روش شمارش مستقیم و برنامه ریزی آن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سود یک شاخص کلیدی رشد اقتصادی-اجتماعی در نظر گرفته می شود. برنامه ریزی آن باید توجیه شود. می تواند برای کوتاه مدت یا بلند مدت باشد. در حالت اول، روش شمارش مستقیم ساده ترین در نظر گرفته می شود. بیایید نگاهی دقیق تر به آن بیندازیم.

اطلاعات عمومی

سود برنامه های سازمانی از فروش:

• محصولات، از جمله ماهیت غیرتجاری و خدمات؛
• دارایی های ثابت؛
• سایر اموال و حقوق عینی.

علاوه بر این، درآمدهای ناشی از پرداخت برای کار انجام شده، خدمات ارائه شده و همچنین درآمد (زیان) از معاملات تجاری غیرعملیاتی پیش‌بینی می‌شود.

کاربردهای برنامه ریزی:

1. روش شمارش مستقیم.
2. تسویه حساب ترکیبی.
3. روش تحلیلی.

معنای برنامه ریزی

معقول از نقطه نظر اقتصادی، پیش بینی حجم سود به شما امکان می دهد توانایی های مالی شرکت را به درستی ارزیابی کنید، میزان کسر بودجه، میزان منابع برای گسترش تولید مثل و تعیین کنید.مشوق ها برای کارکنان اثربخشی سیاست تقسیم سود یک شرکت سهامی نیز به حجم درآمد بستگی دارد.

در حال حاضر، هیچ مقررات مشخصی برای روش‌های برنامه‌ریزی و پیش‌بینی نتایج مالی وجود ندارد. با این حال، آنها با جزئیات در ادبیات تجارت توضیح داده شده اند.

روش شمارش مستقیم و روش تحلیلی از روش های سنتی برنامه ریزی درآمد محسوب می شوند. با محدودیت‌های کمی، بسیاری از شرکت‌ها از آنها استفاده می‌کنند.

چگونه سود را با استفاده از روش شمارش مستقیم محاسبه کنیم؟

این تکنیک بر اساس موارد زیر است. مقدار کالاهای فروخته شده (حجم فروش) برای یک قلم نامگذاری جداگانه در بهای تمام شده فروش و بهای تمام شده واحد ضرب می شود. تفاوت بین این شاخص ها میزان درآمد پیش بینی شده است.

هنگام تعیین بهای تمام شده محصولات غیرقابل مقایسه، برآوردهای هزینه واحد برنامه ریزی شده در نظر گرفته می شود. فرمول های روش شمارش مستقیم عبارتند از:

P=V - W یا P=P1 + جمعه - P2، که در آن:

• سود - P;
• درآمد حاصل از فروش به قیمت عمده فروشی - B;
• هزینه کل تولید – G;
• سود در مانده کالاهای فروخته نشده در ابتدا و پایان دوره - P1, P2;
• سود از محصولات قابل فروش - جمعه.

هزینه کل شامل بهای تمام شده کالاهای فروخته شده، خدمات، کارها، هزینه های اداری و تجاری است.

هنگام استفاده از روش شمارش مستقیم، تعیین درآمد حاصل از محصولات قابل عرضه در بازار انجام می شود.مطابق با برنامه تولید برای نامگذاری تفصیلی، برآورد هزینه های تجاری و مدیریتی، برآورد هزینه برنامه ریزی شده برای هر محصول.

ویژگی های محاسبه

هنگام برنامه‌ریزی سود با استفاده از روش حساب مستقیم، دریافتی‌ها در مانده‌های حمل کالاهای تمام‌شده با توجه به مجموع آنها محاسبه می‌شود. آنها به قیمت تمام شده تولید به حساب می آیند. بر این اساس، هنگام برنامه‌ریزی سود با استفاده از روش حساب مستقیم، تفاوت بین ارزش موجودی ورودی و خروجی در قیمت‌های فروش و هزینه‌های تولید محاسبه می‌شود.

هزینه های اداری و تجاری به صورت مشروط به ترخیص کالا منتقل می شود.

طبق روش حساب مستقیم، دریافتها با استفاده از هزینه تولید و شاخص سودآوری (هزینه سه ماهه آخر دوره گزارش و برنامه ریزی) قابل محاسبه است.

Nuances

حسابداری محصولات فروخته شده بر مبنای تعهدی انجام می شود. حرکت واقعی وجوه برای کالاهای ارسال شده با جریان مواد منطبق نیست.

هنگام استفاده از روش شمارش مستقیم، مهم است که دریافت واقعی درآمد را تعیین کنید. در این راستا، هنگام محاسبه رسید در موجودی محصولات فروخته نشده، توصیه می شود علاوه بر موجودی در انبار، موارد ارسال شده اما بدون پرداخت هزینه را نیز درج کنید.

عیوب

از نظر روشی، روش شمارش مستقیم بسیار ساده است. با این حال، در حضور تعداد زیادی از نام های محصول، شدت کار آن به طور قابل توجهی افزایش می یابد. برای محاسبه شما نیاز دارید:

1. تعریف مجموعه را توسطهمه موقعیت های نامگذاری.
2. برآورد هزینه برای همه محصولات قابل مقایسه ایجاد کنید.
3. محاسبه هزینه برنامه ریزی شده و قیمت های قرارداد برای محصولات غیرقابل مقایسه. این به نوبه خود مستلزم تهیه یک برآورد تولید برای همه عناصر است.
4. تعیین قیمت فروش برای محصولات تولیدی.

یکی از اشکالات مهم روش عدم توانایی در شناسایی عوامل مؤثر بر میزان سود در دوره پیش بینی است.

نتیجه گیری

روش شمارش مستقیم برای برنامه ریزی درآمد سالانه و بلندمدت مناسب نیست. در حال حاضر، عمدتاً برای پیش بینی کوتاه مدت استفاده می شود، در حالی که قیمت ها، دستمزدها و سایر شرایط بدون تغییر باقی می مانند.

نسبت سرمایه در گردش

هر شرکت به طور مستقل در مورد سهمیه بندی وجوه برای تسهیلات فردی و شناسایی کل نیاز به آنها برای دوره برنامه ریزی شده تصمیم می گیرد. در همان زمان، سازمان روش‌های محاسبه و فراوانی پیش‌بینی را ایجاد می‌کند.

هنگام جیره بندی، توصیه می شود به رویکردهای محاسباتی کلی پایبند باشید. به طور سنتی، هنجار توسط: تعیین می شود

• در روز - برای مواد خام، سوخت، مواد اولیه، محصولات نهایی، کار در حال پیشرفت؛
• به روبل یا درصد - برای ظروف، قطعات یدکی، تجهیزات خانگی، لباس کار.

مصرف یک روزه مواد و مواد اولیه و همچنین ترخیص کالا بر اساس شاخص های پیش بینی برای سه ماهه چهارم دوره برنامه ریزی شده محاسبه می شود. یک سال 360 روز، یک چهارم 90 و یک ماه 30 است.

استاندارد سرمایه در گردش را ارزش بهای تمام شده تخمینی می نامند که منعکس کننده حداقل سرمایه ای است که شرکت باید به طور دائم داشته باشد. می تواند خصوصی و عمومی باشد. در مورد اول، ما در مورد استانداردهای مقالات و اشیاء سرمایه در گردش صحبت می کنیم. مجموع استانداردهای خصوصی یک استاندارد عمومی را تشکیل می دهد.

روش های رتبه بندی: روش شمارش مستقیم

دقیق ترین، اما، با این حال، زمان برترین در نظر گرفته می شود. برای استفاده از آن، به دانش روش‌های محاسبه هنجارها در روز نیاز دارید.

رنگ بندی از مراحل زیر تشکیل شده است:

1. توسعه موجودی بر اساس نوع موجودی.
2. محاسبه استانداردهای خصوصی.
3. محاسبه استاندارد عمومی.

برای تعیین نیاز به سرمایه در گردش به روش حساب مستقیم، باید شاخص سهام را بر حسب روز تنظیم کنید، سپس نیاز یک روزه را تعیین کنید. برای انجام این کار، حجم کل برای سه ماهه چهارم بر 90 تقسیم می شود.

برای تعیین موجودی کار در حال انجام، بهای تمام شده شی در نظر گرفته می شود، برای محصولات نهایی از هزینه تولید کالا استفاده می شود.

موجودی مواد خام و مواد با ضرب نیاز یک روزه در نرخ موجودی در روز تعیین می شود.

روشهای تحلیلی

آنها در پیش‌بینی بلندمدت (بزرگ‌شده)، در شکل‌گیری تخمین‌ها برای طرح‌های تجاری در صنایعی که با طیف وسیعی از کالاها مشخص می‌شوند، استفاده می‌شوند. علاوه بر این، روش های تحلیلی به عنوان مکمل روش شمارش مستقیم استفاده می شود.

مبنای محاسبهممکن است انجام دهد:

1. هزینه در هر 1000 روبل. محصولات قابل فروش.
2. مجموعه شاخص‌های گزارش‌دهی شرکت.
3. سودآوری اساسی.

اگر محاسبه از هزینه 1 هزار روبل استفاده می کند. محصولات قابل فروش، درآمد برای کل تولید محصولات قابل مقایسه و غیر قابل مقایسه برنامه ریزی شده است.

فرمول زیر برای این استفاده می شود:

P \u003d T x (1000 - W) / 1000، که در آن:

• سود ناخالص – R;
• محصولات کالایی با قیمت فروش – Т;
• هزینه (به روبل در هر 1000 روبل) - Z.

بیایید یک مثال را در نظر بگیریم. بیایید بگوییم:

• خروجی محصول با قیمت فروش در دوره پیش بینی شده به 300 میلیون روبل می رسد؛
• هزینه در هر 1000 روبل. مبلغ 900 روبل است.

سود ناخالص:

• برای 1 هزار روبل. محصولات - 1000 - 900 \u003d 100 روبل؛
• برای کل شماره - 300 x 100 / 1000=30 میلیون روبل

برای تعیین کل درآمد حاصل از فروش، نتیجه برای تغییر سود موجودی کالاهای نهایی تعدیل می شود.

سودآوری اساسی

هنگام استفاده از این نسبت، نسبت حاشیه محصول ناخالص به قیمت تمام شده برای تغییرات مورد انتظار در سال پیش‌بینی تعدیل می‌شود.

برای مقایسه با دوره برنامه ریزی شده، دریافت های مورد انتظار برای سال گزارش برای تغییرات ارزش تعدیل می شود. سود به طور جداگانه محاسبه می شود:

• برای محصولات بی نظیر؛
• در محموله‌های فروخته نشدهموارد;
• از فروش در سال پیش بینی شده.

محاسبه بر اساس محصولات قابل مقایسه

برای اجرای آن، تجزیه و تحلیل تأثیر بر سود تغییرات در عوامل فردی انجام شده است. توجه به:

• هزینه محصول؛
• کیفیت و محدوده محصول؛
• قیمت فروش.

محاسبه در مراحل انجام می شود:

1. سود برای محصولات قابل مقایسه بر اساس سودآوری اساسی محاسبه می شود. برای مقایسه، تمام محصولات سال برنامه ریزی شده برای بهای تمام شده دوره گزارش مطابق با تغییر مقرر دوباره محاسبه می شوند.
2. تاثیر تغییرات هزینه بر سود مشخص می شود. برای انجام این کار، مقایسه شاخص دوره های برنامه ریزی شده و گزارشی انجام می شود. تفاوت میزان زیان یا سود ناشی از تغییرات در هزینه است.
3. تاثیر تغییرات در مجموعه مشخص می شود. میانگین سطح سودآوری بر اساس ساختار تولید کالا در سال های گزارش و برنامه ریزی محاسبه می شود. تفاوت حاصل منعکس کننده انحراف شاخص به دلیل تغییرات در مجموعه است.
4. تاثیر کیفیت محاسبه شده است. در این مورد از فاکتور درجه استفاده می شود. وزن مخصوص هر رقم در حجم کل تولید و همچنین نسبت قیمت انواع مختلف تعیین می شود. هزینه 1 به عنوان 100% در نظر گرفته می شود، 2 به قیمت 1 در %. محاسبه می شود.
5. تعیین تأثیر تغییرات در قیمت فروش. برای این، محصولات تجاری شناسایی می شوند که ارزش جدیدی برای آنها معرفی شده است. محاسبهتأثیر با ضرب قیمت های تحقق در تغییر انجام می شود.
6. محاسبه سود در مانده های انتقالی اقلام فروخته نشده. بهای تمام شده در سودآوری کالاهای دوره های گزارش و پیش بینی ضرب می شود.
7. محاسبه سود حاصل از فروش. درآمد ناخالص با در نظر گرفتن تأثیر عوامل فوق و سود بر مانده های انتقالی محصولات فروخته نشده تعیین می شود. هزینه های مدیریت و فروش شامل می شود.
8. محاسبه رسید برای محصولات غیرقابل مقایسه. به روش مستقیم انجام می شود: قیمت تمام شده از قیمت فروش کسر می شود. اگر قیمت ها تعیین نشده باشد، محاسبه بر اساس سطح متوسط سودآوری است.
9. تعیین کل درآمد عملیاتی. این با جمع کردن سود برای محصولات غیرقابل مقایسه و قابل مقایسه انجام می شود.

اضافی

در عمل، روش ترکیبی برنامه ریزی سود اغلب استفاده می شود. این شامل عناصر دو روش مورد بحث در بالا است.

ماهیت آن به شرح زیر است. تعیین بهای تمام شده تولید در قیمت های سال پیش بینی شده و بهای تمام شده دوره گزارش به روش شمارش مستقیم انجام می شود. تأثیر عوامل بر درآمد برنامه ریزی شده بر اساس روش تحلیلی محاسبه می شود.

کسب سود زیاد به شما امکان می دهد کارایی تولید را تعیین کنید. با این حال، به خودی خود، سطح عملکرد شرکت را مشخص نمی کند. برای انجام این کار، باید شاخص سودآوری را محاسبه کنید.