رول Anilox برای دستگاه فلکسو: ویژگی ها، هدف

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

یکی از وظایف کلیدی هنگام چاپ با دستگاه فلکسو توسط یک آنیلوکس - یک شفت انجام می شود که به این دلیل جوهر روی شکل هدف چاپ توزیع می شود. با وجود دستگاه به ظاهر ساده، این عنصر با یک اصل پیچیده عملیات مشخص می شود که تفاوت های ظریف آن با ویژگی های سطح آن تعیین می شود. تا به امروز، رول آنیلوکس در نسخه های مختلف تولید می شود که نه تنها از نظر ساختاری، بلکه از نظر عملکرد نیز بهبود یافته است.

توابع Anilox

هدف شفت یکی است - انتقال یکنواخت یک لایه رنگ به مقدار مناسب با دوز تایید شده. مشخصه مهم این فرآیند، قرار گرفتن در معرض پارامترهای لایه است تا رنگ در محل اتصال نقاط به هم نچسبد و به دلیل اضافی بودن لکه نخورد. در تجهیزات چاپ مدرن، کفایت حجم رنگ مورد استفاده در هنگام اعمال بر روی فرم با چگالی نوری تعیین می شود.که با روش های اندازه گیری استاندارد محاسبه می شود. نسبت بهینه 1.55 است که امکان بازتولید با کیفیت بالا از محدوده تونال کامل با کنتراست لازم را فراهم می کند.

طراحی و ساخت مواد

همانطور که از نام آن پیداست، این قطعه شکل استوانه‌ای دارد که می‌تواند توخالی یا توپر باشد. از ویژگی های شفت، پوشش سلولی با لانه زنبوری با قطر متوسط 2 تا 25 میکرون است. امروزه برای ایجاد سطوح کاری آنیلوکس از پوشش های مخصوصی استفاده می شود که گاهی با روش حکاکی لیزری انجام می شود. در مورد مواد ساخت، اولین آنیلوکس ها لاستیک بودند و پس از آن با همتایان فلزی با روکش کروم جایگزین شدند. برخی اصلاحات نیز از تکنیک آبکاری مس استفاده می کنند و از یک لایه نازک نیکل برای محافظت از سطوح کروم استفاده می شود. در هر صورت، شرط مهم برای آرایش ساختاری رول آنیلوکس، وجود ساختار متخلخل روی سطح است.

برای جلوگیری از سایش سریع سلول، بسیاری از تولیدکنندگان در حال آزمایش فرمولاسیون اسپری هستند. در مبارزه رقابتی، فن‌آوران از شرکت‌های مختلف تلاش می‌کنند تا دو شرط را برآورده کنند - حداقل ضخامت لایه و مقاومت در برابر سایش دینامیکی بالا، که به معنای محافظت در برابر خوردگی و آسیب‌های مکانیکی تصادفی است.

انواع آنیلوکس

تفاوت اصلی انواع رول های آنیلوکس مدرن در نحوه حکاکی روی سطح است. در سطح پایه، ما می توانیم یک روش مکانیکی را تشخیص دهیمتشکیل سلول های چهار وجهی (کلیشگراف) و مدل های لیزری تشکیل لانه زنبوری شش ضلعی.

استفاده از منافذ چهار وجهی به دلیل شکل مشخص سلول ها امکان افزایش انتقال جوهر را نمی دهد. به نوبه خود، لانه زنبوری شش ضلعی نه تنها انتقال حجمی رنگ را فراهم می کند، بلکه به شما امکان می دهد سرعت بالاتری از فرآیند را حفظ کنید. از بسیاری جهات، این تفاوت به دلیل پوشش دو نوع غلتک صفحه است. از همان کروم بیشتر در ایجاد لانه زنبوری مربع استفاده می شود، در حالی که آنیلوکس های سرامیکی با استفاده از حکاکی لیزری تشکیل می شوند. در عین حال، نمی توان گفت که پیکربندی شش ضلعی در همه موارد به طور واضح سودآورتر است. بسته به ویژگی های یک مدل خاص، ویژگی های جذب، سختی و کشش روی سطح ممکن است متفاوت باشد، که بر کیفیت نتیجه چاپ نهایی نیز تأثیر می گذارد.

Anilox line

این نشانگر تعداد سلول ها را در مساحت یک اینچ خطی (12 خط، یعنی 2.54 سانتی متر) تعیین می کند. معمولاً با در نظر گرفتن زاویه شیب سلول ها نسبت به محور سیلندر محاسبه می شود. به طور متوسط از 30 درجه تا 60 درجه متغیر است. طرح های خط پایین بیشتر برای لاک زدن و چاپ نقطه ای استفاده می شوند. محدوده خطی متوسط 165 تا 300 lpi معمولاً در رول های روکش دار با حجم لانه زنبوری حدود 12 سانتی متر استفاده می شود.³/m². برای چاپ فلکسوگرافی ترکیبی، استفاده از خط بالا تا 1200 lpi مناسب است که در آن حجم سلول ها 3 خواهد بود.³/m^{2 را ببینید. با افزایش این شاخص، یکنواختی پوشش رنگ نیز افزایش می یابد. هرچه تعداد لانه زنبوری بیشتر باشد، انتقال جوهر بهتر خواهد بود، اگرچه این قانون تنها در صورتی رعایت می شود که سطح شفت با فرم چاپ مطابقت داشته باشد و در ابتدا محاسبه صحیح پارامترهای سلول در ناحیه کار انجام شده باشد.}

حجم سلول Anilox

این مقدار به ظرفیت مفید واحد سطح سطح کار شفت بستگی دارد. معمولاً برای نمایش های عددی از نسبت sm³/m^{2 استفاده می شود، اگرچه کارشناسان اغلب از علامت گذاری مشخصات BCM استفاده می کنند. مهم است که به خاطر داشته باشید که حجم یک سلول نه تنها از طریق انبساط، بلکه از طریق عمیق شدن نیز می تواند افزایش یابد. هرچه ظرفیت لانه زنبوری بیشتر باشد، رنگ ها اشباع تر و لایه لاک ضخیم تر می شود - به این ترتیب چگالی نوری صفحه به طور متناسب افزایش می یابد. از طرفی کاهش حجم منجر به افزایش راندمان کار چاپ و بهبود کیفیت آن می شود. در حین کار دستگاه فلکسوگرافی حجم لانه زنبوری کاهش می یابد. این یک فرآیند طبیعی به دلیل سایش پوشش، گرفتگی سلول ها با کثیفی، ظاهر شدن نقص و غیره است. تا به امروز، از حجم سلول های استاندارد شده زیر استفاده می شود:}

• 5، 4 سانتی متر³/m^{2 - برای کارهای طراحی وکتور استفاده می شود.}
• 3، 4 سانتی متر³/m^{2 - در چاپ ترکیبی استفاده می شود.}
• 2، 3cm³/m^{2 سودمندترین اندازه برای چاپ فرآیندی است.}

بسیاری از کارشناسان معتقدندکه برای کاربر بهتر است آنیلوکس را با حجم سلول ها محاسبه کند، زیرا بر نتیجه فرآیند چاپ تأثیر بیشتری می گذارد. علیرغم رابطه بین کیفیت چاپ و خط خطی، همیشه ایده دقیقی از فرمت‌های بهینه انتقال جوهر ارائه نمی‌کند، و نیاز به در نظر گرفتن پارامترهای غیر مستقیم زیادی دارد. در واقع، خود تولیدکنندگان بر اساس اصل ارزیابی یک رول آنیلوکس مناسب برای دستگاه فلکسو با توجه به ظرفیت سلول های پوششی هدایت می شوند و سعی می کنند محدوده اندازه سلول های سطح کار را متنوع کنند.

عیوب چاپ هنگام استفاده از anilox

استفاده نادرست از غلتک های مرطوب کننده و مرکب اغلب منجر به چاپ ناقص می شود. رایج ترین عیوب از این نوع عبارتند از:

• چاق کردن. ظاهر مناطق برجسته که در آن جوهر به همان روشی که قطعات چاپ شده درک می شود. این نقص نشان دهنده رطوبت ناکافی موثر است. نواحی مشکل در مرکز یا در امتداد لبه های فرم رخ می دهد.
• سایه زدن. پس زمینه ضعیف نسبت به توزیع یکنواخت جوهر در کل منطقه چاپ. از جمله دلایل ایجاد سایه ها می توان به تخلف در تنظیمات شفت اشاره کرد.
• راه راه. ایجاد رگه های تیره یا روشن، که ممکن است به دلیل آلودگی بیش از حد سطح غلتک یا تنظیم نادرست جوهر باشد.
• نقص در انتقال رنگ. توزیع نامناسب جوهر در چاپ فلکسوگرافی می تواند باعث براق شدن، بشکه شدن یا حتی آسیب شود.سطح.
• قالب. این نقص به دو برابر شدن معروف است. غلتک های چاپی، اگر به درستی تنظیم نشوند، می توانند در هنگام چاپ تکرار شوند.

مراقبت از رول آنیلوکس

از آنجایی که گردش کار یک دستگاه فلکسو شامل استفاده از مواد مصرفی زیادی به شکل مایعات مرطوب کننده، رنگ ها، حلال ها و سایر مواد شیمیایی است، با گذشت زمان، سطوح عملکردی مسدود شده و نیاز به تمیز کردن دارند. تمیز کردن سطوح نه تنها خطر عیوب چاپ را کاهش می دهد، بلکه عمر غلتک را نیز افزایش می دهد. ساده ترین روش مراقبت شامل روش های شستشو با استفاده از برس های نرم و غیر ساینده و محلول های شیمیایی است.

روش های تمیز کردن تخصصی آنیلوکس

در استفاده حرفه ای، رول های آنیلوکس به طور مرتب با استفاده از روش های اولتراسونیک و لیزر تمیز می شوند. روش اول شامل تامین امواج اولتراسونیک به منظور دستیابی به اثر کاویتاسیون است که در آن کوچکترین حباب های گاز ذرات خارجی روی سطح را از بین می برند، اما این روش باید با احتیاط بسیار مورد استفاده قرار گیرد، زیرا قدرت موج بیش از حد می تواند به ساختار سلول آسیب برساند.. تمیز کردن لیزر با کمک دستگاه های نوری ویژه ای انجام می شود که گرمایش شدید با ارتعاشات قوی روی پوشش شفت را فراهم می کند. به این ترتیب حتی رول هایی با خطی بودن بالا روی پوشش سرامیکی را می توان بدون خطر آسیب تمیز کرد.

فناوری های جدید

روندهای جدید در صنعت تولیدآنیلوکس ها با بهینه سازی ساختاری و افزایش پارامترهای فنی و عملیاتی مرتبط هستند. به طور خاص، اصلاحات سبک وزن غلتک‌ها با پایه‌های پلاستیکی با استحکام بالا ظاهر می‌شوند، تکنیک‌های پاشش با حکاکی در حال بهبود هستند، و مقاومت سطوح در برابر آلودگی معمولی نیز افزایش می‌یابد. استفاده از فناوری لیزر در ساخت تجهیزات چاپ، کارایی آن را گسترش می دهد. دستگاه های ترکیبی در حال حاضر در بازار ظاهر می شوند که چاپ جامد و رستر را با نوردهی بالا در هنگام استفاده از مواد مصرفی ارائه می دهند.

نتیجه گیری

انتخاب آنیلوکس مناسب کار آسانی نیست و نیازمند تجزیه و تحلیل چند وجهی گردش کار برنامه ریزی شده است. لازم است نه تنها ویژگی های خود چاپ، بلکه شرایط کار نیز در نظر گرفته شود، زیرا این امر باعث کاهش هزینه های نگهداری دستگاه در آینده می شود. هنگام انتخاب طرح با توجه به ویژگی های محافظ آن، دمای کار رول آنیلوکس از قبل محاسبه می شود که می تواند به طور متوسط از +50 ° C تا +150 ° C متفاوت باشد. ترکیب مواد مصرفی شیمیایی نیز در نظر گرفته می شود که در میان آنها ممکن است محلول های حاوی الکل، لاک ها، مایعات شستشو با سود سوزآور و غیره وجود داشته باشد. همه این داده ها در کنار هم به ما امکان می دهد بفهمیم کدام نوع آنیلوکس پوشش داده شده سودآورترین خرید از نظر شاخص های عملیاتی و اقتصادی خواهد بود.