ارزش اضافی: چیست؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ارزش اضافی مقدار سودی است که یک کارمند با بیش از هزینه نیروی کار خود ایجاد می کند. ضمناً محصولات تولیدی و همچنین زمان صرف شده توسط کارفرما به صورت رایگان تخصیص می یابد. این اصطلاح بیانگر شکل خاصی از استثمار است که کاملاً با قانون اساسی اقتصادی سرمایه داری مطابقت دارد. با این حال، چنین مفهومی نه تنها می تواند رابطه بین کارگر و کارفرما، بلکه بین گروه های مختلف به اصطلاح بورژوازی، برای مثال، زمین داران و صنعت گران، بانکداران و بازرگانان را نیز نشان دهد. ارزش مازاد و راه های افزایش آن می تواند نقش بسزایی در توسعه موثر نیروهای مولد و روابط تولیدی داشته باشد. پیش نیاز پیدایش اصطلاح فوق، تبدیل نیروی کار به کالا یا خدمات است. از این گذشته، تنها در مرحله خاصی از شکل گیری جامعه، کارفرما می تواند کارمندی بیابد که به ابزار تولید وابسته نباشد.

منبع ارزش اضافی می تواند در شکل آن متفاوت باشد. گروه های مطلق، زائد و نسبی را اختصاص دهید. اولین مورد با افزایش زمان کار یا با دستیابی به شدت بالاتر به دست می آید. دومی با افزایش بهره وری هر فرد نسبت به سطح متوسط به دست می آید. شکل سوم، که در آن ارزش اضافی را می توان نشان داد، در نتیجه کاهش سهم هزینه های نیروی کار به دست می آید. چنین دسته‌هایی از لحاظ تاریخی ایجاد شده‌اند و راه‌های افزایش این پارامتر را به طور کامل مشخص می‌کنند. با این حال، علی‌رغم تفاوت‌های بسیار زیاد، همه این روش‌ها یک عامل مشترک مهم دارند - منبع کار همیشه بدون دستمزد است.

نرخ ارزش اضافی نسبت جرم کل ارزش اضافی به هزینه کار صرف شده برای تولید آن است. بنابراین، مفهوم توصیف شده در بالا را می توان به عنوان درجه استثمار یک فرد توسط فرد دیگر توصیف کرد.

نظریه ارزش اضافی هم با استدلال های نظری و هم با حقایق تاریخی محدود می شود. نقش این دومی هم با تاریخ شکل گیری و توسعه دولت ها و هم توسط اشکال ساختار اقتصادی جامعه، به عنوان مثال، حاشیه گرایی و نئوکلاسیسم ایفا می شود.

اجازه دهید روند تولید را نیز در نظر بگیریم که در نتیجه آن می توان ارزش اضافی به دست آورد. با کسب نیروی کار، کارفرما می تواند فرآیند تولید را سازماندهی کند و آن را به گونه ای توسعه دهدبه طوری که کارمند به طور روزانه نه تنها ارزشی معادل کار خرج شده خود ایجاد می کند، بلکه ارزشی را نیز ایجاد می کند که متعاقباً به دستمزد او تبدیل می شود. مورد دوم توسط کارآفرین جزء بدون دستمزد در نظر گرفته می شود. بنابراین، ارزش اضافی است.