مالی بنگاه ها مفهوم و ویژگی های مالی سازمانی است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

به دست آوردن حداکثر مقدار پول هدف اصلی هر شرکتی است. برای درک اینکه چه چیزی دارید و چگونه می توانید از آن استفاده کنید، باید یک سیاست مالی شایسته را انجام دهید. و برای این کار باید مبانی نظری این رویکرد را بدانید.

مالی چیست؟

این نام سیستم روابط پولی است که بیانگر تشکیل و استفاده از صندوق های امانی در جریان گردش آنهاست. امور مالی شرکت ها جایگاه مهمی را در سیستم اقتصادی دولت اشغال می کند، زیرا در سطح آنها بخش عمده ای از وجوه تشکیل می شود که در آینده مورد استفاده قرار می گیرد. آنها به خود و اعتباری (جذب) تقسیم می شوند. اولین ها در محل بدون قید و شرط شرکت هستند و می توانند برای هر منظوری مورد استفاده قرار گیرند. دومی باید در طول زمان بازپرداخت شود، پرداخت بیشتر و بهره. بنابراین ویژگی های مالی سازمانی چیست؟ این سؤال آسانی نیست، بنابراین پاسخ به چند نکته فرعی تقسیم می شود.

مالی کسب و کار چیست؟

این بخشی جدایی ناپذیر از نظام اقتصادی ملی است. این موارد عبارتند از:

1. قیمت.
2. تامین مالی از بودجه.
3. سیستم مالیاتی.
4. سطح گردش پول.
5. وام.
6. فعالیت اقتصادی خارجی.
7. مجوز.
8. درآمد.

عوامل زیر بیشترین تأثیر منفی را بر امور مالی شرکت های تجاری دارند:

1. یک سیاست پولی توسعه نیافته که حجم انبوه کالا و منافع واقعی شرکت را در نظر نمی گیرد.
2. آزادسازی قیمت بدون اولین تسویه حساب ضروری.
3. سیاست مالی اشتباه.
4. کاهش فعالیت سرمایه گذاری.
5. روند در بازار سهام و سیاست بانکی.
6. بحران پرداخت.
7. خط مشی صادرات/واردات اشتباه است.

اصول مالی کسب و کار

برای سازمان آنها لازم است به فرضیه های زیر پایبند باشند:

1. علاقه خود را به نتایج نهایی کار حفظ کنید.
2. ایجاد ذخایر مالی.
3. مسئولیت.
4. تقسیم امور مالی به خود و اعتبار.
5. ایفای تعهدات محوله به بودجه.
6. کنترل مالی فعالیت ها و استفاده از وجوه.
7. استقلال.
8. خود تامین مالی.

اصول تامین مالی سازمانی مبتنی بر حفظ تعادل بین منافع یک کارآفرین خصوصی و دولت است. هنگام انحراف از آنها، اهرمی ارائه می شود که به سیستم اجازه می دهد به حالت اولیه خود بازگردد.

روابط گردش پول

مالی یک بنگاه اقتصادی چنین عنصر اقتصادی است که دائماً در حرکت است. هر جهت از هزینه ها باید منبع بودجه خود را داشته باشد. روابط زیر معمولاً متمایز می شوند:

1. با خریداران.
2. با کارکنان یک شرکت یا شرکت.
3. با سازمان های بانکی.
4. با دولت.
5. با ساختارهای مدیریتی که دارای اهرم هستند.
6. با مشارکت در سایر شرکت ها (مانند توزیع سود حاصل از فعالیت های مشترک).
7. با صندوق‌های امانی که هدفی در مزرعه دارند کار کنید.

مکانیسم مالی

شامل پنج عنصر است که به هم مرتبط هستند:

1. روش های مالی. این شامل راه هایی برای تأثیرگذاری بر فرآیندهای اقتصادی هنگام استفاده از وجوه از طریق ایجاد صندوق های اعتماد است. تشکیل امور مالی شرکت هدف اصلی استفاده از این روش هاست. ویژگی آنها در این واقعیت نهفته است که آنها پایه ای را تعیین می کنند که هر چیز دیگری بر آن بنا شده است.
2. اهرم مالی. اینها اقداماتی با هدف دستیابی به هدف مورد نظر هستند.
3. حمایت حقوقی. شامل قطعنامه ها، دستورات، اقدامات قانونی و سایر اسناد مشابه است.
4. پشتیبانی نظارتی. این شامل دستورالعمل‌ها، نرخ‌های تعرفه، توضیحات، دستورالعمل‌ها و داده‌های مشابه است.
5. پشتیبانی اطلاعات. این شامل داده های اقتصادی، تجاری، مالی و سایر داده هایی است که در هر یک از آنها با ارزش هستندمورد خاص بنابراین، اطلاعات مربوط به پرداخت بدهی، ثبات مالی، نرخ پول، و غیره می تواند به عنوان اشیاء عمل کند.

همانطور که می بینید، امور مالی شرکتی حوزه خاصی است که در آن باید با توجه به تعدادی از عوامل عمل کنید. علاوه بر این، آنها می توانند هم مبنای اطلاعاتی و هم یک مبنای قانونی داشته باشند. اگر راه اشتباهی برای تعامل انتخاب شود، کارآفرین ممکن است خراب شود.

توابع

آنها به شما امکان می دهند محتوای این حوزه از شرکت را درک کنید. در کل سه تابع وجود دارد:

1. توزیع (تحریک کننده). بدین ترتیب باید فهمید که شرکت تصمیم می گیرد که وجوه دریافتی به کجا برود. با کمک آن، صندوق هایی برای انجام کلیه تعهداتی که سازمان در قبال کارکنان، بودجه، پیمانکاران و طلبکاران دارد، تشکیل می شود. اگر همه چیز با یک رویکرد معقول انجام شود، در این صورت کیفیت کار تحریک می شود، این را می توان در مورد امور مالی شرکت های تجاری و سازمان های دولتی گفت.

2. کنترل. این شامل نظارت بر وضعیت مالی سازمان و بررسی اثربخشی کار آن است. مهمترین چیز کنترل سودآوری شرکت است. این تابع به دو صورت پیاده سازی می شود:

   1. پیگیری شاخص هایی که در گزارش های عملیاتی، حسابداری و آماری هستند.
   2. تأثیر تأثیرات مالی (مالیات، یارانه ها، مشوق ها).
   3. سرویس (تکثیر). این تابع می پردازدبه طوری که منابع مصرف شده تجدید دائمی شود (به عنوان مثال: خرید مواد جدید، استخدام کارگران جدید برای جایگزینی بازنشستگان و غیره).

ساختار

منابع مالی بر اساس مبدأ آنها را می توان به طور مشروط به سه جزء تقسیم کرد:

1. آنها به لطف سرمایه خودشان شکل می گیرند. این شامل سود دریافتی از فعالیت اصلی، فروش اموال، درآمد اختصاصی، مشارکت‌های مختلف و غیره است.
2. در بازار مالی بسیج شدند. این شامل وجوه دریافتی از فروش اوراق بهادار، بهره و سود سهام، وام، درآمد حاصل از معاملات با ارزهای خارجی است.
3. پس از توزیع مجدد دریافت شد. اینها عبارتند از غرامت بیمه، منابع مالی (که از سایر ساختارهای اقتصادی ناشی می شود)، منابع (که بر اساس سهم شکل گرفته است) و یارانه های بودجه.

مدیریت

تشکیل و همچنین استفاده از منابع مالی در صورتی امکان پذیر نیست که نظام سازماندهی و هماهنگ کننده همه چیز وجود نداشته باشد. مدیریت به معنای دستیابی به اهداف استراتژیک و / یا تاکتیکی در مورد عملکرد خود شرکت است. ویژگی های سازمان مالی کسب و کار عبارتند از:

1. تشکیل منابع مالی و همچنین بهینه سازی آنها.
2. سرمایه گذاری سرمایه.
3. تجزیه و تحلیل امور مالی شرکت و جهت جریان های نقدی که از طریق آن در گردش است.
4. مدیریت فرآیند عملکرد سرمایه.
5. سازماندهی و مدیریت روابط با سایر شرکت ها، شرکت های بیمه، بودجه، بانک ها و سایر بخش های ساختار مالی.

نتیجه گیری

همانطور که می بینید، امور مالی کسب و کار بخشی پیچیده از هر سازمان تجاری است. آنها باید به طور منطقی برخورد و استفاده شوند. هر مدیری باید بداند که ضامن اصلی کارکرد مالی بنگاه هاست و همواره باید از منظر بهینه و کارایی با آنها کار کرد.