سیاست حسابداری PBU: کاربرد و موقعیت عمومی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اکثر سازمان های تجاری بزرگ یک خط مشی حسابداری دارند. این ممکن است به دلیل الزامات قانون و نیازهای عینی شرکت ها، به دلیل ویژگی های انجام تجارت، مقیاس آن و ویژگی های عملیات تجاری باشد. هنجارهای حاکم بر اجرای سیاست های حسابداری توسط شرکت ها را می توان هم در سطح قانون فدراسیون روسیه و هم در مقررات محلی سازمان تعیین کرد. چه منابع اصلی قانون این حوزه فعالیت شرکت های روسی را تنظیم می کند؟ نکات اصلی آنها چیست؟

سیاست حسابداری چیست؟

بر اساس خط مشی حسابداری، مرسوم است که فعالیت های سازمان را درک کنید، که با تهیه اسناد مختلف منعکس کننده رویدادهای مهم در زندگی اقتصادی شرکت همراه است. در فدراسیون روسیه، 2 نوع اصلی حسابداری - حسابداری و مالیات نشان داده می شود. به عنوان یک قاعده، نوع اول گزارش پیچیده تر است، بنابراین، برای تنظیم آن، دولت مقررات تخصصی را صادر می کند. سیاست حسابداری شرکت عمدتامربوط به صورت های مالی آن باید پایدار، قانونی، به روز باشد. بر اساس اولویت های یک سازمان خاص تشکیل شده است، اما باید با قوانین تعیین شده قانون مطابقت داشته باشد. بیایید در نظر بگیریم که آنها را در چه منابعی می توان ثبت کرد.

سیاست حسابداری حسابداری: قوانین اساسی قانون

سیاست حسابداری PBU در فدراسیون روسیه توسط مقررات مقررات در سطح فدرال تنظیم می شود. قانون اصلی نظارتی از نوع مربوطه، دستور شماره 106n وزارت دارایی روسیه است که در 6 اکتبر 2008 به تصویب رسید. از طریق این منبع، ماده «سیاست حسابداری سازمان PBU 1/2008» و همچنین PBU 21/2008 که تکمیل کننده سند اول است به تصویب رسید. پیش از این، منبع هنجاری PBU 1/98 در فدراسیون روسیه در حال اجرا بود.

می توان اشاره کرد که به همراه NLA اصلی تنظیم کننده حسابداری - PBU 1/2008، منابعی اتخاذ شده است که مطابق آنها باید سوابق برای معاملات تجاری خاص، پرداخت ها به بودجه روسیه نگهداری شود. فدراسیون. به عنوان مثال، اگر یک شرکت مالیات بر درآمد بپردازد، NLA اصلی، که مطابق با آن سیاست حسابداری آن باید ردیف شود، PBU 18 است.

منابع جداگانه ای از هنجارها وجود دارد که حسابداری انواع دارایی ها، وام ها، سرمایه گذاری هایی را که شرکت با آنها سر و کار دارد، تنظیم می کند. اما، به هر حال، منبع اصلی استانداردهای حسابداری PBU 1/2008 است. این شامل قوانین مشترک برای همه شرکت‌ها است که سیاست‌های حسابداری را کنترل می‌کنند - بدون توجه به سیستم مالیاتی سازمان، ویژگی‌های عملیات تجاری آن.

بیایید مفاد اصلی مندرج در سند PBU 1/2008 («سیاست حسابداریسازمان های ). سال های 2015 و 2016 با اصلاحات قانونی قابل توجهی در اقدامات قانونی مربوطه مشخص نشد. اما آنها بودند. بنابراین، نسخه فعلی سیاست حسابداری در 6 آوریل 2015 به تصویب رسید. پس بیایید مفاد اصلی این قانون را بررسی کنیم.

PBU 1/2008: مقررات عمومی

منبع قانون در نظر گرفته شده، قواعد تدوین خط مشی حسابداری شرکتها را در وضعیت اشخاص حقوقی تشکیل می دهد. صلاحیت این NLA برای سازمان های بانکی، ساختارهای دولتی و شهرداری اعمال نمی شود. اگر یک تجارت در فدراسیون روسیه توسط دفتر نمایندگی یک شرکت خارجی انجام شود، می تواند به هنجارهای مربوطه یا قوانینی که در ایالت آنها ایجاد شده است، پایبند باشد، مشروط بر اینکه آنها با مقررات قوانین روسیه در مورد حسابداری مغایرت نداشته باشند.

PBU "سیاست حسابداری سازمان" فعالیت های شرکت هایی را تنظیم می کند که با حسابداری، نظارت، اندازه گیری، گروه بندی و تعمیم بعدی نتایج فعالیت های اقتصادی در شرکت مرتبط هستند. حسابداری مطابق با هنجارهای منبع قانون مورد بررسی را می توان با استفاده از روش های مختلف انجام داد. به عنوان مثال:

- گروه بندی، و همچنین ارزیابی حقایق فعالیت؛

- غرامت دارایی؛

- مدیریت اسناد؛

- موجودی;

- استفاده از حساب های حسابداری؛

- نگهداری ثبت های تخصصی؛

- پردازش انواع مختلف اطلاعات.

هنجارهای خط مشی حسابداری PBU برای همه شرکت های روسی اعمال می شود. اما از نظر افشای واقعی رویه ها در داخلسیاست حسابداری - برای آن دسته از سازمان هایی که اظهارات خود را مطابق با قوانین فدراسیون روسیه، اسناد قانونی یا به موجب ابتکار خود منتشر می کنند.

سیاست حسابداری چگونه شکل می گیرد؟

بیایید در نظر بگیریم که چگونه سیاست حسابداری PBU مطابق با NLA مورد بررسی شکل می گیرد. این جهت از فعالیت شرکت با راهنمایی حسابدار ارشد سازمان یا سایر کارمندان مسئول سازمان انجام می شود.

به عنوان بخشی از حسابداری، باید تأیید شود:

- برنامه کاری حساب های استفاده شده توسط شرکت؛

- اشکال اسناد مورد استفاده در حسابداری، و همچنین ثبت نام؛

- شکل منابع مورد استفاده در گزارش داخلی؛

- قوانین موجودی؛

- روش های ارزیابی دارایی های شرکت و همچنین بدهی های آن؛

- روش های مدیریت اسناد و تجزیه و تحلیل اطلاعات؛

- قوانینی برای اعمال کنترل بر معاملات تجاری مختلف.

کارمندان خط مشی حسابداری شرکت ممکن است تصمیمات دیگری را در حوزه فعالیت شرکت اتخاذ کنند.

سیاست حسابداری PBU همچنین فرض می کند که:

- منابع و بدهی های شرکت جدا از دارایی ها و بدهی های صاحبان سازمان مربوطه و سایر شرکت ها در نظر گرفته می شود؛

- شرکت تجارت با ثباتی دارد و مدیران آن قصد انحلال کسب و کار یا کاهش فعالیت اقتصادی را ندارند که در نتیجه بدهی های شرکت مطابق با تعیین شده پرداخت می شود.طرح‌ها؛

- سیاست حسابداری اتخاذ شده در شرکت با ثبات، یکنواختی مشخص می شود و طبق اصول یکسان در سال های مختلف انجام می شود؛

- حقایق مربوط به فعالیت های اقتصادی سازمان با دوره های گزارش خاص مرتبط است.

قانونگذار از شرکت‌هایی که سیاست‌های حسابداری را اجرا می‌کنند می‌خواهد اطمینان حاصل کنند:

- صحت تثبیت در حسابداری برخی از واقعیات فعالیت های اقتصادی؛

- ارتباط انعکاس اطلاعات در مورد فعالیت های شرکت در گزارش؛

- تمایل ترجیحی برای در نظر گرفتن هزینه ها و بدهی ها نسبت به درآمدها و دارایی ها بدون تشکیل منابع پنهان؛

- بازتاب حقایق در حسابداری، عمدتاً بر اساس محتوای واقعی اقتصادی آنها، و نه شکل قانونی؛

- برابری شاخص های حسابداری از نظر گردش مالی و موجودی حساب های مصنوعی در دوره های گزارش؛

- اولویت روش های حسابداری منطقی با در نظر گرفتن شرایط فعالیت های تجاری شرکت و همچنین مقیاس سازمان.

قانون فدراسیون روسیه به کسب و کارهای کوچک اجازه می دهد تا یک خط مشی حسابداری ساده تشکیل دهند.

خط مشی حسابداری PBU فرض می کند که یک شرکت که دستورالعمل های لازم را در مقررات فدراسیون روسیه پیدا نکرده است، باید از قوانین خود و همچنین IFRS - قوانین بین المللی برای تهیه صورت های مالی استفاده کند..

شرکت با اتخاذ یک سیاست حسابداری، باید آن را از طریق اداری جداگانه رسمی کندمدارک مورد تایید مدیریت سازمان. روشهای حسابداری تعیین شده توسط سازمان از ابتدای سال بعد از سالی که روشهای مربوطه در آن تصویب شده است اعمال می شود. اگر شرکت اخیرا تأسیس شده باشد، سیاست حسابداری در آن باید ظرف 90 روز از تاریخ ثبت شرکت اتخاذ شود.

تعدیل سیاست حسابداری

سند PBU 1/2008 ("سیاست حسابداری سازمان") نحوه تنظیم استانداردهای پذیرفته شده حسابداری را تنظیم می کند. بنابراین، اگر مقررات نظارتی در قوانین فدراسیون روسیه تغییر کرده باشد، می توان تغییرات مناسبی ایجاد کرد. اگر شرایط خاصی از فعالیت اقتصادی در شرکت تغییر کند - به عنوان مثال، به دلیل سازماندهی مجدد یا به دلیل تغییر در انواع خاصی از فعالیت های تجاری، می تواند تنظیم سیاست حسابداری انجام شود. اگر شرکت تصمیم به تغییر رویه حسابداری داشته باشد، قوانین مورد بحث این اقدام را بر اساس اصل منطقی بودن تجویز می‌کند.

به طور کلی، تعدیل سیاست های حسابداری از ابتدای سال گزارشگری اعمال می شود. سایر اصطلاحات ممکن است به دلیل عواملی باشد که باعث تغییرات مربوطه شده است. سیاست حسابداری (PBU 1/2008) شرکت ها را ملزم می کند که عواقب تنظیم قوانین حاکم بر خط تجارت مورد نظر را در نظر بگیرند. بنابراین، اگر تغییرات مربوطه بر ثبات مالی شرکت، نتایج فعالیت‌های آن یا حرکت سرمایه تأثیر بگذارد، بر اساس داده‌های قابل اتکا بر حسب پولی ارزیابی می‌شود.

در صورت تعدیلسیاست حسابداری به دلیل تغییر در هنجارهای اعمال قانونی نظارتی است ، آنها به روشی که قانون تعیین کرده در حسابداری منعکس می شود. شرکت‌هایی که حق استفاده از روش‌های حسابداری ساده‌شده را دارند، ممکن است اصلاحاتی را در رویه‌های حسابداری خود گزارش دهند که به‌طور بالقوه می‌تواند بر نتایج مالی تأثیر بگذارد، مگر اینکه قانون فدراسیون روسیه خلاف آن را تجویز کند.

اگر تغییرات مورد نظر می تواند تأثیر قابل توجهی بر پویایی گردش سرمایه در سازمان داشته باشد، باید به طور جداگانه در صورتهای مالی افشا شود. بیایید این جنبه را با جزئیات بیشتری در نظر بگیریم.

افشای رویه‌های حسابداری اتخاذ شده

مطابق با خط مشی حسابداری PBU 1-2008، شرکت ها موظفند رویه های حسابداری خود را از طریق روش های تعیین شده افشا کنند. اول از همه، از جنبه ای مانند روش های حسابداری که به طور قاطع بر فرآیند ارزیابی و کاربرد عملی راه حل ها توسط کاربران گزارشگر تأثیر می گذارد.

کلید در این مورد را باید آن دسته از روش هایی در نظر گرفت که امکان آشنایی مطمئن ترین سهامداران با نتایج مالی سازمان را فراهم می کند. نحوه افشای صورتهای مالی توسط قانون فدراسیون روسیه تعیین می شود. اگر خط مشی حسابداری شرکت با در نظر گرفتن مفروضات احتمالی که توسط قواعد قانون پیش بینی شده است ایجاد شود، ممکن است افشای چنین رویکردهایی در گزارشگری انجام نشود. اما اگر مفروضات مطرح شده توسط شرکت توسط قانون پیش بینی نشده باشد، آنها در خودنوبت، باید افشا شود.

PBU "سیاست حسابداری" گزینه ای را پیش بینی می کند که در فرآیند تهیه گزارش ها، ابهاماتی از جنبه در نظر گرفتن رویدادها و عواملی که می تواند تداوم فعالیت های تجاری را مورد تردید قرار دهد، شکل می گیرد، سپس شرکت باید شرایط مربوط به چنین مشکلی را در اسناد حسابداری منعکس کند. اگر خط مشی حسابداری یک شرکت تغییر کند، باید اطلاعاتی را افشا کند که منعکس کند:

- دلایل تنظیم سیاست حسابداری و همچنین ماهیت تغییرات در آن؛

- ترتیبی که در آن پیامدهای نوآوری در رویه‌های حسابداری منعکس می‌شود؛

- شاخص‌های مالی تعدیل‌ها که منعکس‌کننده تغییرات مورد نظر، در رابطه با هر مورد خط گزارش‌گری هستند.

اگر افشای داده ها به دلایلی غیرممکن است، باید این واقعیت را در اسناد حسابداری در نظر گرفت، مشروط بر اینکه دوره ای که شرکت در آن شروع به استفاده از رویه حسابداری جدید می کند، مشخص شده باشد.

PBU "سیاست حسابداری سازمان" حاوی قوانینی است که بر اساس آن شرکت ها موظفند اطلاعات مربوط به عدم اعمال قوانین قانونی اتخاذ شده را افشا کنند، اما تا یک دوره معین اعمال نمی شوند و همچنین ارزیابی آینده نگر از عواقب اعمال این قانون در مدتی که قانوناً لازم الاجرا شود. نحوه نگهداری حسابداری شرکت و همچنین اطلاعات مربوط به تعدیل سیاست حسابداری آن باید در یادداشت توضیحی ویژه ای که به اسناد پیوست می شود افشا شود.حسابداری.

همراه با PBU در مورد سیاست حسابداری، به دستور وزارت دارایی فدراسیون روسیه شماره 106n، منبع نظارتی دیگری معرفی شد - PBU 21/2008. ویژگی های آن را با جزئیات بیشتر در نظر بگیرید.

PBU 21/2008: هنجارهای اساسی

سند مورد بحث حاوی مقرراتی است که بر رویه شناسایی و همچنین افشای اطلاعات مربوط به تعدیل مقادیر تخمینی برای برخی عناصر حسابداری در حسابداری نظارت دارد. به این ترتیب، PBU 21/2008 درک تغییرات در قیمت دارایی یا بدهی یک شرکت یا ارزشی را که نشان دهنده جبران ارزش دارایی به دلیل ظاهر شدن اطلاعات مهم به روز است، تجویز می کند. در عین حال، تعدیل روش برآورد منابع و بدهی های شرکت به عنوان تغییر در ارزش برآوردی طبقه بندی نمی شود. اما اگر هر گونه نوآوری در حسابداری را نتوان در یک دسته جداگانه در نظر گرفت که تغییرات در رویه های حسابداری را مشخص می کند، برای اهداف گزارشگری به عنوان تغییر در ارزش برآورد شده شناسایی می شود. بیایید نحوه تشخیص آن را در عمل مطالعه کنیم.

شناخت تعدیلات حسابداری

NLA که تکمیل کننده سند PBU-2008 ("سیاست حسابداری سازمان") است، حاوی قوانینی است که براساس آن تغییرات در ارزش تخمینی باید در حسابداری با گنجاندن در درآمد یا هزینه های شرکت شناسایی شود:

- در دوره ای که این یا آن تغییر ثبت می شود، اگر مستقیماً بر داده های حسابداری تأثیر بگذارد؛

- در دوره‌ای که تغییر ثبت شده است، و همچنین دوره‌های آتی، اگر تعدیل تأثیر داشته باشدگزارش برای هر دو بازه زمانی.

اگر تغییر بر سرمایه شرکت تأثیر می گذارد، باید با تعدیل سهام حقوقی در حساب ها برای دوره ای که تغییر در آن ثبت شده است، شناسایی شود.

استانداردهای حسابداری IFRS

همراه با RAS-1 ("سیاست حسابداری یک سازمان")، یک منبع حقوقی روسی، حسابداری نیز می تواند توسط استانداردهای بین المللی تنظیم شود. بیایید مشخصات آنها را با جزئیات بیشتر مطالعه کنیم.

یکی از اسناد بین المللی اصلی که RAS را ایجاد می کند، IFRS 8 است. مطابق با مفاد آن، خط مشی حسابداری باید به عنوان اصول، مبانی، قراردادها، قوانین و همچنین اقدامات عملی درک شود که توسط سازمان انجام می شود. شرکت به منظور تهیه صورتهای مالی اصل اصلی مقررات حسابداری بین‌المللی اولویت قابلیت اطمینان بر تشریفات است.

نکته قابل توجه دیگری که IFRS را مشخص می کند این است که در متون اصلی منابع حقوقی مربوطه، عبارت "خط مشی حسابداری" اغلب به صورت جمع به نظر می رسد. کارشناسان این را با این واقعیت توضیح می دهند که در خارج از کشور این حوزه از فعالیت شرکت ها شامل ترکیبی از اقدامات مختلف است. به نوبه خود، در روسیه، حتی آخرین نسخه PBU ("سیاست حسابداری سازمان") در سال 2015 استفاده از این اصطلاح را به صورت مفرد پیشنهاد می کند.

یکی دیگر از نکات قابل توجه IFRS این است که استانداردهای بین المللی به شرکت ها اجازه می دهد تا به طور مستقل تعیین کنند که چگونهاطلاعات مربوط به حسابداری بنابراین، می توان آن را در قالب یادداشت یا به عنوان یک جزء گزارش جداگانه افشا کرد.

یک ویژگی استثنایی مهم IFRS این است که قواعد حقوقی مربوطه شرکت ها را ملزم نمی کند که از نمودارهای تک حسابی در فرآیند حسابداری استفاده کنند. در اصل، اختیاری است - اگرچه در عمل انجام آن بدون آن بسیار دشوار است، زیرا، به عنوان یک قاعده، نیاز به ثبت دوبار ورود معاملات در شرکت ها وجود دارد. به نوبه خود، در روسیه یک نمودار حساب واحد وجود دارد و باید مطابق با هنجارهای تعیین شده توسط قانون اعمال شود.

به طور کاملاً سطحی، قوانین IFRS تنظیم ضمائم خط مشی حسابداری را تنظیم می کند. طبق قوانین بین المللی، شرکت ها مجبور نیستند آنها را تنظیم کنند - اما در عمل، معمولاً باید چنین اسنادی را تهیه کنند.

CV

منبع اصلی قانون که طبق آن شرکت های روسی باید معاملات تجاری مختلف را در نظر بگیرند - "سیاست حسابداری سازمان" RAS 1/2008. می توان آن را با سایر قوانین قانونی که جنبه های خاصی از حسابداری را تنظیم می کند تکمیل شود. قوانین روسیه در مورد گزارشگری مالی ممکن است همراه با استانداردهای بین المللی اعمال شود. تعدادی تفاوت اساسی بین آنها وجود دارد. قوانین IFRS را می توان در فدراسیون روسیه اعمال کرد، در صورتی که با هنجارهای قوانین روسی حاکم بر حسابداری مغایرت نداشته باشد.

منابع قانونی که طبق آنها حسابداری باید در فدراسیون روسیه نگهداری شود، اجباری هستند، اما حاوی الزامات نسبتاً کلی برای اجرای جهت مورد نظر توسط شرکت ها هستند.فعالیت ها. بخش قابل توجهی از کار در ایجاد یک سیستم حسابداری محلی باید مستقیماً توسط شرکت - حسابدار ارشد آن و سایر کارمندان مسئول انجام شود. قوانین حسابداری پذیرفته شده توسط سازمان مورد تایید مدیریت آن بوده و برای کلیه بخشهای مالی شرکت لازم الاجرا می باشد.