ناوشکن کلاس رهبر: ویژگی ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ساخت و نگهداری نیروی دریایی گران است. ظاهراً به همین دلیل بود که نیروی دریایی روسیه برای مدت طولانی کمبود بودجه داشت. برای بیش از دو دهه، تقریباً هیچ کشتی جدیدی به آب انداخته نشد، و "میراث" شوروی اغلب برای قراضه فرستاده می شد یا به قیمت یک پنی به خارج فروخته می شد. اما اکنون نوبت به تقویت دفاع رسیده است، پول برای این امر ظاهر شده است و وضعیت سیاست خارجی به وضوح نیاز به چنین اقدامی را نشان می دهد. چندی پیش ، اطلاعاتی در مطبوعات ظاهر شد که در دهه بیست (و نه در اواسط آنها) یک ناوشکن جدید به خدمت پذیرفته می شود. رهبر یا بیگانه؟ این سوال تنها با تجزیه و تحلیل اطلاعات نسبتا کمیاب موجود در حال حاضر قابل پاسخگویی است. آنها کم هستند، اما وجود دارند. نام آن در مورد جاه طلبی پروژه صحبت می کند. با ناوشکن کلاس Leader آشنا شوید.

وضعیت فعلی ناوگان

کشتی ها برای مدت طولانی دوام می آورند، اما نه برای همیشه. آنها از نظر اخلاقی منسوخ می شوند و تحت هجوم امواج اقیانوس و خستگی فلزات از نظر جسمی فرسوده می شوند. یاتاقان ها فرسوده می شوند، از کار می افتندتجهیزات الکتریکی، موتورهای قدرتمند، صرف نظر از اینکه چقدر با دقت از آنها مراقبت می شود، منبع موتور خود را توسعه می دهند. در یک دهه، روسیه تعداد کمی کشتی جنگی دوربرد خواهد داشت، فقط تعداد کمی. پروژه های 956 ("مدرن")، 1155 ("Udaloy") و 1164 ("مسکو") هدف خود را برآورده خواهند کرد. پتر کبیر، دریاسالار نخیموف و دریاسالار کوزنتسوف (ناو هواپیمابر) باقی خواهند ماند، اما بدون اسکادران همراه، استفاده از آنها مشکل ساز و حتی ماجراجویانه به نظر می رسد. وظیفه گشت های رزمی البته می تواند توسط ناوهای موشکی زیردریایی انجام شود، اما ویژگی های خدمات آنها محرمانه است و به دلایل شناخته شده نمی توان "نمایش پرچم" بدنام را به آنها سپرد. در چنین شرایطی، ساخت یک ناوشکن امیدوارکننده کلاس Leader مهمترین کار به نظر می رسد.

در ایالات متحده چه خبر است؟

بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، توسعه نیروهای مسلح آمریکا با برخی بی تناسبی همراه با سرخوشی در مورد خروج دشمن بالقوه اصلی از صحنه همراه بود. نتیجه این تاخیر (که به نوعی غیرمنتظره بوجود آمد) در زمینه نیروهای حمله استراتژیک بود، اما همچنان توجه زیادی به ناوگان در ایالات متحده معطوف شد. بودجه پنتاگون بسیار زیاد است، چندین برابر بیشتر از بودجه نیروهای مسلح هر کشور دیگری (مثلا روسیه) است و رهبری آمریکا برای پروژه های بلندمدت و در مقیاس بزرگ از پول دریغ نمی کند. راه اندازی «ناوشکن قرن بیست و یکم» از کلاس زاموالت نشان دهنده رشد ادعاهای جهانی ایالات متحده بود. این کشتی با در نظر گرفتن تمام نیازهای مدرن و آینده ساخته شده است، به سختی قابل توجه رادارها وسلاح های بسیار قدرتمندی دارد آیا ناوشکن کلاس لیدر روسیه می تواند در برابر این قدرت مقاومت کند؟ به عنوان یک مدرن تر چه مزایایی خواهد داشت؟

با این حال، دست بالا گرفتن شایستگی ناوشکن های آمریکایی تا حدودی زود است. زاموالت حتی برای بودجه نظامی عظیم ایالات متحده بسیار گران بود. علاوه بر این، نمونه های زیادی از هزینه های ناکارآمد توسط پنتاگون وجود دارد. آخرین ابرناوشکن تمام الزامات فناوری آمریکایی را برآورده می کند: بزرگ است، زاویه ای ترسناک دارد، هزینه زیادی دارد، اما بسیار دشوار است که بگوییم اثربخشی آن در یک صحنه عملیات دریایی واقعی چقدر خواهد بود..

چرا ناوشکن؟

تا کنون هنگام طبقه بندی کشتی ها، تناژ آنها در نظر گرفته می شد. با این حال داده های «زمولت» آمریکایی گواه تغییر مفاهیم به سمت بزرگ شدن است. جابجایی ناوشکن نسل جدید از نوع Leader نیز بیشتر با کلاس رزمناو موشکی (تقریباً 11-12 هزار تن) مطابقت دارد. این وزن دهی به دلیل عوامل متعددی از جمله افزایش شعاع عملیاتی (کشتی های دوربرد هرگز کوچک نیستند)، فراوانی تجهیزات الکترونیکی و سیستم های آنتن، و همچنین ویژگی های نیروگاه است. چرا به آن ناوشکن می گفتند نه رزمناو؟ نکته، خود مفهوم ایدئولوژیک است. هدف "لیدر" مبارزه با جیب های مقاومت ساحلی (در هنگام فرود) و کشتی های دشمن از کلاس های مختلف و همچنین در برابر اهداف هوایی و زیر آب است. چنین تطبیق پذیریمعمولی برای ناوشکن ها.

نیروگاه

طراحی پیش نویس ناوشکن کلاس Leader (یعنی در این مرحله اکنون است) امکان تجهیز کشتی به راکتور هسته ای یا موتور توربین گاز را فراهم می کند. مزایای یک نیروگاه هسته ای آشکار است: برد تقریباً نامحدود، استقلال بالا و، به اندازه کافی عجیب، راندمان بیشتر، که در هزینه های عملیاتی و لجستیکی کمتر بیان می شود (نیازی به تحویل نفت کوره به نقاط دورافتاده اقیانوس ها وجود ندارد)). مزیت یک کارخانه توربین گاز معمولی ارزان بودن نسبی آن است. هنوز مشخص نیست که کدام یک از کانسپت ها غالب خواهد شد، اما این امکان وجود دارد که ناوشکن جدید کلاس Leader بسته به پایه ها در دو نسخه عرضه شود. کشتی‌های ناوگان شمالی و اقیانوس آرام، به احتمال زیاد، به استقلال بیشتری نیاز خواهند داشت و یک نیروگاه توربین گازی در دریای سیاه کافی خواهد بود.

ویژگی های در نظر گرفته شده

اطلاعات فنی یک کشتی جنگی مدرن، به عنوان یک قاعده، فاش نمی شود، و از آنجایی که ما فقط در مورد پروژه آن صحبت می کنیم، حتی بیشتر از آن. با این حال، برخی از ویژگی های ناوشکن کلاس Leader هنوز شناخته شده است. علاوه بر جابجایی تقریبی ذکر شده 12 هزار تن، بر اساس اطلاعات موجود، می توان حدس زد که سرعت در نسخه اتمی 30 گره پایدار و با یک نیروگاه توربین گاز - تا حدودی کمتر باشد. در طراحی و ساخت شکی نیستمدرن ترین دستاوردها در زمینه رازداری در نظر گرفته خواهد شد و بنابراین باید انتظار زاویه دار بودن سیلوئت کشتی را داشت که عکس های منتشر شده از مدل های اسکچ آن را تأیید می کند. با این حال، مانند یک آهن به نظر نمی رسد، خطوط ظرافت ویژگی کشتی های نیروی دریایی روسیه را حفظ می کند.

تجهیزات الکترونیک

مدرن بودن یک کشتی در درجه اول با قابلیت های اطلاعات رزمی و سیستم کنترل آن تعیین می شود. این که یک ناوشکن آینده دار کلاس Leader چگونه خواهد بود ناشناخته است و در دهه های آینده بعید است که این شکاف در دانش پر شود. تجهیزات ناوبری و تجهیزات هدایت به طور مداوم در حال بهبود هستند، و از آنجایی که کشتی تنها در سال آینده به زمین گذاشته می شود، پیشرفت پیش بینی شده در فناوری الکترونیک نشان می دهد که این کشتی نیز کاملاً متفاوت از آنچه اکنون است خواهد بود. در مورد سیستم‌های فعال برای سرکوب ارتباطات و کنترل دشمن، موفقیت‌های کنونی دفاتر طراحی روسیه به ما این امکان را می‌دهد که به چشمگیرترین شاخص‌های اثربخشی آن امیدوار باشیم.

تسلیحات

سیستم های موشکی و توپخانه ای نیز بسیار سریع در حال تغییر هستند، اما بر اساس سطح فعلی فناوری روسیه، می توان فرض کرد که ناوشکن کلاس لیدر به موشک های کروز دوربرد با دقت بالا کالیبر مجهز خواهد شد. و اونیکس های مافوق صوت در حال حاضر سامانه موشکی ضد هوایی اس-500 در دست توسعه است و به احتمال زیاد جایگاه خود را در مجموعه دفاعی ناو باز خواهد کرد. احتمالا توپخانهبا نصب دوقلو 152 میلی متری (از نوع "ائتلاف") نشان داده می شود. البته ناوشکن بدون اژدر کار نخواهد کرد. بال - دو هلیکوپتر. و آنچه اتفاق خواهد افتاد هنوز برای عموم مردم ناشناخته است.

مشکلات و چشم اندازها

پیچیدگی در روابط روسیه و اوکراین، تغییراتی را در طراحی این کشتی ایجاد کرده است. به جای توربین های نیکولایف، که قرار بود تولید آنها در کارخانه Zorya-Mashproekt واقع شود، موتورهای Rybinsk باید نصب شوند (تکنولوژی ساخت آنها هنوز تسلط پیدا نکرده است). هزینه هر ناوشکن تقریباً دو میلیارد دلار با قیمت های مشابه تخمین زده می شود. تاکنون شش واحد در نظر گرفته شده است. این در واقع تمام چیزی است که در مورد ناوشکن کلاس Leader شناخته شده است. یک چیز مسلم است: مطمئناً وارد خدمت نیروی دریایی روسیه خواهد شد.