خرمنکوبی چیست؟ مفهوم کلی، ویژگی ها

فهرست مطالب:

خرمنکوبی چیست؟ مفهوم کلی، ویژگی ها
خرمنکوبی چیست؟ مفهوم کلی، ویژگی ها

تصویری: خرمنکوبی چیست؟ مفهوم کلی، ویژگی ها

تصویری: خرمنکوبی چیست؟ مفهوم کلی، ویژگی ها
تصویری: گوز زدن پریانکا چوپرا هنرپیشه بالیوود در یکی از برنامه های لایف تلویزیونی |C&C 2024, ممکن است
Anonim

در زمان ما، بسیاری از مفاهیمی که قرن ها پیش مرتبط بودند برای ساکنان کلان شهرها غیرقابل درک باقی مانده اند. کسانی که به ویژگی های زندگی در روستا علاقه مند هستند مطمئناً علاقه مند خواهند بود بدانند خرمن کوبی چیست. مقاله به این موضوع اختصاص داده خواهد شد.

اطلاعات عمومی

خرمنکوبی یک عملیات کشاورزی است که در آن دانه ها را از کاه جدا می کنند یا دانه ها را از خوشه ها بیرون می آورند.

امروزه این نوع کارها با کمباین یا خرمنکوب انجام می شود. و در قدیم خرمن کوبی با دست انجام می شد.

پس خرمن کوبی به معنای عام چیست، معلوم می شود. اما این فرآیند به خودی خود دارای تفاوت های ظریف بسیاری است که ما آنها را بیشتر در نظر خواهیم گرفت.

خرمن کوبی چیست
خرمن کوبی چیست

از تاریخ

در میان اسلاوهای باستان، خرمن کوبی آخرین مرحله چرخه کشاورزی بود. در این زمان، آیین هایی انجام می شد که قرار بود محصول را افزایش دهد.

اسلاوهای جنوبی با کمک حیوانات - گاو، اسب و غیره خرمن کوبی را انجام می دادند. این "کمک" ها زیره ها را زیر پا می گذاشتند و کارگران به صورت دستی دانه ها را از کاه جدا می کردند.

راه دیگری هم برای خرمن کوبی وجود داشتزنجیر استفاده شد. خرمنکوبی فلیل چیست؟ در این فرآیند از ساده ترین ابزاری که به آن ماشین کوبنده می گفتند استفاده می شد. ابزار خرمنکوبی را می توان فلیل نیز نامید. اما همه این نام ها از یک ابزار کاری مشابه صحبت می کنند.

این ابزار از دو چوب متصل به یکدیگر تشکیل شده بود. یک چوب بلند بود - تا دو متر، و دوم - کوتاه، تا 80 سانتی متر. قسمت بلند به عنوان یک دسته عمل می کرد و یکی کوتاه کار می کرد، برای ضربه زدن به غلات استفاده می شد. بین این دو چوب یک لایه چرمی وجود داشت. بعدها، سلاح‌های لبه‌دار از گلوله‌ها پدید آمدند.

ابزار خرمنکوبی
ابزار خرمنکوبی

دستگاه های خرمنکوبی فقط در قرن هجدهم ظاهر شدند. آنها را خرمن کوب می نامیدند.

بهترین زمان برای شروع

پس خرمن کوبی چیست، حالا فهمیدیم. اما این همه ظرافت های چنین عملیات مهمی نیست. زمان فرآیند توصیف شده نقش مهمی ایفا کرد.

اجداد ما معتقد بودند که روزهای خوشی برای شروع این نوع کارها می تواند دوشنبه یا پنجشنبه باشد. این روزها ساده ترین روزها در نظر گرفته می شد. اما سه شنبه و شنبه توصیه نمی شد.

اولین روز خرمن کوبی را "خردکن" می گفتند. در این روز، مالک برای اطمینان از برداشت خوب، کارگران را با فرنی پخته شده از غلات مختلف تغذیه می کرد.

برخی از اسلاوها در اولین روز خرمنکوبی یک خروس و در موارد شدید یک مرغ قربانی کردند. کار به همین ترتیب - با تقدیم یک پرنده قربانی تمام شد.

سایر باورها

مرحله جدی گستردن سلف به زنی سپرده شد که دارای فرزندان زیاد بود یاکه منتظر بچه بود چنین وضعیتی به عنوان یک نشانه مبارک تلقی می شد.

در برخی مناطق، سرپرست خانواده با بیل روی گندم‌های درو شده صلیب می‌زد که ارواح ناپاک را از خود دور می‌کرد.

در پایان کار خرمنکوبی، جشن طوفانی با پذیرایی اجباری از مرغ یا هر حیوانی (خوک، قوچ، بره) ترتیب داده شد. اسلاوهای شرقی خرمن کوبی خود را با ضیافت غلات و مرغ به پایان رساندند.

ضایعات خرمن کوبی
ضایعات خرمن کوبی

خود فرآیند

خرمنکوبی، یا کوبیدن دانه از بلال، اغلب پس از کمی خشک شدن محصول انجام می شد.

هنگام خرمن کوبی با فلفل ها از دو طرف چله ها را می زدند و چند بار برمی گردانیدند. هر چه تعداد این تلنگرها بیشتر باشد، خرمن کوبی تمیزتر می شود. با این حال، روند کند بود.

اگر حیوانات غلات را زیر پا می گذارند، مانند گاری ها و غلتک ها سریعتر اتفاق می افتد.

ضایعات خرمنکوبی (کاه، کاه) از ذرات کوچک بلال و سایر گیاهان، لایه های مختلف، ضایعات و غیره تشکیل شده است. کاه را در زیر سوله یا در سوله نگهداری می کنند تا از بارندگی محافظت شود. به عنوان خوراک دام استفاده می شود. برای نرم‌تر شدن آن، کاه را اغلب با آب جوش بخار می‌کنند و تنها پس از آن به حیوانات می‌خورند. در غیر این صورت (خشک) به دلیل سفتی طبیعی می تواند منجر به عواقب خطرناکی تا مرگ دام شود.

این در واقع چیزی به نام خرمنکوبی است.

توصیه شده: