نژادهای بزهای شیری: توضیحات، عکس. پرورش بز

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بز حیوانی بی تکلف، تمیز، بسیار راحت و سودآور برای خانواده است. البته او نیاز به شرایط بازداشت، مراقبت و توجه دارد، حتی انجام برخی هوس ها، که در ازای آن صد برابر به صاحبش می دهد. شیر شفابخش، گوشت لذیذ - این همان بزهای شیری است. پرورش آنها یک تجارت پر زحمت، اما ساده است که به سرعت بازدهی دارد. هزینه های خوراک و غرفه بسیار کمتر از هزینه های یک گاو است. مراقبت از آنها آسان است و زمان زیادی نمی گیرد. تماشای بزها جالب است. بچه ها عاشق بازی با بزها هستند - این یک سیرک واقعی در خانه است.

بز تغذیه و درمان می کند

شیر بز مغذی و رژیمی است و مشابه شیر مادر زنان است. در مقایسه با گاو، پروتئین، نمک های کلسیم و فسفر بیشتری دارد - "مواد ساختمانی" اسکلت و دندان ها، چاق تر است و مهمتر از همه، ضد حساسیت است. بنابراین هیچ محصولی بهتر از شیر بز برای کودکان مصنوعی، برای افرادی که به شیر گاو حساسیت دارند، وجود ندارد. در قدیم، زمانی که هیچ مخلوطی وجود نداشت، که اکنون برای تغذیه نوزادان به آن متوسل می شود، نوزادان با شیر بز تغذیه می شدند. سالمندانی که در هضم غذا مشکل دارند نیز در مورد او به خوبی صحبت می کنند. حیوان درمانی (شفا با کمک حیوانات)توصیه می کند که یک بز مبتلا به فشار خون بالا، بیماری گریوز یا سنگ کیسه صفرا باشد. شیر و ارتباط با حیوان خانگی می تواند این بیماری ها را درمان کند.

برای مثال مفید بودن بز لازم نیست راه دوری بروید. رابینسون را در نظر بگیرید. با بزهایی که به او غذا می‌دادند، لباس می‌پوشیدند و می‌پوشیدند، ارتباط با آنها سال‌های طولانی تنهایی را در سرزمینی بیگانه روشن می‌کرد. بز شیری به طور سنتی "گاو فقرا" نامیده می شود. اما در سال های اخیر ارزش شیر بز بیشتر از شیر گاو بوده و به ندرت برای فروش در دسترس است.

یک قبیله بزرگ

بزها یکی از اولین حیوانات اهلی با سابقه طولانی خدمت به انسان هستند - 9000 سال. با توجه به جهت تولید به 5 گروه پشمی، پر، گوشتی، لبنی و مخلوط (پشم، پر، گوشت و شیر) تقسیم می شوند. در هر قاره نمایندگانی از قبیله کوچک شاخدار برای اهداف مختلف وجود دارد. در آسیای جنوب شرقی، بزها عمدتاً برای گوشت پرورش می‌یابند؛ بزهای پرزدار در کوه‌های آلتای شادی می‌کنند. در اروپا، نژادهای بز شیری عمدتاً پرورش داده می شوند. آنها نه تنها توسط جمعیت برای شیر و برای تهیه محصولات از آن نگهداری می شوند. مزارع بز زیادی وجود دارند که مواد اولیه صنایع غذایی را تامین می کنند. برای دیگران، تخصص پرورش بز به منظور فروش است. آزمایش‌های اصلاحی برای بهبود کیفیت شیر و ساختار حیوانات و پرورش نژادهای جدید ادامه دارد.

نژاد بزهای شیری را در نظر بگیرید - پربارترین و سازگارتر از بزهای نوبی آفریقایی با زمستان های سرد. اینها عبارتند از Saanen، Toggenburg، Alpine (سوئیسی، فرانسوی، بریتانیایی)، Megrelian وبزهای شیری گورکی. عکس هر نماینده همراه با لیستی از ویژگی های بیرونی، مشخصه بهره وری است.

بزهای Saanen

شایع ترین و برجسته ترین نژاد بزهای شیری ساانن هستند. وطن آنها دره ساننتال در سوئیس است. پرورش در مراتع کوهستانی کوهستانی با آب و هوای شگفت انگیز چندین قرن به طول انجامید. اولین بار در سال 1856 در پاریس با نام بز بدون شاخ سفید Saanen به نمایش گذاشته شد. به تدریج، این نژاد به کشورهای اروپایی گسترش یافت و به منظور بهبود تولید شیر بزهای محلی صادر شد.

اینها بزرگترین بزهای جهان هستند: ملکه های پرورش دهنده با قد 75 تا 80 سانتی متر (گاهی اوقات 85)، وزن زنده آنها 60 کیلوگرم (برخی افراد 90 کیلوگرم) است. بزهای تولید کننده با قد 82 تا 86 سانتی متر از 70 کیلوگرم (حدود 100 کیلوگرم) وزن دارند. بزهای تازه متولد شده به طور متوسط 3 کیلوگرم وزن دارند، بزها - بیش از 4 کیلوگرم. در 2 ماهگی وزن آنها در بزها به 10 کیلوگرم و در بزها به 12 کیلوگرم می رسد. بزهای یک ساله هر کدام 30 کیلوگرم، بزهای تا 35-40.

نمای بیرونی بز Saanen

ظاهر - نمونه ای از بز شیری. ساختار بدن متراکم یا متراکم است، ستون فقرات (اسکلت) قوی با عضلات نسبتاً توسعه یافته است. پوست قوی و نازک است که با ریشک بدون کرک پوشیده شده است. سر خشک، متوسط، گرد است، گوش ها به سمت جلو و کمی به طرفین هدایت می شوند. گردن بلند، صاف است، گاهی اوقات با "گوشواره". بدن عمیق، بلند و نسبتاً گسترده است. پاها قوی و به خوبی تنظیم شده اند. سم ها به رنگ زرد روشن هستند. کت و شلوار سفید است. روی پوست گوش، گاهی پستانرنگدانه سیاه به شکل لکه. منبع خوبی از پستان های توپی یا گلابی با پستانک های توسعه یافته.

شیردهی تا 330 روز در سال. بزهای نازا برای چندین سال به طور مداوم دوشیده می شوند. تولید شیر 600 لیتر یا بیشتر در هر دوره شیردهی با محتوای چربی شیر حداقل 4 درصد. رکورد 3507 لیتری هنوز شکسته نشده است. بزهای شیری باید دور از پدر نگهداری شوند، در غیر این صورت شیر مزه و بوی نامطبوعی خواهد داشت.

بزهای Saanen پرکار، زودرس و مقاوم هستند. در غیاب پوشش نزدیک، صفات اصیل به طور کامل به فرزندان منتقل می شود.

بز از توگنبورگ

در قرن هجدهم، سوئیسی ها نژاد بز Toggenburg را با انتخاب مردمی ایجاد کردند. در طی 3 قرن بعد، در نتیجه تلاقی این نژاد با نمایندگان نژادهای محلی، بزهای چک قهوه ای، توگنبورگ نجیب، توگنبورگ بریتانیایی در کشورهای مختلف پرورش داده شدند. بزهای مجرد توگنبورگ اولین بار در آغاز قرن گذشته به روسیه آمدند.

نمای بیرونی این نژاد با رنگ قهوه ای آن متمایز است، اما حیوانات خالدار نیز وجود دارند. بزهای توگنبورگ با یک ویژگی برجسته قابل تشخیص هستند - علائم سفید: 2 نوار که به موازات پوزه قرار دارند، گوشواره در امتداد لبه ها، قسمت پایینی دم و پاها از سم تا قلاب نیز سفید هستند. قانون اساسی قوی و خشک است، بدن به طور هماهنگ با ارتفاع 0.6 متر ساخته شده است. سر کشیده روی گردنی بلند. نیمرخ صاف کمی صاف. بزهای توگنبورگ نظرسنجی می شوند، بزهای شاخدار، اما آنهایی هم بدون شاخ هستند. پشت صاف، دنده های محدب. اندام ها قوی، با طول متوسط هستند،به درستی تنظیم شود، سم ها قوی و پایدار هستند. ساکروم پهن است، پستان بزرگ است. پشم ابریشمی است، تا 20 سانتی متر در امتداد پشت و باسن رشد می کند.وزن تولید کننده ها تا 70 کیلوگرم و در ملکه ها تا 55 کیلوگرم است.

نژاد بز Toggenburg پربار است (معمولاً 2-3 بچه در فرزندان وجود دارد)، به راحتی با شرایط زمستانی و کوهستانی سازگار می شود، در تابستان خنکی و سایه را ترجیح می دهد، اما در رژیم غذایی سخت است که طعم و مزه را تعیین می کند. شیر.

شیردهی تا 300 روز در سال. تولید شیر در اولین بز 500 لیتر است، با بره زایی بعدی، تولید شیر بدون کاهش حجم در زمستان به 1000 لیتر می رسد. چربی در شیر 3-4٪. پنیر با طعم عالی.

بزهای آلپاین

پرورش حیوانات این نژاد در مناطق کوهستانی سوئیس با انتخاب مردمی آغاز شد. سپس انتخاب در فرانسه و انگلیس ادامه یافت. بزهای آلپاین سوئیسی به آنجا صادر شدند و با بهترین نژادهای محلی تلاقی یافتند.

ویژگی‌های کلی "آلپاین"

جانوران با اندازه بزرگ: در سن 4 سالگی، یک بز در پشت 76 سانتی متر ارتفاع، وزن 61 کیلوگرم، یک بز - 81 سانتی متر و 77 کیلوگرم. گردن بلند است، سر خشک با گوش های عمودی، نیم رخ صاف است. نظرسنجی و شاخدار وجود دارد. بهره وری و باروری شیر بالا است - از 1200 تا 1600 لیتر شیر در سال با تغذیه خوب و شرایط مطلوب، چندین بچه در یک بره. شیر خوشمزه، چرب (تا 5.5٪) و مغذی (پروتئین 3٪) است.

بزهای آلپ برای رژیم غذایی بی نیاز هستند،آنها به سرعت با شرایط آب و هوایی جدید سازگار می شوند، تلاش می کنند تا در گله رهبر شوند (شما باید مطمئن شوید که دیگران از تغذیه کننده ها کتک نمی زنند)، آنها زودباور، مهربان، دوستانه با صاحب هستند. نژادهای آلپ بزهای شیری در کوه ها ضروری هستند - آنها برازنده و ماهر، "کوهنوردان" واقعی هستند و غذای خود را از جایی که گاو بالا نمی رود می گیرند و در عصر شیر را برای صاحبش می آورند. البته تولید شیر کمتر خواهد بود، اما چه مفید است که از گیاهان دارویی ایجاد می شود. این بزها برای غرفه‌داری مناسب هستند.

متمایز بودن رنگ

پرورش دهندگان بز آلپاین سوئیسی به شوخی می گویند که با هر بزی "هدیه ای رنگارنگ" دریافت می کنند - چنین بزهای رنگی متولد می شوند. رنگ های کلاسیک "گردن سفید" است - سر و تا وسط بدن سفید است و بقیه خاکستری یا سیاه است یا "گردن قرمز" - قهوه ای سر-گردن- شانه ها و رنگ مشکی پشت. رنگارنگ (لکه های سفید روی زمینه سیاه و بالعکس)، قهوه ای با لکه های سیاه، قهوه ای با نوار سیاه در امتداد خط الراس و پاهای سیاه وجود دارد. چنین بزهایی نیز وجود دارند - از سر تا وسط بدن مشکی و سپس تا دم سفید هستند. رنگ سفید خالص و قهوه ای برای نژاد بز آلپاین در نظر گرفته نمی شود - این کت و شلوار برای نژادهای Saanen و Toggenburg معمول است.

گونه های نژاد آلپاین

بزهای شیری فرانسوی آلپاین که عکس آنها پیش روی خواننده است، در دامنه کوه های آلپ فرانسه از بهترین نژادهای محلی تلاقی شده با نژادهای اصیل پرورش یافته اند.بزهای سوئیسی. با شرایط کوهستان سازگار است. رنگ متفاوت است - سفید، خالدار، زیر رنگ بابونه. آنها با شاخ و بدون شاخ می آیند. میانگین بهره وری تا 900 لیتر از بره تا بره. در فرانسه، برخی از مزارع جمعیت 1000 بز را نگهداری می کنند. کار اصلاح نژاد برای بهبود ترکیب شیر و مناسب بودن حیوانات برای شیردوشی ماشینی انجام می شود.

نژاد آلپاین بریتانیایی که اغلب با نام توگنبورگ سیاه شناخته می شود، در آغاز قرن گذشته در انگلستان ثبت شد. رنگ سیاه خالص با "علامت های سوئیسی" سفید - راه راه روی پوزه، لبه گوش ها، "جوراب های ساق بلند" روی پاها، "جلوگیری" در پایین دم. بز بلند و باریک است، با یک سر بلند سبک روی گردنی برازنده، گوش‌هایش کمی به سمت جلو کشیده شده است. تولید روزانه شیر تا 4.5 لیتر.

نژادهای بزهای شیری در روسیه

نماینده شایسته بز گورکی است. تاریخچه ظهور نژاد دقیقاً مشخص نشده است. اما مشخص است که اجداد او از بزهای شیری سفید روسی و زاننکی خارجی بودند که در آغاز قرن گذشته به استان نیژنی نووگورود که در زمان شوروی گورکی نامیده می شد آورده شدند و به همین دلیل نام این نژاد داده شد. در حال حاضر، این بزها توسط جمعیت و مزارع کشاورزان دهقان در منطقه نیژنی نووگورود نگهداری می شوند. در بین نژادهای داخلی روسی بهترین نژاد محسوب می شود و با تلاش پرورش دهندگان عامیانه همچنان در جهت بهره وری شیر توسعه می یابد.

نمای بیرونی بز گورکی شبیه بز Saanen است، اما حیوانات از نظر اندازه و وزن کمی کوچکتر هستند: بزها تا 50 کیلوگرم، بزها حجیم تر - 60 کیلوگرم یا بیشتر زنده هستند.جرم. رنگ سفید مشخصه با موهای کوتاه و کت - تا 10٪ کرک. در قسمت های مختلف بدن، پشم با تراکم و طول متفاوت است. باروری خوب است: معمولاً یک بز 2 بچه می آورد، اما مواردی از 4-5 بچه وجود دارد.

شیردهی تا 10 ماه در سال با میانگین دوشش در این مدت 500 لیتر. با مراقبت خوب، تولید شیر به 1000 لیتر یا بیشتر می رسد. پس از نیم سال بز دهی، تولید شیر روزانه در همان حجم نگهداری می شود، سپس به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

Fuzz از بزها به دست می آید - تا 250 گرم در هر شانه، پوست بزی عالی که برای چرم شورلت با کیفیت بالا استفاده می شود.

بزهای شیری اصیل محبوب امروزی که قیمت آنها، صادقانه بگویم، فوق العاده است (قیمت یک بز اصیل 30 هزار روبل یا بیشتر در ماه)، برای همه در دسترس نیست. برای مبتدیان، می توانید راهنمایی کنید: یک بز گورکی ارزان قیمت، سازگار با سرما، تغذیه بی تکلف، پربار و با بهره وری خوب از شیر خوشمزه و غنی بخرید.

بز مینگلی

در غرب گرجستان، در مگرلیا، بزهای شیری مگرلی از نوع دشت و کوهستانی پرورش می یابند. در زمین های هموار، ساکنان شهرک ها حیوانات نوع اول را روی یک افسار و در غرفه نگهداری می کنند. آنها آنها را با غذای گیاهی برداشت شده، ضایعات میوه ها و سبزیجات تغذیه می کنند. بزها از نوع دشت کوچک هستند، میانگین وزن ملکه ها با قد 60 سانتی متر در جازخ 33-37 کیلوگرم است، بزها بزرگتر و سنگین تر هستند - زیر 50 کیلوگرم. برای 200 روز شیردهی، به طور متوسط 300 لیتر شیر از یک بز دوشیده می شود، رکوردداران هر کدام 750 شیر می دهند. باروری کم است: از هر 100 ملکه فقط 20 لیتر شیر می آورند.بز، بقیه یکی یکی.

بزهای کوهستانی بزرگتر از همتایان خود هستند، با ساختار قوی و استخوان های درشت، حجیم تر. وزن بزها تا 50 کیلوگرم، بزها تا 70 کیلوگرم. آنها از بهار تا اواخر پاییز در مراتع کوهستانی مرتفع چرا می کنند، در زمستان آنها را از قله ها به دره های کوهستانی پایین می آورند و در آنجا برای چراگاه نگهداری می شوند. بهره وری به طور متوسط از 200 تا 250 لیتر در هر شش ماه شیردهی است. باروری کوچک است - 110 بچه از 100 ملکه.

کت و شلوار بزهای مگرلی سفید، قرمز و خاکستری است. کت کوتاه درشت است. همه حیوانات با شاخ‌های S شکل منحنی رشد یافته روی سر تا حدودی کشیده، با ریش‌هایی با طول متوسط.

بزهای مینگلیایی مقاوم به بیماری هستند. جابجایی این بزها به مناطق دیگر باعث بهبود سرسختی و بهره وری نژادهای محلی می شود.

پرورش بز

یافتن بزهای اصیل بالغ در هر قبیله دشوار است و باید برای آنها هزینه گزافی بپردازید. شما می توانید راه دیگر را انتخاب کنید - بزها و بزها را از والدین اصیل در مزارع مختلف انتخاب کنید، با پیروی از مهمترین قانون - ممنوعیت همخونی. بیشتر قابل اطمینان است که با پرورش دهندگان بزهای پرورشی تماس بگیرید. قانون خوب قدیمی را فراموش نکنید: گران و بامزه است، اما اگر ارزان است - می دانید، "ترفند" ممکن است کارساز نباشد.

بز پدر و مادر بز را بررسی کنید - آنها باید علائم اصیل واضح داشته باشند. صحبت های فروشنده را در مورد بهره وری بالای رحم در عمل تأیید کنید - بگذارید بز را در حضور شما شیر دهند. طعم و بوی شیر را بچشید.

بچه های بره زایی که بیش از دو نفر بودند نامناسب هستند.توجه ویژه به سازنده آینده. بز برای قبیله باید بی شاخ باشد. رشد اندام تناسلی کودکان را بررسی کنید.

از فروشنده بپرسید تغذیه چگونه انجام شد. نکته مهم: تا دو ماهگی، بزها باید غذای اصلی آنها باشد. رشد و نمو بر اساس وزن، اشتها، ظاهر، وضعیت کت و چابکی شی مورد فروش قضاوت می شود.

و اکنون بزها به محل دائمی بازداشت خود رسیدند. بقیه (تکثیر موفق) به تغذیه مناسب و مراقبت از حیوانات بستگی دارد.