مسیر راه آهن تعریف، مفهوم، ویژگی ها و ابعاد. ابعاد قطار و ویژگی های عملیات تاسیسات مسیر

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سواری قطار در شهرها و شهرک‌ها، می‌توانید چیزهای جالب و سرگرم‌کننده زیادی در مورد دنیای راه‌آهن بیاموزید.

بیش از یک بار مسافران از خود سؤالاتی در مورد اینکه این یا آن خط راه آهن به کجا منتهی می شود پرسیده اند. جالب است. و مهندسی که قطار را مدیریت می کند، وقتی قطار تازه شروع به کار می کند یا به ایستگاه می رسد چه احساسی دارد؟ واگن های فلزی چگونه و کجا حرکت می کنند و مسیرهای حمل و نقل ریلی کدامند؟

راه آهن چه خوب است

هر کس حداقل یک بار روی سکوی ایستگاه بود و شاید حتی یک به یک با یک شرکت شاد سوار ماشین کوپه ای شد و تا صبح آهنگ خواند و اجازه نداد بقیه مسافران بخوابند. و به دلایلی، در طول چنین سفرهایی در امتداد راه آهن بی پایان، احساسات خاصی در روح ایجاد می شود: آزادی، رمز و راز و سبکی.همچنین دوستانی هستند که مسیر طولانی و در یک مسیر با آنها وجود دارد. مسیری که از همه لحاظ خوب است چون خسته کننده نیست از روسیه می گذرد با کیفیت ساخته شده و به درستی کار می کند.

راه آهن چیست

یک مسیر راه‌آهن، ساخت مجموعه کاملی از تأسیسات مهندسی است که یک عملکرد واحد از عبور قطار از یک بخش معین را با سرعت تعیین‌شده انجام می‌دهد.

راه آهن با وجود یک جفت نوار فلزی بلند مشخص می شود که به طور موازی در تمام طول مسیر چیده شده اند. سطح صاف و بادوام ایجاد شده با مقاومت در حال اجرا کم، به ویژه افقی، حمل توده های عظیم را بدون استفاده از نیروهای کششی قابل توجه امکان پذیر می کند.

ماهواره های اجباری خطوط راه آهن همیشه ایستگاه ها، سیگنالینگ و سایر تجهیزاتی هستند که نیاز به نگهداری دقیق دارند.

عملکرد وسایل نورد به وضعیت فنی مسیرها بستگی دارد:

• ایمنی و تداوم حرکت قطار؛
• کارایی بهره برداری از امکانات فنی عمومی خطوط راه آهن.

اجزای اصلی مسیر راه آهن

در میان اجزای اصلی مسیر راه آهن دو ساختمان وجود دارد: پایین و بالا.

ساختار ساختار پایینی شامل عناصر زیر است: subgrade; خندق های طراحی شده برای تخلیه آب؛ انواع سازه های مصنوعی.

همه سازه های غیر طبیعی در این مورد مجموعه ای از اشیاء ساخته دست بشر در مسیر راه آهن هستند:

• برای غلبه بر موانع آبی - تنگه ها، نهرها، رودخانه ها، پل ها لازم است؛
• لوله‌هایبرای عبور جریان‌های با اندازه متوسط از زیر مسیرها طراحی شده‌اند؛
• روگذرهای هوایی - روگذرها و راهروها - جایگزین خاکریزهای بزرگ در مکان هایی که دره های جامد و دره های خشک مجبور هستند، به ترافیک چند سطحی ایمن در تقاطع راه آهن و جاده، و همچنین گذرگاه های عابر پیاده کمک می کند.
• تونل ها امکان ایجاد مسیرها را در میان رشته کوه ها، تپه ها و تپه ها باز می کند؛
• دیوارهای حائل برای پشتیبانی از شیب های زمین مورد نیاز است؛
• شیب‌های جریان گل و گالری‌های ویژه در مکان‌هایی که به دلیل گل‌ریزش و ریزش سنگ‌ها آسیب‌پذیر هستند نصب شده‌اند.

روبنای مسیر شامل:

• ریل;
• پایه های زیر ریل: بلوک های بتنی مسلح، قاب ها، دال ها، تراورس ها؛
• بست های ریلی و عناصر ضد سرقت؛
• لایه بالاست؛
• میله: پل و انتقال (پایه بتن آرمه برای گردش)؛
• تقاطع‌های بدون پیکان ناشنوا و عناصر گردشگران.

آهنگ بالاست

ریل و توری تراورس از ریل و پایه تشکیل شده است: دال، بلوک، تراورس. پایه روی یک لایه بالاست، متشکل از دو یا یک لایه گذاشته شده است.

به عنوان یک قاعده، یک منشور بالاست، متشکل از چند لایه، نصب می شود. لایه اصلی سنگ خرد شده سخت است و در زیر آن لایه دیگری به شکل بالش شنی استیا شن و ماسه. در ساخت و ساز تک لایه علاوه بر موارد فوق، استفاده از سرباره، سنگ پوسته یا ضایعات آزبست صنعتی مجاز است.

لایه بالاست برای پایداری عرضی و طولی شبکه ریل-خوابگیر، خاصیت ارتجاعی انتقال فشار از انبار نورد به زیرسازی و تخلیه آب از سازه های فوقانی مورد نیاز است.

ریل و بست ریل

ریل ها انواع مختلفی دارند. همه چیز بستگی به مسیر راه آهن دارد. در هر دو بخش مستقیم و منحنی مسیر اصلی، ریل‌ها باید حرکت چرخ‌ها را هدایت کنند و مستقیماً وزن قطارهای عبوری را که از طریق تراورس‌ها و لایه‌ای از بالاست به خاک زیر آن‌ها منتقل می‌شود، بگیرند.

محدوده اندازه ریل ها، ویژگی های وزن، ترکیب شیمیایی فلز و سایر پارامترها توسط استاندارد دولتی تنظیم شده است. طول اسمی ریل 25 متر است.

طراحی مسیر راه‌آهن شامل اتصال ریل‌ها به یکدیگر و تراورس‌ها با استفاده از بست‌های لب به لب و میانی ریل است. برای اتصال از پیچ، آستر و آستر استفاده می شود. بنابراین، یک ساختار پیوسته واحد با شکاف لب به لب بین ریل ها از پیوندهای ریلی منفرد تشکیل می شود. شکاف های باقی مانده در طول تغییرات دما مورد نیاز است، زیرا فلز تحت تأثیر آنها تمایل به جمع شدن و از بین بردن فشار دارد. اتصالات ریلی مکان هایی هستند که راه آهن اغلب تحت فشار قرار می گیرد. زمانی که مژه‌های ریلی 800 متری جوش داده می‌شوند و سه یا چهار حلقه ریل لب به لب بین آن‌ها قرار می‌گیرند، مسیر بدون درز پیشرفته‌تر در نظر گرفته می‌شود.

Turouts

در فرآیند استفاده از ریل های راه آهن، برای اتصال آن ها به یکدیگر از پیچ ها استفاده می شود. برای اتصال ریل ها یا شاخه های آنها از فلش های ضربدری و معمولی استفاده می شود. به لطف طراحی سوئیچ، انبار نورد توانایی حرکت در مسیرهای مختلف را دارد. تقاطع‌های کور در تقاطع‌های ریلی معمولی انجام می‌شوند، جایی که قطار نیازی به تغییر مسیر دیگر ندارد.

امروز، کنترل متمرکز شرکت کنندگان از یک کنسول ویژه EC ایجاد شده است. قبلاً هیچ مرکزیت برق وجود نداشت، انتقال به صورت دستی توسط سوئیچ داران وظیفه طبق دستور مقامات بالاتر انجام می شد.

امکانات ردیابی

برای تردد روان و ایمن ریلی، لازم است نه تنها وسایل حمل و نقل، بلکه خطوط راه آهن نیز در شرایط مناسب نگهداری شوند. کار برای حفظ وضعیت مناسب بزرگراه ها در هر شرایط آب و هوایی، در حرکت روان قطارهای مسافری و باری، جهت بسیار مهم خدمات عملیات حمل و نقل ریلی است.

بیش از 50 درصد از وجوه اصلی بهره برداری از کل سیستم راه آهن به سهم تسهیلات مسیر می رسد. تعداد کارگران مسافرتی بیش از 20٪ از کل نیروی کار است.

حرفه - مسافر

حوزه فعالیت کارگران تأسیسات پیست شامل:

• خطوط راه آهن در ترکیب با دستگاه های خود وامکانات؛
• تعدادی از صنایع و واحدهای تجاری که برای حفظ وضعیت راه آهن در سطح مناسب از جمله سازماندهی تعمیرات برنامه ریزی شده فعالیت می کنند.

حرفه های مسافرتی برای ایمنی راه آهن وجود دارد.

پیوندهای ساختاری تسهیلات پیست عبارتند از: فواصل مسیر، ایستگاه های ماشین آلات کنار جاده و بخش هایی از کمربندهای جنگلی.

طبقه بندی خطوط راه آهن

برای جابجایی افراد و کالاها، راه های ارتباطی آبی، هوایی و زمینی وجود دارد. این شامل خطوط راه آهن است. اینها به نوبه خود انواع مسیرهای زیر هستند:

1. اصلی - برای اتصال نقاط و ایستگاه های جداگانه استفاده می شود.
2. ایستگاه.
3. هدف ویژه - انشعاب از مسیرهای اصلی غیر عمومی، انشعابات ایمنی و گرفتن بن بست ها.

مسیرهای ایستگاه به انواع تقسیم می شوند:

• Handling;
• دریافت-خروج - خدمت برای دریافت، پارک و ارسال قطار به صحنه؛
• اتصال؛
• اگزوز;
• مرتب سازی;
• دویدن و دیگران.

آن دسته از مسیرهای نزدیک به ایستگاه که شاخه اصلی حمل و نقل در مجاورت ایستگاه را ادامه می دهند و در پیچ ها منحرف نمی شوند، مسیرهای ایستگاه اصلی نامیده می شوند. در ایستگاه‌های بزرگ، مسیرهایی با عملکردهای مشابه در پارک‌ها دسته‌بندی می‌شوند.

راه آهناستفاده غیرعمومی برای نزدیک شدن یا حرکت قطارها به شرکت های صنعتی یا سایر کاربران خدمات راه آهن به صورت قراردادی و همچنین برای اجرای کار خود کارگران راه آهن در نظر گرفته شده است. چنین مسیرهایی مستقیماً یا از طریق دیگر خطوط راه آهن به بزرگراه عمومی می پیوندند.

طول مسیرها

مستندات فنی ایستگاه دو ویژگی طول مسیر ایستگاه را نشان می دهد - کامل و مفید.

طول کل بخش مسیر راه آهن فاصله بین اتصالات عناصر قاب فلش ها است که این ناحیه از مسیر را محدود می کند. برای یک بخش بن بست، طول کامل فاصله از محل اتصال ریل قاب فلش به ایستگاه است.

طول مفید یک مسیر راه آهن بخشی از طول کامل است که در آن می توان وسایل نورد را تحویل داد، در صورتی که امکان جابجایی ایمن قطارهای دیگر در مسیرهای مجاور وجود داشته باشد.

طول مسیر راه آهن قابل استفاده به شرح زیر محدود شده است:

1. اگر بخشی از مسیر مجهز به چراغ راهنمایی و عایق الکتریکی باشد، از یک طرف توسط چراغ راهنمایی (خروجی) هدایت می شوند، از سوی دیگر - توسط مفصل عایق بخش راه آهن.
2. هنگام تجهیز بوم فقط به چراغ راهنمایی، یک طرف توسط چراغ راهنمایی و دیگری با ستونی که محدودیت را نشان می دهد محدود می شود.
3. در صورت عدم وجود تجهیزات ویژه، محدودیت توسط پست های محدود در هر دو طرف ایجاد می شود.

سنج راه آهن

یک مسیر دو موازی استنخ های ریل عرض مسیر فاصله بین ریل ها است. اندازه چرخ و عرض مسیر باید مطابقت داشته باشند.

در روسیه، این اندازه 1520 میلی متر است، در اروپا - 85 میلی متر کمتر. گیج عریض تر این امکان را فراهم می کند که هم ترافیک بار را افزایش داده و هم افراد بیشتری را از طریق راه آهن جابه جا کنید. مسیر راه آهن مسافری در روسیه را نمی توان کوچک تصور کرد. ایستگاه‌های مسافربری و سکوهای ایستگاه، قطارهای زیادی را دریافت می‌کنند و قطارهای برقی حومه‌ای را در امتداد مسیرهای دسترسی و خروج دریافت می‌کنند. برای آنها راه های ویژه ای برای تسویه انبارهای مسافری در نظر گرفته شده است. چنین بخش هایی از راه آهن مجهز به دستگاه های سیگنالینگ، بنرهای هشدار دهنده، پل های عابر پیاده، تونل ها، گذرگاه ها، مناطق انتظار هستند.

نوع دیگری از مسیر راه‌آهن وجود دارد - یک راه‌آهن باریک که برای بسیاری از راه‌آهن‌های کودکان آشناست. جاده‌های باریک ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر هستند، اما هنوز برای معدن، تولید ذغال سنگ نارس و همچنین مکان‌های چوب‌برداری و معادن مناسب‌تر هستند. عرض آنها می تواند از 0.6 تا 1.2 متر باشد.

سنج ریل

رعایت فاصله مرکزی مشخص شده بین خطوط راه آهن مجاور، شرط لازم برای تردد ایمن قطارها و همچنین تضمین زندگی و سلامت افرادی است که بین دو خط اصلی گرفتار شده اند. در این مورد، باید هم ابعاد حمل و نقل ریلی و هم وجود ساختمان های مجاور را در نظر گرفت. قوانین عملیاتی اجازه نمی دهد از موارد زیر فراتر رودفاصله بین مسیرها:

• برای ترافیک دوطرفه - 4.1 متر؛
• اگر سه یا بیشتر مسیر وجود دارد، بین مسیر دوم و سوم - 5 متر؛
• در مسیرهای ایستگاه - 4.8 متر؛
• در مکان‌های مسیرهای فرعی و مناطق بار - 4.5 متر.

تا به امروز، رشته های راه آهن تمام زمین را در بر گرفته است. قطارها در امتداد ریل های راه آهن در یک جهت و در امتداد بزرگراه های چند خطی در جهات مختلف حرکت می کنند.

اگر راه آهن حداقل یک چیز نداشته باشد، حتی یک چرخ از قطار یا امکانات ریل قابل اعتماد، دیگر یک همراه وفادار برای همه در سفرها و سفرهای کاری نخواهد بود.

موفق باشید همه!