اردک هندی: ویژگی های پرورش، نگهداری و مراقبت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-17 18:49

هندو اردک ها پرندگان رایجی هستند، به ویژه در کشورهای اروپایی. این به دلیل این واقعیت است که گوشت آنها بدون چربی، با طعم عالی است. در طبیعت، این پرندگان نسبتاً بزرگ در تعدادی از کشورهای آمریکای جنوبی از جمله مکزیک یافت می شوند. آنها در مورد مراقبت و غذا حساس هستند، توانایی منحصر به فردی برای زنده ماندن دارند. به لطف این ویژگی ها، پرورش ایندوکا دشوار نیست، آنها برای کشت خانگی ایده آل هستند.

شرح پرندگان

اردک های هندی را اردک مسکووی می نامند. سینه پهن و گردن کوچکی دارند. پاهایشان کوتاه و بالهایشان قدرتمند است. وزن دریک به طور متوسط به شش کیلوگرم و طول آن به 90 سانتی متر می رسد و ماده بسیار کوچکتر از نر است. وزن آن از سه تا سه و نیم کیلوگرم، طول - 60 سانتی متر است.

رنگ متفاوت است، بستگی به نژاد دارد. روی سر آنها در سطح چشم و زیر منقار، رشدهای قرمز رنگی وجود دارد که از آنها می باشدپرندگان مسن‌تر بوی مشک را می‌دهند که نام آن را تعیین می‌کند.

ویژگی ایندو چیست؟

از پرندگان معمولی این گونه، از نظر اندازه، رنگ و ویژگی های مختلف بیرونی متفاوت هستند. گوشت آنها دارای خواص غذایی مشابه غاز و اردک معمولی است. نرم است، بافت آن متراکم است، چربی کمی دارد، یک محصول رژیمی محسوب می شود.

ایندووک ها یک ویژگی مثبت دیگر هم دارند: آنها ناراحتی ایجاد نمی کنند، زیرا بی صدا رفتار می کنند و گاهی اوقات صدایی آرام ایجاد می کنند. برای این کار آنها نام دیگری - "لال" دریافت کردند. پرورش ایندوتا در کشور ما با توجه به ویژگی های مثبت آن رواج یافته است.

زن و مرد: تفاوت چیست؟

جنسیت زمانی مشخص می شود که جوجه اردک ها بسیار کوچک و دو تا سه ماهه باشند. چگونه یک ایندوتو را تشخیص دهیم؟ نر از ماده با وجود پرهایی در دم دریک که با حلقه متصل است متمایز می شود. این علامت اصلی است. جنسیت پرنده نیز با گردن آن مشخص می شود. در ماده، لاغر، برازنده، در نر بزرگ است، با انتقال صاف به سر.

نژادهای ایندوتوک

این پرندگان با تعدادی ویژگی متمایز می شوند:

• رنگ پر و بال.
• رنگ چشم و پاها.
• رنگ منقار.

نژادهای Indoutok در جدول زیر نشان داده شده است.

نام نژاد	رنگ پرهای	چشم	منقار	سایر
سفید	مطابقت داردنام	خاکستری	صورتی کم رنگ	پاهای زرد
سیاه	رنگهای شب، بنفش روی بدن، سبز آبی روی بالها	رنگ پرنده معمولی	سیاه	کرک خاکستری
سیاه و سفید	سرریز مشکی براق رزینی در پشت، بنفش روی بدن	قهوه ای، به ندرت آبی	قرمز با روکش تیره	پرهای سفید روی سر و سینه
قهوه ای وحشی	شکلات با درخشش سبز	قهوه ای	قرمز با نوک تیره	پرهای سفید روی سر و سینه
آبی	تصحیح با عنوان	رنگ پرنده معمولی	سیاه و خاکستری	لبه تاریک روی بالها
وحشی	مشکی با سرریز مایل به سبز، بنفش، بنفش	قهوه ای	قهوه ای	انگشتان پا زرد با متاتارس سیاه؛ بالهای پوششی سفید
سفید طرحدار	سفید با علائم سیاه	پرنده رایج	قرمز-آبی، زغالی در پایه و نوک	پلاس زردبا لکه های سیاه
آبی وحشی	آبی با راه راه های تیره روی پر	پرنده رایج	در پایه - سیاه، سپس قرمز-آبی، نوک - تیره	متاتارس تیره

چگونه اتاق را آماده کنیم؟

نگهداری شایسته از ایندوتاها در طول پرورش آنها شرط اصلی است. مهم است که ویژگی های این پرندگان را در نظر بگیرید. اردک های مسکو بی تکلف هستند، اما با حیوانات گونه های دیگر کنار نمی آیند. بنابراین، برای پرورش آنها، شما باید یک اتاق جداگانه آماده کنید. انتخاب او باید جدی گرفته شود: در زمستان باید در خانه پرنده گرم و در تابستان خنک باشد. اتاق باید مجهز به تهویه باشد و مطمئن شوید که رطوبت در آن وجود ندارد. برای جلوگیری از نوک زدن، نور روشن غیرقابل قبول است. برای انجام این کار، لامپ باید قرمز یا نارنجی رنگ شود.

جوجه اردک ها اغلب در یک حیاط خصوصی یا در قلمرو یک اقامتگاه تابستانی قرار می گیرند. برای این منظور استفاده از سازه های تاشو مناسب ترین گزینه است. اما برای زمستان، چنین خانه ای باید عایق بندی شود. چیدمان آن به اندازه اتاق بستگی دارد. اگر بزرگ باشد، کف آن با شبکه ای با سلول های کوچک پوشیده شده است. فقط پس از آن یک بستر کاه یا خاک اره قرار دهید. عایق بندی کف یک نکته بسیار مهم در چیدمان خانه برای پرندگان است، زیرا پنجه های آنها به دمای پایین بسیار حساس است. هنگام پرورش ایندوتوک، محاسبه مساحت اتاق بسیار است.ساده: یک و نیم متر مربع برای یک فرد کافی است.

اگر خانه از نظر اندازه کوچک باشد، پرندگان را در قفس هایی قرار می دهند که در طبقات و در موقعیت عمودی قرار گرفته اند. برای تمیز نگه داشتن ایندوچ ها، دیواره پشتی قفس باید پایین تر از جلو باشد. این طرح به شما امکان می دهد مدفوع را از زیر پاها به آنجا منتقل کنید.

پرندگان راه رفتن

روش ایندوتوک برای گوشت با ارائه پیاده روی انجام می شود. آنها جدا از سایر طیور در اتاق های جداگانه با ورود و خروج بدون مانع نگهداری می شوند. اتاق باید نور طبیعی و بسته تری داشته باشد. خنک بودن آن در تابستان بسیار مهم است.

هنگام پرورش ایندوتوک برای گوشت، مکان صحیح محدوده اهمیت زیادی دارد، زیرا نور خورشید را تا حد زیادی در اختیار پرنده قرار می دهد. پادوک باید در جهت جنوب از مرغداری باشد. برای خروج سریع و ایمن پرنده و بازگشت به عقب باید سوراخ هایی در دیوار به اندازه 40 سانتی متر ایجاد کرد که سوراخ ها باید در سطح 30 سانتی متر از کف قرار گیرند.. در دو طرف نردبان از تخته هایی برای ورود و خروج پرنده بدون آسیب به پنجه هایش ساخته شده است.

گله بلافاصله بعد از غذای صبح، حدود ساعت 10 برای پیاده روی حرکت می کند. اینجا زنان هندی تمام روز را می گذرانند، آنها را یک ساعت قبل از تاریکی به داخل خانه می برند. این پرندگان ایمنی خوبی دارند، قادر به تحمل هوای سرد هستند. اما در اوایل بهار و اواخر پاییز که در حال فرار هستند، اغلب یخ می زنندپنجه ها و اگر به اردک‌های هندی اجازه دهید در زمستان شنا کنند، یخ زدن پرها تضمین می‌شود، زیرا میزان چربی زیر پوست بسیار کم است.

چگونه ملافه درست کنیم؟

برای این کار استفاده از مواد مختلف مجاز است: خاک اره، تراشه های چوب، ذغال سنگ نارس، کاه، کاه. برای یک پرنده در هر فصل، باید 10-12 کیلوگرم از هر ماده ای را که می توان برای بستر استفاده کرد، تهیه کرد. قبل از چیدن آن، کف اتاق نگهداری ایندوتوک را با آهک به میزان یک کیلوگرم در متر مربع می پوشانند. لایه خود بستر نازک است، حدود هفت سانتی متر. اما در پایان فصل بعد ارتفاع آن به 20 سانتی متر افزایش می یابد.

اگر پرندگان در فصل زمستان در خانه نگهداری می شوند و در این زمان رشد بچه ها انتظار می رود باید بستر را عوض کرده و ضخامت آن را بیشتر از قبلی کرد در غیر این صورت ممکن است پرندگان یخ بزنند. جوجه اردک ها را نمی توان روی کفپوش های قدیمی قرار داد. باید جمع آوری و بیرون آورده شود و اتاق باید ضد عفونی شود.

تجهیزات خانه اردک

هنگامی که خانه پرنده ساخته می شود، کف آن با ملافه پوشانده می شود، شما باید آن را به همه چیز لازم برای زندگی حیوانات خانگی خود مجهز کنید.

• فیدرها را در محاسبه یک تکه برای پنج نفر نصب کنید. طول هر کدام باید یک متر و عرض آن 25 سانتی متر باشد.
• کاسه های آبخوری را بچینید، بهتر است گشاد نباشند تا پرندگان در آنها غسل نکنند.
• نشیمنگاه هایی به ارتفاع ۴۰ سانتی متر از کف بسازید. برای انجام این کار، فقط سیاههها را روی هم قرار دهید.
• مکان در نزدیکی آشیانه نوشیدنی ها. تعداد آنها به اندازه گله بستگی دارد. پرندگان خود لانه های خود را پیدا می کنند، آنها را عایق می کنند و حمل می کنندتخم‌ها، و وقتی زمانش رسید، آنها را از تخم خارج کنید.
• در زمستان دمای خانه پرندگان باید مثبت باشد. برای انجام این کار، باید وسایل گرمایشی را در آن نصب کنید، به عنوان مثال، بخاری یا اجاق گازی.

فیدر

پرورش ایندوتا در خانه همیشه سوالات زیادی را برای مرغداران مبتدی ایجاد می کند. به عنوان مثال، در مورد فیدرها: آنها را از چه چیزی بسازیم، به چند قطعه نیاز دارید؟ یک فیدر مستطیلی را می توان از تخته های نازک ساخت. در طول وعده های غذایی، جوجه اردک ها معمولا با پنجه های خود از آنجا بالا می روند. برای جلوگیری از اعمال آنها، که در آن فیدر اغلب با غذا وارونه می ماند، یک نوار عمودی در بالای آن میخکوب می شود.

پرورش خانگی برای مبتدیان معمولاً با تعداد کمی پرنده آغاز می شود. بنابراین، فیدرها در یک نسخه ساده ساخته می شوند. کافی است قوطی های حلبی را ذخیره کنید، می توانید از آنها استفاده کنید. درب آن را با احتیاط قطع کنید، لبه ها را چکش بزنید تا پرنده ها آسیب نبینند و آنها را به قلاب هایی با فاصله یکسان آویزان کنید.

چه تعداد فیدر مورد نیاز است و چه مدت باید باشد، با در نظر گرفتن مساحت فیدر برای غذاهای مختلف در هر ایندوکا. این هنجار برای غذای خشک دو سانتی متر مربع است، برای پوره - حداقل 10 سانتی متر از کل طول فیدر.

Nest

در طبیعت، خود پرنده از محل جوجه کشی تخم ها مراقبت می کند و در خانه، صاحبش باید به فکر آن باشد. لانه‌ها را باید قبل از ماه آوریل آماده کرد، زیرا در این زمان است که این لانه‌ها آماده می‌شوندغریزه جوجه کشی.

• لانه را می توان در یک جعبه مقوایی مرتب کرد. یک پارچه فیبر طبیعی در پایین قرار دهید.
• 20 تخم مرغ در یک جعبه وجود دارد. بعد از دو هفته جوجه کشی آنها را می توانید به همان مقدار قرار دهید.
• یک مزرعه کوچک با دانخوری، کاسه نوشیدنی و حمام در نزدیکی لانه نصب شده است. واقعیت این است که هنگام جوجه کشی تخم ها، اردک مادر برای مدت طولانی در یک مکان در حالت نشسته قرار می گیرد. از این پس، انگل ها در پرهای او شروع می شوند. برای خلاص شدن از شر آنها، پرنده حمام می کند. علاوه بر این، مرغ مادر با مرطوب کردن پرها، رژیم رطوبت را حفظ می کند. لانه نیاز به محافظت دارد. اگر حصار وجود نداشته باشد، اغلب جوجه های خارجی وارد آن می شوند. وقتی مرغ مادر آنها را ببیند، به لانه خودش نمی رسد. او او را ترک می کند و شروع به بزرگ کردن جوجه های رضاعی می کند.

اردک های مسکوی چه نوع تخم هایی می گذارند؟

از نظر اندازه، تفاوت کمی با جوجه ها دارند، به جز شاید کمی بزرگتر. تخم مرغ ایندوچکا حدود 70 گرم وزن دارد، به رنگ سفید، گاهی اوقات با لکه های قهوه ای رنگ می شود. از نظر شکل و خواص مفید، شبیه یک تخم مرغ معمولی اردک است. بنابراین بدون شک می توان تخم های ایندوچکا را خورد اما فقط باید ابتدا عملیات حرارتی انجام شود.

تخم مرغ این پرندگان یک محصول چرب است، اما چربی های موجود در زرده غیراشباع است. زرده دارای رنگ نارنجی مشخص است که به دلیل محتوای بالای کاروتن است که تأثیر مفیدی بر مغز دارد. پوسته تخم مرغ ضخیم است، لایه شفاف آن تنفس ضعیفی دارد، بنابراین فرآیند جوجه کشی مناسبجنین مختل شده است.

Indoutok چه چیزی را تغذیه کنیم؟

اردک های مسکو علیرغم بی تکلفی که در غذا دارند، باید رژیم غذایی متعادلی داشته باشند. آنها را نمی توان با غذای گرم و گرم تغذیه کرد. به هندی ها چه غذا بدهیم؟ اساس رژیم غذایی غلات هستند. پرندگان با ذرت، جو، گندم، جو تغذیه می شوند. رژیم غذایی باید حاوی مکمل های گیاهی و سبزیجات باشد. منو باید با مخمر، استخوان و آرد گوشت، کیک، سبوس متنوع شود. یک صاحب دلسوز گاهی اوقات پرندگان را با فرنی با سبزیجات ناز می کند.

تغذیه آنها در تابستان راحت تر است، زیرا بخش مهمی از رژیم غذایی را علف تازه تشکیل می دهد. میزان آب برای هر فرد در روز یک لیتر است، خوراک - 400 گرم. برای اینکه تخم ایندوچکا با پوسته قوی باشد، گچ یا پوسته های کوچک به خوراک اضافه می شود. و برای عادی سازی فرآیند هضم، ظروف پر از سنگریزه را در خانه پرنده قرار می دهند.

چگونه از جوجه ها مراقبت کنیم؟

هنگام رشد ایندوتا، داشتن فرزندان سالم بسیار مهم است. جوجه ها در روز سی و پنجم پس از کاشت توسط مرغ مادر از تخم ها بیرون می آیند. آنها با یک کرک زرد براق پوشیده شده اند، می توانند روی پاها بایستند. چشمان نوزادان محدب، با درخشش است. جوجه ها بسیار کوچک و بی دفاع هستند و تنها 60 گرم وزن دارند.

نوزادان نمی توانند به تنهایی بخورند و بنوشند. مادرشان به آنها آموزش خواهد داد. اما اگر جوجه اردک ها در انکوباتور خریداری یا پرورش داده شوند، باید به آنها غذا داده و به ترفند کوچکی متوسل شوند. اولین غذای جوجه یکروزه تخم مرغ آب پز و خرد شده به قطعات کوچک است. غذا به پشت آنها می پاشند. کودکان نوپا آن را با لذت از خود نوک می زنندنسبت فامیلی. اگر یک خرده تخم مرغ روی زمین بیفتد، آن را هم آنجا پیدا می کنند.

در روز دوم علاوه بر تخم مرغ، با سبوس و شیر جوجه ها تغذیه می شود. در پنجم - ضایعات گوشت را به شکل آب پز و خرد شده اضافه کنید. تا روز دهم زندگی، جوجه ها را می توان با سیب زمینی آب پز تغذیه کرد. مکمل های ویتامین و مواد معدنی باید از بدو تولد داده شوند. آنها در داروخانه خریداری می شوند. حتما دوز ذکر شده در دستورالعمل را دنبال کنید.

اطلاعات مفید

هنگامی که ایندوتاها را پرورش می دهید، باید دانش خود را ذخیره کنید تا بهره وری آنها بالا باشد. چند نکته:

• کندن پرها از یکدیگر به معنای کمبود ویتامین ها و سبزیجات در خوراک است. برای انجام این کار، باید رژیم غذایی پرندگان حاوی مواد افزودنی را متنوع کنید.
• جوجه های یک روزه بال هایشان را در انتها قطع می کنند تا نتوانند پرواز کنند. مکان های برش با پرمنگنات پتاسیم درمان می شود. اگر این روش برای زنان بالغ هندی انجام شود، آنها تخم نمی گذارند.
• گاهی اوقات جوجه ها به طور تصادفی اجسام فلزی کوچک را می بلعند: میخ، تکه های سیم. این نباید مجاز باشد، زیرا آنها فوراً خواهند مرد.
• اگر پرندگان در زمستان دچار هیپوترمی شوند، بهره وری کاهش می یابد.