بیماری های بلدرچین و درمان آن. پرورش بلدرچین در خانه برای مبتدیان

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بر خلاف سایر پرندگان، بلدرچین ها کمتر بیمار می شوند. آنها یک ویژگی دارند - دمای بدن 2 درجه سانتیگراد بالاتر از حد معمول است. چنین محیطی برای رشد مطلوب میکروارگانیسم های بیماری زا مناسب نیست. با این حال، آرام نگیرید. برخی از اقدامات برای جلوگیری از عوامل منفی سلامت باید انجام شود.

چه باید کرد؟

هنگامی که بلدرچین بیمار است باید درمان مناسب برای حفظ تولید تخم مرغ و تولید گوشت ارائه شود. و این به آسیب شناسی بیماری بستگی ندارد. شناخته شده است که تمام بیماری های بلدرچین و همچنین سایر پرندگان خانوار می تواند غیر مسری و مسری باشد.

برای جلوگیری از عفونت کل دام، قوانین خاصی باید رعایت شود:

• بلدرچین های سنین مختلف را جداگانه نگهداری کنید؛
• رعایت دما و رطوبت مطلوب؛
• بلدرچین جدا از سایر طیور نگهداری می شود؛
• سلول ها و اتاق هایضروری هستندبه طور منظم تمیز کنید و موجودی را ضد عفونی کنید؛
• نوشیدنی ها و دانخوری ها باید همیشه تمیز باشند، باید شسته شوند؛
• فقط غذای باکیفیت؛
• آب آشامیدنی فقط باید تمیز باشد.

چه چیزهای دیگری را باید در نظر گرفت؟

برای جلوگیری از بیماری، بلدرچین ها نباید تحت هیچ استرسی قرار گیرند. این پرندگان سیستم عصبی بسیار تحریک پذیری دارند.

نه تنها انجام اقدامات پیشگیرانه مهم است، بلکه شناسایی به موقع بیماری در مراحل اولیه نیز مهم است. یک پرنده بیمار را می توان با معیارهای خارجی زیر دید:

• رفتار;
• پوست;
• وضعیت پر.

چگونه بیماری را شناسایی کنیم؟

فرد سالم پرانرژی و متحرک است، اشتهای معمولی دارد، پرهای صافی دارد که می درخشند. بلدرچین ها در صورت بیماری خوب روی پا نمی ایستند، همیشه می خواهند بنشینند و پرهایشان ژولیده است. هنگامی که بیماری فقط به یک پرنده مبتلا شده است، او سعی می کند در گوشه قفس بنشیند و چشمانش را ببندد. در اولین چنین علائمی، بلدرچین جدا می شود. چنین پرنده ای نیاز به معاینه اجباری توسط دامپزشک دارد.

بیماری های عفونی بلدرچین از پرنده ای به پرنده دیگر منتقل می شود. بنابراین اگر اقدامی نکنید، می تواند کل دام را بیمار کند. بیماری های غیر واگیر شامل صدمات، اختلالات گوارشی ناشی از اختلالات خوردن است.

یک بلدرچین سالم (تصویر زیر) می تواند از طریق غذا، آب و قطرات موجود در هوا به بیماری های عفونی یا تهاجمی از افراد دیگر مبتلا شود. چنین اتفاقی می افتد کهفقط یک پرنده خریداری شده ناقل بیماری می شود. بنابراین، هنگام خرید یک حیوان خانگی جدید، باید بسیار مراقب باشید.

احتیاط! یک بیماری رایج خطرناک برای انسان

در میان شایع ترین بیماری های واگیر، ویروس پسیتاکوزیس است. او بسیار خطرناک است. یک بلدرچین بیمار (عکس زیر) بسیار خواب آلود، کثیف و ژولیده است. حتی انسان ها نیز می توانند به این ویروس آلوده شوند. اگر اولین علائم را مشاهده کردید، باید فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.

این یک بیماری شایع در صنعت طیور نیست. کبوترها و طوطی ها بیشتر به آن مبتلا می شوند. اردک ها و بوقلمون ها در معرض خطر هستند. با این حال، بلدرچین ها نیز تحت شرایط خاصی ممکن است بیمار شوند. بنابراین، هر کشاورز باید در مورد پسیتاکوز پرندگان و نحوه مقابله با آن بداند.

اسامی دیگر این بیماری: کلامیدیا، نئوریکتسیوز، پسیتاکوزیس، تب طوطی. عفونت بر اندام های داخلی، سیستم عصبی و تناسلی، چشم ها، عروق لنفاوی تأثیر می گذارد. مقامات مربوطه لزوماً از وقوع آن مطلع می شوند.

بیماری که فوراً نخواهید دید

یکی از خطرناک ترین بیماری نیوکاسل است. علائم همیشه بلافاصله قابل مشاهده نیستند و بیماری آنقدر سریع ایجاد می شود که طی چند ساعت پرنده می میرد. سیر حاد و سریع بیماری درمان را پیچیده می کند. افراد از طریق مدفوع، آب، غذا و موجودی آلوده می شوند. پخش کننده ها می توانند پرندگان آبزی، موش صحرایی و سگ باشند. این که بیماری نیوکاسل در بلدرچین ها چگونه به نظر می رسد را می توانید در عکس ببینید.

بلدرچین بیمار دچار مشکل تنفسی است، خوب غذا نمی خورد و بسیار خواب آلود است. مخاط از منقار ترشح می شود. پرندگانی که این علائم را نشان می دهند باید فوراً جدا شوند. او به کمک دامپزشک نیاز دارد.

تهدید برای جوجه های کوچک

بیماری عفونی به نام "پولوروزیس پرنده" اغلب بلدرچین ها را درگیر می کند. از این بیماری می میرند. با افزایش شدید دما مشخص می شود. محرک این بیماری غذای بی کیفیت است. جوجه مریض خواب آلود است. او می تواند چشمانش را ببندد و با سر پایین بایستد. این اتفاق می افتد که او می افتد و بلافاصله می پرد. می توانید تصویری را تماشا کنید که جوجه ها چگونه روی سینه دراز می کشند، در گوشه ای پنهان می شوند، جیرجیر می کنند و می لرزند. پرندگان بیمار را برای کشتار می فرستند. قفس با موجودی باید ضد عفونی شود.

اگر کشاورز تحصیلات دامپزشکی ندارد، پس نباید به شانس اعتماد کنید و در خدمات دامپزشکی صرفه جویی کنید. تمامی بیماری های بلدرچین و درمان آن باید با متخصص تشخیص و همراهی شود! در غیر این صورت، خطر بزرگ از دست دادن سریع کل جمعیت طیور وجود دارد.

سایر بیماریها

در میان بیماری ها کلی باسیلوز نیز وجود دارد. این یک عفونت ناشی از اشریشیا کلی است. جوجه های آلوده دارای منقار آبی رنگ هستند و پرهای آنها در نزدیکی کلوآکا به هم می چسبد. دامپزشک می تواند تشخیص دقیق را تعیین کند. درمان نیاز به آنتی بیوتیک دارد. مانند سایر موارد، افراد بیمار منزوی می شوند. قفس موجودی در حال ضد عفونی شدن است.

بیماری های شایع بلدرچین های بالغ مانند کرمی و آسپرژیلوزیس،همه کشاورزان می دانند در حالت اول، پرنده تحت تأثیر کرم های سینگاماستراشه قرار می گیرد. در افراد بیمار، تنگی نفس و سرفه مشاهده می شود. درمان با داروی "تیوبندازول" انجام می شود. رشد جوان باید از جمعیت بالغ پرندگان جدا شود. آسپرژیلوزیس یک بیماری قارچی است. پرندگان مبتلا زیاد می نوشند، ضعف عمومی و تنگی نفس دارند. علاوه بر این، پنجه و منقار بلدرچین ممکن است آبی شود. درمان فقط پس از مشورت با دامپزشک و تشخیص دقیق بیماری ضروری است!

یکی دیگر از بیماری های عفونی حاد پاستورلوزیس است. زمانی رخ می دهد که یک پاتوژن وارد جریان خون شود. در سیستم متابولیک نارسایی وجود دارد، کبد ضعیف شروع به کار می کند. اگر درمان را انجام ندهید، یک نتیجه کشنده ممکن است، زیرا توسعه سپسیس آغاز می شود. علامت اصلی بیماری تخلیه با خون است. پرندگان بیمار جدا شده و بقیه به قرنطینه فرستاده می شوند. قفس های دارای موجودی در حال ضد عفونی شدن هستند.

سالمونلوز یک بیماری شناخته شده است. پرندگان از طریق مدفوع، آب یا خوردن تخم‌های آلوده به عوامل بیماری‌زا آلوده می‌شوند. علائم: ورم ملتحمه، ناراحتی روده، عدم هماهنگی، ضعف عمومی و خواب آلودگی. این بیماری می تواند به شکل فلج کننده عصبی شروع به توسعه کند. سپس التهاب مفاصل و بال ها وجود دارد. دام های بیمار ذبح می شوند. ولی! شما نمی توانید آنها را بخورید! مکان‌های بازداشت و تجهیزات ضدعفونی می‌شوند.

عواقب تغذیه نامناسب

بیماری های غیر واگیر بلدرچین شامل بری بری است. آنها با سوء تغذیه تحریک می شوند. همچنین می تواند باعث ترک خوردن شود. این همان آدمخواری است. و پیش نویس با رطوبت کم تبدیل می شودبا از دست دادن پرهای پرندگان باعث طاسی می شود.

بیماری های بسیار شایع مانند نقض فیزیولوژی، راشیتیسم، اختلال در تشکیل پوسته تخم مرغ. عامل تحریک کننده کمبود ویتامین D، کلسیم و مواد معدنی است. هنگامی که بلدرچین ها بیمار می شوند، با یا بدون پوسته نرم و نازک، با لایه زیر پوست شروع به تخم گذاری می کنند.

اغلب این بیماری پرندگانی را درگیر می کند، پرندگانی که در مکانی نگهداری می شوند که به خوبی نور خورشید ندارند. با این حال، فراموش نکنید که محتوای افزایش یافته کلسیم نیز بر سلامت تأثیر منفی می گذارد.

برای حفظ وضعیت طبیعی پرنده، رژیم غذایی آن باید حاوی مقدار لازم مواد معدنی، ماهی و روغن نهنگ باشد. به بلدرچین ها گچ، پوسته و پوسته تخم مرغ خرد شده، مخمر علوفه، علف خشک حبوبات و کنسانتره غذا داده می شود. پرنده باید زیر نور خورشید راه برود.

چگونه پرورش بلدرچین را در خانه شروع کنیم؟

برای کشاورزان تازه کار، قبل از هر چیز، لازم است شرایطی را که در آن برنامه ریزی شده است برای نگهداری پرنده ارزیابی شود. این نوع فعالیت سودآور تلقی می شود، اما اگر شرایط بازداشت نامناسب باشد، خطر تلف شدن دام بسیار زیاد است. سپس ضرر و زیان وجود خواهد داشت. اصولاً می توان بلدرچین را در کشور، در خانه های شخصی و حتی در آپارتمان ها پرورش داد. پرنده فضای زیادی را اشغال نمی کند، غذای کمی می خورد، اما بهره وری تخم مرغ بالایی دارد.

در فرآیند اهلی کردن، بلدرچین های ماده تقریباً غریزه جوجه کشی را از دست دادند. لذا استنباط می کنندحیوانات جوان بیشتر در انکوباتور هستند. مرغ های بانتم اغلب تبدیل به مرغ می شوند. گاهی برای کبوترها تخم می گذارند.

می توانید یک دستگاه جوجه کشی بخرید یا خودتان بسازید. گاهی یک دستگاه جوجه کشی معمولی تخم مرغ را می گیرند و آن را برای تخم بلدرچین تنظیم می کنند. شرایط مورد نیاز عبارتند از:

• تخم مرغ ها را به طور خودکار بچرخانید؛
• دمای پایدار 37-39 درجه سانتی گراد.

جوجه کشی مرغ: "یونیورسال"، "ناتکا"، "IPH" برای بلدرچین مناسب است. پرورش و تغذیه این پرنده، در اصل، دشوار نیست. اما در مورد استفاده از دستگاه جوجه کشی مرغ، باید در نظر داشته باشید که تخم بلدرچین تا 6 برابر بیشتر از مرغ است.

نتیجه جوجه کشی در ابتدا به کیفیت تخم ها بستگی دارد. بهتر است نمونه هایی از ماده های جوان داشته باشید. این افراد از 2 تا 8 ماه هستند. از ماده های مسن، تخم مرغ خورده می شود. آنها جوانی تخمک را روی اووسکوپ بررسی می کنند.

برای لقاح، ماده ها با نرها ۱:۲ یا ۱:۴ قرار می گیرند. شما فقط می توانید ماده را برای چند دقیقه در اختیار نر قرار دهید، سپس آن را به یکی دیگر تغییر دهید. این حالت لقاح 80٪ درصد موفقیت را به همراه خواهد داشت. اگر جفت گیری آزاد اتفاق بیفتد، تعداد تخم های بارور شده کمتر می شود.

برای لقاح دائمی، نر و ماده حداکثر سه ماه استفاده می کنند. تخم مرغ هایی با فرم صحیح، تمیز، با پوسته صاف، بدون رنگدانه برای جوجه کشی انتخاب می شوند. کثیف می تواند منبع عفونت باشد. اتفاق می افتد که آنها با محلول پرمنگنات پتاسیم شسته می شوند، خشک می شوند و سپس در انکوباتور قرار می گیرند. تخم‌های بسیار گرد و دراز برای جوجه کشی استفاده نمی‌شوند، زیرا ممکن است معیوب باشند.

هنگام بررسیبا اووسکوپ، باید آنهایی را که محفظه هوای خیلی بزرگ دارند، زرده جابجا شده چسبیده به پوسته، دو زرده و لکه های داخل آن را رد کنید.

وقتی این پرنده در خانه پرورش می یابد، قفس برای 10 بلدرچین ایده آل در نظر گرفته می شود - نه بیشتر!

تخم‌های پرورش حیوانات جوان در انکوباتور بیش از ۷ روز نگهداری نمی‌شوند. حفظ دما و رطوبت مناسب بسیار مهم است. بستگی به دوره کمون دارد:

• 1-15 روز - لامپ خشک 36.6-37.7 درجه. رطوبت - 60%.
• 16-17 روز قبل از نوک زدن - 37.02-37.5 درجه. رطوبت - 48% (هنگام نوک زدن).
• رطوبت 67-92% در خروجی.

مکان مهار

معمولاً قفس برای 10، 20 یا 30 بلدرچین ساخته می شود. اگر در مورد 10 پرنده صحبت می کنیم، ابعاد قفس باید 30 × 75 سانتی متر و 25 × 60 سانتی متر باشد. اندازه قفس ها باید بسته به اندازه پرندگان انتخاب شود.

نباید روی زمین بیفتند. طراحی قفس به گونه ای طراحی شده است که هیچ گونه کپک و رطوبتی نداشته باشد. در غیر این صورت، سلامت حیوانات خانگی آسیب خواهد دید. مواد برای قفس می تواند متفاوت باشد. این چوب، پلاستیک، مش یا تخته سه لا است. نکته اصلی رعایت بهداشت و تمامی شرایط بازداشت است.

یک سلول شامل:

• قاب;
• جنسیت;
• door;
• نوشیدنی؛
• فیدر;
• سینی جمع آوری تخم مرغ؛
• مخزن کود.

برای صرفه جویی در فضا، گذاشتن قفس روی هم مجاز است. شبیه نوعی باتری سلولی خواهد بود. مسلماً با این امر امکان پذیر استتطبیق شکل ها و اندازه ها خانه ها را با سیم ببندید. نیازی به ساخت باتری متشکل از بیش از سه طبقه نیست. طرح اول نباید کمتر از 10-30 سانتی متر از کف باشد.

قاب را می توان از چوب، تقویت کرد. دیوارها را می توان از مش ساخته شد. قطر آن نباید اجازه خروج پرنده را بدهد. بلدرچین ها پرندگان کوچکی هستند، بنابراین می توانید یک زنجیره با قطر کوچک بگیرید.

قفس برای مرغ های تخمگذار مجهز به کفی است که در زاویه 7-8 درجه نسبت به آبخوری قرار دارد. تخم مرغ ها باید داخل سطل تخم مرغ بروند.

به خاطر بسپار! حرکت پرنده نباید محدود شود. یک مرد بالغ در مساحتی به وسعت 100 سانتی متر مربع احساس راحتی می کند. بر این اساس، یک قفس به مساحت 1 متر مربع، 75 بلدرچین را در خود جای می دهد.

ایده آل است اگر جمع کننده تخم مرغ، دانخوری و آبخوری از پلاستیک بادوام ساخته شده باشند. هر ظرف پلاستیکی را می توان به راحتی با مخازن سازگار کرد. ورق آهن برای سینی بستر مناسب است. مهم است که فراموش نکنید که همه مواد دارای طول عمر هستند.

تهویه توسط فرورفتگی ها تامین می شود. هوا از طریق آنها وارد می شود. روشنایی و دما را می توان با لامپ هایی که بر اساس نیاز نصب می شوند حفظ کرد. گرما و نور نیز می توانند از فرورفتگی های دیوار وارد شوند.

اگر 50 بلدرچین وجود دارد، حداقل قفس باید 75×150 سانتی متر برای گله مادر و 60×120 سانتی متر برای نژادهای تخم مرغ و گوشت باشد.

مطمئناً پرورش بلدرچین در خانه سودآور است. برای کشاورزان مبتدی و با تجربه، مهم است که به همان اندازه در مورد کار آغاز شده کوشا باشند. وقتی کسب و کار در نظر گرفته می شودبا جدیت و رعایت تمامی قوانین نگهداری طیور، سود خوبی به همراه خواهد داشت. باید به خاطر داشت که اگرچه این پرنده به عنوان غذا برای یک فرد خدمت می کند، اما هنوز یک موجود زنده است. زندگی او کوتاه خواهد بود، ما باید با او رفتار انسانی داشته باشیم و شرایط مناسب بازداشت را ایجاد کنیم. غیرممکن است که پرندگان را در قفس قرار دهید تا جایی برای چرخش نداشته باشند. رعایت بهداشت الزامی است، حتی اگر این پرندگان منحصراً برای فروش پرورش داده شوند.