فرمول دوپون - مثال محاسبه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مدل دوپونت یکی از مؤثرترین روش‌های تحلیل عاملی محسوب می‌شود. در سال 1919 توسط متخصصان شرکتی به همین نام پیشنهاد شد. در آن زمان، شاخص های سودآوری گردش دارایی و فروش به طور گسترده منتشر شد. در این مدل بود که این شاخص ها برای اولین بار با هم در نظر گرفته شدند، در حالی که مدل ساختاری مثلثی داشت.

فرمول دوپون اغلب استفاده می شود، تحلیل عاملی با کمک آن بسیار ساده است. در بالای مثلث یک ضریب نشان دهنده بازده کل سرمایه است، این شاخص اصلی در این طرح است که به معنای سود حاصل از وجوه سرمایه گذاری شده در شرکت است. در زیر شاخص هایی از نوع عامل، یعنی میزان سود (سودآوری فروش) و گردش دارایی آورده شده است. فرمول DuPont به این معنی است که بازگشت سرمایه برابر با حاصلضرب سود فروش و دارایی‌های جاری خواهد بود.

مدل دوپون

هدف اصلی مدل دوپونت، شناسایی عواملی است که می توانند عملکرد کسب و کار را تعیین کنند، برای ارزیابی میزان تأثیر این عوامل بر روند توسعه، با در نظر گرفتن تغییرات آنها واهمیت.

عمدتاً برای ارزیابی ریسک‌ها استفاده می‌شود و این هم برای سرمایه‌ای که برای توسعه سازمان و هم سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دیگر استفاده می‌شود، صدق می‌کند. در زیر شاخص های اصلی مدل را در نظر می گیریم.

بازده حقوق صاحبان سهام شرکت

برای اینکه مالکان بتوانند بازده سرمایه گذاری کنند، باید به سرمایه مجاز کمک کنند. محاسبات نشان داده شده توسط فرمول Dupont می گوید که برای این کار آنها باید وجوهی را که سرمایه شرکت را تشکیل می دهد قربانی کنند ، اما در عین حال آنها مستحق سهمی از سود دریافتی توسط سازمان هستند. برای آنها سودمند است که در سرمایه خود نمایش داده شود، بنابراین فرآیند مهمی برای سهامداران تشکیل می شود. اما استفاده از این مدل مستلزم ایجاد محدودیت هایی است. درآمد واقعی را فقط می توان از فروش به دست آورد، در حالی که دارایی ها سود نمی آورند. بر اساس این شاخص، ارزیابی واحدهای تجاری شرکت غیرممکن است. همچنین ارزش در نظر گرفتن این واقعیت را دارد که شرکت ها عمدتاً دارای اهرم هستند.

فرمول DuPont نقش مهمی در تحلیل عاملی ایفا می کند: به عنوان مثال، اگر تجارت بانکی را در نظر بگیریم، زیرا سرمایه قرض گرفته شده مبنای ایجاد یک تجارت است. به این معنی که عملیات واقعی بانک به هزینه سپرده های جذب شده انجام می شود و نقش سرمایه سهام، پس انداز ذخیره و به عبارت دیگر تضمینی است که بانک قادر به حفظ نقدینگی خود است. به این معنا کهمعیار مورد نظر فقط می تواند به سوالات مربوط به حقوق صاحبان سهامی که یک سازمان برای حراج گزاران به دست می آورد پاسخ دهد.

فرایندهای گردش دارایی

گردش دارایی ها شاخصی است که تعداد گردش سرمایه سرمایه گذاری شده در دارایی های سازمان را در یک بازه زمانی مشخص نشان می دهد. به عبارت دیگر، ارزیابی شدت بهره برداری از همه دارایی ها است و تفاوتی ندارد که از چه منابعی شکل گرفته است. همچنین می تواند نشان دهد که شرکت چقدر از پول سرمایه گذاری شده در دارایی ها درآمد دارد.

سود فروش

اگر فرمول DuPont به عنوان عامل اصلی در محاسبه در نظر گرفته شود، این شاخص به عنوان شاخص اصلی ارزیابی اثربخشی سازمانی است که پس انداز زیادی در سرمایه و دارایی های ثابت خود ندارد.. در واقع، اگر ارزش مخرج در حین محاسبات کم باشد، معلوم می شود که پتانسیل مالی شرکت با به دست آوردن بازده حقوق صاحبان سهام بیش از حد برآورد می شود. با چنین رویکردی می توان به طور عینی وضعیت فعلی شرکت را ارزیابی کرد.

همچنین از طریق شاخص بازده فروش به وضوح قابل مشاهده است که شرکت چقدر از میزان فروش واحد سود خالص دریافت کرده است. اگر از فرمول DuPont استفاده شود، این نشانگر به شما اجازه می دهد تا میزان درآمد خالصی را که سازمان پس از پوشش هزینه محصول، پرداخت کلیه مالیات ها و بهره در اختیار خواهد داشت، محاسبه کنید.وام. این شاخص جنبه های مهمی را نشان می دهد، یعنی فروش محصولات و سهم سرمایه ای که برای به دست آوردن آنها صرف می شود.

بازده دارایی. فرمول DuPont

این شاخص نشان دهنده کارایی عملیات شرکت است. از آن به عنوان شاخص اصلی تولید استفاده می شود که می تواند کارایی کار با سرمایه سرمایه گذاری شده را منعکس کند. بر این اساس، ما توجه می کنیم که سودآوری کل دارایی ها را می توان با دو عامل تعیین کرد - سود و گردش مالی. با هم، این یک مدل ضربی را ایجاد می کند که در صورت های مالی استفاده می شود.

اهرم مالی

اهرم مالی برای همبستگی بدهی و حقوق صاحبان سهام و همچنین نشان دادن تأثیر آن بر سود خالص شرکت ضروری است. شایان ذکر است که هر چه سهم وام ها بیشتر باشد، سود خالص کمتر خواهد بود، زیرا میزان هزینه های بهره افزایش می یابد. اگر شرکتی دارای درصد بالایی از وام باشد به آن وابسته می گویند. برعکس، سازمانی که سرمایه بدهی ندارد، از نظر مالی مستقل در نظر گرفته می‌شود.

بنابراین، نقش اهرم مالی تعیین ثبات و ریسک یک تجارت و همچنین ابزاری برای ارزیابی اثربخشی کار با وام است. باید در نظر داشت که بازده حقوق صاحبان سهام به طور مستقیم به اهرم مالی وابسته است.

مدل Dupon (فرمول):

ROE=NPM TAT

تفاوت بین بازده کل دارایی ها و هزینه وام برابر است با تفاوتاهرم مالی.

نسبت هزینه بهره به سرمایه بدهی، از جمله مالیات، برابر است با هزینه سرمایه بدهی.

چون اهرم مالی می تواند بازده حقوق صاحبان سهام را افزایش دهد، ارزش سهامداران را نیز افزایش می دهد. این با فرمول دوپون اثبات می شود که نمونه ای از محاسبه آن با اهرم مالی نشان داده شده است. به لطف این امکان بهینه سازی ساختار دارایی ها وجود دارد. شایان ذکر است که افزایش سرمایه اضافی باید تا زمانی که اهرم مثبت باقی بماند، انجام شود. و به محض اینکه هزینه وام از بازده حقوق صاحبان سهام بیشتر شود منفی می شود. فرمول DuPont به وضوح اهمیت این شاخص را نشان می دهد. همچنین لازم است در عین حال در مورد ثبات مالی نیز یادآوری کنیم، اگر تعداد بدهی ها از آستانه لازم فراتر رود، شرکت با ورشکستگی مواجه خواهد شد.

محدودیت استفاده از وام

برای تعریف این مرز، فرمول DuPont نشان می دهد که تفاوت بین حقوق صاحبان سهام و مقدار دارایی های ثابت غیر نقدشونده باید مثبت باشد. بر اساس مقادیر به دست آمده، می توانید یک سیاست سازمانی ایجاد کنید. برای شاخص سودآوری فروش - حسابداری برای سیاست قیمت گذاری، کنترل مدیریت هزینه، بهینه سازی حجم فروش و موارد دیگر.

گردش دارایی بر مدیریت دارایی، سیاست اعتباری و مدیریت موجودی تأثیر می گذارد. ساختار سرمایه بر همه حوزه‌های سرمایه‌گذاری و مالیات تأثیر خواهد گذاشت.

ارزیابی عمومی

بازده حقوق صاحبان سهام به عنوان معیاری برای عملکرد عمل می کندمدیریت مالی. این ارزش مستقیماً به تصمیمات اتخاذ شده در مورد زمینه های اصلی فعالیت شرکت بستگی دارد. اگر این شاخص تغییر کند، به این معنی است که کارایی کسب و کار در حال رشد یا کاهش است. از طریق بازده دارایی‌ها، می‌توانید اثربخشی کار با سرمایه سرمایه‌گذاری را دنبال کنید، زیرا این ارتباط بین فعالیت‌های اصلی و مالی و همچنین بین فروش و دارایی است.

کارایی در مدیریت کسب و کار اصلی

برای ارزیابی اثربخشی مدیریت کسب و کار اصلی، از شاخص بازده فروش استفاده می شود. این شاخص هم تحت تأثیر عوامل خارجی و هم با در نظر گرفتن نیازهای داخلی شرکت می تواند تغییر کند.

به عنوان مثال، تغییر در سودآوری را با در نظر گرفتن عوامل مختلف با جزئیات بیشتر در نظر بگیرید:

• سودآوری فروش ممکن است افزایش یابد با توجه به اینکه نرخ درآمد سریعتر از نرخ هزینه ها خواهد بود، این وضعیت ممکن است در صورت افزایش حجم فروش یا تغییر مجموعه آنها رخ دهد. این یک روند توسعه مثبت برای شرکت است.
• هزینه ها سریعتر از درآمد کاهش می یابد. این وضعیت ممکن است در صورت افزایش قیمت محصولات یا تغییر در ساختار فروش ایجاد شود. در این صورت شاخص سودآوری رشد می کند اما حجم درآمد کاهش می یابد که البته تاثیر چندان مثبتی در توسعه شرکت نخواهد داشت.

• افزایش درآمد و کاهش هزینه ها وجود دارد، این وضعیت را می توان با افزایش قیمت ها شبیه سازی کرد.تغییر در مجموعه یا نرخ هزینه.
• هزینه ها سریعتر از درآمد افزایش می یابد. دلیل آن ممکن است تورم، قیمت های پایین تر، هزینه های بیشتر، تغییر در ساختار فروش باشد. وضعیت به اندازه‌ای بد است که تحلیل قیمت‌گذاری مورد نیاز است.
• درآمدها سریعتر از هزینه ها در حال کاهش هستند، این فقط می تواند تحت تأثیر کاهش فروش باشد. تحلیل سیاست بازاریابی در اینجا مهم است.