هواپیمای SU-34: توضیحات و مشخصات. هوانوردی نظامی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

این بمب افکن بیشتر شبیه یک رهگیر است. این نام مستعار غیر رسمی "جوجه اردک" است که از شکل خاص کمان گرفته شده است. تا همین اواخر، کمی در مورد او نوشته شده بود، اما اکنون کانال های خبری اغلب مطالبی را نشان می دهند که در آسمان سوریه، هواپیماهای Su-34 و Su-24M حملات دقیقی را علیه خطوط ارتباطی، مقرها و زرادخانه های دولت تروریستی داعش انجام می دهند. می توان ادعا کرد که این بمب افکن های خط مقدم معروف شدند. داستان در مورد یکی از آنها خواهد بود.

تاریخچه و نمونه اولیه

الزامات یک رهگیر و یک بمب افکن خط مقدم متفاوت و حتی تا حدودی متقابل هستند. با این حال، سازندگان هواپیماهای شوروی قبلاً تجربه ای در تبدیل هواپیماهای جنگنده به هواپیماهای تهاجمی دارند. "پیون" معروف - Pe-2 - قبل از جنگ به عنوان یک جنگنده سنگین دو موتوره در ارتفاع بالا تصور می شد. نیازهای دفاعی آن را به یک بمب افکن غواصی "تغییر" تبدیل کرد، و اگرچه طراحی مجدد مشکل به نظر می رسید، اما بسیار خوب ظاهر شد. چیزی مشابه با رهگیر Su-27 اتفاق افتاد. در سال 1986، دفتر طراحی سوخو شروع به کار کرداصلاح حمله آن، که شاخص T-10V را دریافت کرد، با هدف در نهایت اجرای مفهوم "هواپیما حمله" جهانی که قادر به حمل بار جنگی جدی برای کار در میدان جنگ و داشتن مانور کافی برای دفع هواپیماهای دشمن است. در طول فرآیند طراحی، برای طراحان مشخص شد که یک کابین دوقلو معمولی برای این منظور مناسب نیست. تا سال 1990، کار اصلی انجام شد: یک کمان جدید با "منقار اردک" معروف ظاهر شد. در اواسط دهه نود، Su-34 نام رسمی خود را به دست آورد (او موفق شد از T-10V-5 و Su-32FN بازدید کند). اما رسماً در سال 2014 وارد خدمت شد.

تفاوتهای قابل مشاهده

از نظر ظاهری، هواپیمای جنگی Su-34 حداقل از راه دور شبیه "نیای" خود Su-27 است. در بررسی دقیق‌تر، حتی افراد غیر عادی نیز با برخی تفاوت‌های آشکار مواجه می‌شوند. قسمت دماغه منبسط شده است، خلبان ها کنار هم می نشینند و پشت سر هم نیستند، ارابه فرود بسیار قدرتمندتر شد و البته دماغه. در نگاه اول، به طور کلی، و همه. از نظر فنی، این بدان معنی است که طراحی بر اساس بدنه هواپیمای رهگیر Su-27 است که به عنوان یک پیکربندی آیرودینامیکی معمولی دو کیل با آسانسورهای متحرک مشخص می شود. افزایش طول (در مقایسه با نمونه اولیه) هجوم ریشه بال، ورودی هوای تنظیم نشده، عدم وجود باله های شکمی و افزایش تعداد واحدهای تعلیق خارجی، بلافاصله برای چشم ناآگاه قابل توجه نیست. با همه شباهت هایش به یک رهگیر، Su-34 یک بمب افکن تاکتیکی است و بنابراین،باید بیشتر و فراتر از نمونه اولیه خود حمل کند.

Cab

اکنون می توانید تغییرات طراحی را با جزئیات بیشتری درک کنید. اول از همه، در مورد واضح ترین جزئیات ظاهر صحبت خواهیم کرد. کابین هواپیمای Su-34 دوتایی است ، ورودی آن در امتداد یک نردبان سبک انجام می شود و با لبه بالایی در برابر دریچه واقع در پشت بال های پایه بینی قرار می گیرد. این امر فرآیند نشستن صندلی خود را توسط خلبان و ناوبر بسیار ساده می کند. در طول پرواز، خدمه با تمام شرایط لازم برای سکونت راحت، از جمله گرم کن غذا، قمقمه و دستگاه cesspool فراهم شده است. اگر یکی از خلبان‌ها فکر کند که بیش از حد از اقامتش باقی مانده است، می‌تواند بلند شود و خودش را دراز کند - فضای کافی برای این کار وجود دارد.

اما Su-34 نه تنها راحت و ارگونومیک است. دفتر طراحی سوخو از حفاظت از خدمه مراقبت کرده است: در یک کپسول زرهی تیتانیوم ویژه قرار دارد که کارایی آن قبلاً در عمل آزمایش شده است. تقریباً از همین فناوری در طراحی هواپیمای تهاجمی Su-25 استفاده شده است. لعاب سایبان نیز به طور ایمن زره پوش است.

موتورها

دو موتور توربوفن AL-31F با نسبت بای پس 0.571 هر کدام 12.5 تن نیروی رانش دارند، اما در حالت پس سوز می توانند 300 کیلوگرم دیگر اضافه کنند.

به طور کلی نیروگاه همان Su-27 است. شاید این رقم چندان بزرگی نباشد، به خصوص با توجه به وزن هواپیمای Su-34. با این حال، نیروهای هوافضای روسیه بر این باورند که قدرت برای رقابت در آسمان با F-15 آمریکایی که برای حل این مشکل ایجاد شده است، کافی است.در مورد همان ماموریت های جنگی گزینه هایی نیز ممکن است، به عنوان مثال، موتورهای AL-35F، که تا 14 تن رانش را در پس سوز ایجاد می کنند.

الکترونیک داخلی

هواپیمای Su-34 با در نظر گرفتن الزامات افزایش قابلیت اطمینان (به دلیل تکرار) و امکان دستیابی خودکار به هدف، با استفاده از هدایت ماهواره ای، به یک سیستم اویونیک کاملاً جدید مجهز شده است. برد تشخیص (حتی برای اجسام کوچک) به 250 کیلومتر رسید. این امر در مورد جستجوی زیردریایی ها (حتی اگر آنها فقط پریسکوپ را بلند کرده باشند)، شناسایی، یافتن مناطق مین گذاری شده منطقه آبی و غیره صدق می کند. در مورد وظایف تعیین هدف عملیاتی مستقیم در میدان جنگ، این مورد روی شیشه جلو و کلاه ایمنی نشان داده شده است. "نگاه" کنترل آتش نصب شده، که می تواند زمان تصمیم گیری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. چنین محدوده وسیعی بدون استفاده از یک پایگاه سخت افزاری کامپیوتری با سرعت بالا امکان پذیر نخواهد بود.

سیستم سوخت

برای افزایش برد، هواپیما به سوخت بیشتری نیاز دارد. چهار مخزن (سه تانک در داخل بدنه و یکی در بال) و همچنین سیستم های سوخت گیری در حین پرواز، شرایط را برای حمله به اهداف دور ایجاد می کند که توانایی های Su-34 را به مدل های استراتژیک نزدیک می کند. دو میله جمع شونده وجود دارد، آنها برای کار با تانکرهای هوایی از نوع Il-76 و سایر تانکرهای در خدمت نیروهای هوافضای روسیه طراحی شده اند. همچنین، افزایش برد پرواز با امکان آویزان کردن مخازن خارجی که پس از برخاستن از زمین خارج می‌شوند، تسهیل می‌شود.

وسیله نجات خدمه

خلبانان در صندلی های خود می نشینندنردبان پایینی که از طاقچه ستون جلو می گذرد و همچنین در صورت پایان پرواز بدون اضطرار، از طریق آن از هواپیما خارج می شوند. پرتاب به روش سنتی به سمت بالا انجام می شود و سرعت و ارتفاع آن مهم نیست. با کمک صندلی های پرتاب K-36DM، فرار اضطراری هواپیما کاملاً ایمن است، هر یک از خدمه دارای یک منبع اضطراری قابل حمل مجهز به چراغ رادیویی، قایق نجات، کیت کمک های اولیه، غذا و سایر وسایل بقا پس از فرود است. در پرواز، زندگی عادی با لباس های ضد جی، کلاه ایمنی و منبع اکسیژن تامین می شود.

شاسی

افزایش وزن برخاست الزامات ویژه ای را برای شاسی جدید دیکته کرد - این شاسی از نوع بوژی قدرتمندتر شده است. آسیب احتمالی، در صورت درگیری نظامی تمام عیار، به باند فرودگاه های اصلی نیز شرط افزایش توانایی عبور از کشور برای استفاده از هواپیمای Su-34 از سایت های کمتر آماده شده است.

بندهای اصلی جدید در مقایسه با Su-27 که به فضای بیشتری در بدنه نیاز داشت حجیم تر شده اند. به همین دلیل است که مکانیزاسیون ورودی های هوا ساده شده است.

تسلیحات

برای قرار دادن انواع سیستم های تسلیحاتی، سه واحد تعلیق بیرونی شکمی و هشت واحد زیربال در نظر گرفته شده است. علاوه بر آنها، بمب افکن دارای یک تفنگ داخلی با کالیبر 30 میلی متری از نوع GSh-301 است. از آنجایی که در نظر گرفتن همه گزینه های ممکن برای توسعه وضعیت عملیاتی غیرممکن است،ابزارهای انجام نبرد هوایی نیز فراهم شده است. برای انهدام هواپیماهای دشمن، می توان تا دوازده موشک هوا به هوا برد بلند R-27 یا 8 موشک هوا به هوا میان برد (R-77) یا کوتاه برد (R-73) را بر روی آن نصب کرد. سیستم های تعلیق. اما هواپیماهای افسانه ای Su-34 عمدتاً برای نبرد هوایی ساخته نشده اند. سلاحی همه کاره که اهداف زمینی را با دقت بالا مورد اصابت قرار می دهد. اینها موشک های کروز Kh-59M (تا 3 واحد)، موشک های معمولی و ضد کشتی، بمب های هدایت شونده و غیر هدایت شونده (مین های زمینی از 100 تا 500 کیلوگرم)، و همچنین NURS در کاست هستند.

ویژگی ها

ابعاد کلی تقریباً مشابه ابعاد Su-27 است (14.7 متر - طول بالها، 22 متر - طول و حدود 6 متر - ارتفاع). وزن برخاست معمولی 39 تن است که بیشتر از یک رهگیر سنگین است، اما کمتر از اکثر بمب افکن های تاکتیکی است. با این حال، در حداکثر بار می تواند از 44 تن فراتر رود. سرعت این هواپیما تا 900 کیلومتر در ساعت در ارتفاع 11000 و 1400 کیلومتر در ساعت در سطح است. شعاع رزمی از 600 تا 1130 کیلومتر است که بسته به میزان سوخت و سلاح، برد کشتی به 4500 کیلومتر می رسد. سقف (عملی) - 17 هزار. مقدار حداکثر اضافه بار عملیاتی الزامات رهگیرهای قابل مانور را برآورده می کند - 7 گرم.

تجربه رزمی

تنها تجزیه و تحلیل اپیزودهای مشارکت مستقیم در درگیری های نظامی خاص می تواند تصویری واقعی از مزایا و معایب هواپیمای جنگی Su-34 ارائه دهد. مشخصات برای خود صحبت می کننداز بسیاری جهات، اما از آنجایی که این بمب افکن صادر نشد، تنها با بررسی خلبانان روسی و نتایج عملیات آن در یک موقعیت واقعی قابل قضاوت است. در طول عملیات اوستیای جنوبی، از Su-34 برای حملات مستقیم آتش استفاده نشد، با این حال، آنها به سرکوب فعالیت سیستم های پدافند هوایی گرجستان کمک کردند و تداخل الکترونیکی ایجاد کردند که آنها را منحرف کرد. برای این کار، برای اولین بار در عمل، از تجهیزات جنگ الکترونیک فشرده "خیبینی" که بر روی هاردپوینت های خارجی نصب شده بود استفاده شد.

از همان آغاز عملیات نظامی بر فراز قلمرو SAR، گروه هوایی روسیه شامل شش بمب افکن Su-34 بود که این بار برای هدف مورد نظر خود، یعنی برای حملات با استفاده از سلاح های فوق دقیق استفاده می شود. آنها در منطقه رقه و مدن جدید، پست های فرماندهی، مراکز ارتباطی، زرادخانه ها، اردوگاه های آموزشی و سایر تاسیسات زیربنایی ارتش یک دولت تروریستی را منهدم کردند. استفاده از این هواپیماها ادامه دارد و ظاهراً سرعت آن را افزایش خواهد داد. این فرض مبتنی بر کارایی بالای نشان داده شده توسط Su-34 است. در حال حاضر تعداد آنها در تئاتر خاورمیانه به ده ها افزایش یافته است.

وضعیت واقعی و برنامه ها

امروز، تعداد هواپیماهای Su-34 در خدمت نیروهای هوافضا حداقل 83 واحد است. از این تعداد 75 نمونه سریال و 8 نمونه دیگر برای تنظیم دقیق و تست در نظر گرفته شده است. به ویژه، چهار بمب افکن در مرکز آزمایش پرواز هستند. چکالوف در آستاراخانمنطقه (آختوبینسک). در واحدهای نظامی فعال (هنگ های هوایی) در سراسر کشور - از مورمانسک تا روستوف و از خاباروفسک تا ورونژ - این هواپیماها بخشی از واحدهای مختلط هستند. طبق قرارداد منعقد شده با منطقه مسکو در سال 2008، تحویل 32 دستگاه به مبلغ کل بیش از 33 میلیارد روبل برنامه ریزی شده بود که از آن می توان نتیجه گرفت که هواپیمای Su-34 چقدر هزینه دارد (هر کدام کمی بیش از یک میلیارد).. در سال 2008، سفارش 92 بمب افکن دیگر افزایش یافت. کارخانه هواپیماسازی نووسیبیرسک (NAPO) به پایگاه تولید تبدیل شد. در حال حاضر تولید انبوه ماشین آلات سازماندهی شده است که باعث کاهش قابل توجه هزینه می شود.

در سال‌های آینده، Su-24 هنوز جامد، اما منسوخ شده در هنگ‌های هوایی به طور کامل جایگزین Su-34 خواهد شد. مشخصات فنی نمونه جدید مطابق با استانداردهای نسل "چهارم با دو مثبت" است که خدمات طولانی مدت آن را در نیروی هوایی روسیه تضمین می کند.