رهبری هنر مدیریت مردم است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کارکرد اصلی رهبری تشویق افراد به کار با فداکاری کامل، هدفمندی و حداکثر کارایی است. این فقط مدیریت گروهی از افراد از طریق دادن وظایف و دستورالعمل‌ها نیست، بلکه بینش عمیقی از پیچیدگی‌های کار انجام شده توسط تیم و هدف نهایی آن است. رهبری می‌تواند سطوح، سبک‌ها و رویکردهای متفاوتی را هم نسبت به افراد و هم برای کار در بر بگیرد.

بحث های زیادی در مورد اینکه آیا رهبری و مدیریت و همچنین رهبری و مدیریت یکسان هستند وجود دارد.

این موضوع را از زوایای مختلف بررسی کنیم و تکلیف اصلی رهبری را مشخص کنیم.

مجری یا مدیر؟

در عمل مدرن، مرسوم است که از مفهوم "مدیر" استفاده می شود که با ریشه انگلیسی و حتی عمیق تر لاتین خود به کلمه "manus" - دست می رود. بدیهی است که اصل کلمه با مقامی همراه است که به انسان این حق را می داد که به کمک دستان خود دستور دهد. این امر ماهیت رهبری را به عنوان صدور دستورات و دستورالعمل های ارزشمند نشان می دهد.

بی شک یک مدیر واقعی یک رهبر حرفه ای است که قادر به مدیریت افراد باشد. یک مدیر کارآمد می تواند به همان اندازه به عنوان یک بخش در آن رهبری موثر داشته باشدبانک، و همان بخش در سوپرمارکت. او به سرعت پیچیدگی های پرونده را درک می کند و رویکردی به کارکنان پیدا می کند. یک مدیر ممکن است کارهایی را که زیردستان انجام می دهند ندانند، اما آنها را به طور موثر مدیریت کند. به عنوان یک روش کار، او البته می تواند از تمرین «خود را به جای زیردستان» برای درک بهتر اصول قضیه استفاده کند.

درک سنتی از رهبری

درک سنتی و شاید صحیح ترین درک از رهبری را می توان در چندین جهت کاربردی توصیف کرد.

در اینجا چند مسیر اصلی وجود دارد.

• رهبری رهبری است که الگو قرار می دهد و کارکنان را به کار در سطح بالا تشویق می کند. و این در مورد تحریک با تهدید نیست، بلکه در مورد رهبری منصفانه و متفکر است.
• رهبری کار با ساختار است و وظیفه رهبر ایجاد و حفظ چنین ساختاری است که همه نقش، حوزه کاری و هدف خود را بدانند. همچنین توانایی تصمیم گیری است که به موثرترین پیشرفت به سمت موفقیت کمک می کند.
• مدیریت فرآیندی از تعامل بین مافوق و کارمندان است که زنجیره پاداش و دستیابی به هدف را به هم متصل می کند و می بندد. ایجاد تیمی که بتواند به طور موثر هم با یکدیگر و هم با مافوق ارتباط برقرار کند.
• رهبری توانایی پرورش افراد و تفویض هوشمندانه اختیارات است.

رهبری یک موضوع سبک است؟

از آنجایی که رهبری با افراد با استفاده از قدرت و نفوذ خاصی کار می کند، آنها به اشتراک می گذارندچندین سبک از چنین تأثیرگذاری:

• سبک استبدادی؛
• سبک دموکراتیک؛
• سبک دست آف.

بیایید به این سبک ها با جزئیات بیشتر و همچنین جنبه های مثبت و منفی آنها نگاه کنیم.

سبک استبدادی

استبداد مستلزم تمرکز تمام قدرت در دست یک نفر است. این یک نوع رهبری غالب و آشکارا سلطه جویانه است که بر تصمیمات فردی متمرکز است که از زیردستان خود مشاوره نمی گیرد. این سبک به اندازه کافی سخت است که افراد را تحت فشار نگه دارد.

مزایای: توانایی تصمیم گیری سریع، اما فقط با تجربه و اطلاعات کافی از مدیر.

معایب: فقدان انگیزه برای توسعه در میان زیردستان.

دموکراتیک

دموکراسی مدیریتی است که در آن اختیارات به چندین سطح تفویض می شود و زیردستان نه تنها مجریان، بلکه شرکت کنندگان فعال در فرآیند تصمیم گیری هستند. فشار کمتری بر کارکنان، اعتماد به خود سازماندهی و هدفمندی آنها را در نظر می گیرد.

مزایا: در شرایط پرسنل واجد شرایط، دستیابی به اهداف، نوآوری ها و رشد شغلی را تحریک می کند.

معایب: اغلب اتفاق می افتد که کارکنان نمی توانند سریع تصمیم بگیرند یا به اندازه کافی مسئولانه رفتار نمی کنند.

سبک های رهبری دیگری مانند سبک "دست از دست دادن" وجود دارد که تشویق می کندتمام پتانسیل خلاقانه زیردستان از طریق استقلال کامل آنها. از نظر محبوبیت، سبک اول رهبری کمتر و کمتر مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که دموکراتیک و سایر سبک های آن به نیازهای کارکنان پاسخ می دهد و با طرز تفکر مدرن مطابقت دارد.

آیا رهبری قابل آموزش است؟

اگر در مورد رشته تحصیلی صحبت کنیم که باید فرد را برای موقعیت یک رهبر آماده کند، پس این همان مدیریت است. رهبری همچنین تصمیم گیری است، که برای آن باید یک پایگاه دانش قوی داشته باشید. مدیریت ترکیبی از دانش از حوزه‌های مختلف است: اقتصاد و مالی، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی، حقوق و غیره. روش‌ها و طرح‌های کاملاً جدیدی برای مدیریت افراد ایجاد شده است.

اما با صراحت صحبت کردن، رهبری فقط یک نظریه در مدیریت است، اما در عمل رهبر باید:

• روانشناس;
• لیدر;
• تحلیلگر;
• جامعه شناس;
• اقتصاددان؛
• و غیره

اما تئوری و عمل دو چیز متفاوت هستند و بسیاری از نظریه ها برای حل مشکلات عملی مدیریت افراد بی نتیجه هستند. از این گذشته ، رهبری روابط با مردم ، استفاده از تجربه در زمینه های مختلف دانش ، ویژگی های شخصی و وجود یک انگیزه است. همه موارد فوق حاصل تجربه زندگی و تماس با واقعیت یک تجارت یا فعالیت های دیگر است، اما تئوری نیست.

یک رهبر واقعی می تواند با استفاده از تمام ویژگی های بالا یک تیم موفق را سازماندهی کند.

آیا همه مدیران به یک اندازه خوب هستند؟

Bامروزه، به خاطر روند مد یا اهمیت دادن به موقعیت های فردی، همه را می توان مدیر نامید - از تنظیم کننده محصول گرفته تا رئیس یک بخش.

علاوه بر این، بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه گواهینامه ای با عبارت "مدیر…" دریافت می کنند، اما نه مبنای نظری برای مدیریت افراد دارند و نه پایه های عملی. آن‌ها صرفاً ظرف‌هایی از مجموعه‌ای از دانش هستند که در بیشتر موارد حتی نحوه به کار بردن آنها آموزش داده نمی‌شود.