و سایر فعالیت های تجاری سازمان دارای ویژگی های متعددی است. آنها مطابق با روش تعیین شده منعکس می شوند. بخش حسابداری باید پست های مربوطه را به درستی اجرا کند. نتیجه مالی با جمع بندی اطلاعات دریافتی از حساب های مربوطه تعیین می شود. برای انجام این کار حسابدار باید درآمدی را در نظر بگیرد که طبق Dt 62 و Kt 90/1 درج شده است. هنگام استفاده از این پست، میزان سود حاصل از فروش محصولات نهایی یا خدمات ارائه شده منعکس می شود.

بعد، پست دیگری انجام می شود. باید هزینه تولید را بنویسید. برای انجام این کار، حسابدار طبق Dt 90/2 و Kt 41 (45، 20، 43) یک پست ارسال می کند.

هنگام تعیین سایر هزینه ها و درآمدها، درآمدی که ممکن است مرتبط باشد:

• پرداخت برای استفاده از دارایی های یک سازمان در یک دوره زمانی؛
• با اعطای حقوق معین برای دستمزد مناسب؛
• مشارکت در سرمایه مجاز سایر شرکتها؛
• رفع یا فروش دارایی های ثابت؛
• انجام عملیات تجاری با کانتینر؛
• دیگر.

در بدهکار، 91 حساب منعکس کننده هزینه های مربوط به پرداخت برای تأمین دارایی های سازمان برای استفاده موقت، هزینه های وام و همچنین برای نگهداری امکانات تولیدی است.

حساب‌های بدهی 94 نمایش داده شدکمبودی که به دلیل از دست دادن یا آسیب به دارایی های مادی ایجاد شده است. در همان زمان، هزینه واقعی چنین مقادیری نمایش داده می شود. اما در عین حال مبلغ استهلاک از مبلغ منعکس شده در این حساب کسر می شود. اگر اشیای قیمتی تا حدی آسیب دیده باشد، میزان خسارت نیز در این حساب منعکس می شود.

در حساب های اعتباری 94 کمبود یا آسیب به دارایی های مادی را در نظر بگیرید. همچنین خسارات طبیعی مشخص شده در قرارداد را نمایش می دهد. اگر معلوم شد که مبلغ بیش از آنچه در هنجار پیش بینی شده بود، در حساب 73 ثابت می شود. اگر هیچ طرف مقصری وجود نداشته باشد، خسارت در حساب 91 منعکس می شود.

صورتهای مالی

روش خاصی برای تعیین نتیجه مالی وجود دارد. سازمان سند خاصی را در فرم مقرر تنظیم می کند. به آن صورت سود و زیان می گویند. اغلب برای یک سال ساخته می شود. برخی از شرکت ها برای شش ماه یا یک چهارم گزارش تهیه می کنند. روش خاصی برای پر کردن فرم و تعیین نتیجه مالی وجود دارد.

خط 2110 "درآمد حاصل از فروش" میزان نهایی سود حاصل از فعالیت های اصلی سازمان را نشان می دهد. معیار تعیین ارزش آن، میزان درآمد حاصل از فروش کالا، کار یا خدمات است. بنابراین، به عنوان مثال، اگر یک شرکت دارایی های ثابت را اجاره کند، این فعالیت اصلی است، سپس سود دریافتی از این طریق در خط "درآمد" منعکس می شود. در غیر این صورت، این مقدار باید در خط درآمد دیگر نشان داده شود.

Bخط 2110 هزینه فروش را نشان می دهد. این شامل هزینه هایی است که به سود عملیاتی مربوط می شود. اینها هزینه های انجام شده در دوره گزارش برای تولید محصولات نهایی است.

هزینه های اداری (خط 2220) شامل هزینه دستمزد مدیران است. همچنین میزان مالیات و سایر کسرها را نشان می دهد. اگر شرکتی خدماتی را بدون فعالیت در تولید ارائه می دهد، باید چنین هزینه هایی را در ردیف هزینه های عمومی نمایش دهید. در عین حال، در ردیف 2220، ممکن است به هیچ وجه میزان هزینه های تجاری عمومی ذکر نشده باشد.

سایر درآمد شرکت

در فرآیند تعیین نتیجه مالی، سایر انواع درآمد نیز منعکس می شود. بنابراین در ردیف 2310 صورتهای مالی مبالغ دریافتی از مشارکت در سرمایه مجاز سایر صنایع ذکر شده است. برای برخی از شرکت ها، سهامداری فعالیت اصلی است. بنابراین، میزان سود سهام دریافتی از اوراق بهادار نگهداری شده، این گونه سازمان ها باید در ستون 2110 نمایش داده شود.

درآمد حاصل از سایر فعالیت های سرمایه گذاری در ردیف 2320 نمایش داده می شود.در اینجا میزان سود دریافتی شرکت از سپرده های خود و همچنین تعهدات بدهی، قبوض و … ثبت می شود.در صورتی که فعالیت سرمایه گذاری سرمایه گذاری اصلی باشد. فعالیت برای شرکت، درآمد حاصل از آن نیز در خط 2110 نشان داده شده است.

اگر شرکتی نوع دیگری از سود داشته باشد که در هیچ یک از خطوط گزارش قرار نگرفته باشد، چنین مبلغی در ردیف 2340 نمایش داده می شود. برای مثال، این می تواند جریمه باشد، جریمه های پرداخت شده توسط سوم نهادهای حزبی به نفعسازمان های. همچنین شامل درآمد حاصل از فروش دارایی های ثابت، اسپرد (تفاوت مبادله ای)، سایر درآمدها می شود.

هزینه های دیگر

هنگام تعیین نتیجه مالی، تخصیص صحیح هزینه ها و درآمدها بر اساس اقلام با توجه به ویژگی های وقوع آنها مهم است. علاوه بر هزینه های ذکر شده در بالا، شرکت ممکن است هزینه های بهره را نیز متحمل شود. این مبالغ در ردیف 2330 صورت سود و زیان نشان داده شده است. در اینجا باید بدهی شرکت را نمایش دهید، به جز هزینه‌های موجود در ارزش دارایی‌های سرمایه‌گذاری.

اگر گروه هزینه هایی که در دوره گزارش به وجود آمده است را نمی توان به هیچ خطی نسبت داد، در ستون 2350 منعکس می شود. اینها هزینه های دیگری هستند که منطقه وقوع خاصی دارند.