کسب و کار کوچک - چیست؟ معیارها و شرح یک کسب و کار کوچک

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

درصد قابل توجهی از مشاغل روسی در دسته شرکت های خصوصی کوچک هستند. به گفته بسیاری از کارشناسان، این یک وضعیت معمولی برای یک نوع شرکت نوآور، برای کارآفرینان تازه کار است. همچنین یک دسته به عنوان یک شرکت متوسط وجود دارد. تفاوت در چیست؟ کسب و کار کوچک - چند نفر؟ چنین وضعیتی از نظر اقدامات احتمالی حمایت دولتی چه ترجیحاتی می تواند داشته باشد؟ بیایید نگاهی به این تفاوت‌ها و تفاوت‌های مربوط به آن بیندازیم که برای عملکرد کسب‌وکارها در وضعیت SMEها معمول است.

معیارهای واجد شرایط بودن به عنوان SME

طبق قوانین روسیه، شرکت‌های کوچک و متوسط دو طبقه تجاری متفاوت هستند که متعلق به آن‌ها با معیارهای متعددی تعیین می‌شود. مواردی را در نظر بگیرید که برای شرکت های نوع اول و دوم معمول هستند. بیایید با مشاغل معمولاً کوچک شروع کنیم.

سازمان کسب و کار کوچک چیست؟ مطابق با هنجارهای قانون، اینها شامل شرکت هایی می شود که بیش از 100 نفر را استخدام می کنند. حداکثر درآمد سالانه چنین شرکتی نمی تواند از 400 میلیون روبل تجاوز کند. همچنین سهم مالکان (اشخاص حقوقی که خودخودشان شرکت‌های کوچکی نیستند) نمی‌توانند بیش از 25% باشند.

برخی از کارشناسان همچنین خاطرنشان می کنند که شرکت های کوچک و متوسط به دور از طبقه بندی جامع شرکت های خصوصی هستند که با مقیاس کوچک عملکرد مشخص می شوند. انواع دیگری از سازمان ها نیز وجود دارد. مانند شرکت های خرد. اینها شامل مشاغلی می شوند که بیش از 15 کارمند ندارند.

ما می بینیم که SMEها می توانند مشاغلی را شامل شوند که اصلاً "کوچک" به نظر نمی رسند. با این حال، گردش مالی نزدیک به 400 میلیون روبل نشان دهنده مقیاس جدی فعالیت های شرکت است.

معیارهای شرکت های متوسط

بیایید در نظر بگیریم که معیارهای شرکت های متوسط چیست. تعداد کمی از آنها وجود دارد. در مورد تعداد پرسنل، استاندارد مقرر در قانون به شرح زیر است: از 101 تا 250 کارمند. از نظر درآمد سالانه - از 401 میلیون تا 1 میلیارد روبل. تفاوت با دسته شرکت های کوچک، همانطور که می بینیم، قابل توجه است.

آیا مهم است که چه نوع فعالیتی در سازمان انجام می شود؟ خیر قانون از این نظر حاوی هیچ گونه هنجارهای تحدید کننده نیست. بنگاه‌های کوچک و متوسط بنگاه‌هایی هستند که می‌توانند دقیقاً به فعالیت‌های مشابهی بپردازند، اما تنها به دلیل درآمد و حجم کارکنان به طبقات مختلف سازمان‌ها تعلق دارند. شکل مالکیت نیز به همین ترتیب در نظر گرفته می شود. LLC یک تجارت کوچک است، یک کارآفرین فردی مشابه است. شرکت سهامی هم دقیقا همینطوره. همین قانون در مورد مشاغل متوسط نیز صدق می کند.

معیار برای SMEs: توضیح

در بالا ما معیارها را در نظر گرفتیم،مشخص کردن دسته هایی مانند شرکت های متوسط و کوچک. همچنین دانستن برخی از ویژگی های تعریف صحیح آنها مفید خواهد بود.

اگر در مورد اندازه کارکنان صحبت کنیم، به معنای میانگین تعداد کارمندان برای سال تقویمی است که قبل از لحظه ای که شرکت برای گنجاندن در یک دسته یا دسته دیگر تحقیق می شود. مقادیر حدی ارقام مقرر در قانون شامل تلقی می شود.

درآمد به معنای درآمد حاصل از فروش کالا، انجام کار یا ارائه خدمات بدون احتساب مالیات بر ارزش افزوده است. علاوه بر این، دارایی های شرکت ممکن است با در نظر گرفتن ارزش دفتری آن برای سال تقویمی قبل از مطالعه، در اینجا اضافه شود.

کسب و کار جدید به عنوان یک SME

اما اگر در حال مطالعه یک سازمان جدید هستید، چگونه می توان یک کسب و کار را به یک دسته یا دسته دیگر طبقه بندی کرد؟ یک شرکت کوچک که معیارهای آن در بالا ذکر شده است، به دلیل فقدان واقعیت های آماری قابل اعمال نیست. و همچنین آنهایی که برای میانگین تعیین شده اند. برای چنین مواردی، قانون زیر وجود دارد. اگر سازمانی به تازگی ایجاد شده باشد، در صورتی می توان آن را به عنوان کوچک یا متوسط طبقه بندی کرد اگر شاخص هایی که میانگین تعداد کارکنان، درآمد (یا در ترکیب با ارزش دفتری) را برای دوره از لحظه ورود اطلاعات مربوط به شرکت منعکس می کند. در رجیستر از مقادیر حدی مربوطه تجاوز نکرده است. یعنی اگر شرکتی در ژانویه تاسیس شد و تا اوت گردش مالی آن از 400 میلیون نفر و تعداد کارکنان - 100 نفر تجاوز نمی کرد ، آنگاه یک شرکت کوچک است. ما معیارها را می دانیم.

تفاوت های ظریف شمارش فریم

نکته مهم دیگر در مورد محاسبه تعداد کارمندان. نه تنها قراردادهایی که مطابق با قانون کار فدراسیون روسیه تنظیم شده است (یعنی طبق کتاب کار)، بلکه قراردادهای قانون مدنی و همچنین کار پاره وقت نیز اهمیت دارند. یعنی مفهوم "کارکن" در این مورد به جنبه قانونی رسمی کردن روابط کار بین شرکت و کارکنان گره خورده نیست. نکته اصلی این است که کار به صورت قانونی و در چه قالب خاصی انجام می شود - طبق قانون کار یا در چارچوب قراردادهای قانون مدنی ، قانونگذار اهمیتی نمی دهد.

به هر حال، قانونی در قانون وجود دارد که طبق آن می توان قراردادهای کار را معادل قراردادهای کار تمام عیار دانست. به عنوان مثال، اگر شخصی طبق یک قرارداد قانون مدنی به عنوان پیمانکار کار می کند، اما هر روز به دفتر شرکت مشتری می رود که گویی برای کار خود، برنامه را رعایت می کند و هماهنگ می کند، مثلاً با مدیریت شرکت به تعطیلات می رود. سازمان، پس از آن Rostrudnadzor ممکن است شرکت را ملزم کند تا با چنین شریکی یک قرارداد کار تمام عیار تحت قانون کار منعقد کند.

چرا شرکت من به وضعیت SME نیاز دارد؟

در بالا، ما معیارهایی را تعریف کردیم که براساس آن یک شرکت می تواند به عنوان یک شرکت کوچک یا متوسط طبقه بندی شود. آن پارامترهای مورد بحث در سطح قانونگذاری تعریف شده است. یعنی این احتمال وجود دارد که تعلق شرکت ها به یک دسته یا دسته دیگر از نقطه نظر چشم انداز خاصی مهم باشد. به بیان دقیق، فایده عملی این واقعیت که این شرکت دارای وضعیت "بنگاه کوچک" است چیست؟ آیا هیچ امتیازی ارائه می دهد؟ بله، همینطور است.

واقعیت این است که روسیه تعدادی برنامه فدرال و منطقه ای و همچنین شهرداری با هدف حمایت از مشاغلی دارد که شکل یک شرکت کوچک یک معیار تعیین کننده برای آنهاست. یک جهت کلی از سیاست دولت در این زمینه وجود دارد. درباره چه نوع اقدامات حمایتی می توانیم صحبت کنیم؟

انواع حمایت از SMEs

سیاست ایالتی فدراسیون روسیه در صورتی که تجارت در قالبی به عنوان یک تجارت کوچک انجام شود، مستلزم چندین مزیت است. اینها اقداماتی مانند: هستند

• رژیم های مالیاتی ترجیحی (در ادامه به کدام یک از آنها خواهیم پرداخت)؛
• استانداردهای ساده مربوط به مالیات و حسابداری، نوع آماری گزارش؛
• مزایای مربوط به روش تسویه حساب در زمینه املاک خصوصی شده؛
• دادن نقش ویژه به مشاغل کوچک در تدارکات عمومی؛
• کمک در حفاظت از حقوق و منافع کارآفرینان هنگام تعامل با مقامات نظارتی؛
• حمایت مالی از مشاغل؛
• کمک به کسب و کارها در توسعه زیرساخت؛
• نوع متفاوتی از اقدامات برای سهولت انجام کسب و کار برای SMEها.

چه کسی پشتیبانی دریافت می کند؟

برنامه های حمایت از کسب و کار مناسب ممکن است بسته به منطقه (و همچنین بین شهرداری ها و مناطق مختلف) متفاوت باشد. خیلی به ویژگی های صنعت کسب و کار بستگی دارد. در برخی از موضوعات فدراسیون، اولویت بیشتری به شرکت های فعال در استخراج مواد معدنی داده می شود، در برخی دیگر - به شرکت های متالورژی. در تعدادی از شهرهای روسیه وجود داردصندوق‌هایی که فعالیت‌های آنها بر حمایت از شرکت‌هایی متمرکز است که در فعالیت‌های معمولاً نوآورانه فعالیت می‌کنند. در چنین سازمان هایی، بنیانگذاران "استارتاپ ها" می توانند پشتیبانی پیدا کنند، ایده اصلی کسب و کار که به طور معمول، ایجاد بازارهای کاملاً جدید مبتنی بر فناوری هایی است که هنوز توسط هیچکس تسلط نیافته است.

در عمل، کمک به شرکت های متعلق به دسته های کوچک و متوسط می تواند توسط مقامات دولتی و شهرداری و همچنین سازمان ها و صندوق های مختلفی که این نقش را بر عهده دارند ارائه شود. برای مثال، اگر یک کسب‌وکار یک شرکت نوآورانه کوچک باشد، این می‌تواند عاملی برای جذب موفقیت‌آمیز سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر با کمک صندوق‌هایی با مشارکت عمدتاً دولتی باشد.

چالش های اصلی در SMEs

در واقع، چرا مشاغل به حمایت دولتی نیاز دارند؟ آیا ممکن است یک بنگاه اقتصادی موفق، هرچند کوچک، سازمانی باشد که فعالیت یارانه ای خاصی را به عهده بگیرد؟ چالش های اصلی پیش روی شرکت های کوچک و متوسط در روسیه چیست؟

کارشناسان بر این باورند که یکی از مشخص ترین مشکلات، بار مالیاتی بالا است. علاوه بر این، مشاغل فاقد منابع مالی هستند. اولین مشکل در عمل عمدتاً در نیاز به پرداخت کمک های کلان به بودجه دولتی - PFR، FSS، MHIF برای کارمندان بیان می شود. در مورد دومین مشکل ذکر شده، ما در مورد دسترسی کم وام های ارزان صحبت می کنیم. نرخ هایی که توسط اکثر بانک های روسیه تعیین می شود،برای بسیاری از کارآفرینان بسیار زیاد است.

مشکل دیگر برای تجار روسی دسترسی کم به منابع زمین و املاک و مستغلات است. بسیاری از کارآفرینان، همانطور که کارشناسان متوجه می شوند، در دسترسی به امکانات زیرساخت انرژی با مشکلاتی مواجه هستند. اتصال به شبکه ها مشکل است، تعرفه ها بالاست. یکی دیگر از مشکلات کسب و کارهای خصوصی که کارشناسان به آن اشاره کرده اند کمبود پرسنل است.

نقش دولت در حل مشکلات تجاری

موسسات دولتی، به گفته کارشناسان، به طور کلی باید به توسعه مشاغل کوچک در روسیه علاقه مند باشند. و بنابراین، انواع مختلف برنامه های حمایتی SME باید نیاز به حل مشکلات واقعی مورد نظر را در نظر بگیرند. تحلیلگران بر این باورند که در برخی زمینه های فعالیت، نتایجی وجود دارد.

مالیات ترجیحی

اول از همه، به بار مالیاتی مربوط می شود. به ویژه، SME ها می توانند از سیستم های مالیاتی ترجیحی - STS، UTII یا پتنت ها استفاده کنند. هر یک از این رژیم ها در بیشتر موارد، در مقایسه با سیستم عمومی، مقدار بسیار کمتری از کمک های مالی به خزانه را تضمین می کنند. علاوه بر این، برخی از دسته‌های کارآفرینان فردی حق دارند مالیات را با میزان مشارکت پرداختی به PFR، MHIF و FSS کاهش دهند. و در این حالت برای بسیاری از IP ها بار مربوطه به حداقل می رسد. به هر حال، در اینجا می توان در مورد امتیازات مربوط به گزارشات مالیاتی و حسابداری گفت. تمام آنچه که بسیاری از کارآفرینان فردی ملزم به ارائه به خدمات مالیاتی فدرال هستند، یک اعلامیه سالانه است. الزامات حسابداری پیچیدهقانونگذار برای آنها مستندات ارائه نمی کند.

وام و کمک هزینه

با وام، البته، سخت تر. حتی آن دسته از بانک‌هایی که دولت در آنها سهم عمده‌ای در سهام دارند، وام‌هایی را با شرایطی ارائه می‌کنند که چندان مطلوب نیست. بسیاری از کسب و کارها مجبور به گرفتن وام در خارج از کشور هستند و بدهی خارجی بزرگی را تشکیل می دهند. برنامه های وام با هزینه منابع بودجه، به گفته کارشناسان، در فدراسیون روسیه نسبتاً ضعیف توسعه یافته است.

مکانیسم هایی برای حمایت مالی از مشاغل از طریق کمک های بلاعوض دولتی و شهرداری وجود دارد. با این حال، به گفته تحلیلگران، هنوز زود است که بگوییم آنها بر اساس سیستماتیک کار می کنند. علاوه بر این، به اعتقاد کارشناسان، مبالغی که در برنامه های حمایتی مربوطه ظاهر می شود، به سختی به کسب و کارها در دستیابی به نتایج قابل توجه کمک می کند.

جنبه سرمایه گذاری

در عین حال، همانطور که بسیاری از تحلیلگران معتقدند، مشاغل در روسیه این فرصت را دارند که منابع مالی را نه از بانک ها، بلکه از سرمایه گذاران جذب کنند. معیار در این مورد بسیار ساده است: نکته اصلی این است که ایده تجاری با جاه طلبی های کارآفرین مطابقت داشته باشد و سود کند. تنها چیزی که یک سرمایه گذار نیاز دارد، بازدهی بالاتر از میانگین نرخ بانکی است. به طوری که منطقی است که در یک تجارت سرمایه گذاری کنید و پول نقد را به سپرده منتقل نکنید. اگر یک سرمایه گذار مخاطره آمیز تصمیم بگیرد که یک شرکت نوآورانه کوچک خاص نمونه ای از ترکیب یک ایده تجاری معقول و یک برنامه سنجیده برای اجرای آن است، با کمال میل در آن سرمایه گذاری خواهد کرد. با شرایطی که احتمالاً چنین نخواهد شدارائه هر بانک تجاری یک کسب و کار کوچک برای بسیاری از سرمایه گذاران یک سرمایه گذاری جذاب است.

SME و HR

در این میان، دولت نیز مشکل را با پرسنل حل می کند، البته به طور غیرمستقیم. ما در مورد محبوبیت برنامه های آموزشی برای متخصصان فنی در دانشگاه ها، توسعه آموزش فنی حرفه ای صحبت می کنیم. همه این فعالیت ها تا حد زیادی به کیفیت خط مشی عمومی وابسته است.

در عین حال، برخی از کارشناسان معتقدند که خود کسب و کار نیز باید برای بهبود فضای کلی در محیط کسب و کار تلاش کند. همین مشکل پرسنل را در نظر بگیرید: به گفته تحلیلگران، بسیاری از شرکت ها حجم تولید خود را افزایش می دهند، اما در عین حال موقعیت های خالی جدیدی ایجاد نمی کنند. مشاغل جدید ظاهر نمی شوند، به ویژه مشاغلی که نیاز به مشارکت متخصصان واجد شرایط دارند. عمدتاً به همین دلیل، دانش‌آموزان حرفه‌های تولیدی را انتخاب نمی‌کنند و به درستی معتقدند که شغلی برای آنها تضمین نشده است. علاوه بر این، کارشناسان معتقدند که همه بنگاه ها به مشکل افزایش بهره وری نیروی کار توجه ندارند.