گروه هلسینکی مسکو یک سازمان حقوق بشری است. لیودمیلا آلکسیوا - رئیس MHG

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

همانطور که می دانید، در 12 مه 1976، گروه هلسینکی مسکو تأسیس شد - سازمانی که بر رعایت بخش سوم توافقنامه هلسینکی که حاوی مقالات بشردوستانه است نظارت می کند. آنها شامل مقرراتی در مورد حقوق اساسی بشر هستند که اعضای جنبش حقوق بشر در اتحاد جماهیر شوروی برای چندین دهه بر رعایت آن نظارت داشتند. ایجاد این گروه در یک کنفرانس مطبوعاتی در خانه آندری ساخاروف، فیزیکدان شوروی اعلام شد.

تاریخچه آفرینش

گروه هلسینکی مسکو (MHG) به نمایندگی از یوری اورلوف، بنیانگذار و اولین رئیس آن، اهداف خود را به شرح زیر ارائه کرد. این سازمان بر انطباق با اعلامیه هلسینکی در اتحاد جماهیر شوروی نظارت خواهد داشت و تمامی کشورهایی را که این سند را همراه با اتحاد جماهیر شوروی امضا کرده اند، از هرگونه تخلف مطلع خواهد کرد.

علاوه بر یوری اورلوف، گروه شامل الکساندر گینزبورگ، لیودمیلا آلکسیوا، ناتان شارانسکی، ویتالی روبین، مالوا لاندا، الکساندر کورچاک، النا بونر، آناتولی مارچنکو، میخائیل برنشتم و پتر بودند.گریگورنکو.

امضای اجباری

توافق‌های هلسینکی شالوده مکانیزمی را برای نظارت بر رعایت الزامات آن ایجاد کرد. به ویژه، سران هیأت ها باید انطباق همه کشورهای شریک را با بیانیه ای که در کنفرانس های سالانه امضا کردند، ارزیابی می کردند. گروه هلسینکی مسکو ابراز امیدواری کرد که اطلاعات ارائه شده در مورد نقض مواد مربوط به رعایت حقوق بشر در این جلسات مورد بررسی قرار گیرد و کشورهای دموکراتیک از اتحاد جماهیر شوروی بخواهند که توافقات امضا شده از جمله مواد بشردوستانه را به طور کامل اجرا کند. عدم رعایت آنها می تواند منجر به فروپاشی توافقنامه هلسینکی شود که رهبری اتحاد جماهیر شوروی نمی توانست اجازه دهد. به نفع اتحاد جماهیر شوروی بود که یک معاهده بسیار سودمند را حفظ کند، با توجه به اینکه کشور به دلیل انزوای طولانی مدت از بقیه جهان و یک مسابقه تسلیحاتی جنون آمیز دچار خونریزی شده بود.

کار کارآمد

سازمان حقوق بشر، که فقط از یازده عضو تشکیل می شد، به نظر می رسید قادر به نظارت بر کل قلمرو وسیع اتحاد جماهیر شوروی نبود. از این گذشته، اعضای MHG مانند سایر شهروندان اتحاد جماهیر شوروی از حق رای محروم بودند و تمام تجهیزات آنها از دو ماشین تحریر قدیمی تشکیل شده بود. از سوی دیگر، گروه هلسینکی مسکو شامل فعالان باتجربه حقوق بشر بود که تا آن زمان حجم زیادی از مطالب را در مورد موضوعات مرتبط جمع آوری کرده بودند. علاوه بر این، خارجیایستگاه‌های رادیویی که در سراسر اتحاد جماهیر شوروی پخش می‌شدند، دائماً گزارش‌هایی در مورد کار MHG می‌خواندند و شروع به دریافت اطلاعات در مورد نقض حقوق بشر از سراسر کشور کرد. به ویژه، اعضای سازمان توسط فعالان جنبش‌های ملی اوکراین، لیتوانی، گرجستان و ارمنی مطلع شدند.

در طول 6 سال فعالیت خود، این گروه 195 گزارش در مورد نقض حقوق بشر در اتحاد جماهیر شوروی تهیه و به غرب ارسال کرد. این گزارش ها حاوی اطلاعاتی در مورد محدودیت در حق استفاده از زبان مادری، دریافت آموزش به زبان مادری و غیره بود. فعالان مذهبی (باپتیست ها، ادونتیست ها، پنطیکاستی ها و کاتولیک ها) از نقض حق آزادی مذهب صحبت کردند. شهروندانی که عضو هیچ جنبشی نبودند، عدم پایبندی به بخش سوم موافقتنامه هلسینکی را گزارش کردند که بر خود یا عزیزانشان تأثیر گذاشت.

یک مثال شایسته

بعلاوه، به دنبال مدل MHG، در نوامبر 1976 گروه هلسینکی لیتوانی و اوکراین تشکیل شد، در ژانویه 1977 - گرجستان، در آوریل - ارمنی، در دسامبر 1976 - کمیته مسیحی برای حمایت از حقوق. مؤمنان در اتحاد جماهیر شوروی و در نوامبر 1978 - کمیته کاتولیک برای حمایت از حقوق مؤمنان. کمیته‌های هلسینکی در لهستان و چکسلواکی نیز به وجود آمدند.

واکنش

در فوریه 1977، دستگیری ها در گروه های اوکراین و مسکو آغاز شد. یکی از اولین بازداشت شدگان، یوری اورلوف، رئیس MHG بود. در 28 اردیبهشت 1357 به 7 سال حبس تعزیری شدید محکوم شدآثار و 5 سال تبعید. دادگاه فعالیت های او را به عنوان تبلیغات و تبلیغات ضد شوروی با هدف تضعیف دولت و نظام شوروی تلقی کرد. در 21 ژوئن همان سال، ولادیمیر اسلپاک به 5 سال تبعید محکوم شد. در 14 ژوئن، ناتان شارانسکی به 3 سال زندان و 10 سال در یک اردوگاه رژیم سخت محکوم شد.

تا پاییز 1977 بیش از 50 نفر از اعضای گروه های هلسینکی زندانی شده بودند. بسیاری از آنها به حبس های طولانی محکوم شدند و برخی قبل از آزادی مردند.

موج همبستگی

رسانه ها در کشورهای دموکراتیک - شرکای اتحاد جماهیر شوروی تحت توافقنامه هلسینکی، روند هلسینکی و آزار و اذیت شرکت کنندگان آن در اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای اقماری آن را پوشش دادند. مردم در این کشورها با ایجاد گروه ها و کمیته های هلسینکی خود به این آزار و اذیت پاسخ دادند.

گروه هلسینکی آمریکا در دسامبر 1978 اعلام شد. سازمان‌های مشابهی بعداً در کانادا و تعدادی از کشورهای اروپای غربی ظهور کردند. هدف آنها متوقف کردن آزار و اذیت همکارانشان و تحت فشار قرار دادن دولت های ملی خود بود تا قویاً از اتحاد جماهیر شوروی بخواهند که توافقنامه هلسینکی را اجرا کند.

ثمره کار

این تلاش ها به ثمر نشسته است. با شروع کنفرانس مادرید در اکتبر 1980، کشورهای دموکراتیک شرکت کننده شروع به بیان این مطالبات به اتفاق آرا در هر جلسه کردند. به تدریجپایبندی به تعهدات «سبد» سوم به یکی از جنبه های اصلی فرآیند هلسینکی تبدیل شده است. در خلال کنفرانس وین در سال 1986، پروتکل الحاقی به امضا رسید که بر اساس آن وضعیت حقوق بشر در کشوری که طرف قراردادها است به عنوان کار همه امضاکنندگان شناخته می شود.

بنابراین، MHG بذری شد که جنبش بین المللی هلسینکی را به وجود آورد. تأثیر فزاینده ای بر محتوای فرآیند هلسینکی داشت. شاید برای اولین بار در تاریخ دیپلماسی، یک سازمان حقوق بشری چنین نقشی را در قراردادهای بین دولتی ایفا کرد. اتحاد جماهیر شوروی به نقض مواد بشردوستانه بر اساس اسناد ارائه شده توسط گروه های مسکو، اوکراین و لیتوانی متهم شد.

آب شدن گورباچف

تحت فشار کشورهای دموکراتیک، نه تنها گروه هلسینکی مسکو، بلکه تمامی کسانی که تحت مواد سیاسی قانون جزایی شوروی زندانی بودند، در سال 1987 آزاد شدند. در سال 1990، به شهروندان اتحاد جماهیر شوروی حق خروج آزادانه و بازگشت به کشور داده شد و آزار و اذیت مؤمنان متوقف شد.

تجربه به دست آمده از این همکاری نزدیک با سازمان های غیردولتی در این واقعیت منعکس می شود که OSCE اولین انجمن بین المللی است که آنها را به عنوان شرکای برابر در روند کار مشارکت می دهد. در کنفرانس‌های بعد انسانی، نمایندگان سازمان‌های غیردولتی بر اساس برابری با نمایندگان رسمی کشورهای عضو سازمان امنیت و همکاری اروپا شرکت می‌کنند و در شرایط مساوی به آنها صحبت می‌شود.

بازگشت در خدمت

MHG، که در زمان تأسیس آن تنها سازمان عمومی مستقل در اتحاد جماهیر شوروی بود، امروز نقشی پیشرو در جنبش حقوق بشر و جامعه مدنی ایفا می کند که در فدراسیون روسیه ظهور کرده است. جهت اصلی کار MHG همچنان نظارت بر وضعیت حقوق بشر است. اما امروزه نه تنها بر اساس مواد بشردوستانه موافقتنامه هلسینکی، بلکه با حمایت قانون اساسی فدراسیون روسیه، کنوانسیون اروپایی برای حمایت از حقوق و آزادی های بشر و سایر حقوق بشر بین المللی انجام می شود. معاهدات حقوق امضا شده توسط فدراسیون روسیه.

لیودمیلا میخایلوونا آلکسیوا در سال 1996 ریاست MHG را بر عهده داشت. سه سال قبل، او از مهاجرت اجباری به ایالات متحده در فوریه 1977 به مسکو بازگشت. این زن در تمام این مدت به کار خود در این سازمان حقوق بشری ادامه داد و از رادیو آزادی و صدای آمریکا نیز پخش کرد.

در سال 2012، قانون جدیدی در فدراسیون روسیه به اجرا درآمد که تعیین کرد گروه هلسینکی مسکو یک عامل خارجی است که از خارج از کشور وجوه دریافت می کند و دارای ارتباط با خارج از کشور است. برای خلاص شدن از شر انگی که در طول تاریخ به عنوان مترادف کلمه "جاسوس" استفاده می شد، این سازمان تصمیم گرفت خود را به کمک شهروندان روسی محدود کند.

جایزه شایسته

در سال 2015، لیودمیلا الکسیوا جایزه واسلاو هاول را برای کارهای برجسته خود در زمینه حقوق بشر دریافت کرد. تحویل بیش از 60000 یورو در مراسمی در کاخ اروپا دردر استراسبورگ، در روز افتتاحیه اجلاس عمومی مجمع پارلمانی شورای اروپا، آنا براسر، رئیس PACE گفت که این فعال حقوق بشر، با بر عهده گرفتن مسئولیت مبارزه برای عدالت، الهام بخش چندین نسل از فعالان روسی و خارجی است. برای چندین دهه آلکسیوا تهدید شد، شغل خود را از دست داد و مجبور شد کشور را ترک کند تا بتواند در مورد نقض حقوق بشر در اتحاد جماهیر شوروی صحبت کند. او اکنون رهبری گروه هلسینکی مسکو را بر عهده دارد، یک سازمان غیردولتی آزاد اندیش که اغلب با دشمنی مواجه است، اما همچنان بی قانونی را محکوم می کند و به قربانیان کمک می کند.

حملات ادامه دارد

اخیراً، در آستانه چهلمین سالگرد ایجاد MHG، شبکه تلویزیونی دولتی Rossiya-1 یک فیلم "مستند" پخش کرد که در آن ادعاهایی مبنی بر دریافت بودجه از سازمان اطلاعات بریتانیا، رهبر مخالفان، الکسی ناوالنی، مطرح شد. از جمله با کمک گروه هلسینکی مسکو. "اسناد" و "مکاتبات" ارائه شد که ظاهراً گواه ارتباط وی با رئیس صندوق سرمایه گذاری هرمیتاژ کپیتال، ویلیام برودر است. تجزیه و تحلیل "مواد" MI6 و CIA نشان داد که آنها مملو از خطاهای واقعی و کلامی معمول نویسندگان روسی زبان هستند. رئیس MHG اتهامات رسانه های دولتی را رد کرد و گفت که هرگز از الکسی ناوالنی پولی دریافت نکرده و به او پولی نداده است. این فعال حقوق بشر گفت که گروه هلسینکی مسکوتامین مالی انجام نمی‌دهد و در معاملات مالی، مانند قرار دادن وجوه در صندوق‌های تامینی، شرکت نمی‌کند.

ظاهراً، تلاش دیگری برای تحقیر MHG و مخالفان به طرز بدی شکست خورد.