گیاهان شاخص برای کمک به تشخیص ترکیب خاک

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

برخی از کارشناسان که خواص گیاهان را به خوبی می شناسند می توانند در یک نگاه مشخص کنند که خاک غنی از چه موادی است، چه مقدار رطوبت و نور در مناطق خاصی دریافت می شود، آیا کاشت میوه، سبزیجات و انواع توت ها در این زمین بی خطر است یا خیر.. و همه اینها - بدون هیچ تحلیلی. به نظر می رسد، فقط عرفان! با این حال، در واقعیت، او به سادگی از خواص گیاهان شاخص خاک آگاه است. یک مهارت بسیار مفید که به شما امکان می دهد برداشتی غنی داشته باشید و با حداقل تلاش سایت را در شرایط عالی نگه دارید. بنابراین، صحبت در مورد برخی از این گیاهان بسیار مفید خواهد بود.

گیاهان شاخص چیست؟

برخی از گیاهان در خاکی که متعادل و دارای نور و رطوبت متوسط است بهترین رشد را دارند. با این حال، برای دیگران، برای رشد موفقیت آمیز، دقیقاً مناطقی با ویژگی های کاهش یافته مورد نیاز هستند. به عنوان مثال، کمبود زیاد یا برعکس برخی از عناصر کمیاب، مقدار زیاد یا کم آب و نور خورشید. آنها به لطف میلیون ها سال تکامل چنین شدند - آنها در مناطق خاصی رشد کردند و با شرایط تغییر ناگهانی سازگار شدند.

این گیاهان هستند که معمولاً شاخص نامیده می شوند. گیاهانی هستند که نشانگر هوا، عناصر کمیاب خاص و شرایط در یک منطقه خاص هستند. در برخی موارد، شاخص های کاملاً متفاوت ممکن است در نزدیکی رشد کنند. به عنوان مثال، در زیر زمینی که توسط یک تاج سرسبز صنوبر سایه می اندازد، برخی گیاهان رشد می کنند، و در فاصله چند متری آنها، گیاهان کاملاً متفاوتی رشد می کنند، که برای توسعه موفقیت آمیز، داشتن مقدار زیادی نور خورشید و گرما بسیار مهم است. البته دانستن چنین ویژگی هایی بسیار مفید است - در یک منطقه کاملاً ناآشنا، می توانید تصمیم بگیرید که کجا و کدام گیاهان رشد می کنند و بهترین میوه می دهند و برای جلوگیری از خطر جدی بهتر است که اصلاً چیزی نکارید.. در اینجا نمونه هایی از گیاهان شاخص مشخصه شرایط مختلف و انواع خاک آورده شده است.

درباره نیتروژن

نیتروژن یکی از مهمترین عناصر کمیاب است که بدون آن اکثر گیاهان به هیچ وجه نمی توانند رشد کنند. برای ساختن برگ و ساقه، ساختن توده سبز استفاده می شود. کمبود آن منجر به این واقعیت می شود که بسیاری از گیاهان تقریباً رشد نمی کنند. بنابراین، دانستن حداقل مقدار نیتروژن در خاک در یک منطقه خاص (کمتر یا بیشتر از حد معمول) برای هر ساکن تابستانی و باغبان مفید خواهد بود.

مراقب کدام گیاهان شاخص خاک باشم؟

اگر در برخی از مناطق یک رنوکولوس سوزاننده، گزنه دوپایه، کوپیر، راگورت، کینوا یا کاه بستر مقاوم رشد کند، می توان آن را نشانه خوبی نامید - به این معنی است که محتوای نیتروژن در خاک به طور قابل توجهی از حد معمول فراتر می رود. این هستاگر قصد دارید محصولاتی مانند کدو تنبل، کلم، ریواس، کدو سبز، بادمجان، فلفل و سیب زمینی را پرورش دهید، یک مزیت بزرگ است. این گیاهان هستند که "جذب" اصلی نیتروژن از خاک هستند.

اما اگر خاک از نظر نیتروژن بسیار فقیر باشد، احتمالاً می توانید ناف، هویج وحشی و محصولات سنگی را روی آن ببینید. این گیاهان از معدود گیاهان وحشی هستند که تقریباً هیچ نیازی به این عنصر مهم ندارند. اگر قصد دارید برخی محصولات را در چنین زمینی پرورش دهید، ابتدا باید با نیتروژن غنی شود. این را می توان به روش های مختلف انجام داد. اگر عجله دارید، بهتر است خاک را کود دهید. اگر زمان زیادی دارید، در اینجا حبوبات بیشتری بکارید - لوبیا، لوبیا، نخود. از یک طرف، نخود فرنگی را تا پاییز غنی کنید (حبوبات توانایی شگفت انگیزی در مصرف نیتروژن از جو دارند). از طرف دیگر خاک را با نیتروژن غنی کنید (همزیستی حبوبات با میکروارگانیسم ها به آنها امکان می دهد بخشی از نیتروژن محدود شده را از جو به زمین منتقل کنند). بنابراین، سال آینده زمینی را دریافت می کنید که می توانید تقریباً هر محصولی را در آن رشد دهید - مشکل کمبود نیتروژن حل شده است.

اسیدیت

یکی دیگر از شاخص های مهم که عملکرد به آن بستگی دارد اسیدیته خاک است. در pH 7، خاک خنثی در نظر گرفته می شود. اگر نشانگر کمتر باشد، اسیدی است و اگر بالاتر باشد، قلیایی است. گیاهان خاصی وجود دارند که نشانگر اسیدیته خاک هستند که ساکنان تابستانی باید حتما درباره آنها بدانند.

نشانه مطمئن اسیدی بودن خاک منطقه می تواند زغال اخته، ترشک ترش، بوخارنیک، اریکا، نعناع مزرعه و مزرعه باشد.ناف.

انتخاب محصولاتی که به خوبی در چنین سایتی رشد می کنند بسیار گسترده است. اول از همه، اینها زغال اخته، زغال اخته، تمشک، تمشک، انگور فرنگی، فندق هستند. همچنین با کاشت هویج، ذرت، تربچه، سیب زمینی، خیار و هر نوع کلم – سفید، گل کلم و سرمه – می توانید محصولی غنی درو کنید. بله، بیشتر گیاهان کشت شده خاک اسیدی را ترجیح می دهند. درست است، برای برخی، بهترین شاخص pH در منطقه 4-5 است، در حالی که برای برخی دیگر، 5.5-6 مطلوب در نظر گرفته می شود.

اما بیشتر گیاهان کشت شده خاک قلیایی را زیاد دوست ندارند. شناسایی آن از طریق فراوانی بنفشه مزرعه، کتان وزغ و کاشت یونجه بسیار آسان است. محصولات نسبتا کمی را می توان در اینجا کشت کرد. اول از همه، خاکستر کوه، ویبرونوم، برخی از انواع گلابی. ساده ترین، سریع ترین و مطمئن ترین راه برای افزایش اسیدیته در منطقه، افزودن گچ به خاک است. مقدار آن به سطح قلیایی بستگی دارد. پس از پراکندگی گچ و کندن زمین، بهتر است آن را به مدت یک فصل رها کنید. در بهار شروع کار امکان پذیر خواهد بود - مطمئناً می توان برداشت غنی داشت. همانطور که می بینید، گیاهان شاخص خاک اسیدی می توانند کار بسیار خوبی انجام دهند!

شوری بالا

میزان نمک زیاد در خاک یک مشکل واقعی برای ساکنان تابستانی در برخی از مناطق کشورمان است. واقعیت این است که به طور کلی گیاهان بسیار کمی وجود دارند که می توانند در چنین زمین هایی رشد کنند. شاخص واقعی محتوای نمک بالا می تواند شورت (از این رو چنین گیاهی) و همچنین یک کینوا بسیار بی تکلف باشد که تقریباً در همه جا رشد می کند.

خوشبختانه در چنین زمین هایی می توان برخی از گیاهان کشت شده را پرورش داد. لیست آنها کوچک است، اما هنوز…

در این منطقه پرورش مکنده، پیچ امین الدوله تاتار، توت طلایی خوب خواهد بود. در برخی موارد حتی می توانید انار، به، انگور، زردآلو، آلو گیلاس و توت بکارید. برداشت بسیار خوب چغندر قند و کدو - خربزه، هندوانه را به ارمغان می آورد.

کاهش شوری خاک به طور کلی بسیار دشوار است - معمولاً نمک اضافی با زمین مورد استفاده برای آبیاری همراه می شود. بنابراین، این عمل باید کنار گذاشته شود. سعی کنید فقط از آب باران استفاده کنید - آن را در مخازن بزرگ جمع کنید و بسترها و گیاهان را فقط با آن آبیاری کنید. به تدریج، آب کاملاً تازه قادر خواهد بود نمک اضافی را از خاک بشویید و علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، گیاهان زراعی دیگری را نیز در سایت پرورش دهید.

محتوای شن

اما خاک با محتوای بالای ماسه یک رویای واقعی برای بسیاری از ساکنان تابستانی است. شناسایی آن بسیار آسان است - به وفور رشد می کند، علاوه بر بسیاری از گیاهان دیگر، همچنین قالین و همچنین علف جوجه متوسط. این گیاهان خاک سبک را ترجیح می دهند و ماسه همه چیز مورد نیاز آنها را فراهم می کند.

شما واقعاً می توانید هر محصولی را در چنین خاکی پرورش دهید. درست است، باید مطمئن شوید که تعادل ریز عناصر مفید مختل نشده است - پتاسیم، نیتروژن و فسفر کافی وجود دارد. همچنین انجام تجزیه و تحلیل اسیدیته - یا دیدن اینکه آیا یکی از گیاهان شاخص ذکر شده در بالا در سایت رشد می کند یا خیر، اضافی نخواهد بود.

هر گونه گل، یکساله، بوته و درخت در اینجا کاملا ریشه خواهد داشت. خاک سبک به توسعه سریع سیستم ریشه کمک می کند، که کلید برداشت غنی است. نیازی به انجام هیچ گونه اقدامی برای کاهش محتوای ماسه نیست. تنها چیزی که باید به دقت کنترل کنید مقدار کافی آب است. واقعیت این است که بر خلاف زمین که حاوی خاک رس است، آب به راحتی از خاک اشباع شده با ماسه عبور می کند. بنابراین، آبیاری در اینجا باید منظم باشد، مگر اینکه باران شدید حداقل دو یا سه بار در هفته رخ دهد.

تعیین رطوبت

بر کسی پوشیده نیست که آب اساس همه حیات روی زمین است. میزان رطوبت موجود در خاک نیز به این بستگی دارد که چه محصولاتی را می توان روی آن کشت کرد. به نظر می رسد که آب زیاد حتی خطرناک تر از کم است. اما بیایید در مورد همه چیز به ترتیب صحبت کنیم.

در خاکهای خشک، افسنطین و بابونه معمولی بیشتر یافت می شوند. آنها یک سیستم ریشه نسبتاً قدرتمند و در عین حال برگ های ریز دارند که از دست دادن رطوبت را کاهش می دهد. محصولات بسیار کمی می توانند در خاک خشک رشد کنند. اینها عمدتاً درختان و درختچه ها هستند: مویز، خولان دریایی، تمشک، انگور فرنگی، گیلاس نمدی و آلو گیلاس. همه آنها دارای ریشه های بلندی هستند که به آنها اجازه می دهد رطوبت را از زیر زمین استخراج کنند. اما معمولاً هیچ مشکل خاصی در اینجا وجود ندارد - اگر آبیاری کنید، می توانید هر محصول دیگری را پرورش دهید.

اگر سایت دارای گیاهان شاخص رطوبت خاک مانند نعناع صحرایی، دم اسب، کلتفوت، علفزار باشد، بسیار بدتر است. این بدان معنی است که زمین خیلی مرطوب است - بسیاریمحصولات به سادگی نمی توانند در اینجا رشد کنند زیرا سیستم ریشه آنها پوسیده می شود.

بهتر است بوته ها و درختان میوه را برای سایت انتخاب کنید. به عنوان مثال، درختان سیب، گلابی، آلو، گیلاس و گیلاس. درست است، ارزش کاشت نه در فرورفتگی ها، بلکه برعکس، ریختن حداقل نه چندان بلند - حدود 30-50 سانتی متر - تپه ها را دارد. رطوبت از اینجا سریعتر خارج می شود. برداشت در چنین مواردی معمولا دیرتر از جاهای دیگر می رسد، اما فراوانتر است و میوه ها از نظر اندازه چشمگیر هستند.

خشت مازاد

خاک های رسی اغلب مشکلات زیادی را برای ساکنان تابستانی ایجاد می کنند. شناسایی آنها بسیار آسان است - قاصدک و ranunculus خزنده در اینجا به وفور رشد می کنند. در پیشرفته‌ترین موارد، آنها معمولاً گیاهان دیگر را از بین می‌برند.

خاک رسی دارای چندین معایب است. اولا، بسیار سنگین است - توسعه سیستم ریشه دشوار است. و زمین از اکسیژن اشباع نشده است - باید آن را به صورت دستی شل کنید. ثانیاً آب بسیار ضعیف و آهسته خارج می شود که می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود. درست است، در یک آب و هوای خشک این یک مزیت است - آب برای مدت طولانی باقی می ماند و به جای فرو رفتن سریع در اعماق، گیاهان را آبیاری می کند.

درخچه ها و درختان به بهترین وجه در چنین خاکی رشد می کنند. یک انتخاب خوب می تواند توت، تمشک، توت سیاه، گلابی، آلو، انجیر، گیلاس، درختان سیب باشد. درست است، ابتدا لازم است سوراخ ها را حفر کنید، زهکشی را در پایین بریزید، سپس یک لایه کمپوست یا ذغال سنگ نارس را در بالا قرار دهید، با خاک سیاه پر کنید و فقط پس از آن گیاهان را بکارید. به لطف این، نهال های جوان می توانند به سرعت رشد کنند و یک درخت قوی و سالم می تواند لایه ای از خاک رس را بشکند.

متاسفانه، هر تلاشی برای بهبود خاک رسی به طور کلی بی فایده است - به جز برداشتن آن و جایگزینی آن با خاک سبک تر.

فلزات سنگین

گیاهانی نیز وجود دارند که نشانگر آلودگی خاک هستند. اول از همه، سرب است. علاوه بر این، وقتی گیاهان شاخص مختلف مواد معدنی را می بینید، نباید خوشحال شوید. پس از همه، این یک سیگنال بسیار هشدار دهنده است که نشان دهنده آلودگی جدی خاک است. ممکن است محل تخلیه زباله های خطرناک یا چیزی مشابه وجود داشته باشد.

علف خواب، پانسی ها از شاخص های آلودگی خاک در نظر گرفته می شوند. اگر این گیاهان به طور فعال در محل رشد کنند، منطقی است که ترکیب خاک را در یک آزمایشگاه ویژه بررسی کنید. متأسفانه، هیچ راهی برای تمیز کردن زمین وجود ندارد - شما باید آن را تغییر دهید و آن را تا عمق زیادی حفر کنید و تازه وارد کنید. ارزش رشد سبزیجات و میوه ها را در اینجا ندارد - احتمال مسمومیت جدی و ایجاد آسیب وحشتناک به سلامتی زیاد است. پس بهتر است زمین را با گل بکارید یا فقط با چمن بکارید.

روشنایی

نور خورشید برای هر گیاهی بسیار مهم است. از این گذشته، فتوسنتز را شروع کرده و از آن پشتیبانی می کند، به لطف آن برگ ها و میوه ها ظاهر می شوند و رشد می کنند.

روشنایی بیش از حد را می توان با شاخصی مانند میله طلایی کانادایی قضاوت کرد. با این حال، نور بیش از حد نادر است - هر چه بیشتر، بهتر. نکته اصلی این است که به وفور آبیاری کنید تا گیاهان خشک نشوند. در چنین سایتی می توانید کاملاً هر محصولی را پرورش دهید. درست است که نهال های جوان باید سایه داشته باشند، اما در عین حال از گرما محافظت می شوند نه از نور.

اینجاکمبود روشنایی یک علامت بسیار نگران کننده تر است. برخی از فرهنگ ها به سادگی نمی توانند در سایه رشد کنند و رشد کنند، اغلب بیمار می شوند و میوه های ضعیفی به بار می آورند. ساده ترین راه برای تعیین چنین مناطقی با حضور نقرس و ترش است - این گیاهان ترجیح می دهند در سایه رشد کنند، زیرا آنها نور زیادی را دوست ندارند. خوشبختانه در چنین مکان هایی می توان محصولات خاصی را پرورش داد. به عنوان مثال، گوجه فرنگی به خوبی در سایه رشد می کند. بله، و ریواس در مناطقی که خورشید به ندرت به نظر می رسد میوه می دهد. در نهایت، تقریباً همه انواع کاهو در زمین های سایه به خوبی رشد می کنند. اگرچه نباید فکر کنید که آنها اصلاً به گرما و روشنایی نیاز ندارند. اگر امکان رشد آنها در یک منطقه آفتابی وجود دارد، بهتر است این کار را انجام دهید. اما اگر یک قطعه زمین بزرگ، به عنوان مثال، پشت یک خانه، خالی باشد و سایر محصولات در اینجا بمیرند، پس ارزش آزمایش گوجه فرنگی و ریواس را دارد - نتیجه مطمئناً شما را شگفت زده خواهد کرد.

نتیجه گیری

این مقاله ما را به پایان می رساند. اکنون دقیقاً می دانید که ظاهر گیاهان خاص در سایت به چه معناست. و شما می توانید از هر متر مربع تا حد امکان منطقی استفاده کنید تا محصولی غنی داشته باشید. و در صورت نیاز به راحتی ویژگی های منفی خاک را از بین ببرید.