DM: در ساختارهای تجاری مدرن چیست
DM: در ساختارهای تجاری مدرن چیست

تصویری: DM: در ساختارهای تجاری مدرن چیست

تصویری: DM: در ساختارهای تجاری مدرن چیست
تصویری: چطوری گلخونه داشته باشیم و چقدر سود داره؟ به همراه معرفی چند محصول گلخانه ای پرسود🍅🥒 2024, نوامبر
Anonim

شرکت‌های تجاری، مانند شرکت‌های تولیدی، ساختاری برای انجام وظایف خاصی دارند. و کاملاً طبیعی است که تصمیم گیرنده در رأس این فرآیند باشد. آن چیست؟ این مخفف چگونه مخفف است؟ تصمیم گیرنده تصمیم گیرنده است. این می تواند رئیس شرکت، مدیر کل، مدیر اجرایی، مدیر بازرگانی، مدیر ارشد و حتی مدیر دفتر باشد.

DM: در ساختار سازمان چیست؟

اتخاذ تصمیمات استراتژیک در مورد تعریف اهداف اصلی شرکت، به عنوان یک قاعده، حتی قبل از شروع فعالیت تعیین می شود. معمولاً همه اینها در منشور شرکت که توسط بنیانگذاران تصویب شده است بیان شده است. یعنی در مرحله اولیه، تصمیم گیرندگان کسانی هستند (یا کسانی) که تصمیم می گیرند خود سازمان را ایجاد کنند.

Lp چیه
Lp چیه

بیشتر اوقات، بنیانگذاران برای مدیریت سازمان ایجاد شده به مدیر منصوب (کلی، اجرایی، تجاری) اعتماد می کنند. نام این موقعیت ماهیت را تغییر نمی دهد: مدیریت فعالیت های عملیاتی به او سپرده شده است. و در این شرایط، تصمیم گیرنده مسئول رفاه مالی شرکت (به معنای وسیع کلمه) است.

مدیر منصوب در حال کار کردن ساختار استشرکتی که به او سپرده شده است: نه تنها تعداد خدمات، تعامل آنها را تعیین می کند، بلکه تصمیم گیرنده را نیز بر این اساس برای آنها تعیین می کند. در یک سرویس خاص چیست، چه چیزی موقعیت و وضعیت آن را تنظیم می کند؟ پاسخ به این سؤالات معمولاً توسط جدول کارکنان تعیین می شود و در شرح وظایف مشخص می شود.

راه حل های مالی

وظایف واحد سازه مشکلاتی را تعیین می کند که با توجه به توانایی ها و موقعیت خود، رئیس منصوب آنها را حل می کند.

مدیر مالی، که معمولاً به کارکنان حسابداری گزارش می دهد، باید در مورد به موقع بودن پرداخت مالیات، پرداخت حقوق، پرداخت وام های بانکی و کالایی تصمیم گیری کند. سرمایه گذاران معمولاً با خدمات بانکی و مالیاتی و کارمندان خدمات مشابه شرکت های طلبکاران و بدهکاران در تماس هستند. انجام وظایف توسط این خدمات تنظیم شده است، مسئولیت تصمیم گیری دقیقاً در چارچوب شرح وظایف است.

توسعه کسب و کار

هر شرکت مدرن، خواه تولید، خدمات (خانگی یا تدارکات) یا فروش مجدد (عمده فروشی، خرده فروشی) برای توسعه، باید دائماً حوزه فعالیت خود را گسترش دهد و خریداران جدید (مشتریان، مصرف کنندگان) به دست آورد. یک فرآیند کاملاً تثبیت شده که در آن همه مولفه ها در نظر گرفته شده و جایی برای پدیده های بحرانی وجود ندارد، به مدیران این امکان را می دهد که در یک محیط نسبتاً آرام و با ثبات کار کنند. متأسفانه چنین شرکت هایی بسیار کم هستند. اساساً، تصمیم گیرنده زمان کافی برای فکر کردن به پیامدهای پیشنهادی (یاموجود) گزینه هایی برای پذیرش تنها.

LPR است
LPR است

طبیعی است که بنیانگذاران مدیریت کسب و کار خود را فقط به کارمندان مورد اعتماد و حرفه ای می سپارند.

تماس با سازمان های خارجی (مشتریان)

هر بنگاه مدرن بدون بخشی که محصول تولیدی را بفروشد غیرقابل تصور است. معمولاً این کار توسط بخش فروش یا فقط یک کارمند (مدیر) انجام می شود که بر پایداری یا گسترش مشتریان نظارت دارد. تصمیم گیرنده (تصمیم گیرنده) تقریباً همیشه یک کارمند عادی در این بخش ها است (اگرچه اسماً این رئیس بخش فروش است): امکان و شرایط مشتری برای دریافت خدمات (یا محصول) به او بستگی دارد. این اختیارات (حقوق) در شرح شغل کارمند بخش فروش تعیین شده است و افزایش شفت (میزان محموله ها) به او امکان دریافت پاداش را می دهد. مشتریان پیشرفته (خریداران)، با دانستن این ویژگی انجام تجارت (اغلب ناخودآگاه، کمتر آگاهانه)، به دنبال تماس با کسانی هستند که می توانند مشکلات حمل و نقل (فروش) را با تخفیف حل کنند.

LPR تصمیم گیرنده است
LPR تصمیم گیرنده است

DM: در تدارکات چیست؟

محصول تولید شده نباید در انبار شرکت قرار داشته باشد، به ویژه فاسد شدنی و غیر منحصر به فرد. خدمات بازاریابی تولیدکنندگان انواع "فریب ها" را برای مشتریان جدید ارائه می دهند: پاداش، تعویق، پشتیبانی تبلیغاتی، مزه کردن - این فقط یک لیست کوچک از ترفندها است. اما یافتن یک خریدار جدید در عصری که کمبودی وجود ندارد تقریباً غیرممکن است. بخش های خرید (فقط در موارد نادر در صنعتشرکت‌ها آن‌ها را بخش تامین می‌نامند) می‌دانند که امکان یافتن (یا جایگزینی) محصول مناسب بدون دردسر زیاد وجود دارد: فقط بپرسید، آنها در صف قرار می‌گیرند، با پیشنهادات تجاری دوش می‌گیرند. اما انتخاب در اختیار تصمیم گیرنده است. این می تواند خود خریدار باشد، اگر اعتماد داشته باشد، اما بیشتر اوقات حتی رئیس بخش تدارکات نیست، بلکه مدیر بازرگانی است. این آنها هستند که در مورد شرایط قرارداد، ترجیحات، تدارکات - همه چیز که سود بلندمدت به آن بستگی دارد، مذاکره می کنند.

تصمیم گیرنده
تصمیم گیرنده

چگونه با یک تصمیم گیرنده مسئول تماس بگیریم؟

هر مدیر فروش زرادخانه ابزارهای مخصوص به خود را دارد که به درجات مختلف اطمینان امکان می دهد کارمند مناسب را در ساختار شرکت مورد علاقه پیدا کند. یکی از موارد غیر استاندارد دسترسی به تصمیم گیرنده از طریق بخش فروش در نظر گرفته می شود، زمانی که یک "همکار در اسلحه" پیشنهاد می کند چه کسی احتمالاً تصمیم درست را می گیرد.

تماس سرد (مکالمه تلفنی) با کارمندی که از قبل تعریف شده است ممکن است برقرار نشود: یک مدیر دفتر (منشی) آموزش دیده (آموزش دیده) ارتباط برقرار نمی کند.

دسترسی به LPR
دسترسی به LPR

تکنیک "چگونه منشی را دور بزنیم؟" تنوع بسیار زیادی وجود دارد: از آشنایان شخصی گرفته تا "خروج" مالیات. اما هدف (انعقاد قرارداد تامین جدید) همه ابزارها را توجیه می‌کند، حتی روش‌هایی که کاملاً وفادار نیستند.

توصیه شده: