گزینه های صرافی: آنها چه هستند و چگونه می توان از آنها درآمد کسب کرد؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اختیار مبادله قراردادی است که حق خرید یا فروش یک دارایی خاص را می دهد. گزینه ها را می توان در بازارهای مالی آتی خرید یا فروخت. تفاوت اصلی آن با این نوع اوراق، عدم تعهد به خرید یا فروش دارایی پس از انقضای قرارداد است. گزینه سهام را با گزینه باینری اشتباه نگیرید. یک گزینه باینری دارای ویژگی شرط است، که در آن وظیفه اصلی یک معامله گر حدس زدن جهت بازار در یک بازه زمانی خاص است.

یک گزینه به زبان ساده چیست، با چه چیزی می توان مقایسه کرد

ساده ترین راه برای توضیح اینکه اختیارات سهام چیست، چیست و چگونه می توان از آنها درآمد کسب کرد، استفاده از یک مثال عینی است که از زندگی واقعی گرفته شده است. به عنوان مثال، شخصی، مثلاً یورا، یک خانه (دارایی) را به مبلغ 1 میلیون روبل می فروشد و واسیا می خواهد این خانه را از او بخرد، اما واسیا فقط تا شش ماه دیگر مبلغ مورد نیاز را خواهد داشت. واسیا با یورا موافقت می کند که منتظر بماند و خانه را نگه دارد و 100 هزار روبل به عنوان سپرده بگذارد.

اما بعد از 4 ماه معلوم می شود که واسیا نمی تواند 1 میلیون روبل برای خانه بپردازد یا نظر خود را در مورد خرید آن تغییر داده است. در همان زمان، در شش ماه، قیمت بازار خانه به 1.1 میلیون روبل افزایش یافت. و واسیا برای اینکه سپرده را از دست ندهد تصمیم می گیردحق خود را برای خرید خانه به مبلغ 1 میلیون روبل به پتیا، که مبلغ مورد نیاز را دارد یا در تاریخ مورد نیاز خواهد داشت، واگذار کنید. واسیا 50 هزار روبل برای واگذاری خانه (دارایی) با قیمتی کمتر از قیمت بازار از پتیا می گیرد.

در نتیجه: پتیا خانه ای را با قیمتی کمتر از قیمت بازار می خرد، یورا به سرعت خانه را می فروشد و 1 میلیون روبل دریافت می کند و واسیا سپرده را پس می دهد و علاوه بر آن 50 هزار تومان دیگر. روبل درآمد حاصل از معامله. اگر واسیا حق خرید خانه (دارایی) را به قیمت ثابت نمی فروخت، سپرده خود را از دست می داد، اما به هر حال پول خوبی به دست آورد. اگر واسیا با یورا به توافق نمی رسید ، پتیا نمی توانست در زمان خرید خانه ای با قیمت 1 میلیون روبل خریداری کند ، زیرا قیمت آن در بازار 1.1 میلیون روبل بود. در همان زمان، یورا کمتر ریسک کرد. اگر قیمت خانه به 900 هزار روبل کاهش می یافت، او نمی توانست مبلغ مورد نظر را بدست آورد یا اصلاً نمی توانست آن را بفروشد. در همان زمان، واسیا خانه را به پتیا نفروخت، اما حق (گزینه) خرید آن را به قیمت مقرون به صرفه داشت.

اگرچه این مثال ربطی به صرافی و معامله در بورس ندارد، اما نشان می دهد که خریدار گزینه چگونه و به واسطه آن درآمد دریافت می کند. خرید یا فروش دارایی با قیمت از پیش تعیین شده، کاهش ریسک زیان ناشی از نوسانات تصادفی قیمت بازار را ممکن می سازد. قیمت املاک و مستغلات، به ویژه در روسیه، به سرعت (علاوه بر این، در دو جهت) مانند مثال بالا تغییر نمی کند. با این حال، در بازارهای مالی، نوسانات شدید، فراز و نشیب ها یک اتفاق رایج است. شرکت کنندگان در بازار سهام یا ارز هرگز نمی دانند که قیمت یک دارایی خاص در یک هفته یا یک ماه چقدر خواهد بود.

انواع اختیارات سهام

معمولاً به دو نوع تقسیم می شوند: قرارداد خرید دارایی (تماس) و قرارداد فروش دارایی (put). انتخاب خرید یک یا گزینه دیگر بستگی به وضعیت بازار و پاداش احتمالی (زیان) ریسک پذیرفته شده دارد.

گزینه‌های تماس

زمانی استفاده می شوند که سرمایه گذار در حین معامله در بورس از افزایش شدید قیمت ها می ترسد و می خواهد در یک دوره زمانی معین (روز، ماه، سال) در یک سطح مشخص سود کسب کند. برای انجام این کار، او قراردادی را به دست می آورد که دارایی را به قیمت ثابت خریداری می کند و یک سپرده (حق بیمه) می پردازد. حتی اگر قیمت جهش کند، سرمایه گذار چیزی برای از دست دادن ندارد، زیرا می تواند دارایی را به قیمت قرارداد بخرد، نه به قیمت بازار. اگر قیمت کاهش یابد، ممکن است او به سادگی قرارداد را اجرا نکند، اما دارایی هایی را بخرد که قیمتشان کاهش یافته است، در حالی که فقط وثیقه را از دست می دهد یا اصلا آنها را نمی خرد.

گزینه‌ها را بگذارید

این گزینه‌ها زمانی استفاده می‌شوند که سرمایه‌گذار بخواهد در برابر کاهش قیمت محافظت کند. اصل بیمه ریسک مانند اختیار خرید است، تنها تفاوت این است که برای کاهش ضرر در صورت افت قیمت، گزینه فروش خریداری می شود.

همچنین چندین مشتق مختلف وجود دارد که به آنها اختیار معامله می گویند: باینری، آسیایی، مانع، و غیره. آنها اساساً نوع کاملاً متفاوتی از ابزارهای مالی را نشان می دهند، بنابراین، این مقاله در نظر گرفته نمی شود، زیرا عملیات با آنها عبارتند از طبیعت بازی. چنین گزینه هایی عملکرد اصلی را انجام نمی دهند، برایکدام گزینه سهام ایجاد شد - بیمه.

جایی که می فروشند

معامله اختیار خرید اشیایی با عمر محدود و فروش آنها برای مدت زمان محدود است. بنابراین در بازارهای آتی خرید و فروش می شوند. به این معنا که آنها در سایت های جداگانه با استفاده از نرم افزارهای طراحی شده ویژه برای چنین تراکنش های مالی معامله می شوند.

قراردادها با توجه به محل فروش به دو دسته معاوضه و خارج از بورس تقسیم می شوند که مورد دوم را می توان از طریق اینترنت یا حضوری خرید یا فروخت. به عنوان مثال، هنگام انتقال یک دارایی به مدیریت امانی با فروش بعدی یا مبادله با دارایی دیگر. وسایل ارتباطی مدرن امکان تجارت در سایت های مستقل در اینترنت را فراهم می کند. بازار آپشن های خارج از بورس در ایالات متحده بسیار توسعه یافته است. بر اساس برخی گزارش ها، حجم معاملات خارج از بورس در آنجا به 60 درصد از حجم کل می رسد. محبوبیت این روش معاملاتی به این دلیل است که در سایت های فرابورس کارمزد انجام نمی شود یا بسیار کم است. در روسیه، گزینه ها را می توان در بورس مسکو معامله کرد. گزینه های مبادله در بورس روسیه با استفاده از سیستم FORT که مخصوصاً برای این کار طراحی شده است فروخته و خریداری می شود.

چگونه می توانید سود ببرید

می توانید با فروش آنها با قیمت های مطلوب در بازار مشتقه، از معاملات مالی با گزینه های سهام بهره مند شوید. سفته باز باید در نظر داشته باشد که اختیار خرید کالای فاسد شدنی است، اگر آن را به موقع نفروشد، تمام وجوه سرمایه گذاری شده را از دست می دهد و اگر شرایطبازار نامطلوب خواهد شد و قیمت شروع به کاهش خواهد کرد، اما اگر معامله گر موفق به فروش قرارداد شود، می تواند تنها بخشی از وجوه را برگرداند.

سرمایه گذاران از گزینه ها به عنوان بیمه استفاده می کنند و سفته بازان از آنها به عنوان یک شی برای فروش مجدد بعدی استفاده می کنند. یک اختیار معامله نیز در بورس عرضه می شود و قیمت خاص خود را دارد که تحت تاثیر عرضه و تقاضا تغییر می کند. با توجه به این نوسانات بازار، سفته باز می تواند سود کند.

خریدار اصلی آپشن ها کیست

گزینه‌ها توسط سرمایه‌گذاران، شرکت‌های درگیر در تجارت بین‌المللی (هنگام خرید/فروش ارز خارجی)، سفته‌بازان استفاده می‌شود. سرمایه گذاران و شرکت ها خریداران اصلی گزینه ها هستند. آنها آنها را می خرند تا ضررهای ناشی از نوسانات تصادفی دارایی هایی را که می خرند یا می فروشند به حداقل برسانند. به عنوان مثال، یک شرکت ایتالیایی مبلمان را به ایالات متحده عرضه می کند. او برای محافظت از خود در برابر نوسانات تصادفی ارز، قراردادی را برای فروش یک میلیون دلار به ازای هر یورو در چهار ماه با نرخ معینی مثلاً در تاریخ قرارداد می‌خرد. اگر نتواند این کار را انجام دهد، در صورت افزایش قیمت یورو در این مدت، برخی از درآمدهای نقدی خود را به یورو از دست خواهد داد.

استراتژی های معاملاتی گزینه های اساسی

استراتژی های متفاوتی برای معامله اختیار استفاده می شود. معمولاً یک نمونه آماده که توسط افراد دیگر ساخته شده است را پایه می گیرند و پس از تغییراتی از آن استفاده می کنند. در زیر چندین استراتژی برای معاملات گزینه های سهام آورده شده است.

استراتژی‌ها برگرفته از کتاب درسی "تجارت گزینه‌ها" نوشته M. Tommerset. سرمایه گذاران و معامله گران تازه کار می توانند از آنها استفاده کنند، اما باید به خاطر داشته باشند که مثال های ارائه شده ممکن است به دلیل ویژگی های فردی، مانند ریسک پذیری، خلق و خوی، سطح هوش و غیره مناسب آنها نباشد.

• گسترش عمودی. نکته اصلی استفاده از نوسانات هارمونیک در تغییرات قیمت دارایی پایه است. قیمت، به هر شکلی، همیشه حول یک مقدار مشخص حرکت می کند و به صورت دوره ای به سطح قبلی باز می گردد. نکته اصلی هنگام اعمال چنین استراتژی، محاسبه صحیح بازه زمانی است.
• گسترش گاو نر. این یک استراتژی بسیار ساده است. یک سرمایه گذار یک اختیار خرید را روی یک دارایی در حال رشد می خرد و پس از یک دوره معین آن را می فروشد. سود از تفاوت بین قیمت خرید یک دارایی و فروش آن ایجاد می شود.
• گسترش نزولی. یک سرمایه گذار در بازار در حال سقوط، گزینه فروش را خریداری می کند. هرچه قیمت سهم کمتر شود، قیمت گزینه مبادله بالاتر است.
• گسترش جعبه. نکته اصلی خرید تماس و قرار دادن گزینه در یک دارایی است. چنین استراتژی یک برد-برد در نظر گرفته می شود، زیرا صرف نظر از اینکه قیمت دارایی پایه به کدام سمت می رود، سود حاصل از فروش یک گزینه برنده بیشتر از پوشش ضرر یک گزینه بدون برد است.
• گسترش تقویم (زمان). یک سرمایه گذار گزینه هایی را با تاریخ انقضای متفاوت در یک دارایی خریداری می کند. اگر اولین قرارداد در لحظه فعلی غیرقابل برد باشد، ممکن است قرارداد بعدی برنده شود، زیرا دیر یا زود قیمت در جهت دیگر تغییر خواهد کرد.

همانطور که ازمعامله‌گران از این استراتژی‌ها، در کار خود عواملی مانند زمان (دوره)، قیمت دارایی پایه، قیمت خرید گزینه و تغییرات آنها را در نظر می‌گیرند.

چگونه سود را تعیین کنیم

منفعت اعمال اختیارات مبادله ای با دو پارامتر تعیین می شود - نسبت قیمت خرید و قیمت فروش، یا اینکه خرید یا فروش دارایی تحت قرارداد چه سودی (پس انداز) به همراه دارد، و نه به قیمت بازار در حالت اول، معامله گر از فروش اختیار معامله به قیمتی بالاتر از قیمت خرید منتفع می شود، در حالی که در حالت دوم، سود را می توان با تثبیت سود (زیان) در سطح معینی یا خرید دارایی به قیمتی کمتر از آن به دست آورد. قیمت بازار یا فروش آن به قیمتی بالاتر از بازار.

مثال

سرمایه گذار 1000 سهم PJSC "…" را به قیمت هر سهم 120 روبل خریداری کرد و یک ماه بعد سهام قبلاً 140 روبل به ازای هر سهم نقل شده بود. او می خواست خود را بیمه کند و در صورت امکان سود ببرد. برای انجام این کار، او قراردادی به مبلغ 12 هزار روبل به دست آورد که بر اساس آن می تواند سهام را با این قیمت در 2 سال بفروشد. اگر قیمت کاهش یابد، او 20 روبل سود خود را از دست نخواهد داد، زیرا او قرارداد دارد. در صورت افزایش قیمت، او می تواند سهام را به قیمت بهتری بفروشد، زیرا او موظف به اجرای مفاد قرارداد نیست. در این صورت، او فقط هزینه قرارداد را از دست خواهد داد - 12 هزار روبل.

عواقب عدم اجرای قرارداد

گزینه های بورس یک ابزار مالی موثر است که به حفظ سود از نوسانات شدید در بازار کمک می کند. اگر سرمایه گذار از این ابزار استفاده نکند، ریسک می کنددر صورت تغییر جهت بازار بدون شلوار بمانید. در عین حال، اگر او با استفاده از اختیار سهام، آن را اعمال نکند، یعنی دارایی پایه را طبق قرارداد به دست نیاورد، خطر از دست دادن تنها سپرده باقی مانده و نه بیشتر را دارد.

مزایای یک گزینه به عنوان ابزار مالی

مزیت اصلی استفاده از گزینه های سهام، به حداقل رساندن ریسک است. در واقع، معامله با یک گزینه، شرایطی را برای معاملات مبادله ای تقریباً بدون ریسک ایجاد می کند، زیرا ضررها کاملاً ثابت هستند. با این حال، معامله‌گرانی که نمی‌دانند چگونه با انجام معاملات سفته‌بازانه از گزینه‌های سهام کسب درآمد کنند، می‌توانند از آن‌ها ضرر کنند. قضاوت نادرست جهت بازار و از دست دادن مکرر وثیقه (حق بیمه) در نهایت می تواند سرمایه گذار را خراب کند. این بدان معنی است که او نباید به گزینه جایگزینی تجزیه و تحلیل بازار تکیه کند.

برای معامله موفقیت آمیز گزینه ها و سود از چنین معاملاتی، یک معامله گر باید دو بازار را به طور همزمان زیر نظر داشته باشد: تغییر در قیمت دارایی پایه و تغییر در قیمت گزینه به منظور فروش. آن را در زمان، در نتیجه به حداقل رساندن ضرر احتمالی در معامله. و اگر برای یک سرمایه گذار، یک اختیار معامله راهی موثر برای کاهش ریسک است، پس برای یک سفته باز سهام یک ابزار مالی بسیار پیچیده با درصد سودآوری بالایی است.