ذخایر برای ضررهای احتمالی وام: تعریف، تشکیل، توابع و محاسبه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

پنج دسته مختلف از وام های بانکی وجود دارد که از نظر کیفیت متمایز می شوند. و همه آنها به دلایل مختلف به موقع بازگردانده نمی شوند. بنابراین، برای زیان احتمالی وام ها به ذخایر نیاز است. اگر وام ها بازپرداخت نشد، بانک باید به پرداخت ادامه دهد. ذخیره برای همین است. با این حال، چگونه تشکیل می شود، چگونه تنظیم می شود؟

ایجاد ذخایر برای زیان های احتمالی وام ها برای کلیه بانک ها و سازمان هایی که چنین عملیاتی را انجام می دهند یک اقدام الزامی است. سند اصلی نظارتی برای چنین کاری، مقررات شماره 254-P بانک روسیه در سال 2004 است. یک الحاقیه به این سند وجود دارد که اجباری است. این دستورالعمل بانک روسیه شماره 2459-U در سال 2010 است که به ارزیابی ریسک بدهی ها مربوط می شود.

دستورالعمل اندازه

برای تعیین میزان ذخایر مورد نیاز برای زیان احتمالی وام ها، لازم است پرتفوی موجود تجزیه و تحلیل و سپس طبقه بندی شود.وام هایی که قبلاً طبق معیارهای کیفی مشخص شده توسط بانک روسیه صادر شده است. از بین پنج دسته این طبقه بندی، بسته به معیارها، سطح ریسک خاص خود را دارد. دسته اول - خطرات استاندارد هستند، خطر عدم بازگشت وجود ندارد و بنابراین در محاسبه مقدار ذخیره صفر است. در دسته دوم، موقعیت‌های ریسک در حال حاضر غیراستاندارد هستند، زیرا ریسک‌های بدون بازده محاسبه‌شده از 0.01 تا 0.2 متغیر است، بنابراین تا 20% مبلغ باید ذخیره ایجاد شود.

دسته سوم - معاملات مشکوک هستند، ریسک 0.21-0.5 است، و ذخیره نیز باید بزرگتر باشد - از 21 تا 50 درصد. وام های مشکل دار با ریسک نکول از 0.51 تا 0.99 در دسته چهارم قرار می گیرند و ذخایر تا صد درصد افزایش می یابد. در آخرین دسته پنجم، عملیات به معنای واقعی کلمه ناامیدکننده انجام شد، به احتمال زیاد، مبلغ بازگردانده نخواهد شد. بنابراین، ذخایر برای ضرر احتمالی وام باید 100٪ باشد. ارزیابی توسط متخصصان بانک بر اساس تجزیه و تحلیل حرفه ای انجام می شود.

معیارهای ارزیابی

در ابتدا کارشناسان همه تغییرات وضعیت مالی فردی که وام دریافت کرده و همچنین وظیفه شناسی یا عدم رعایت آن در پرداخت این بدهی را تحلیل می کنند. اگر گیرنده وام هم از نظر وضعیت مالی و هم از نظر پرداخت بدهی خوب عمل می کند، پس خطرات نکول استاندارد هستند، شما فقط می توانید از فورس ماژور بترسید.

اگر با وضعیت مالی خوب، مشتری بانکی در بازپرداخت پول دچار وقفه شود، یعنی پرداخت بدهی متوسط باشد، خطرات غیر استاندارد می شوند. و در حال حاضر لازم است برای تشکیل ذخایرضرر احتمالی وام اگر یک فرد موفق مالی با بازپرداخت بدهی بسیار بد رفتار کند، این عملیات مشکوک تلقی می شود.

وقتی فردی مشکل دارد

ریسک‌ها به تناسب افزایش می‌یابند: با وضعیت مالی متوسط و بدهی خوب، وضعیت همچنان غیراستاندارد است و اگر این شخص نیز پرداخت‌ها را دیر انجام دهد، سابقه اعتباری او مشکوک می‌شود. همچنین پیش می‌آید که فردی با درآمد متوسط از بازپرداخت بدهی منصرف می‌شود، سپس عملیات مربوط به موضوع او مشکل‌ساز می‌شود. تشکیل ذخایر برای زیان های احتمالی وام های چنین طرحی باید در نوسان کامل باشد.

خب، و آخرین گزینه: وضعیت مالی فردی که بانک به او وام داده، بد شده است، اما او تمام تلاش خود را می کند تا قبوض خود را پرداخت کند. با این حال، عملیات قرض او مشکوک تلقی می شود. کی میدونه چقدر زود اصلا نمیتونه پول بده؟ پیش بینی ضرر احتمالی وام ها لزوماً تشکیل می شود. اگر این بازنده قطعات و سود برنامه ریزی شده را برای مدت طولانی به مبلغ کمک نکند، این یک عملیات مشکل ساز است. اما زمانی که مشتری به هیچ وجه پرداخت را متوقف می کند و هیچ چیزی نشان دهنده اصلاح وضعیت مالی او نیست، انتظاری وجود ندارد، این عملیات ناامیدکننده است.

گروه

برای اینکه تجزیه و تحلیل و تشکیل RVPS (ذخیره برای ضررهای احتمالی وام ها) موفقیت آمیز باشد، معیارهای مشابه (عمدتاً ناچیز) در یک سبد واحد ترکیب می شوند. حدس زدن نام آن سخت نیست. این گروهی از وام های همگن است. در این موارد، تمام محاسبات را می توان به راحتی انجام دادمحتوای نمونه کارها.

بسیاری از مردم توجه دارند که فرآیند ایجاد ذخیره برای ضررهای احتمالی وام از نظر معیارهای ارزیابی ریسک بسیار شبیه به روش ایجاد ذخایر بیمه است. مقادیر ریسک ها و ذخایر توصیه شده توسط بانک روسیه با روش آمار ریاضی تعیین می شود.

هنجارها و کاربرد آنها

ذخیره ای برای ضرر احتمالی وام مطابق با اسناد ارائه شده توسط بانک روسیه ایجاد می شود و همچنین یک رویه واحد برای این منظور وجود دارد. این یک روند دائمی است و هرگز نباید فراموش شود. حتی شاخص های دیروز ارزش ذخایر امروز باید روشن و تعدیل شود. این به این دلیل است که معیارهای اصلی که در نظر گرفته می شوند دائماً در حال تغییر هستند.

اولاً، وام های قدیمی بازپرداخت و وام های جدید صادر می شود، ثانیاً، وضعیت وام گیرندگان در حال تغییر است، بنابراین معاملات با وام های آنها می تواند آزادانه بین دسته ها - از یکی به دیگری - حرکت کند. به همین دلیل، نرخ ذخیره منوط به تعدیل است، اگرچه مشخص شده و کمتر به صورت سه ماهه است.

نمونه ای از تشکیل ذخیره

قوانین مختلفی برای فرآیند ایجاد و تعدیل نرخ ذخیره وجود دارد، اما یکی از آنها اصلی ترین است که در آیین نامه شماره 254-P (فصل چهارم) آمده است. اگر یک وام گیرنده چندین وام داشته باشد که بدهی هایی با ارزش های کیفی تخمینی متفاوت انباشته می کند، در این حالت همه بدهی ها با کمترین ارزش ارزیابی می شوند. بر این اساس، ذخیره برای زیان احتمالی وام نیز محاسبه می شود.

برای مثال، یک وام گیرنده دو وام دارد،که او به موقع آن را بازپرداخت می کند و در آن دسته قرار می گیرند که هم وضعیت مالی و هم نگرش نسبت به تعهدات مشتری وظیفه شناس باشد، یعنی هر دو "خوب" هستند. با این حال، وام گیرنده بار دیگر وام گرفته شده را بر دوش خود گذاشت. و از اطلاعات ارائه شده مشخص شد که وضعیت مالی بدتر شده است.

بنابراین، وام جدید در رده ریسک "غیر استاندارد" "خوب-متوسط" رتبه بندی می شود و احتمال نکول مستلزم ایجاد ذخیره برای زیان وام است. مرحله بعدی: دو وام موجود به یک دسته منتقل می شوند. و ذخیره ایجاد می کنند. اگرچه وام گیرنده دو وام اول را بدون مشکل و به موقع پرداخت کرد.

سایر قوانین

در صورت وجود مبالغی که از بدهکار وصول نشده باشد، ضمانت‌های بانکی ارائه می‌شود، اما برای ارزیابی این عملیات همان قوانینی که در مورد سایر وام گیرندگان عادی اعمال می‌شود، یعنی تشکیل ذخایر برای زیان وام ضروری است. زمانی که خطرات بوجود می آیند مبالغی که با وام مسکن تضمین می‌شوند بر اساس معیارهای اضافی ارزیابی می‌شوند، زیرا تجزیه و تحلیل تغییرات در ارزش اموالی که تحت رهن هستند ضروری است.

تراکنش‌های مالی که به آنها پرداخت‌های معوق اعطا می‌شود یا مجاز به انتقال دارایی‌ها هستند، باید با تشکیل ذخایر اضافی همراه باشد که صد درصد ارزش این دارایی مالی را پوشش دهد. یک وام سندیکایی (در صورت وجود چندین وام گیرنده) مستلزم محاسبه ذخیره در رابطه با هر یک از اعضای این سندیکا است. این قوانین در سال 2012 توسط بانک روسیه تصویب شد(دستورالعمل شماره 139-I).

درباره بیمه

بیمه مددجو (ازکارافتادگی، سلامت، عمر و …) گاهی به عنوان واقعیتی در ارزیابی اندوخته تلقی می شود و گاهی به آن توجهی نمی شود. زیرا ملاک در اینجا فقط میزان غرامت در صورت وقوع حادثه بیمه شده است که به بانک تعلق می گیرد و همچنین میزان پوشش مبلغی است که وام گیرنده برای ادامه پرداخت بدهی خود به آن نیاز دارد. به طور معمول.

در صورتی که مبلغ بدهی به بانک در صورت وقوع حادثه بیمه ای کفاف این بدهی مشتری را ندهد، بانک به هیچ وجه وجود بیمه را عاملی در کاهش ذخیره احتمالی نمی داند. زیان ناشی از وام بنابراین، بدترین دسته (پنجم) به طور پیش فرض دقیقاً شامل آن دسته از مبالغی است که برای مؤسسات اعتباری صادر می شود و متعاقباً از مجوز محروم می شوند. و همچنین مواردی که هیچ مدرکی برای تأیید رابطه با این وام وجود ندارد. و برای دسته پنجم، ذخایر برای ضرر احتمالی وام ها از سرمایه تشکیل می شود. ساده است.

تشکیل ذخایر پرتفوی

در این عملیات تفاوت های ظریف ناخوشایندی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند، و اغلب آنها با وام گیرندگانی مرتبط هستند که افراد هستند. ذخایر وام به افراد را به درستی بر اساس دو بخش تشکیل دهید. اولین نمونه کارها - افراد عادی و دومی - کارآفرینان. علاوه بر این، وام های صادر شده به وام های تضمین شده با وثیقه و بدون وثیقه طبقه بندی می شوند. تعهد می تواند متفاوت باشد: ماشین، املاک و مستغلات، هردارایی با ارزش هر وامی را می توان با حسن نیت بازپرداخت کرد، یعنی - به موقع، بدون تاخیر، و با نیت بد - با تاخیر.

این معیارهای ذکر شده در بالا هستند که بر تشکیل سبد وام های همگن تأثیر می گذارند. برای استفاده بسیار راحت است: ذخیره کاملاً با توجه به محتویات پرتفوی محاسبه می شود و هر وام به طور جداگانه تجزیه و تحلیل نمی شود. مقررات شماره 254-P مقدار کسر ذخیره را برای انتخاب تعیین می کند: یک گزینه برای افراد عادی و دو گزینه برای کارآفرینان.

معیارهای انتخاب استاندارد

می توانید استاندارد ایجاد ذخیره برای ضررهای احتمالی وام را بر اساس معیار انتخاب کنید. که توسط بانک برای طبقه بندی وام های رهنی استفاده می شود. به عنوان مثال، در طول تشکیل پرتفوی، وام های کم ریسک را به وام های جداگانه اختصاص دهید. اما این بستگی به سیاست بانک دارد - برخی از آنها تخصیص نمی دهند. معیار دوم که همیشه مورد استفاده قرار نمی گیرد، زمانی است که یک گروه کامل از وام ها با تاخیرهای کوچک، مثلاً تا سی روز، در یک سبد قرار می گیرند. برخی بانک ها آنها را در گروه وام های بدون معوق قرار می دهند.

مهمترین چیز این است که هر رویه اعمال شده برای ایجاد ذخیره باید توسط مقررات محلی ثابت شود. بانک همچنین در اولین درخواست بانک روسیه، کلیه گزارش‌های مربوط به این مسائل را ارائه می‌کند، جایی که روش‌های تشکیل صندوق ذخیره برای ضررهای ادعایی وام باید افشا شود.

نحوه تهیه ذخیره برای وام: انواع

موسسات اعتباری ذخیره بر اساسنمودار حساب های مصوب 385-P بانک روسیه در سال 2012. بنابراین، طبق این طرح، بانک زیان تخمینی وام حساب فرعی را که برای همان حساب افتتاح می شود و خود وام روی آن لحاظ می شود، ذخیره می کند.

در عین حال، تجزیه و تحلیل بر اساس نوع وام با استفاده از حساب موجود در طرح، به اضافه برداشت از حساب هزینه بانک ارائه می شود. صرفاً از نظر فنی، معلوم می شود که از طریق تشکیل اندوخته در ترازنامه، میزان بدهی مشکوک الوصول کاهش می یابد. و تفاوت به طور مساوی در طول زمان به نتیجه مالی تقسیم می شود.

ذخیره برای زیان های وام مورد انتظار، بانک باید به منظور تخصیص مساوی زیان وام به هزینه ها به طور مستقیم در فرآیند ارزیابی ریسک انجام دهد. بنابراین، خطرات عدم بازپرداخت وام ها قابل مدیریت است.

ریسک پورتفولیو

ارزیابی ریسک اعتباری به صورت کیفی و کمی انجام می شود و در عین حال از روش تحلیلی ارزیابی، آماری و ضریب استفاده می شود. استفاده از این روش ها به کاهش و جلوگیری از خطرات پرتفوی وام کمک می کند.

روش تحلیلی سطح ریسک بانک را ارزیابی می کند. این کار توسط مقررات شماره 254-P بانک روسیه در سال 2004 تنظیم می شود که به تشکیل ذخایر اشاره دارد و طبقه بندی وام های صادر شده را فراهم می کند. ریسک اعتباری هر پرتفوی وام به طور مستقیم توسط بانک بر اساس معیارهای تایید شده ارزیابی می شود.

معیارهای ارزیابی

وضعیت مالی وام گیرنده با رویکردهایی ارزیابی می شود کهدر عمل هم در سیستم بانکی بین المللی و هم در سیستم بانکی روسیه استفاده می شود. توانایی مشتری برای بازپرداخت نه تنها بدهی اصلی، بلکه همچنین سود ناشی از این مبلغ به نفع بانک، همانطور که در قرارداد وام نشان داده شده است، و همچنین کلیه کارمزدها و سایر پرداخت‌ها، ارزیابی می‌شود که کیفیت آن را مشخص می‌کند. خدمات وام گیرنده به بدهی خود. بررسی می شود که آیا مشتری دارای وثیقه بدهی با نقدینگی و کیفیت بالا به میزانی است که برای جبران مبلغ اصلی وام، سود مشخص شده در قرارداد و همچنین هزینه های اعمال حقوق وثیقه کافی باشد. تحلیلی از وجود پرداخت‌های معوق و مدت زمان آن برای بدهی اصلی و بهره در این مبلغ انجام می‌شود. تعداد ثبت مجدد بدهی در طول مدت قرارداد تعیین شده است.