سنگ های آذرین: فهرست، روش های استخراج، کاربرد

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سنگهای آذرین (آذرین) تشکیل خود را مدیون ماگما هستند، پس از فوران آن از روده های زمین، سرد و یخ زده. آنها پوسته زمین را 90 درصد یا بیشتر نشان می دهند. و تمام سطح زمین سنگ های رسوبی و آذرین است. آنها تقریباً 15 کیلومتر در عمق زمین گسترش یافته اند.

سنگهای آذرین اساسی، شرایط تشکیل

در نتیجه فعالیت تکتونیکی، برخی از قسمت‌های ماگمای داغ به لایه‌های بالایی زمین فوران می‌کنند.

اگر در فرآیند خنک سازی سازه های فوران کننده زمان برای کریستال شدن نداشته باشند، پس چنین سنگ هایی نمایانگر یک ساختار کامل غیر متبلور هستند. این معمولاً پوکه یا ابسیدین است.

آذرین (سنگهای آذرین) معمولاً به دو دسته آواری و توده ای تقسیم می شوند. اولی از طریق نابودی دومی شکل می گیرد.

بر اساس شرایط تشکیل سنگ‌های آذرین، عمق پیدایش، به دو دسته درشت دانه، متوسط دانه تقسیم می‌شوند.ریزدانه و ریزدانه.

از آنجایی که این سنگها در شرایط مختلف سرد شدن و انجماد از ماگما سرچشمه می گیرند، معمولاً به دو دسته نفوذی (خروجی) و نفوذی (عمیق) تقسیم می شوند.

سنگ ها عظیم هستند

آنها به دلیل این واقعیت ایجاد شدند که ماگمای داغ به آرامی در عمق قابل توجهی تحت شرایط فشار بالا سرد می شد. این منجر به تبلور کامل سنگ های فوران شده شد. آنها با گرانیت، سینیت، گابرو و دیوریت نشان داده می شوند. این سنگهای آذرین عمیق با چگالی قابل توجهی متمایز می شوند، آنها ساختار دانه درشت مشخصی دارند.

گرانیت

گرانیت مشهورترین سنگ آذرین عمیق است. معمولاً از کوارتز، میکا، فلدسپات تشکیل شده است. در برخی موارد، میکا با مواد معدنی تیره، آهن دار و منیزین جایگزین می شود.

رنگ گرانیت به طور مستقیم به جزء اصلی آن - فلدسپات و مواد معدنی سایه های تیره بستگی دارد. می‌تواند رنگ‌های قرمز، خاکستری و موارد دیگر را بپذیرد.

دانه های گرانیتچسبندگی بالایی دارند. در نتیجه شکستگی آن در امتداد دانه های مواد معدنی پیش می رود. استحکام بالا، مقاومت در برابر هوا و یخبندان گرانیت را به عنوان ماده ای با ویژگی های ساختمانی استثنایی متمایز می کند. به طور گسترده ای برای تولید محصولات مختلف استفاده می شود. از جمله آنها می توان به دال های روبرو، پله ها، سنگ های حاشیه ای و غیره اشاره کرد. استفاده من را پیدا کردگرانیت در ساخت سازه های هیدرولیکی و همچنین در بناهای تاریخی و بناهای تاریخی.

ویژگی های مکانیکی فیزیکی بالای آن بر دوام آن تأثیر می گذارد. می تواند به بیش از یک و نیم هزار سال برسد.

سینیت

این سنگ آذرین از فلدسپات (اورتوکلاز) ترکیب شده با برخی مواد تیره رنگ دیگر تشکیل شده است. سینیت در ساختار خود شبیه گرانیت است. با این حال، در پردازش نرم تر است. بهتر است جلا داده شود، زیرا ویسکوزیته بالایی دارد. سینیت را در همان مناطق گرانیت بمالید. بین گرانیت و سینیت نیز ساختار متوسطی به نام گرانیسینیت وجود دارد.

Diorite

سنگ دیوریت تا حدودی چگال تر از گرانیت است. معمولاً در سایه های سبز رنگ می شود. این ماده در پردازش بسیار کار فشرده است. مقاومت قابل توجهی در برابر سایش دارد، کاملا جلا داده می شود، عملا آب و هوا نمی شود. کاربردهای اصلی جاده سازی، پانل های روکش فلزی است.

Gabbro

سنگ آذرین کریستالی است که از پلاژیوکلاز و کانی های تیره رنگ تشکیل شده است. گاهی اوقات بیوتیت و هورنبلند در ساختار گابرو قرار می گیرند. رنگ های این کانی خاکستری، سبز تا سیاه است. لابرادوریت نیز متعلق به سنگ های گابرو است.

گابرو چگالی بسیار بالایی دارد. در برابر هوا مقاوم است، پردازش آن دشوار است، اما پولیش را برای مدت طولانی حفظ می کند. این ماده عمدتاً در ساخت سازه های هیدرولیکی، در تولید سنگ خرد شده، در دال های روبرو استفاده می شود.

لابرادوریت، کهمتریال نسبتاً زیبایی است که به لطف رنگ هایش در کارهای روکشی کاربرد فراوانی دارد.

سنگهای خروجی

سنگ های آتشفشانی آذرین که به سطح زمین آمده اند، مانند سنگ های عمیق، خواص فیزیکی و مکانیکی یکسانی دارند. با این حال، آنها ساختار ریز کریستالی و شیشه ای دارند. آنها به دلیل آزاد شدن ماگما به سطح با انجماد بعدی آن تشکیل می شوند. این سنگها عبارتند از کوارتز پورفیری، تراکیت، دیاباز، بازالت.

کوارتز پورفیری

در واقع آنالوگ گرانیت است. ساختار آن شیشه ای است، حاوی اجزایی از دانه های کوارتز بزرگ است. هوازده، از نژاد خود خارج می شوند. معمولاً از این ماده به عنوان سنگ خرد شده یا سنگ قطعه استفاده می شود.

Trachit

این سنگ از نظر ترکیب شیمیایی و کانی شناسی شباهت زیادی به پورفیری دارد. در دوره های زمین شناسی بسیار بعدی روی سطح زمین شکل گرفت. این کانی با تخلخل بالا و ویژگی‌های استحکام پایین متمایز می‌شود.

دیاباز

در واقع آنالوگ گابرو است. مواد بسیار بادوام. رنگ معمول آن خاکستری تیره است. کاملا جلا داده شده عمدتاً به عنوان ماده اولیه برای تولید سنگ خرد شده استفاده می شود. سنگ های تکه ای، اسلب ها، سنگ فرش ها از دیاباز ساخته می شوند. همچنین به عنوان یک ماده روکش استفاده می شود. تحت حاکمیت دیاباز (1200-1300 درجه سانتیگراد) محصولات مختلفی از آن ریخته می شود. این ماده (دیاباز ذوب شده) در برابر اسیدها و قلیاها مقاوم است. دارای دی الکتریک بالاخواص.

بازالت

از نظر پارامترهای شیمیایی و مکانیکی، در واقع آنالوگ کامل گابرو است. سایه های رنگی بازالت تیره است. در ترکیبات خود حاوی مقدار کمی شیشه آتشفشانی است. یک ماده معدنی بسیار متراکم سنگ های بازالت به دلیل استحکام و سختی بالایی که دارند به عنوان سنگ فرش استفاده می شوند. او کاربرد خود را در ریخته گری سنگ پیدا کرد.

سنگهای آواری

در نتیجه رسوب زباله های سنگ های آذرین به وجود می آیند. آنها دارای ساختار دانه ای با حضور دانه هایی در اندازه های مختلف هستند. آنها به سنگ‌های سست تقسیم می‌شوند که شامل خاکستر آتشفشانی، پوکه، و سیمان شده (که با توف آتشفشانی نشان داده می‌شود).

سنگ پوکه

هنگامی که ماگما سرد می شود، هنگامی که گازهای سریع و شدید از آن آزاد می شود، که در همان زمان آن را متورم می کند، تشکیل می شود. این فرآیند منجر به تشکیل سنگ شیشه ای متخلخل می شود. پوکه دارای رنگ های متنوعی است که عمدتاً ساختارهای خاکستری، سیاه یا سفید دارد. سنگ از 70% سیلیس و 15% آلومینا تشکیل شده است.

معمولاً کسری به قطر 5 تا 50 میلی متر تشکیل می دهد. چگالی پوکه کم است و تخلخل آن به 80 درصد حجم می رسد. این نژاد به عنوان سنگ خرد شده برای ایجاد بتن از قطعات سبک، به عنوان یک ماده عایق حرارت کاربرد پیدا کرده است.

خاکستر آتشفشانی

این یک پودر خاکستری و سیاه است. به عنوان یک ماده تشکیل دهنده استفاده می شودساختار برای ملات سیمان یا بتن های سبک، به عنوان افزودنی های معدنی به ملات های چسبنده.

توف های آتشفشانی

زمانی تشکیل می شود که گدازه مایع با افزودن ماسه و خاکستر به آن جامد می شود. در نتیجه سرد شدن سریع، ساختارهای زجاجیه به دست می آید. رنگ بیشتر صورتی با رنگ های بنفش است.

از توف آتشفشانی به عنوان شن و ماسه برای بتن سبک استفاده کنید. از آن برای ساخت بلوک های دیواری، افزودنی های فعال سیمان استفاده می شود.

با توجه به اینکه توف مقاومت خوبی در برابر یخ زدگی دارد و همچنین دارای ویژگی های تزئینی است، از آن به عنوان پوششی برای نمای ساختمان استفاده می شود.

روشهای استخراج

سنگ های آذرین در ساختمان سازی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. استخراج سنگ های طبیعی در مکان های وقوع قابل توجه آنها (رسوبات) صورت می گیرد. بسته به شرایط مختلف، روش های تمرین به شرح زیر است:

• حفاری و انفجار;
• buroclinic;
• سنگ تراش.

روش حفاری و انفجار دنباله ای از فعالیت هاست، از جمله سوراخ کردن در وجه ها، بارگذاری در آنها و به دنبال آن انفجار. بنابراین، سنگ از توده شکسته می شود. عمدتاً روی سنگهای آذرین سخت اعمال می شود.

با روش گوه ای، سنگ در اطراف محیط با سوراخ کننده های پنوماتیک پردازش می شود. گوه های هیدرولیک یا مکانیکی به داخل فرورفتگی های تشکیل شده وارد می شوند که با کمک آنها سنگ در امتداد یک صفحه معین شکافته می شود. اعمال میشودعمدتاً در رابطه با سنگهای لایه لایه و آنهایی که دارای ترک هستند.

در روش سنگبری از دستگاه های سنگبری مخصوص با تیغه اره کاربیدی استفاده می شود. برای کار با سنگ های نرم استفاده می شود.