جوجه های پادوآ: توضیحات نژاد، ویژگی های محتوا، مراقبت و عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

احتمالاً هر مرغداری در مورد چنین نژاد مرغی - پادوان - شنیده است. تاریخچه آنها به خوبی درک نشده است، اما شکی نیست که آنها چندین قرن پیش پرورش یافته اند. خوب، ظاهر غیر معمول آنها را به دکوراسیون واقعی هر خانواده تبدیل می کند.

مقصد

در ظاهر مشخص شده است که جوجه های پادو در درجه اول یک نژاد تزئینی هستند. برای مدت طولانی بود. با این حال، بعدها شایستگی های آنها توسط دهقانان و کشاورزان عملی قدردانی شد. جای تعجب نیست که با گذشت زمان آنها شروع به پرورش به عنوان نژادهای گوشتی و تخم مرغ کردند.

اما با این حال، عملکرد اصلی آنها همچنان تزئینی است. این به شخصیت غیر معمول کمک می کند. اگرچه به طور کلی، جوجه های نژاد دارای مزاج هستند، اما در بیشتر موارد می توان آنها را به راحتی اهلی کرد و آنها را به مرغ مورد علاقه کل خانواده تبدیل کرد. چنین پرندگانی شروع به دنبال کردن صاحب محبوب خود در همه جا می کنند و با لذت غذا را از دست او نوک می زنند.

تاریخ

متأسفانه، تاریخچه این نژاد شگفت انگیز به خوبی درک نشده است - اطلاعات متناقض زیادی ازنقاط مختلف اروپا.

برخی استدلال می کنند که این نژاد در روم باستان پرورش داده شده است، یعنی تاریخ بیش از دو هزار سال طول می کشد. برای اثبات این موضوع، استدلال بسیار سنگینی نیز ارائه شده است - اصطلاح "پادوآ" از نام شهر پادوآ واقع در ایتالیا آمده است. در واقع، این شهر از دیرباز به خاطر این واقعیت که این پرندگان شگفت انگیز پرورش داده شده و در سراسر اروپا فروخته شده اند، مشهور بوده است.

همچنین تئوری های بسیاری در مورد مکانی که اولین جوجه های پادوان در آن ظاهر شدند - از لهستان تا انگلیس وجود دارد. اما یک واقعیت مسلم است - اولین بار توسط یک آلمانی به نام فریش در سال 1763 ثبت شد. بنابراین، امکان مشارکت آلمان در ایجاد و توسعه این نژاد را نمی توان انکار کرد.

شرح ظاهر

هنگامی که یک پادوان را می بینید، اشتباه گرفتن آن با برخی از نژادهای مرغ دیگر دشوار خواهد بود. آنها تافت بزرگی دارند که تقریباً به طور کامل سر آنها را می پوشاند. و پرهای ضخیم و ریش قدرتمند صراحتاً چشم هر خبره ای را به وجد می آورد. چندین زیرگونه وجود دارد که از نظر رنگ متفاوت هستند، کمی بعد در مورد آنها صحبت خواهیم کرد. اما گوش ماهی در جوجه ها کاملاً وجود ندارد، مانند گوشواره ها.

منقاری قدرتمند و کمی خمیده فوراً قابل توجه است که در برخی موارد رنگ مایل به آبی دارد. هم خروس‌ها و هم مرغ‌ها می‌توانند دم بلند و پهنی داشته باشند که آن‌ها را بسیار چشمگیر می‌کند.

سینه قدرتمند به جلو بیرون زده، پاها از بیشتر جوجه ها بلندتر است.

انواع

اکنون که توصیف تقریبی جوجه های پادو را می دانید، می توانید عمیق تر برویدبه انواع خاص با قضاوت بر اساس داده های باقی مانده، اولین نمایندگان این نژاد که در اواسط قرن هجدهم ثبت شده بودند، رنگ طلایی داشتند. با این حال، در سه دهه بعد، چندین ده رنگ و سایه جدید ظاهر شد. برخی از آنها حتی در انواع جداگانه برجسته می شوند. بیایید در مورد جالب ترین آنها صحبت کنیم.

• سفید - دارای رنگی شیک، پرهای دم کمی تیره تر از بقیه بدن است.
• نقره - پرهای سیاه مخلوط با سفید و به طور مرتب در سراسر بدن قرار داده شده است.
• سیاه - رنگ مشکی یکنواختی دارند، در برخی موارد پرهای مایل به آبی دیده می شوند.
• طلا - پرهای سیاه به طور ناهموار با پرهای طلایی برای جلوه خاصی جایگزین می شوند.
• Shamoah - پرهای سفید ترکیب شده با طلایی و قهوه ای.

همچنین یک نژاد کوتوله وجود دارد که ارزش برجسته کردن دارد. آنها منحصراً برای اهداف تزئینی استفاده می شوند. جای تعجب نیست - تولید تخم آنها بسیار کم است و آنها نمی توانند وزن زیادی داشته باشند.

ویژگی ها

مطمئناً خوانندگانی که به طور جدی به پرورش این پرندگان فکر می کنند، علاقه مند خواهند شد که خصوصیات مرغ پادو را بدانند. ارزش دارد در مورد آنها با جزئیات بیشتر صحبت شود.

این نژاد به درستی به گوشت و تخم مرغ نسبت داده می شود، اگرچه از نظر بهره وری خاص تفاوتی ندارند، بنابراین در بیشتر موارد کشاورزان آنها را صرفاً به خاطر زیبایی پرورش می دهند.

خودتان قضاوت کنید - نمایندگان سالم و جوان این نژاد تا 120 تخم در سال حمل می کنند که نمی توان آنها را نامیدواقعا شاخص خوبیه اگرچه تخم مرغ ها بسیار بزرگ هستند، حدود 50 گرم.

وزن بسته به تنوع بسیار متفاوت است. اما حتی بزرگ‌ترین مرغ‌های مادر نیز معمولاً بین 1.5 تا 2.5 کیلوگرم وزن دارند و خیلی سریع رشد نمی‌کنند. بنابراین، اگر قصد دارید پرندگان را صرفاً برای گوشت پرورش دهید، می توانید بسیاری از نژادهای دیگر را پیدا کنید که از این نظر سودآورتر هستند.

شرایط مهار

علی رغم ظاهر و زیبایی غیرمعمول آنها، مرغ های پادوان در مراقبت تفاوت چندانی با جوجه های معمولی ندارند.

البته، شما باید یک مرغداری قابل اعتماد بسازید. استفاده از آجر یا بتن نامطلوب است - آنها به سرعت سرما را جذب می کنند، گرم کردن چنین اتاقی بسیار دشوار است. و برای اینکه پادوها بیمار نشوند، احساس خوبی داشته باشند، دمای حداقل +10 … +14 درجه سانتیگراد مورد نیاز است. علاوه بر این، شما باید محافظت قابل اعتمادی را در برابر بادکش ها ایجاد کنید - آنها حتی برای هر مرغی خطر بیشتری نسبت به سرمای معمولی دارند.

همچنین بسیار مهم است که کف مرغداری بتنی نباشد. از این گذشته ، جوجه ها روی آن راه می روند ، غذای ریخته شده را از آن نوک می زنند ، سعی می کنند حفاری کنند. به همین دلیل، خطر آسیب به پنجه ها و منقار افزایش می یابد. در زمستان، کف بتنی به ویژه خطرناک است - پنجه ها را خنک می کند، که می تواند منجر به سرماخوردگی جدی شود. بهتر است کف سالن مرغ از خاک رس یا به سادگی خاکی باشد. کفپوش چوبی انتخاب خوبی است. خوب، یک لایه ضخیم خاک اره یک انتخاب ایده آل خواهد بود. جوجه ها از کندن آنها لذت می برند و از بین بردن خاک اره هنگام تمیز کردن مرغداری اصلاً سخت نیست.

اتاق باید به اندازه کافی بزرگ باشد.نگهداری پادوها در قفس های تنگ غیرقابل قبول است - این بر جذابیت آنها تأثیر می گذارد. با این حال، قفس ها معمولاً در کارخانه های بزرگ و متخصص در تولید مرغ و تخم مرغ ترجیح داده می شوند.

رژیم غذایی مناسب

نکته مهم در نگهداری صحیح جوجه پادوان ترکیب جیره است. خوشبختانه، در اینجا آنها خیلی عجیب و غریب نیستند - همان غذایی که جوجه های معمولی با لذت می خورند.

البته خوراک ترکیبی تخصصی انتخاب ایده آلی خواهد بود. البته ارزان نیست، اما پادوها به ندرت در گله های بزرگ نگهداری می شوند. و برای نیم دوجین یا ده پرنده، می توان مقدار کافی از بودجه خانواده را اختصاص داد. اما در نتیجه، یک رژیم غذایی متعادل حاوی تمام ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم دریافت می‌کنید.

اگر امکان تغذیه با خوراک مرکب وجود ندارد، می توانید غلات معمولی را ترجیح دهید. گندم و جو دو سر که به نسبت تقریباً 3:2 مخلوط شده اند، کالری لازم و برخی ریزمغذی ها را در اختیار آنها قرار می دهد. اگر آنها را جوانه بزنید، 2 تا 3 روز آنها را با آب گرم پر کنید و در جای گرم بگذارید، می توانید قابلیت هضم را افزایش دهید که تأثیر مثبتی بر افزایش وزن خواهد داشت. همچنین، تا حد امکان سبزی ها باید به رژیم غذایی اضافه شود. سرشار از ویتامین است، ایمنی خوبی ایجاد می کند، تولید تخم مرغ را افزایش می دهد و همچنین زرده را زردتر و اشتها آور می کند.

گاهی اوقات می توانید کیک آفتابگردان و ذرت را به رژیم غذایی اضافه کنید. اما معمولاً این کار کمی قبل از کشتار انجام می شود. با تغذیه مداوم ذرت، جوجه ها به دلیل چربی اضافه وزن اضافه می کنندلایه های میانی.

خوب است اگر در فصل گرم جوجه ها این فرصت را داشته باشند که آزادانه در اطراف منطقه حصارکشی شده قدم بزنند. با جمع آوری علف مناسب، گذراندن زمان در هوای پاک، خوردن کرم ها و حشرات، پرندگان قوی تر، سالم تر می شوند و تولید تخم نیز اندکی افزایش می یابد. افسوس، این همیشه ممکن نیست.

به مصرف کنندگان الکل توجه ویژه ای داشته باشید. پادوهای معمولی مناسب نیستند - آنها دائماً ریش خود را خیس می کنند و به همین دلیل زیبایی خود را از دست می دهند. بهتر است به آنالوگ های با نوک سینه ها اولویت دهید. در این صورت فقط منقار با آب تماس پیدا می کند که قطعاً ضرری ندارد.

پرورش

کاملاً قابل درک است که کشاورزان علاقه مند به این نژاد به پرورش مرغ پادوان علاقه مند هستند. در اینجا شما باید کمی آنها را ناامید کنید. جوجه ها خیلی بد هستند. این مرغ ها معمولاً به ندرت جوجه کشی تخم را انجام می دهند. و اگر یکی از آنها شروع به بیرون آمدن کرد، نمی توانید مطمئن باشید که حوصله او سر نمی رود و او در نیمه راه تسلیم نمی شود و تخم ها را خراب می کند.

بنابراین معمولاً از دستگاه های جوجه کشی برای پرورش جوجه ها استفاده می شود. این روند با پرورش نژادهای دیگر تفاوتی ندارد. دمای مطلوب 39 درجه، دوره کمون سه هفته مثبت یا منفی یک روز است.

مراقبت از جوجه

در روزهای اول زندگی، تامین گرمای مناسب جوجه ها بسیار مهم است. دمای مطلوب کمتر از 30+ درجه سانتیگراد نیست. اگر آنها در انکوباتور پرورش داده شوند، باید از یک پد گرمایش الکتریکی استفاده کنید. به تدریج، دما را می توان کاهش داد - حدود 3 درجهاز هفته دوم زندگی شروع می شود. بعد از دو هفته دیگر می توانید بخاری را خاموش کنید. اما فقط در فصل گرم، اگر جوجه‌ها در زمستان پرورش داده می‌شدند، تا روز سی‌امین زندگی که بزرگ می‌شوند و به اندازه‌ای قوی‌تر می‌شوند تا در برابر سرما مقاومت کنند، نباید حرارت را حذف کرد.

غذا مشکلی ندارد. در هفته اول بهتر است جوجه ها را با تخم مرغ آب پز و ریز خرد شده تغذیه کنید. شما باید این کار را اغلب انجام دهید - هر 2-4 ساعت. در هفته دوم، رژیم غذایی را می توان با ارزن خیس خورده، پنیر کم چرب، سیب زمینی آب پز و سبزیجات خرد شده تغییر داد.

همچنین مطمئن شوید که آنها همیشه به آب تمیز دسترسی دارند.

در ماه، رژیم غذایی باید حدود نیمی از غلات، نیمی از سبزیجات و سیب زمینی آب پز باشد. اگر آنها در خوردن غلات خوب هستند، پس از یک هفته می‌توانید مکمل‌ها را کاملاً متوقف کنید و به مخلوطی از گندم و جو بخارپز شده روی آورید.

نژادهای مشابه

همانطور که در عکس می بینید، جوجه های پادوانا با سایر جوجه ها بسیار متفاوت هستند. با این حال، چندین نژاد وجود دارند که آنقدر شبیه به آنها هستند که ممکن است برای یک مبتدی گیج کننده باشد.

این مثلاً تاج روسی است. او همچنین دارای پرهای قدرتمندی از پرهای بلند روی سر خود است که در جهات مختلف متفاوت است. خیلی ظریف به نظر می رسد! در عین حال، تاج روسی به طور کلی کمی بزرگتر از پادوان است و مهمتر از آن، تولید تخم مرغ بسیار بیشتری دارد - تا 200 تخم در سال.

یکی دیگر از نژادهای مشابه پاولویان است. این نه تنها مقاومت بالایی در برابر سرما دارد، بلکه زیبایی شگفت انگیزی نیز دارد. به خصوص برجسته است طولانیتاج، بیشتر شبیه به یک دسته است. در پایه باریک است، با شکوه بالا می رود و در جهات مختلف سقوط می کند. از نظر تولید تخم‌مرغ، پاولوویان پادوآها را نیز دور می‌زند، زیرا آنها به طور متوسط حدود 150 تخم در سال دارند.

نتیجه گیری

مقاله ما رو به پایان است. اکنون شرح نژاد مرغ پادوان، ویژگی های نگهداری، تغذیه، پرورش آنها را می دانید. این بدان معنی است که شما به راحتی می توانید تصمیم بگیرید که آیا این پرندگان برای شما مناسب هستند یا بهتر است به آنالوگ های دیگر اولویت دهید.