بیمه شخصی تعریف، اصول اولیه، مزایا و معایب

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بیمه اصلاً یک کشف مدرن نیست. از زمان های قدیم برای مردم شناخته شده است. علاوه بر این، اولین شکل آن خودبیمه است. در مقاله ما این مفهوم را که امروزه مرتبط است، تجزیه و تحلیل خواهیم کرد. ویژگی ها و ویژگی های خاص آن، تاریخچه شکل گیری را در نظر بگیرید.

این چیست؟

بیمه شخصی ساده ترین و اولیه ترین راه برای سازماندهی حفاظت بیمه است. او بود که مقدم بر بیمه متقابل و تجاری بود. خطرات اخیر در حال حاضر طیف وسیع تری از خطرات را هدف قرار داده اند که قادر به ارائه حفاظت قابل اعتمادتر و مقرون به صرفه تر هستند.

بیمه خود یک شکل سازمانی و قانونی بیمه است که هدف آن تشکیل اندوخته ذخیره توسط یک فرد / واحد تجاری از سرمایه خود است. و استفاده مداوم از چنین صندوقی برای جبران خسارتی که ممکن است در اثر شرایط نامطلوب و پیش بینی نشده ایجاد شود.

بیمه خود روشی است برای تشکیل صندوق های بیمه به صورت غیرمتمرکز توسط هر واحد اقتصادی به منظور اطمینان ازتداوم تولید، مشروط به انواع شرایط مخاطره آمیز.

ویژگی ها

دو شکل اصلی بیمه شخصی وجود دارد - پولی و غیرنقدی. بیمه گر به طور مستقل صندوق ذخیره پولی و/یا ذخایر ایجاد شده توسط خود را در قالب مواد، مواد خام، محصولات در صورت بروز هر گونه وضعیت اقتصادی نامطلوب تشکیل می دهد و متعاقباً استفاده می کند. به عنوان مثال، تاخیر در پرداخت محصولات توسط مشتریان. روش استفاده از وجوه حاصل از چنین وجوهی نه تنها به طور مستقل توسط مشتری تدوین می شود، بلکه توسط او در اساسنامه واحد تجاری تأیید می شود.

در اقتصاد بازار، مرزهای خودبیمه به طور قابل توجهی گسترش یافته است. امروزه می توان آن را یک صندوق ریسک نامید.

عیب این سیستم این است که طرح آسیب را ندارد (یا به طور قابل توجهی محدود می کند). بنابراین، برای تامین حفاظت واقعی بیمه ای، اندوخته های تشکیل شده باید به حدی برسد که قابل مقایسه با خسارت مورد انتظار بیمه گذار باشد.

فرمهای اصلی

یکی از مزایای خودبیمه این است که صندوق ذخیره به دو صورت تشکیل می شود:

• طبیعی. مثال: غلات، مواد خام، علوفه. اساساً چنین ذخایری در صورت شکست محصول، بلایا، آتش سوزی و سایر شرایط نامطلوب ایجاد می شود. رایج در کشاورزی، صنعت.
• پول. این شکل از خودبیمه در فضای بازار رواج بیشتری دارد. نه تنها توسط نهادهای تجاری، بلکه توسط عادی نیز قابل استفاده استجمعیت.

توسعه تاریخی

بیمه خود پدیده ای است که از تاریخ اولیه بشر مطرح بوده است. سپس آن را به عنوان برخی از صندوق های ذخیره ساده درک شد - ذخایر برای استفاده بیشتر در شرایط نامطلوب. آنها می توانند غلات، آب شیرین، غذا، محصولات حیاتی باشند.

بیمه خود نه تنها یک پدیده فردی، بلکه یک پدیده جمعی نیز است. صندوق های ذخیره توسط اعضای جوامع (جمعیت ها، خانواده ها و غیره) بر اساس یک توافق مشترک ایجاد شد. تصمیم به استفاده از وجوه انباشته در صورت بروز هر شرایطی به صورت جمعی، اما به صورت سلسله مراتبی اتخاذ شد. یعنی بزرگان، رهبران حرف آخر را زدند.

یکی از نمونه های رایج چنین خودبیمه ای تاریخی، بیمه ای است که در کتاب پیدایش مصر باستان شرح داده شده است. این سیاست تحریمی فرعون یوسف است. هدف آن حصول اطمینان از این بود که در طی چند سال "چرب" (مثمر) دانه به مقدار کافی برای زنده ماندن در تابستان های لاغر آینده برداشت شده است.

با پیشرفت بیشتر بشر، روش‌های خودبیمه همچنان مرتبط بودند. آنها در حال حاضر در حال استفاده هستند. یک مثال کلاسیک: وجوه در سطح ایالت ایجاد می‌شود که فقط برای استفاده بیشتر در صورت بلایای طبیعی، جنگ، بلایای انسان‌ساز و غیره در نظر گرفته شده است.

ویژگی

چیروش های مختلف از خطرات خود بیمه؟ برای ویژگی‌های زیر متمایز است.

• بیمه شده تنها مالک صندوق بیمه (بر اساس حقوق مالکیت) است. او فقط به صلاحدید خود می تواند این ذخایر را دفع کند. بیمه گذار به طور مستقل روش استفاده از منابع صندوق ذخیره را تعیین می کند. مالک موجودی به تنهایی تصمیم می گیرد که یک رویداد بیمه شده چه زمانی رخ دهد.
• فقدان بیمه‌گر - صندوق‌های بیمه خارجی یا جذب شده.
• بیمه شده خود سازنده صندوق بیمه خود است.
• از نظر ایجاد صندوق های بیمه ای و تصویب برنامه های بیمه ای، بیمه شده فقط در قبال خود مسئول می ماند.
• ماهیت چنین خودبیمه ای توسط یک شرکت یا فرد غیر کالایی است.

بودجه ساختمان

بیمه خود خطرات (بیمه موقعیت های فورس ماژور) می تواند توسط هر نهاد - یک شخص حقیقی یا حقوقی، یک شهروند یا خانواده فردی، یک ایالت یا شهرداری انجام شود. صندوق بیمه در اینجا فقط بر اساس وجوه شخصی افراد مذکور تشکیل خواهد شد. سازنده قصد دارد از آنها فقط در صورت بروز حوادث بیمه شده خاص استفاده کند.

برنامه های بیمه نیز توسط او به طور مستقل ایجاد می شود. آنها به صورت غیر کالایی (مالی یا غیرنقدی) ارائه می شوند. در این مورد، بیمه‌گذار خود به عنوان بیمه‌گر خود عمل می‌کند.

تشکیل صندوق ها در اینجا معمولاً به روش های زیر انجام می شود.

• افراد از درآمد خود پس انداز می کنند.
• اشخاص حقوقی - به هزینه سود تجاری آنها. یا وجوهی که در بهای تمام شده محصولاتی که تولید/فروش می‌کنند.
• ایالات - با هزینه بودجه.

ضرورت

امروزه خودبیمه‌گری روشی غیرمتمرکز برای تشکیل صندوق‌های بیمه است. این در یک سیستم به هم پیوسته واحد برای ارائه حمایت بیمه ای همراه با ذخیره متمرکز بیمه دولتی و سایر روش های بیمه گنجانده شده است.

نیاز عینی به خودبیمه در مرحله کنونی توسعه جامعه بشری به دلیل شرایط زیر حفظ شده است:

• هم پیچیدگی پیوندهای فنی و هم پیشرفت علمی و صنعتی نیاز به حمایت بیمه ای را افزایش می دهد (اما در عین حال شرکت های بیمه همیشه قادر به ارائه آن به طور کامل نیستند)؛
• بیمه بزرگ خودبیمه: به واحد تجاری اجازه می دهد تا جایگذاری وجوه ذخیره خود را کنترل کند.

در این موج، شرکت‌های به اصطلاح اسیر بیمه ظهور کردند که در درون صنعتی برای مدیریت ریسک‌های بنیانگذاران شکل می‌گیرند. چنین صندوق بیمه ای هم اکنون در حال نهادینه شدن است. و در حال حاضر دارای ویژگی های بیمه و خودبیمه است.

تظاهرات امروز

بار دیگر، یادآور می‌شویم که خودبیمه‌گری در واقعیت امروزی همچنان مرتبط است. به عنوان مثال، تا به امروز، دولت وجوه ذخیره ای را از وجوه بودجه تحت صلاحیت خود تشکیل می دهد. در آیندهآنها در صورت شرایط نامطلوب ملی - بلایای طبیعی بزرگ، درگیری های مسلحانه دسته جمعی، بلایای انسان ساز - استفاده می شوند.

در میان نمونه های تجاری تعدادی از شرکت های حمل و نقل خارجی هستند. آنها به طور دوره ای مبالغ خاصی را از گردش مالی خود به صندوق بیمه ذخیره کسر می کنند. که توسط آنها به طور مستقل تشکیل شده است، هزینه های تعمیر کشتی ها پس از تصادف، جایگزینی وسایل نقلیه مرده با وسایل نقلیه جدید و غیره را پوشش می دهد. اما در عین حال، چنین خودبیمه‌ای امکان بیمه کردن کشتی را در برابر خطرات خاص از قبل در شرکت‌های بیمه شخص ثالث منتفی نمی‌کند.

چه کسی سود می برد؟

خودبیمه باید توسط سازمان های تجاری که بیش از یک سال است از خدمات بیمه گران خارجی استفاده می کنند، در نظر گرفته شود. یعنی آنها آمار واضحی از خطرات، ضررها، خسارات نسبت به خودشان دارند.

در اینجا، خودبیمه کردن کارمندان و وسایل نقلیه شرکت شما یک گزینه عالی است، زیرا احتمال یک رویداد بیمه شده با نیاز به پرداخت های کلان نسبتا کم است. در اینجا خود شرکت می تواند تصمیم بگیرد که چه ضررهایی باید پوشش داده شود. این یک مزیت قطعی این روش است.

در حمل و نقل خودبیمه نباید قوانین جاری در کشور را فراموش کرد. اگر در تصادف مقصری وجود داشته باشد، شرکت بیمه او باید خسارت وارده را جبران کند.

چرا خیلی کم استفاده می شود؟

هنوز، خودبیمه‌سازی در دنیای مدرن به‌اندازه کلاسیک رایج نیست. چرا؟ نقطه ضعف اصلی: خطرناک است.اگر خسارت یک رویداد بیمه شده خاص بسیار زیاد باشد، ممکن است صندوق ذخیره آماده شده برای جبران آن کافی نباشد. این شرکت می‌تواند با پرداخت هزینه‌های آن با مشکل مواجه شود.

یک دلیل دیگر: هیچ متخصص، مشاوری با صلاحیت کافی وجود ندارد که بتواند یک سیستم بیمه خود را برای اشخاص حقوقی که آن را می خواهند ایجاد کند. غیبت آنها به راحتی قابل توضیح است: وجود چنین متخصصانی آنها را به رقیبی جدی برای شرکت های بیمه بزرگ تبدیل می کند که نمی خواهند مشتریان خود را از دست بدهند.

فقط شرکت هایی که آمار واضحی از خطرات خود دارند در مورد بیمه خود تصمیم می گیرند. که وجوه ذخیره می تواند هر گونه خسارت ناشی از یک رویداد بیمه شده را بپردازد. البته تعدادشان زیاد نیست. گاهی اوقات خودبیمهی برای کارمندان چنین شرکت هایی عاملی منفی است، زیرا می تواند آنها را از ترجیحات معمول خود محروم کند.

بیمه خود اولین شکل بیمه است. با این حال تا به امروز مرتبط است. همه چیز با برداشت غلات و سایر منابع حیاتی برای یک سال ناب آغاز شد. امروزه تقریباً هر یک از ما تجربه بیمه خود را داریم، بسیاری برای "روز بارانی" بدنام پس انداز می کنند. اما در رابطه با اشخاص حقوقی، خودبیمه هنوز خیلی توسعه نیافته است.