جوجه‌های Milfler: توضیحات نژاد، ویژگی‌های محتوا و نظرات

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

پرورش طیور همیشه برای گوشت و تخم مرغ انجام نمی شود. در برخی از مزارع، در میان نژادهای مولد مرغ، می توانید نمایندگان تزئینی را مشاهده کنید که بی دقت در اطراف قدم می زنند. آنها معمولاً برای لذت زیبایی شناختی و شرکت در نمایشگاه ها نگهداری می شوند. با این حال، تنها با توجه به این واقعیت که هزینه های بالغ و جوجه های نژادهای نخبه بسیار بالا است، پرورش آنها می تواند سود خوبی برای کشاورز به همراه داشته باشد. جوجه های میفلر یکی از زیباترین گونه ها هستند. در این مقاله ویژگی های این نژاد و ویژگی های محتوای آن شرح داده خواهد شد.

تاریخ

بلژیک زادگاه جوجه های میفلر است: در انتخاب این نژاد از بتمانکا بلژیکی استفاده شده است. هنگامی که توسعه یافت، توسعه دهندگان بر روی منحصر به فرد بودن پرهای پرنده تمرکز کردند. در نتیجه، یک نژاد جدید با پاهای کرک متولد شد که در حال حاضر محبوبیت زیادی در بین مرغداران دارد. او یکی از سه گونه اول به دست آمده از Betmanka بود که با اسطوخودوس مشخص می شودرنگ.

برای دقیق تر، نژاد مرغ Millefler با مشارکت Betmanka ریشدار Antwerp و هلندی Saber به دست آمد. این احتمال وجود دارد که افراد زینتی دارای ژن هایی از گونه های پرندگان ژاپنی باشند، زیرا آنها در طی کار اصلاح نژاد به بلژیک وارد شده اند. به نوبه خود، نمایندگانی که در مورد آنها صحبت می کنیم به زیرگونه ها تقسیم می شوند. ایزابلا محبوب ترین نژاد است. همچنین در کشور ما می توانید انواعی مانند اسطوخودوس و چینی را پیدا کنید.

جوجه میفلر: توضیحات

نمایندگان با اندازه متوسط، ترکیب بدن منظم و رنگ متنوع متمایز می شوند. بدنه دارای فرمی گرد با انحنای زیبا در پشت است. اندازه سر متوسط است، رنگ چشم به رنگ پر بستگی دارد. کانتور قفسه سینه تلفظ می شود، به جلو بیرون زده است. خروس ها با یک دم مجلل متمایز می شوند که پرهای آن به رنگ سبز مایل به مشکی با براق است. شانه قرمز، صاف، بریده بریده.

رنگ آمیزی جوجه ها بسیار متنوع است و به همین دلیل توجه پرورش دهندگان را به خود جلب می کند. بسیاری از آنها پرندگان را پرورش می دهند تا رنگ اصلی و غیر معمول پرها را بدست آورند. در نتیجه کار آزمایشی، زیرگونه های جدیدی از پرندگان ظاهر می شوند. به عنوان مثال، تحت شرایط خاص، پرهایی به شکل شورت در بزرگسالان روی پاهای آنها رشد می کند. از رنگ‌هایی که اغلب یافت می‌شوند عبارتند از: چینی، سیاه و سفید، آبی با خال، سفید خالص و ترکیبی.

ویژگی های نژاد

علی رغم اندازه کوچکشان، نمایندگان کوتوله قادر به بازدهی خوبی هستند. یک مرغ تخمگذار در سال حدود 100 تخم تولید می کند. این در حالی است که یک فرد ماده تنها 600-700 گرم وزن دارد، خروس ها کمی بیشتر - 800. وزن یک تخم مرغ حدود 30 گرم است.

ویژگی های زیر در توصیف نژاد میفلر برجسته شده است:

• کیفیت بیرونی بالا؛
• استقامت، پرندگان یخبندان را به خوبی تحمل می کنند؛
• طبیعت آرام؛
• تقاضای خوراک.

شخصیت پرنده

علاوه بر ظاهر بیرونی جالب، با قضاوت بر اساس توضیحات، جوجه های Millfler دارای ویژگی های مثبتی هستند که به آنها اجازه می دهد در کنار سایر نژادها نگهداری شوند. شایستگی آنها به شرح زیر ذکر شد:

• پرندگان طبیعتی مطیع دارند، آنها به راحتی با صاحبان و حیوانات خانگی خود ارتباط برقرار می کنند.
• آنها می توانند از خانواده خود دفاع کنند، در صورت لزوم، شجاعانه از فرزندان جوان محافظت می کنند.
• با جوجه ها بسیار محتاطانه رفتار می شود. جالب است که نرها با وفاداری از مرغ ها محافظت می کنند و همچنین اجازه می دهند ابتدا به سمت دانخوری بروند.
• جوجه ها مرغ های مادر بسیار خوبی هستند که می توان از آنها برای جوجه کشی فرزندان دیگر پرندگان استفاده کرد.

برخی از ویژگی های نژاد

نژاد مرغ های میفلر اتاق های کم ارتفاع را دوست ندارد، پرندگان همیشه با عجله بالا می روند. این مسئولیت را در هنگام برنامه ریزی به مالک تحمیل می کند. مهم است که نشیمنگاه مرغ ها تا حد امکان بالا باشد. برای آنها توصیه می شود که تجهیز شوندسازه های چند طبقه که در آن پرندگان احساس راحتی می کنند. همچنین باید در نظر داشته باشید که آنها کاملاً متحرک هستند. اما مساحت اتاق برای آنها نقش خاصی ندارد.

اگر انتظار دارید از مرغ های تخمگذار تخم مرغ دریافت کنید، باید تعادل تغذیه حفظ شود. اگر بیش از حد غذا بخورند، شروع به افزایش وزن می‌کنند و چاقی به شدت بر بهره‌وری آنها تأثیر می‌گذارد.

رژیم

همان طور که قبلاً ذکر شد، پرندگان در رژیم غذایی بسیار سختگیر هستند. آنها فقط غذای طبیعی را به شکل له شده ترجیح می دهند. برای جلوگیری از بیماری های پرندگان و اطمینان از رشد طبیعی آنها، باید از تغذیه خوب مراقبت کنید. در تابستان، تغذیه باید شامل مقدار کافی علف سبز باشد. همچنین می توانید مخلوط غلات و خوراک مرکب بدهید.

برای جوجه ها باید پلت صنعتی بخرید. برای جوجه های کوچک، مخلوطی از تخم مرغ آب پز و غلات، گندم یا ذرت تهیه می شود. در حال حاضر از هفته اول، می توانید هویج آب پز، ماست یا پنیر دلمه، برگ درخت چنار، چغندر را اضافه کنید. نوزادان نیاز به وعده های غذایی مکرر (حداقل 8 بار در روز) دارند. از لحظه تولد تا یک ماهگی تعداد دفعات تغذیه به تدریج به 5 بار در روز کاهش می یابد. در 6 هفتگی، جوجه ها به سه وعده غذایی در روز منتقل می شوند.

برای تأمین انرژی لازم فرزندان جوان، باید یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. باید حاوی بیشتر دانه ها (70%) باشد. بقیه پودر استخوان است، مرطوبپوره، مخمر، گیاهان و سبزیجات. از علف، بهتر است به پرندگان علف گره داده شود. خرد شده و با غلات مخلوط می شود. از سبزیجات، جوجه ها عاشق گوجه فرنگی و هویج هستند. مرغداران توصیه می کنند که حداقل یک بار در هفته غذاهای دریایی مانند ضایعات میگو را در رژیم غذایی خود بگنجانید. این تأثیر مثبتی بر رشد پرندگان دارد.

شرایط

جوجه های میفلر نسبت به محتوا مطالبه گر نیستند. آنها با استقامت زیاد در شرایط زندگی متمایز می شوند و در عین حال اثر تزئینی خود را حفظ می کنند. با این حال، برخی از الزامات هنوز باید برآورده شود. این شامل موارد زیر است:

• وجود پوشش چمن تازه؛
• بدون شکست - یک اتاق خشک بدون پیش نویس؛
• تمیز نگه دارید: به طور مرتب ملافه را عوض کنید، در غیر این صورت زباله ها به پرها می چسبند؛
• در فصل سرد، پرندگان باید دارای گرمایش اضافی باشند.

رعایت همه این شرایط برای تشکیل درست پر در حیوانات جوان مهم است.

درباره پرورش

به دلیل خصوصیات عالی مادری که در توصیف نژاد جوجه های میفلر ذکر شد، آنها به روش طبیعی پرورش داده می شوند. نکته اصلی تمیز نگه داشتن خانه پرندگان است. شما همچنین می توانید در انکوباتور پرورش دهید. پس از ظاهر شدن جوجه ها، حفظ دمای مطلوب در مرغداری به مدت یک هفته ضروری است. اگر هوا گرم است، می‌توان آنها را به بیرون به هوای تازه برد.

واکسیناسیون اجباری است. این کار از فرزندان در برابر آنفولانزای مرغ محافظت می کند. جوجه هاMillfleur - افراد تمیز هستند. نوشیدنی ها باید تمیز نگه داشته شوند. تحت هیچ شرایطی نباید لیز باشند.

پیشگیری از بیماری

اگر از جوجه های زینتی به درستی مراقبت نشود، ممکن است مستعد بیماری شوند. گاهی اوقات ظاهر آفات صاحبان را به دردسر می اندازد. برای جلوگیری از نگرانی‌های غیر ضروری، باید دیواره‌های مرغداری و پرچ‌ها را با آهک پردازش کنید. تمیز کردن باید به طور منظم انجام شود. اگر پرندگان در پرندگان هستند، خاکستر چوب باید به بستر اضافه شود. علاوه بر این حمام های خاکستر برای آنها مفید خواهد بود. برای این منظور خاکستر را در ظروف بزرگ ریخته و در محل پیاده روی می گذارند. این یک روش ضد عفونی کننده موثر است که پرندگان را از بیماری ها و آفات محافظت می کند. هر 3 تا 4 ماه، باید پنجه های جوجه ها را با قطران توس درمان کنید.

بررسی

توجه شده است که این فضا به ویژه مورد علاقه انواعی مانند ایزابلا، چینی و اسطوخودوس است. همین الزام در مورد حصار پیاده روی نیز صدق می کند. مرغداران می نویسند که اگر ساختارها به اندازه کافی بلند نباشد، جوجه ها سعی می کنند فرار کنند. در مورد رژیم غذایی، حشرات مختلف به عنوان غذای اضافی برای پرندگان خدمت می کنند که در صورت لزوم باید آنها را دریافت کنند. همچنین پنیر دلمه با تخم مرغ مخلوط با خوراک در نظر گرفته شده برای جوجه های گوشتی. غذای میلفلر نباید فرآوری شود.

نتیجه گیری

بدیهی است که مرغ های زینتی به دلیل تنوع پر پر طرفدار هستند. پرندگان علاوه بر زیبایی بسیار آسان از توده عمومی طیور قابل تشخیص هستند. ویژگی های متمایز این نژاد عبارتند از اندازه متوسطاندازه، بی تکلفی در محتوا، که به شما امکان می دهد آن را در انواع مختلف مزارع راه اندازی کنید.

عیب پرندگان این است که شروع کردن آنها فقط برای گوشت غیرمنطقی است. با این وجود، پرندگان قلب بسیاری از صاحبان را به دست آورده اند و یکی از زیباترین زیرگونه های تزئینی به حساب می آیند.