آسپرژیلوز پرندگان: توضیحات، علائم، درمان و پیشگیری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

آسپرژیلوزیس یک بیماری عفونی است که توسط قارچ آسپرژیلوس ایجاد می شود. این بیماری نه تنها پرندگان، بلکه حیوانات مزرعه را نیز درگیر می کند. تا به امروز، دو شکل از این بیماری شناخته شده است - حاد و مزمن. پس از خواندن این مقاله متوجه خواهید شد که آیا می توان گوشت پرندگان مبتلا به آسپرژیلوزیس را خورد.

پیشینه تاریخی مختصر

برای اولین بار، قارچ های کپک در اوایل سال 1815 در برونش ها و ریه های پرندگان یافت شد. آنها توسط دانشمند آلمانی A. Meyer پیدا شدند. چهل سال بعد، در سال 1855، آنها توسط دانشمند دیگری به نام Fresenius که در حال مطالعه سیستم تنفسی پرندگان بود، شناسایی شدند. او بود که نام این بیماری را گذاشت.

با گذشت زمان، مشخص شد که این عفونت نه تنها پرندگان، بلکه بسیاری از پستانداران را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. این یکی از شایع ترین قارچ های قارچی است که به طور رسمی در اکثر کشورهای جهان ثبت شده است. این بیماری خسارت اقتصادی زیادی را بر مزارع طیور وارد می کند زیرا تعداد بیشتری از مردم در اثر آن جان خود را از دست می دهندنیمی از دام های جوان.

عفونت چگونه اتفاق می افتد؟

اغلب، آسپرژیلوز پرندگان به دلیل قارچ Aspergillus flavus رخ می دهد، اما همچنین اتفاق می افتد که توسط سایر میکروارگانیسم های بیماری زا تحریک می شود. مشخص شده است که عامل بیماری در مواد زایشی، دانه های علوفه و خاک یافت می شود. قارچ ها در برابر دماهای بالا مقاوم هستند، بنابراین حتی در دمای 45 درجه به طور فعال تکثیر و رشد می کنند. برخی از انواع آسپرژیلوس از مواد شیمیایی و ضدعفونی کننده ها نمی ترسند.

در بیشتر موارد، عفونت با وسایل هوازی رخ می دهد. به عنوان یک قاعده، افراد فردی آلوده می شوند، اما گاهی اوقات بیماری گسترده می شود. شیوع آسپرژیلوزیس تنها در حضور تعداد کافی میکروارگانیسم های بیماری زا رخ می دهد. منبع عفونت اغلب بستر آلوده در مرغداری است.

اعتقاد بر این است که علت دیگر نقض مقاومت به دلیل استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، رژیم غذایی نامناسب یا استرس است. همچنین، عفونت ممکن است در هنگام تماس با افراد آلوده رخ دهد.

آسپرژیلوز چگونه پیشرفت می کند؟

علائم در پرندگان با سن متفاوت است. این بیماری می تواند به شکل حاد یا مزمن رخ دهد. اولین مورد معمولاً در جوجه های زیر سی روز یافت می شود. اولین علائم سه روز پس از عفونت ظاهر می شود. گاهی این مدت به یک روز کاهش می یابدیا به ده افزایش می یابد.

جوجه‌های آلوده به اسپور قارچ رشد کوتاهی، تنگی نفس و تنفس سریع نشان می‌دهند. بی حال می شوند. آسپرژیلوز پرندگان را می توان با یک علامت مشخص تشخیص داد. افراد آلوده شروع به کشش گردن و قورت دادن هوا می کنند. در یک دوره حاد، حداقل نیمی از حیوانات جوان مبتلا می میرند. در برخی موارد، آنها دچار اسهال، سرفه و ترشح از چشم می شوند.

علائم آسپرژیلوزیس در بزرگسالان

مرغ های تخمگذار معمولاً مزمن می شوند. سیر بیماری تا حدودی با آنچه در دام های جوان مشاهده می شود متفاوت است. پرندگان بالغ: دارند

• جاری شدن از بینی و چشم.
• اسهال.
• سختی تنفس، تنگی نفس و سرفه.
• مرگ جنین.
• خستگی.

جوجه ها تخمگذاری را متوقف می کنند. برخی از افراد فلج هستند که منجر به مرگ می شود.

آسپرگیلوز پرندگان: تشخیص

یک کشاورز باتجربه می تواند به راحتی این بیماری را تشخیص دهد. برای تایید تشخیص، اجساد پرندگان مرده برای کالبد شکافی فرستاده می شود. به عنوان یک قاعده، کلنی های میکروارگانیسم ها در کیسه های هوایی و ریه های آنها یافت می شود، از نظر ظاهری شبیه دانه های کوچک زرد رنگ است که زیر قیچی فرو می ریزند. در فرآیند باز کردن تخم مرغ های تخمگذار، لکه های سبز تیره یا سیاه بر روی پوسته آنها به وضوح قابل مشاهده است.

مواد زیستی بیشتر به دست آمده با استفاده از معین جمع آوری شدضد عفونی کننده، برای آزمایش آزمایشگاهی ارسال می شود. متخصصان کاشت را در رسانه های ویژه انجام می دهند. به عنوان یک قاعده، آگار مبتنی بر محلول Czapek یا دکستروز برای این اهداف استفاده می شود. از آنجایی که حداقل ده روز طول می کشد تا نتیجه نهایی حاصل شود، درمان قبل از تشخیص نهایی آغاز می شود. عملکرد نسبتاً پایین آزمایشات سرولوژیکی به دلیل ماهیت غیر مشخص آنتی ژن است.

روش های درمانی

کشاورزانی که متوجه می شوند دام هایشان مبتلا به آسپرژیلوز پرندگان است که درمان آن از بین بردن عامل بیماری زا است، باید بلافاصله دست به کار شوند. این میکروارگانیسم ها به داروهای حاوی ید و آنتی بیوتیک های طیف ضد قارچ حساس هستند. این ویژگی نه تنها برای اهداف درمانی، بلکه برای اهداف پیشگیرانه نیز باید استفاده شود.

در صورت کوچکترین شک به آسپرژیلوز پرندگان، درمان جوجه های گوشتی باید با درمان اجباری آئروسل دام آغاز شود. توصیه می شود این کار را در داخل خانه انجام دهید. به افراد بیمار یدید پتاسیم به میزان 0.15 میلی گرم در هر سر داده می شود. سولفات مس، رقیق شده در نسبت 1:2000، خود را به خوبی ثابت کرده است. پرنده باید این مایع را به مدت پنج روز بنوشد.

علاوه بر این، می توانید به جوجه ها آنتی بیوتیک هایی با طیف ضد قارچ بدهید. لازم به ذکر است که اثربخشی چنین داروهایی معمولاً هزینه آنها را توجیه نمی کند. می توانید از داروهایی مانند "اینتراکونازول" یا "مایکوپلازول" استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها مطلوب استبه صورت جداگانه انتخاب کنید.

آماده سازی مناسب برای پردازش آئروسل

در اتاقی که افراد مبتلا به آسپرژیلوز پرندگان در آن زندگی می کنند، لازم است مواد خاصی اسپری شود که از گسترش بیشتر عوامل بیماری زا جلوگیری می کند. برای این منظور می توان از ید منوکلرید استفاده کرد. در این حالت فرآوری با سیم یا تصعید با پودر آلومینیوم انجام می شود. برای یک متر مکعب حجم مرغداری 0.5 میلی لیتر از دارو نیاز است. در صورت آب بندی ضعیف اتاق، توصیه می شود دوز را دو برابر کنید. نیم ساعت پس از درمان، مرغداری به طور کامل تهویه می شود.

کلروترپنتین خود را به خوبی ثابت کرده است. پردازش به روش تصعید انجام می شود. یک متر مکعب به 0.2 میلی لیتر سقز و سفید کننده نیاز دارد. همچنین می توانید یدوتری اتیلن گلیکول را در داخل خانه اسپری کنید. چنین پردازشی برای پنج روز متوالی انجام می شود. پس از 48 ساعت استراحت، باید تکرار شود.

اقدامات پیشگیرانه

بیماری پیچیده و خطرناکی مانند آسپرژیلوز پرندگان درمان دشوارتر از پیشگیری است. برای اهداف پیشگیری، تمیز کردن و ضدعفونی روزانه ظروف در نظر گرفته شده برای آب آشامیدنی ضروری است. برای جلوگیری از گسترش احتمالی عفونت، آبیاری پرندگان با محلول سولفات مس تهیه شده به نسبت 1:2000 توصیه می شود. اما این روش را نمی توان یک نوشدارویی در نظر گرفت، زیرا محافظت کامل از دام در برابر اثرات مضر عوامل بیماری زا را تضمین نمی کند. کارشناسان توصیه نمی کنند که اغلب به آنها متوسل شویداین تکنیک.

برای اهداف پیشگیری، می توان از واکسن مخصوص استفاده کرد. برای کاهش تعداد میکروارگانیسم ها، لازم است خانه را به طور سیستماتیک تهویه کنید. مطلوب است که اتاق در نظر گرفته شده برای نگهداری جوجه ها دارای تهویه طبیعی باشد.

اساس جیره طیور باید خوراک باکیفیت باشد که کاملاً مطابق با استانداردهای پذیرفته شده عمومی تهیه شده باشد. برای نگهداری آنها، توصیه می شود از اتاق های بسته خشک استفاده کنید. برای جلوگیری از رشد سریع میکروارگانیسم هایی که باعث تحریک آسپرژیلوزیس در پرندگان می شوند، باید از رطوبت در مرغداری خلاص شوید. توصیه می شود که خوراک مصرف نشده با سوزاندن دفع شود.

فعالیت های شیوع

اگر علیرغم تمام اقدامات پیشگیرانه انجام شده، عفونت دام در مرغداری رخ داده باشد، لازم است مجموعه ای از اقدامات با هدف جلوگیری از بیماری انجام شود.

اول از همه، شما باید همه منابع عفونت را شناسایی کنید و تمام مواد غذایی مشکوک را از رژیم غذایی پرنده حذف کنید. افرادی که فلج را شروع کرده اند قطعا باید نابود شوند. پس از آن، لازم است خانه را در حضور ساکنان پر ضد عفونی کنید. شما همچنین باید به سرعت از شر همه بسترها و بستر خلاص شوید. چنین رویکرد شایسته ای مرگ و میر دام ها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد یا از شروع به طور کلی جلوگیری می کند.